Σε συνέντευξή του σε ιστοσελίδα χθες, ο
πολυσυζητημένος Φωτόπουλος της ΔΕΗ, αποσαφηνίζει πως δεν είναι στις
προθέσεις των εργαζόμενων να προκαλέσουν ένα γενικευμένο μπλακ - αουτ εν
μέσω καύσωνα αλλά ταυτόχρονα στέλνει ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους ότι
"εάν η κυβέρνηση επιμείνει στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ τότε δεν έχουμε
άλλη επιλογή παρά να ασκήσουμε το νόμιμο, συνταγματικά κατοχυρωμένο
δικαίωμά μας της απεργίας.
Ναι, σε αυτή την περίπτωση αυτό θα
κάνουμε. Εάν είμαστε παράνομοι τότε κάτι δεν πάει καλά με το σύνταγμα.
Εάν οι κύριοι της τρόικας ενοχλούνται και με το σύνταγμά μας και με όσα
αυτό προβλέπει ας το αλλάξουν και αυτό. Εκεί θέλω να δούμε τι θα κάνει η
κυβέρνηση. Εμείς θα κινηθούμε στα πλαίσια των όσων οι νόμοι ορίζουν".
Όταν μετά την απελευθέρωση των Ελλήνων
από τους Τούρκους και την δημιουργία του νέου, μικρού ελληνικού κράτους
ήλθε στην χώρα ο πρώτος – και κατά πολλούς και τελευταίος σωστός –
κυβερνήτης του ελληνικού κράτους, τα κύρια προβλήματα που είχε να
αντιμετωπίσει ήταν η πειρατεία, οι ανύπαρκτοι θεσμοί, η διάλυση του
στρατού και η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας. Αυτό που έκανε
δύσκολο την επίλυση αυτών των προβλημάτων ήταν τα κάθε λογής τοπικά,
προσωπικά και κάθε άλλου είδους συμφέροντα.
Ο Καποδίστριας στην προσπάθειά του να τα
αντιμετωπίσει, ζήτησε για να αναλάβει την θέση, την αναστολή του
συντάγματος και την διάλυση της Βουλής, όροι που τελικώς έγιναν
αποδεκτοί. Στη θέση της Βουλής δημιούργησε το «Πανελλήνιον», ένα
γνωμοδοτικό όργανο αποτελούμενο από 27 μέλη με καθαρά διακοσμητικό
χαρακτήρα, ενώ τη διακυβέρνηση ανέλαβε η κεντρική γραμματεία, ένα είδος
υπουργικού συμβουλίου, διοικούμενο από τον ίδιο.
Επίσης, χώρισε τη χώρα σε διοικητικές
περιφέρειες. Να σημειωθεί ότι αρχικά είχε δεσμευθεί για τη διενέργεια
εκλογών τον Απρίλιο του 1828, στη συνέχεια όμως προχώρησε στην αναβολή
αυτών λόγω της χαώδους κατάστασης που επικρατούσε στο εσωτερικό. Όταν
αυτές διεξήχθησαν, διατυπώθηκαν βάσιμες κατηγορίες για νοθεία. Αν και
κυβερνήτης, ο Καποδίστριας εξελέγη σε 36 περιφέρειες, γεγονός που
προκάλεσε την οργή των συνεργατών του, ένας εκ των οποίων, ο Σπυρίδων
Τρικούπης, παραιτήθηκε για τον λόγο αυτό από πληρεξούσιος και αναχώρησε
για την Ύδρα.
Μία από τις πρώτες του κινήσεις ήταν η
καταστολή της πειρατείας, έργο το οποίο ανέλαβε με επιτυχία ο Ανδρέας
Μιαούλης . Παράλληλα, προχώρησε στην αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεων,
μετατρέποντας βαθμιαία τα άτακτα στρατεύματα σε τακτικό στρατό, και
υπάγοντας τον στόλο στην ουσιαστική δικαιοδοσία της κυβέρνησης,
δεδομένου ότι μέχρι τότε τα πλοία ήταν ιδιοκτησία των καραβοκύρηδων. Με
αυτόν τον τρόπο προσπάθησε να προστατέψει τα σύνορα και να μειώσει την
επιρροή των μέχρι τότε τοπαρχών.
Θα πει κανείς τι σχέση έχει η ιστορική
αναδρομή με τους “Φωτόπουλους”; Και όμως. Ποιά είναι τα προβλήματα που
αντιμετωπίζει το σημερινό ελληνικό κράτος; Οι μη λειτουργικοί θεσμοί, η
διάλυση (όχι μόνο του στρατού αλλά) όλου του κρατικού μηχανισμού και η
κακή οικονομική κατάσταση.
Εντάξει, μπορεί πειρατεία να μην έχουμε,
με την μορφή τουλάχιστον που υπήρχε τότε, αλλά κάποιου είδους πειρατές,
που πλέον δηλώνουν επιχειρηματίες, σίγουρα λυμαίνονται τους συμπολίτες
μας. Ισως τώρα φορούν κοστούμια, αλλά η διαφορά είναι μικρή.
Πραγματικά δεν πιστεύω ότι η
ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι λύση. Δεν πιστεύω ότι η οποιαδήποτε
ιδιωτικοποίηση από μόνη της είναι λύση. Σε θεωρητικό τουλάχιστον
επίπεδο. Γιατί η διαχείριση ενός οργανισμού, είναι ξεκάθαρα ζήτημα των
ανθρώπων που τον διοικούν και αυτών που είναι από κάτω τους. Δυστυχώς το
ελληνικό δημόσιο, τείνει να διαπλάθει ένα συγκεκριμένο είδος ανθρώπων.
Αυτό το είδος των ανθρώπων οι οποίοι
βαδίζουν κάτω από τις σημαίες του καιροσκοπισμού, του «στ’αρχιδισμού»,
και της πλήρης αφοσίωσης στο προσωπικό συμφέρον τους.
Για να επιβιώσει και να λειτουργήσει οποιοσδήποτε οργανισμός είναι αναγκαίο να απομακρυνθούν από το corpus του, τα στοιχεία τα οποία λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.
Η “ιδιωτικοποίηση” της ΔΕΗ, για τους
λόγους που θέλουν να γίνει, δεν αποτελεί κίνηση στρατηγικής επιλογής
αλλά ομολογία αποτυχίας του ελληνικού κράτους. Το οποίο προσπαθεί να
“ξεφορτωθεί” το βάρος της διαχείρισης αυτών των οργανισμών. Πολύ απλά η
ΔΕΗ πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, επειδή το ελληνικό κράτος αδυνατεί να
αντιμετωπίσει τύπους σαν τον κ. Φωτόπουλο. Και αυτό, γιατί όπως ο ίδιος
αναφέρει, δρα μέσα στα όρια του νόμου.
Δεν ξέρω αν είναι μέσα στα όρια του
νόμου οι επελάσεις του κ. Φωτόπουλου και των συν αυτώ συνδικαλιστών –
γιατί είναι λάθος να επικεντρωνόμαστε στον συγκεκριμένο κύριο, όταν
αυτός αποτελεί απλά ένα πρόσωπο που συγκέντρωσε πάνω του προβολή – σε
γραφεία των διοικητών της ΔΕΗ και η επίδειξη τσαμπουκά σε αυτούς. Δεν
ξέρω καν αν είναι στα όρια του νόμου η εμμονή του να “σπάει” συμφωνίες
της ΔΕΗ που δεν αφορούν καν την Ελλάδα, αλλά το εξωτερικό.
Και να μην είναι στα “τυπικά” του νόμου,
είμαι βέβαιος πλέον ότι ανήκουν στην κατηγορία των “κεκτημένων” των
εργατοπατέρων στην χώρα αυτή. Και σε αυτή την βάση, την βάση την οποία
δημιούργησαν τόσα χρόνια πασοκικού και νεοδημοκρατικού γλειψίματος προς
τους συνδικαλιστές, προς άγρα ψήφων, το τέρας που δημιούργησαν δεν
μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Μπορεί ο Καποδίστριας να δολοφονήθηκε
από τους εκπροσώπους τοπικών συμφερόντων. Έδειξε όμως τον τρόπο να
έλθουν σοβαρές και ουσιαστικές αλλαγές. Δεν προσπαθούμε να κάνουμε ό,τι
μπορούμε στις υπάρχουσες νομικές και διοικητικές συνθήκες. Τις
αλλάζουμε. Φυσικά αυτό δεν μπορεί να το κάνει η σημερινή κυβέρνηση.
Και γι' αυτό επιλέγει να “ξαποστείλει”
την ΔΕΗ. Να την “χαρίσει” σε κάποιους επενδυτές, μπας και αυτοί
ξεμπερδέψουν με τους Φωτόπουλους. Δεν θα τα καταφέρουν όμως. Πιο πιθανόν
είναι να διώξουν οι Φωτόπουλοι τους επενδυτές, παρά το αντίθετο.
Μέχρι κάποια ελληνική κυβέρνηση να υιοθετήσει την Αλεξάνδρεια τακτική για το λύσιμο των “γόρδιων” δεσμών, κάποια λύση σε αυτή την χώρα δεν θα υπάρξει.
Μέχρι κάποια ελληνική κυβέρνηση να υιοθετήσει την Αλεξάνδρεια τακτική για το λύσιμο των “γόρδιων” δεσμών, κάποια λύση σε αυτή την χώρα δεν θα υπάρξει.
Δημήτρης Παπαγεωργίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου