Από μια φαινομενική αμυντική συμμαχία, το ΝΑΤΟ έχει εξελιχθεί σε έναν επιτιθέμενο που έχει σχεδιαστεί για να επιβάλλει «κανόνες» που υπαγορεύουν οι ΗΠΑ. Η παγκόσμια κοινότητα καλά θα έκανε να πετάξει αυτό το θηρίο στα ερείπια της ιστορίας.
φωτο: Ο Γενς Στόλτενμπεργκ στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη, 30 Ιουνίου 2022
του Scott Ritter
Το ΝΑΤΟ πραγματοποίησε πρόσφατα την ετήσια σύνοδο κορυφής στη Μαδρίτη. Τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, αυτό που κάποτε ήταν μια υπερατλαντική αμυντική συμμαχία μετατράπηκε από προστάτης της Δυτικής Ευρώπης σε παγκόσμιο αστυνομικό και προσπάθησε να διεκδικήσει στρατιωτικά μια λεγόμενη «στάση βασισμένη σε αξίες και κανόνες».
[σχετικό δημοσίευμα: «Η Κίνα ανησυχεί σοβαρά» – Το Πεκίνο επικρίνει τη νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ ]
Ο πρώτος Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Λόρδος Ismay, πιστώνεται περίφημα με την παρατήρηση ότι η δουλειά της Συμμαχίας ήταν «να κρατήσει τους Ρώσους έξω, τους Γερμανούς κάτω και τους Αμερικανούς μέσα». Εν ολίγοις, το ΝΑΤΟ χρησίμευσε ως προπύργιο ενάντια στη φυσική σοβιετική επέκταση από την παραλία που ίδρυσε στην Ανατολική Ευρώπη στο τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ομοίως, ο σχηματισμός του ΝΑΤΟ εμπόδισε τη σύναψη μιας συνθήκης μεταξύ της Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης που θα έκανε δυνατή την επανένωση της Γερμανίας. Τέλος, η ύπαρξη του ΝΑΤΟ απαιτούσε από τις ΗΠΑ να διατηρήσουν μια σημαντική και μόνιμη στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη, κάτι που βοήθησε τις ΗΠΑ να σπάσουν από την παραδοσιακή τους τάση προς τον απομονωτισμό.
Στη σύνοδο κορυφής της Μαδρίτης, το ΝΑΤΟ επαναπροσδιόρισε ριζικά την αποστολή του και εντόπισε ένα νέο μάντρα που, συνοπτικά, λέει «κρατήστε τους Ρώσους κάτω, τους Αμερικανούς μέσα και τους Κινέζους έξω». Είναι μια επιθετική -έστω και εχθρική- στάση που βασίζεται στη διατήρηση της δυτικής, δηλαδή της αμερικανικής, υπεροχής. Αυτή η αποστολή πρέπει να επιτευχθεί μέσω της γνωστοποίησης και της υπεράσπισης μιας λεγόμενης «διεθνούς τάξης βασισμένης σε κανόνες» που υπάρχει μόνο στο μυαλό των δημιουργών της, που στην περίπτωση αυτή είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους στην Ευρώπη. Η πρόσφατα εγκριθείσα αποστολή αντιπροσωπεύει επίσης μια ριζική ρήξη με την προηγούμενη πρακτική, η οποία πάντα προσπαθούσε
Ο σκύλος φύλακας έχει προφανώς επανεκπαιδευτεί ως μαχητικός σκύλος
Όταν ένας οργανισμός υφίσταται έναν τέτοιο ριζικό μετασχηματισμό όσον αφορά την κύρια αποστολή και τον σκοπό του, η λογική υπαγορεύει ότι υπάρχει ένας λόγος - ή λόγοι - που να δικαιολογούν τις συνέπειες που σχετίζονται με τη δράση. Φαίνεται ότι υπάρχουν τρεις τέτοιοι λόγοι.
Πρώτο και κύριο είναι το γεγονός ότι η Ρωσία αρνείται να αποδεχθεί την απαίτηση του ΝΑΤΟ να υπάρχει ως κατώτερος «εταίρος» του οποίου η κυριαρχία πρέπει να υποτάσσεται στη συλλογική βούληση της μεταψυχροπολεμικής Ευρώπης. Ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν κατέστησε σαφές ότι η Ρωσία βλέπει τον εαυτό της ως μεγάλη δύναμη και αναμένει να την αντιμετωπίζουν ως τέτοια - ιδιαίτερα σε θέματα που σχετίζονται με το λεγόμενο «κοντό εξωτερικό», τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες όπως η Ουκρανία και η Γεωργία. Η διατήρηση των δεσμών αυτών των χωρών με τη Ρωσία είναι ζωτικής σημασίας για τη Μόσχα.
Από την άλλη πλευρά, αν και το ΝΑΤΟ αναφέρεται στη Ρωσία ως «εταίρο», ποτέ δεν ήταν σοβαρά να απλώσει αξιόπιστα το χέρι της φιλίας. Αντίθετα, το ΝΑΤΟ θέσπισε αυτό που είναι τώρα ένα τριακονταετές πρόγραμμα επέκτασης που παραβίασε προφορικές υποσχέσεις που δόθηκαν στους σοβιετικούς ηγέτες και άφησε μια αποδυναμωμένη Ρωσία να μην λαμβάνεται πλέον στα σοβαρά από τους αυτοαποκαλούμενους «νικητές» του Ψυχρού Πολέμου. Καθώς η Ρωσία άρχισε να αντιστέκεται, μια διαδικασία που ξεκίνησε με τη θρυλική ομιλία του Πούτιν στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου το 2007, το ΝΑΤΟ πήρε μια πιο επιθετική στάση, υποσχόμενος τη Γεωργία και την Ουκρανία την τελική ένταξηστη συμμαχία και υποστήριξε μια βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης στην Ουκρανία το 2014 που πυροδότησε μια σειρά γεγονότων με αποκορύφωμα τη συνεχιζόμενη στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Μιλώντας στη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, ο Γενς Στόλτενμπεργκ, ο Γενικός Γραμματέας του οργανισμού, διέλυσε κάθε ψευδαίσθηση ότι η διατλαντική συμμαχία ήταν αμέτοχος θεατής σε όλα τα γεγονότα που οδήγησαν στη στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο Στόλτενμπεργκ σημείωσε με περηφάνια ότι το ΝΑΤΟ προετοιμαζόταν για τον αγώνα κατά της Ρωσίας από το 2014 – δηλαδή από την ανατροπή της ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ κυβέρνησης στην Ουκρανία. Και πράγματι, ήδη από το 2015, το ΝΑΤΟ άρχισε να εκπαιδεύει τον ουκρανικό στρατό σύμφωνα με τα πρότυπα του ΝΑΤΟ.
Ωστόσο, δεν το έκανε αυτό για να ενισχύσει την αυτοάμυνα της Ουκρανίας, αλλά για να πολεμήσει τους Ρώσους στο Ντονμπάς. Προφανώς, το ΝΑΤΟ δεν ενδιαφερόταν ποτέ για μια ειρηνική λύση στην κρίση που ξέσπασε όταν οι Ουκρανοί εθνικιστές άρχισαν να τρομοκρατούν τη ρωσόφωνη πλειοψηφία στην περιοχή.
[σχετικό δημοσίευμα: Λαβρόφ: Η Δύση παραβιάζει τη βασική συνθήκη ΝΑΤΟ-Ρωσίας]
Δύο μέλη του ΝΑΤΟ, η Γαλλία και η Γερμανία, βοήθησαν επίσης να κρατηθεί ζωντανή μια δόλια ειρηνευτική διαδικασία - οι συμφωνίες Μινσκ-2. Ο πρώην πρόεδρος της Ουκρανίας και προκάτοχος του Βλαντιμίρ Ζελένσκι, Πέτρο Ποροσένκο, παραδέχτηκε πρόσφατα ότι αυτή η συμφωνία ήταν απλώς ένα πρόσχημα που χρησιμοποιήθηκε για να κερδίσει χρόνο στο ΝΑΤΟ να εκπαιδεύσει και να εξοπλίσει τον ουκρανικό στρατό - με στόχο να καταλάβει τον έλεγχο του Ντονμπάς και της Κριμαίας με τη βία.
Αυτό που έκανε στην πραγματικότητα η Σύνοδος Κορυφής της Μαδρίτης ήταν να διαλύσει κάθε ψευδαίσθηση ότι το ΝΑΤΟ ήταν σοβαρό να συνυπάρξει ειρηνικά με ένα ισχυρό, κυρίαρχο ρωσικό έθνος. Μια σοβαρά αμυντική συμμαχία θα είχε δεχτεί εύκολα ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Αλλά το ΝΑΤΟ, είναι πλέον σαφές, κάθε άλλο παρά μια αμυντική συμμαχία είναι.
Το ΝΑΤΟ έχει εκτεθεί ως συστατικό της παγκόσμιας προβολής ισχύος της Αμερικής, παρέχοντας πρόσθετη στρατιωτική και πολιτική υποστήριξη για μια αμερικανική αυτοκρατορία που ορίζεται από τη «διεθνή τάξη βασισμένη σε κανόνες» που βασίζεται στη διαρκή στρατιωτική και οικονομική υπεροχή των ΗΠΑ.
Ωστόσο, η διατήρηση των Ηνωμένων Πολιτειών στην κορυφή αποδεικνύεται ότι είναι μια γέφυρα που είναι αναμφισβήτητα πολύ μακριά, ειδικά καθώς η αμερικανική αυτοκρατορία καταρρέει στα θεμέλιά της. Οικονομικά, οι ΗΠΑ αγωνίζονται να διατηρήσουν το λεγόμενο «Αμερικάνικο Όνειρο» και πολιτικά να διατηρήσουν ζωντανή την αμαυρωμένη υπόσχεση μιας δημοκρατίας που υπονομεύει το ίδιο το παράδειγμα που θέλουν να προωθήσουν οι ΗΠΑ στο εξωτερικό.
[σχετικό δημοσίευμα: Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας επιθυμεί στενότερη συνεργασία με το ΝΑΤΟ]
Ο βαθμός στον οποίο οι ΗΠΑ σήμερα λειτουργούν με λίγη αξιοπιστία στη διεθνή σκηνή καθορίζεται αποκλειστικά από την έκταση της «εμπιστοσύνης» του υπόλοιπου κόσμου στο χρυσό μοσχάρι που αυτοπαρουσιάζεται η «διεθνής τάξη βασισμένη σε κανόνες».
Ενώ οι ΗΠΑ μπόρεσαν να πείσουν τόσο το ΝΑΤΟ όσο και το οικονομικό του διπλό, το G7, να προωθήσουν ενεργά τη «διεθνή τάξη τους βασισμένη σε κανόνες», η Ρωσία και η Κίνα ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σφυρηλατήσουν μια εναλλακτική κοσμοθεωρία: μια διεθνή τάξη βασισμένη στο νόμο στις αρχές που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Η G7 δήλωσε ότι η μεγαλύτερη απειλή για τη θέση της G7 στην παγκόσμια σκηνή ήταν το οικονομικό φόρουμ BRICS, που αποτελείται από έθνη ευθυγραμμισμένα με μια παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε νόμους και όχι με μια παγκόσμια τάξη που βασίζεται σε κανόνες που κυριαρχείται από τις ΗΠΑ. Επιπλέον, το ΝΑΤΟ έχει επίσης δηλώσει ότι οι ρωσικές και κινεζικές προκλήσεις στη «διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες» αποτελούν μεγάλη απειλή για τις βασικές αξίες του ΝΑΤΟ, τις οποίες χρησιμοποιούν για να δικαιολογήσουν το αντίμετρο της επέκτασης του ΝΑΤΟ στην περιοχή του Ειρηνικού.
Εν ολίγοις, το ΝΑΤΟ – μαζί με το G7 – κηρύσσει πόλεμο στις αρχές του διεθνούς δικαίου που κατοχυρώνονται στον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Στη Σύνοδο Κορυφής της Μαδρίτης, το ΝΑΤΟ κατέστησε σαφές ότι ήταν πρόθυμο να χύσει αίμα για να υπερασπιστεί μια κληρονομιά της οποίας η νομιμότητα βρίσκεται μόνο στη συλλογική φαντασία των μελών του - αν όχι όλων.
Ο στόχος της υπόλοιπης παγκόσμιας κοινότητας πρέπει τώρα να είναι να ελαχιστοποιήσει τη ζημιά που πρόκειται να κάνει αυτό το θηρίο που ονομάζεται ΝΑΤΟ και να βρει έναν τρόπο να το απορρίψει προτού μπορέσει να κάνει άλλη ζημιά στην παγκόσμια κοινότητα.
ο Scott Ritter είναι πρώην αξιωματικός πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ. Υπηρέτησε στη Σοβιετική Ένωση ως επιθεωρητής για την εφαρμογή της συνθήκης INF στο επιτελείο του στρατηγού Schwarzkopf κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου και ως επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ από το 1991 έως το 1998. Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο Telegram .
πηγή 3-7-22
https://de.rt.com/meinung/142548-bestie-nato-von-europas-wachhund/
===============
σχετική μας ανάρτηση
9 Σεπτεμβρίου 2021
Scott Ritter :
Μπορεί η Τεχνητή Νοημοσύνη να προβλέψει παγκόσμια γεγονότα?Tο σύστημα GIDE επιτρέπει στους Αμερικανούς στρατιωτικούς διοικητές να προβλέπουν γεγονότα «ημέρες πριν».
Scott Ritter Πρώην Επιθεωρητής Όπλων των Ηνωμένων Εθνών, πρώην αξιωματικός πληροφοριών του Ναυτικού,
συγγραφέας του βιβλίου «SCORPION KING: America's Suicidal Embrace of Nuclear Weapons from FDR to Trump».
Υπηρέτησε στη Σοβιετική Ένωση ως επιθεωρητής εφαρμογής της Συνθήκης INF, στο προσωπικό του στρατηγού Schwarzkopf κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου και από το 1991-1998 ως επιθεωρητής όπλων του ΟΗΕ.
Το Πεντάγωνο πιστεύει ότι η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να προβλέψει παγκόσμια γεγονότα.
Ως πρώην αναλυτής στρατιωτικών πληροφοριών για το Ιράκ και την ΕΣΣΔ, είμαι περισσότερο από σκεπτικός
Ο αμερικανικός στρατός δοκιμάζει ένα μηχανογραφικό σύστημα προανάγνωσης ( AI-driven computerized precognition system) που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη και έχει σχεδιαστεί για να δώσει στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων τη δυνατότητα να προβλέπουν με ακρίβεια μια κρίση πριν συμβεί.
Global Information Dominance Experiments (ή GIDE)
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του Τύπου, η Βόρεια Διοίκηση των ΗΠΑ (US Northern Command) ολοκλήρωσε μια σειρά δοκιμών του συστήματος GIDE - «συνδυασμός AI (artificial intelligence), cloud computing και sensors” » που, σύμφωνα με τον στρατηγό Glen VanHerck, διοικητή τόσο της Βόρειας Διοίκησης όσο και της Βορειοαμερικανικής Διοίκησης Αεροδιαστημικής Άμυνας (North American Aerospace Defense Command), θα επέτρεπε στους Αμερικανούς στρατιωτικούς διοικητές να προβλέπουν γεγονότα «ημέρες πριν».
Σύμφωνα με το άρθρο, "το σύστημα που βασίζεται στην μηχανική μάθηση παρατηρεί αλλαγές στα ακατέργαστα δεδομένα σε πραγματικό χρόνο που υπονοούν πιθανό πρόβλημα"
Στο παράδειγμα που αναφέρεται στο άρθρο, το σύστημα GIDE, που επισημαίνεται με δορυφορικές εικόνες που απεικονίζουν ένα εχθρικό υποβρύχιο που ετοιμάζεται να φύγει από το λιμάνι, θα σηματοδοτούσε την πιθανή ανάπτυξη, προειδοποιώντας όλες τις στρατιωτικές μονάδες και διοικητές που θα είχαν ενδιαφέρον για τέτοια πράγματα.
το άρθρο βεβαιώνει ότι, το GIDE θα μπορούσε να το πετύχει αυτό "σε δευτερόλεπτα".
Οι στρατιωτικοί αναλυτές, από την άλλη πλευρά, θα χρειάζονταν ώρες ή και μέρες για να «επεξεργαστούν αυτές τις πληροφορίες».
-είμαι διπλά σκεπτικός για οποιοδήποτε λεγόμενο σύστημα τεχνητής νοημοσύνης, όπως το GIDE.
Στο τέλος της ημέρας, η ακριβής ανάλυση νοημοσύνης αφορά περισσότερο την κατανόηση της ανθρώπινης φύσης παρά την καταμέτρηση αυτοκινήτων ή τη διάκριση άλλων φυσικών εκδηλώσεων ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο καλύτερος κριτής της ανθρώπινης φύσης είναι ένας άλλος άνθρωπος. Κανένας υπολογιστής δεν μπορεί να πλησιάσει. ήμουν πρόθυμος να ποντάρω τη ζωή μου σε αυτή την αρχή όταν υπηρέτησα στο στρατό.
https://hellenicrevenge.blogspot.com/2021/09/scott-ritter-t-gide.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου