Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε από τα σκουπίδια.
Ενώ το διαβάζω καθημερινά και το βλέπω σε φωτογραφίες και βίντεο δεν μπορώ να το χωνέψω...
Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να φτάσουν ως εκεί;
Είναι η φτώχια που τους έφερε εκεί ή κάτι άλλο;
Δεν έχουν ούτε έναν γνωστό να ζητήσουν λίγο φαγητό;
Δεν έχουν ψάξει ούτε ένα οργανωμένο συσσίτιο;
Δεν έχουν ούτε έναν συγγενή να τους βοηθήσει;
Δεν ζητούν βοήθεια από κανέναν κι αν ναι γιατί το κάνουν αφού είναι στην ανάγκη;
Όσο κι αν προβληματίστηκα κατέληξα ότι πριν την εξαθλίωση ήρθε η απομόνωση στην ζωή τους...
Οι καταπληκτικές και ζωντανές ομιλίες του π. Βαρνάβα Γιάγκου φωτίζουν το θέμα όσο λίγοι :
Τρίτη 13 Μαΐου 2003Η απομόνωση
Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011
Πρεσβύτερος υϊός : πώς η αυτοδικαίωση των καλών μας έργων οδηγεί στην σκληροκαρδία, την νέκρωση των σχέσεων και την απομόνωση. Από αυτά μόνο το έλεος του Θεού μέσα από την άρση της χάριτος μπορεί να μας λυτρώσει.
Δευτέρα 16 Μαΐου 2011
Θεραπεία του συμπτώματος ή της παθολογίας του προβλήματος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου