Φτωχοί
Είδα στην τηλεόραση μια γυναίκα που κραύγαζε ¨τα παιδιά μου είναι μέσα¨. Τα παιδιά της είχαν πεθάνει. Αλλά αυτή ακόμη δεν το ήξερε. Εάν ζούσε σε μια προηγμένη χώρα δεν θα άφηνε τα παιδιά της στο θάνατο στο υπόγειο ενός κτιρίου που το κράτος έχτισε πάνω στο ρέμα.
Και σε άλλα κράτη πεθαίνει κόσμος από τις φυσικές καταστροφές, αλλά δεν πνίγονται επειδή το κράτος έχτισε κτίρια σε λάθος σημείο.
Σκέφτηκα την χαρά που θα είχε η οικογένεια εκείνου του θυρωρού όταν εγκαταστάθηκαν σε εκείνο το σπίτι, προφανώς πίστεψαν πως μπήκαν σε ¨ασφαλές και γερό¨ σπίτι που έχτισε το κράτος.
Το κράτος όμως τους σκότωσε.
Ξέρω ότι δεν θα υπάρξει πολιτικό κόστος, θα ακούσουμε τις γνωστές ξεδιάντροπες ανακοινώσεις από τους κρατικούς αξιωματούχους, θα κατηγορηθούν ίσως 1-2 μηχανικοί και το θέμα θα κλείσει.
Εδώ σκοτώνουν τους φτωχούς.
Στην Σαμψούντα τους σκότωσαν χτίζοντας τα σπίτια τους στον πάτο του ρέματος. Στο Ουλούντερε τους σκότωσαν βομβαρδίζοντας τους. Εδώ τους σκοτώνουν τους φτωχούς. Και ούτε καν λογοδοτούνε. Δεν νοιάζονται, το ξεπερνάνε.
Ακούμε τα όνειρα τους περί ¨μεγάλης αυτοκρατορίας που θα στήσουν στην Μέση Ανατολή¨, και μας κάνουν να ξεχνάμε σύντομα τους νεκρούς, κανείς δεν τους θυμίζει.
Δεν τους λέει κανείς πως ¨Οδηγήσατε τους ανθρώπους στο θάνατο, τι έγινε ;¨.
Κράτος. Η δομή αυτή που έγινε για να προστατεύει τις ζωές των ανθρώπων, κατασκευάζει σπίτια μέσα στα οποία πνίγονται άνθρωποι.
Γιατί έχτισαν άραγε τα κτίρια στον πάτο του ρέματος ;
Δεν είναι δυνατόν να μην ήξεραν πως χτίζοντας εκεί θα πέθαιναν άνθρωποι, γιατί λοιπόν τα έχτισαν εκεί εσκεμμένα ; Γιατί δηλαδή εκεί και όχι σε άλλη έκταση ; Γιατί χτίστηκαν εκεί κτίρια τα οποία θα έπρεπε να βρίσκονται εκατό μέτρα μακριά από το ρέμα ;
Διάβασα την πρώτη δήλωση του υπουργού κι έμαθα πως ¨το κράτος δεν φταίει καθόλου¨. Προφανώς φταίει το ρέμα που ξεχείλισε. Μπορεί να φταίνε και οι φτωχοί που εμπιστεύτηκαν το κράτος και εγκαταστάθηκαν σε εκείνα τα σπίτια.
Αλλά πάντως δεν φταίει ούτε το κράτος, ούτε η κυβέρνηση, ούτε ο υπουργός ούτε το υπουργείο.
Οι φτωχοί πεθαίνουν σε αυτή τη χώρα. Και όχι 1-2 αλλά κατά εκατοντάδες. Κατά τους τελευταίους 6 μήνες 366 εργάτες σκοτώθηκαν σε εργατικά ατυχήματα. Κάθε μέρα σκοτώνονται περίπου 2 εργάτες.
Κάθε μέρα. Σε κάθε ολοκλήρωση στροφής της γης , εμείς παραδίδουμε στην αγκαλιά του θανάτου 2 εργάτες. Για χρόνια συνεχίζουμε αυτήν την τάξη. Τα εργαστήρια εκρήγνυνται, ναυπηγοεπισκευαστικές μονάδες φλέγονται και ορυχεία καταρρέουν. Το κράτος δεν νοιάζεται.
Διότι οι φτωχοί είναι που πεθαίνουν.
............
Τους φτωχούς τους σκοτώνουν εδώ, άλλοτε βομβαρδίζουν, άλλοτε τους θάβουν στα ορυχεία, άλλοτε τους καίνε στα εργαστήρια και άλλοτε τους πετάν στα νερά της πλημμύρας.
Ετοιμάζονται να στήσουν αυτοκρατορία, κατασκευάζουν το μεγαλύτερο τζαμί, ε μα τι άλλο να κάνουν ;
Να σώσουν τους φτωχούς ;
Φτωχοί είναι, οι φτωχοί πεθαίνουν εδώ.
Εφ. Ταράφ 5/7/2012
Αχμέτ Αλτάν
tourkikanea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου