Ελλάδα

Ελλάδα είσαι πάντοτε παρούσα

στο μυαλό και την καρδιά μου,

οι παλμοί σου αντηχούν στα

εσωτερά μου,

κι' όταν τη ματιά μου

τη γυρίσω

στις γωνίες της ψυχής μου,

βλέπω εσένα πάλι,

πανταχού παραμονεύεις,

και δε σταματάς να με

παιδεύεις,

σε κάθε μονοπάτι της ζωή μου

συναντώ στα βήματά μου

τις εικόνες και το φως σου,

είσαι εγώ και είμαι εσύ,

το χώμα, το δέντρο και ο βράχος,

κάθε καϋμός και πάθος,

είμαι εγώ και είσαι εσύ,

κόκκαλα προγόνων και ηρώα,

ποιητές και στρατιώτες

που τη ζωή τους για τα ιδανικά

τους δώσαν,

είσαι εγώ και είμαι εσύ,

μια ψυχή και μια κραυγή,

μια βάρκα που καθώς διασχίζει

το Αιγαίο,

δρασκελίζει τους αιώνες,

πληγωμένη, ματωμένη

μα ποτέ παραδομένη,

φως και ουρανός στην πλώρη

και η αγάπη μια σημαία

κυματίζει στους αιθέρες,

είσαι εσύ και είμαι εγώ,

δυο ψυχές που ενωθήκαν,

και στα αρχαία μάρμαρα

καθήσαν, ξαποστένουν,

υπομένουν και ξανά,

με τιμή και χάρη

αναμένουν!

Είσαι εσύ, είμαι εγώ,

όλοι εμείς εσύ κι εγώ,

απο τίποτα άλλο καμωμένοι,

παρά πέτρα και χαλάζι,

ηλιαχτίδα και πετράδι,

Ελλάδα, Ελλάδα, Ελλάδα,

τα παδιά σου αιμορραγούνε

στη λιακάδα,

το πείσμα όμως δεν θ' αφήσει

το ελληνικό το έθνος να λυγίσει

Κίτρινο φουλάρι