Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ἔγιναν γνωστὰ τὰ νέα αἴσχη τῶν Διαμαντοπούλου καὶ Σία. Αὐτὰ ποὺ ἀφωροῦσαν φυσικὰ στὴν νέα γραμματικὴ τῆς Ε΄ καὶ Στ΄ Δημοτικοῦ. Ὅσα φωνήεντα καὶ σύμφωνα δὲν ἄρεσαν στὴν κρατούσα τάξιν κόπηκαν!!!. Καὶ ὤωωω, τί σύμπτωσις!!!
Ἡ Διαμαντοπούλου, γνωστότατον καὶ μὴ ἐξαιρετέον μέλος τῆς λέσχης ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ, ποὺ ἤδη πρὸ ἐτῶν ἔχει δηλώσει τὸν βαθύ της πόθο νὰ μᾶς φορτώσῃ ὥς ἐπίσημο γλώσσα τὴν ἀγγλική, ἔκανε πάλι τὸ θαῦμα της.
Βέβαια, γιὰ αὐτὸ τὸ θαῦμα, ὁ ἄλλος πολύς, ὁ μίστερ Μπαμπινιώτης τοῦ ΕΛΙΑΜΕΠ, ἔβγαλε τὸν σκασμό. Βλέπετε, ἡ γραμμὴ γιὰ τὸ θέμα τῆς μετατροπῆς τῆς γλώσσης μας σὲ κάποιο μόρφωμα, ποὺ θὰ μᾶς ἀπομακρύνῃ ἀκόμη περισσότερο ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ γλώσσα, εἶναι δεδομένη! Οὐδεῖς τολμᾶ νὰ ἀναλάβῃ εὐθύνες καὶ νὰ πατήσῃ πόδι.
Βρῆκαν ἐκεῖ καὶ κάτι ἀνθέλληνες, ἀγραμμάτους, ἀπροσκυνημένους, ποὺ τοὺς ἔκαναν τὰ χατήρια, καὶ ἰδοῦ… Τὸ νέο ἔκτρωμα παρουσιάστηκε καὶ οὐδεῖς ἔλαβε γνώσιν.
Ἐὰν δὲν ἀπεφάσιζε μία δασκάλα νὰ τὸ ἀνακινήσῃ, δὲν θὰ μαθαίναμε τίποτα.
Διότι μία δασκάλα ἔκατσε καὶ μελέτησε ἐτοῦτο τὸ τερατούργημα μόνη της. ΜΟΝΗ ΤΗΣ!!!! (Καὶ φυσικὰ τῆς ἀξίζουν πάρα πολλὰ συγχαρητήρια. Πρόκειται γιὰ τὴν δασκάλα Χρυσοῦ Μαρία.) Ὅλοι οἱ ἄλλοι δάσκαλοι, συμπεριλαμβανομένου καὶ τοῦ συλλόγου στὸν ὁποῖον ἀνήκει ἡ δασκάλα, νίπτουν τὰ χείρας των!!! Συμφωνοῦν! Ἤ τέλος πάντων δὲν διαφωνοῦν τόσο ὥς τὲ νὰ τὸ θίξουν!
Ἔχουν σοβαρότερα θέματα νὰ ἐπιλύσουν. Ὅπως γιὰ παράδειγμα τὴν μείωσιν τῶν μισθῶν τους. Ἤ τὶς περικοπὲς τῶν δώρων τους. Ἤ τὴν συρρίκνωσιν τοῦ ἀριθμοῦ τῶν σχολείων, ποὺ μειώνει τὶς θέσεις ἐργασίας τους.
Σιγὰ μὴν ἐνοχληθοῦν γιὰ τὰ ἀπορρίματα ποὺ τοὺς διέταξαν νὰ χώσουν μέσα στὰ κεφάλια τῶν παιδιῶν μας. Σιγὰ μὴν σκοτιστοῦν γιὰ τὸ ἐὰν θὰ βγοῦν ἀπὸ τὰ κολαστήριά τους ἄνθρωποι ἤ ζῶα.
Τὸ παραδάκι νὰ πέφτῃ, ὁ συνδικαλισμός τους νὰ κρατῇ καλὰ καὶ τὰ παιδάκια ἄς γίνουν χειρότερα… Ἔτσι κι ἀλλοιῶς αὐτοὶ θὰ διατηροῦν πάντα τὸν τίτλο τοῦ δασκάλου. Καὶ ἡ λέξις δάσκαλος, τοὐλάχιστον γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες, ἦταν πάντα ἱερή.
Τί σημασία ἔχει πού τήν ξεφτίλισαν ἐτοῦτα τά ἀμόρφωτα μορφώματα;
Γιατί λοιπόν νά μήν συμφωνοῦν; Νά κάτσουν νά στρώσουν κῶλο κάτω καί νά μορφωθοῦν; Μά τί λέμε τώρα;
Δέν εἶναι ταχύτερον, εὐκολότερον καί περισσότερο ἀποδεκτόν τό νά γίνουμε ὅλοι σάν αὐτούς; Ἠλίθιοι, ἀμόρφωτοι κι ἀνίκανοι νά ξεχωρίσουμε τό «τί» ἀπό τό «τέ»;
Ξέρω, πάλι θὰ τοὺς ἐξοργίσω. Ἐγὼ νὰ δεῖτε πόσο ἐξοργισμένη εἶμαι.
Τὶς προηγούμενες ἡμέρες ἤμουν πάρα πολὺ πιεσμένη καὶ δὲν κατάφερα νὰ μελετήσω πάρα πολλὰ θέματα. Μεταξὺ αὐτῶν, τὸ σοβαρότερον, ποὺ ἀφωροῦσε στὸ νέο τερατούργημα τῆς συμμορίας-κοινοπραξίας ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ-ΕΛΙΑΜΕΠ. Ἐχθὲς ὅμως, παρ” ὅ,τι ἀκόμη δὲν ἔχω καταφέρει νὰ ἐλευθερώσω χρόνο, πιέζοντας τὶς καταστάσεις, στρώθηκα νὰ μελετήσω, στὸν βαθμὸ ποὺ μοῦ ἐπιτρεπόταν, τὸ τὶ ἀκριβῶς συμβαίνει.
Μπαίνοντας λοιπὸν στὴν σελίδα τοῦ συλλόγου «Ἀλέξανδρος Δελμοῦζος» ἀνατρίχιασα!
Διότι δὲν εἶχε καμμίαν ἀπολύτως σημασία ἡ ἐπιστολὴ καταγγελία τῆς δασκάλας Μαρίας Χρυσοῦ! Ὄχι, δὲν τοὺς ἀφωροῦσε φυσικά! Σημασία ἔχει μόνον νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τὸ σύστημα καὶ νὰ ἐξακολουθήσουν νὰ μὴν φέρουν καμμίαν εὐθύνη!
(Ἀλήθεια, ποῦ ἀκριβῶς ἦταν οἱ ἄλλοι δάσκαλοι; Οἱ σύλλογοί τους; Οἱ ἀμόρφωτοι κι ἀνίκανοι διευθυντές Δημοτικῶν σχολείων; Ποῦ στά κομμάτια βόσκουν; Μόνον γιά τήν ΟΛΜΕ κόπτονται; Καί γιατί παρακαλῶ νά τούς πληρώνουμε; Γιά νά συνδικαλίζονται καί γιά νά μᾶς τό παίζουν κάτι; Οὔστττττ……Νούμερα…)
Διαβάζω λοιπὸν τὰ κάτωθι:
Σχετικά με το άρθρο » Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ! » που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του συλλόγου μας
(ΟΜΟΦΩΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ)
Σας κάνουμε γνωστό ότι πάγια τακτική του Συλλόγου μας, είναι να αναρτά στο διαδικτυακό του τόπο τα ενυπόγραφα και επώνυμα άρθρα των μελών του, τα οποία στέλνονται στο Σύλλογο για ανάρτηση. Είναι αυτονόητο ότι ο υπογράφων του κάθε άρθρου είναι υπεύθυνος για τα όσα γράφει και σε καμιά περίπτωση αυτό δε σημαίνει ότι τα συγκεκριμένα άρθρα εκφράζουν τις θέσεις του Συλλόγου.Το συγκεκριμένο άρθρο με τίτλο «Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ!» στάλθηκε στο Σύλλογο και αναρτήθηκε στη σελίδα του Συλλόγου μας στις 28 Ιούνη 2012 (http://www.syllogosdelmouzos.gr/index.php/2011-12-19-06-58-25/572-1 ).
Με έκπληξή μας διαπιστώσαμε ότι το άρθρο έχει αναδημοσιευθεί από δεκάδες μπλοκ και ιστοσελίδες που αφήνουν να εννοηθεί ότι το περιεχόμενο του είναι απόφαση ή εκφράζει τις θέσεις του Συλλόγου μας. Μάλιστα, κάτω από το άρθρο, στο σύνολο αυτών των αναρτήσεων, έχει προστεθεί το παρακάτω κείμενο :
«Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΔΑΣΚΑΛΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΕΛΜΟΥΖΟΣ (www.syllogosdelmouzos.gr) (τελευταίες αναρτήσεις) , ΑΝΑΡΤΗΣΕ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ” Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΕΠΑΦΗ” ΠΡΟΚΗΡΥΣΣΟΝΤΑΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ , ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΣΤΑΛΛΕΙ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ (ΚΥΡΙΑΣ) ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ»
Εδώ θέλουμε να τονίσουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι :
- Δεν υπάρχει καμιά απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου ¨Αλέξανδρος Δελμούζος» για το θέμα με το οποίο ασχολείται το άρθρο.
- Δεν έχει προκηρυχθεί καμιά ψηφοφορία ή συλλογή υπογραφών από το Σύλλογο.
- Δεν υπάρχει καμιά απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου να γίνει αίτημα προς το Υπουργείο Παιδείας για να αποσυρθεί το βιβλίο. (πηγή)
Ἀκοῦς ἐκεῖ ΟΜΟΦΩΝΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣ!!!
Δὴλα δή, ὅλοι οἱ ἄλλοι συμφωνοῦν; Δῆλα δή, ὅλα τά ὑπόλοιπα τσόκαρα, ὥς τσόκαρα πού ἦταν. εἶναι καὶ θὰ παραμείνουν, ἐγκρίνουν; Δῆλα δή γιά ἀκόμη μίαν φορά ἐπιβεβαιώνουν αὐτό, γιά τό ὁποῖον τούς κατηγορῶ: τό ὅ,τι ΟΥΔΕΠΟΤΕ ἐνδιαφέρθηκαν γιά τήν παιδεία, παρά μόνον γιά τήν βολή τους;
Γιὰ νὰ δοῦμε ὅμως τὶ ἄλλο μάθαμε ἀπὸ τὴν συγγραφέα τοῦ ἐν λόγῳ βιβλίου.
Ἐκτὸς τοῦ ὅ,τι πιάστηκε τὸ κεφάλι μου μὲ βαρὺ πονοκέφαλο, στὴν προσπάθειά μου νὰ μελετήσω μὲ ἐντιμότητα τοὺς ἰσχυρισμούς της, τοὺς ὁποίους ἐνδύει μὲ πολλὰ πολλὰ πολλὰ λόγια, ἀπὸ ἕνα σημεῖον καὶ μετά, δὲν ἤξερα ἐὰν μελετοῦσα τὰ γραφόμενα κάποιου ποὺ λατρεύει τὰ παιδιά, ἤ κάποιου ποὺ τὰ μισεῖ!!!
Κράτησα πολλὲς σημειώσεις, γιὰ τὶς ὁποῖες δὲν θέλω νὰ σᾶς ζαλίσω. (Τὸ κείμενον τῆς θὰ τὸ παραθέσω παρακάτω σὲ μορφὴ pdf.) Θὰ προσπαθήσω νὰ παραμείνω στὴν οὐσία. Δῆλα δὴ στοὺς στόχους της.
Θὰ ἐρωτήσω ὅμως πρῶτα τὴν μανδὰμ Φιλιππάκη. Ἡ ἴδια παραθέτει τὸ ἀτυχὲς πείραμα ποὺ διενεργήθῃ σὲ κάποιες χῶρες (ὅπως γιὰ παράδειγμα στὴν Μ. Βρετανία) ἀναφορικῶς μὲ τὴν γλωσσικὴ ἀπλοποίησιν. Ἤ ἴδια θυμᾶται πὼς ἀπέτυχε παταγωδῶς. Ἐφ΄ ὅσον λοιπόν ἀπέτυχε αὐτό τό πείραμα ἐκεῖ, γιατί σώνει καί καλά θέλει νά τό ἐπαναλάβῃ ἐδῶ;
Ἀπὸ τὴν ἄλλην, γιατί δέν κόπτεται νά ἀλλάξῃ τήν ἱστορική ὀρθογραφία τῶν ἀγγλικῶν ἤ τῶν γαλλικῶν ἤ τῶν ἰσπανικῶν; Γιατί ὅλος ὁ πόνος της καί ὁ καημός της, παρέα μέ τό μένος της κατά τῆς Ἑλληνικῆς, βγαίνει μόνον ἐπάνω μας; Τί στό καλό; Τό σκέφθηκε πολύ ἤ δέν τό σκέφθηκε διόλου; Ἐξ ὅσων ἀντιλαμβάνομαι κατέχει ἀρίστως ξένες γλῶσσες. Ἰδοῦ. Γιατί δέν δοκιμάζει τήν τύχη της ἐκτός συνόρων; Τί περιμένει;
Ἄς πᾶμε ὅμως στὸ κεντρικό μας θέμα. Διότι αὐτὸ στοχεύει ἐτοῦτο τὸ νέο φιντάνι ποὺ μᾶς προέκυψε.
Μανδὰμ Φιλιππάκη, ἔχεις ἐπίγνωσιν τοῦ τί σημαίνει κλασσική ὀρθογραφία; Ἔχεις μήπως ποτέ στήν ζωή σου ἀναρωτηθεῖ γιά τό τό ἀκριβῶς πρεσβεύει; Ἔχεις μήπως κοπιάσει γιά νά τήν μάθῃς σοβαρά; Ἤ μήπως εἶσαι ἀπό ἐκείνους τούς δασκάλους πού διορθώνουν τούς μαθητές ὅταν λέν: «παράγγειλε» (ὀρθόν, προστακτική) ἀντὶ παρήγγειλε;
(Λᾶθος.) Γιατί ἐγώ ἔχω τήν ἐντύπωσιν πώς εἶσαι ἀπό αὐτούς πού δέν γνωρίζουν οὔτε μίαν προστακτική νά ξεχωρίσουν;
Πρὸ μερικῶν ἡμερῶν ἔπεσα ἐπάνω σὲ ἕναν ….Μῆτσο, ποὺ ἐπεὶ δὴ ἦταν ἐν τελῶς ἀνορθόγραφος, ἀπαιτοῦσε νὰ καταργηθοῦν τὰ «ω», «η», «υ», «ει», «αι». Δῆλα δή, ἀξίωνε τὸ νούμερο, (ἕνα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ ἐσεῖς οἱ «ἐκπαιδευτικοὶ» κατασκευάσατε) νὰ χάσουμε καὶ τὴν ἐλαχίστη σχέσιν ποὺ ἔχουμε μὲ τὴν γλώσσα μας, πρὸ κειμένου νὰ μὴν ἀποκαλύπτεται τὸ πόσο ἀμαθὴς εἶναι αὐτός.
Ἐν ὁλίγοις, αὐτὸ ποὺ μᾶς ἔλεγε ὁ …Μῆτσος, καθῶς ἐπίσης κι ἐσύ, εἶναι νὰ ἀφήσουμε τὴν ἐκπαίδευσίν μας σὲ αὐτοὺς ποὺ γνωρίζουν λιγότερα, πρὸ κειμένου νὰ μὴν κοπιάζουμε.
Χμμμ… Θὰ μπορούσαμε νὰ ἐξετάσουμε γιὰ λίγο αὐτὴν τὴν ἄποψιν. (Ἄποψις:ὄψις, εἰκόνα ἐκ τῶν …ἔξω!!! Δῆλα δὴ οὐδέποτε γνώμη καὶ γνώσις!!!)
Μὲ τὴν λογική σας, τοῦ …Μήτσου καὶ τὴν δική σου, θὰ πρέπῃ νὰ ἀφήσουμε τὴν παιδεία στὰ χέρια τοῦ λαοῦ!!!!
Τότε λοιπόν, πάντα μὲ τὴν δική σας λογική, θὰ πρέπῃ νὰ ἀφήσουμε τὴν παιδεία συνολικῶς στὰ χέρια τοῦ λαοῦ
Ἀν τὶ νὰ διατηροῦμε τμήματα ἰατρικῆς στὰ Πανεπιστήμια τῆς χώρας, θὰ πρέπῃ νὰ τὰ καταργήσουμε. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς, ἡ κάθε κουτσὴ Μαρία, συμπεριλαμβανομένης καὶ τῆς ἀφεντομουτσουνάρας σου μανδὰμ Φιλιππάκη, δύο τρεῖς βασικὲς γνώσεις ἰατρικῆς τὶς κατέχει. Ἄλλος ἔμαθε, λόγῳ προσωπικῆς του ἐμπερίας, πὼς ὅταν πονάει κεφάλι, πίνει παυσίπονο. Ἄλλος ἔμαθε πὼς ὅταν πονάῃ στομάχι, πίνει κάποιο βασικὸ σκεύασμα.
Κι ἄλλος ἔμαθε πὼς ὅταν ἀνοίγῃ κεφάλι, κάνουμε ῥάμματα.
Συνεπῶς, πάντα μὲ τὴν δική σου λογική, γιατί νά ἔχουμε ἰατρούς; Γιατί τόσα ἐργαστήρια; Γιατί τόσος κόπος ἀπό τούς φοιτητές; Γιά νά ἔλθῃ αὔριο ἡ κουτσὴ Μαρία, καλὴν ὥρα σὰν τὴν ἀφεντομουτσουνάρα σου, καί νά τούς καταργήσῃ; Αὐτό δέν μᾶς λές μανδάμ Φιλιππάκη; Ἀλήθεια, θά κάτσῃς ἐσύ μανδάμ Φιλιππάκη νά σοῦ ἀνοίξῃ τήν κοιλιά ἡ κουτσή Μαρία; Ὁ κουτσός Φώτης θά εἶναι ὁ καταλληλότερος γιά νά σοῦ κάνῃ ἐγχείριση ἀνοικτῆς καρδιᾶς; Ὁ κουτσός Μανώλης θά εἶναι ὁ καλλίτερος γιά νά σοῦ δέσῃ τἀ σπασμένα κόκκαλα;
Τί; Δέν σοῦ ἀρέσει; Μά γιατί; Ἀκριβῶς αὐτὸ ἰσχυρίζεσαι μανδάμ… Κι ἀκριβῶς αὐτὸ τραβᾶς νὰ μᾶς ἐπιβάλλῃς!
Ἀλλὰ ἐπεὶ δὴ σὲ κόβω καὶ γιὰ κάπως ἀργόστροφη, κᾶτσε νὰ σοῦ φέρω κι ἄλλο παράδειγμα.
Ἐγὼ εἶδα τὸν ἐργολᾶβο νὰ ῥίχνῃ μπετά.
Ὁ φίλος μου εἶδε τὸν μηχανικὸ νὰ σχεδιάζῃ καὶ νὰ μελετᾶ, τὸ ποῦ θὰ πέσουν αὐτὰ τὰ μπετά.
Ὁ ξαδέλφη μου εἶδε τὸν ἠλεκτρολόγο νὰ περνᾶ τὰ καλώδια, ὅταν τελείωσαν τὰ μπετά.
Συνεπῶς πλέον ἔχουμε ἐμπειρία. Θά κάτσῃς ἐσύ μανδάμ Φιλιππάκη νά σοῦ φτιάξουμε τό σπίτι πού θά στεγάσῃς παιδιά κι ἐγγόνια; Μᾶς ἐμπιστεύεσαι; Δέν ἔχουμε τήν ἄποψιν-εἰκόνα, πού ἀπαιτεῖται, ὥς ἀπλός λαός, γιά νά σοῦ φτιάξουμε τό τσαρδί σου; Κι ἐάν ὄχι γιατί;
Δέν θά ἔχουμε καταφέρει μετά άπό κάποιων δεκάδων δολοφονίες, νά μάθουμε κάπως τό πῶς φτιάχνεται ἕνα σπίτι; Γιατί λοιπόν νά μήν μᾶς ἐμπιστευθῇς; Μήπως διότι θά ἤθελες τόν εἰδικό;
Καὶ πᾶμε καὶ στὸ βαρύτερον ἀμάρτημά-ἀτόπημα-ἔγκλημά σου, μανδὰμ Φιλιππάκη.
Θεωρεῖς πὼς εἶναι καλλίτερο νὰ προσαρμοστοῦν πρὸς τὰ κάτω οἱ ἐκπαιδεύσεις στὴν γλώσσα. Θεωρεῖς πὼς εἶναι καλλίτερα νὰ μὴν μπερδεύονται τὰ παιδιά μας. Ἐπίσης θεωρεῖς πὼς ἡ ἀκουστικὴ γραμματικὴ εἶναι δεδομένη, στὸ ἀντιληπτικόν τους ἐπίπεδον. Ἔτσι ἐσὺ θεωρεῖς.
Ἀλλά εἶναι ἔτσι;
Ὅταν γιὰ παράδειγμα λέει ἔνα παιδὶ τὴν λέξιν ὑποβρύχιον, δὲν ἀντιλαμβάνεται πὼς οὐσιαστικῶς κάνει ἀναφορὰ στὴν λέξιν βρυχός. Ἤ ἄλλως βυθός. (Εἶμαι σίγουρη πὼς τὸ ἀγνοεῖς. Ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι δικό σου πρόβλημα μανδάμ! Νὰ κάτσῃς καὶ νὰ μάθῃς!!! Κι ὄχι, γιὰ νὰ κρύψῃς τὴν ἀπαιδεία σου νὰ τραβᾶς νὰ μᾶς κάνῃς ὅλους …Μήτσους!!! Σὰν τὰ μοῦτρα σου δῆλα δή!!!)
Γιὰ νὰ φθάσῃ λοιπὸν .ἕνα παιδὶ στὴν λέξιν βρυχός, δῆλα δὴ γιὰ νὰ ἀρχίσῃ σιγὰ σιγὰ νὰ ἀνακαλύπτῃ ΜΟΝΟ ΤΟΥ τὴν γλώσσα, εἶναι ἀπλό. Ὑπάρχει ἡ πρόθεσις, (τὶς ὁποῖες λυσσάξατε νὰ ἀκυρώσετε) καὶ ὑπάρχει ἡ λέξις. Ὑπὸ τὸν βρυχό! Πανεύκολο!
Ὅταν ἕνα παιδὶ θέλει νὰ μάθῃ ὅμως τὴν λέξιν ἀποστηθίζοντας, δὲν θὰ τὰ καταφέρῃ ποτέ, χάριν στὸν δικό σου βρωμοδάκτυλο! Διότι ἐσὺ μανδὰμ ἔρχεσαι νὰ τοῦ μάθῃς «ιποβρίχιο». Ἕνα ἔκτρωμα δῆλα δή, ποὺ ὄχι μόνον δὲν παραπέμπει στὴν ἑτυμολογία, ἀλλὰ δὲν θὰ βοηθήσῃ ποτὲ τὸ παιδὶ νὰ μάθῃ τὴν γλώσσα του. Οὔτε κἀν νὰ κατανοήσῃ τὸ τὶ γράφει.
Θὰ σοῦ θυμίσω μόνον τὸ δικό σας πείραμα μὲ τὴν λέξιν ἀνθυνπολοχαγός. Πόσες γενεές παιδιῶν ἀπαντοῦσαν πώς πρόκειται γιά τόν ὑπολοχαγό τῶν ἀνθέων; Δικό σας ἔκτρωμα δέν εἶναι κι αὐτό;
Νά πιάσουμε κι ἄλλες λέξεις μανδάμ; Ἤ κατάλαβες τό πόσο ἀμόρφωτη εἶσαι ἤδη; Ἤ τό πόσο πολύ πασχίζεις νά καταστρέψῃς ὅλες τίς ἐπερχόμενες γενεές; Ἤ τό μέγεθος τοῦ ἐγκλήματός σου;
Ἄσε δὲν τὴν ἀκουστικὴ τῆς γλώσσης.
Δὲν θὰ τὸ γνωρίζῃς, ἤ θὰ προσποιηθῇς πὼς δὲν τὸ γνωρίζεις, ἀλλὰ δυστυχῶς σας, ἀκόμη κρατᾶμε στὴν γλώσσα μας τὶς ἀκουστικὲς ἐκεῖνες διαφοροποιήσεις, ποὺ μᾶς κάνουν νὰ ξεχωρίσουμε τὸ «ο» ἀπὸ τὸ «ω».
Ὁ Σαββόπουλος πρὸ ἐτῶν ἔγραφε:
Είν” ακριβός αυτός ο αναπτήρας. Ας μην είν” ωραίος, έχει την αξία του. Ναι, ακριβώς αυτό ήθελα να πω».
Ακουστικώς δεν παρατήρησα διαφορά. Έκοψα τις δύο λέξεις και τις κόλλησα την μία κατόπιν της άλλης. Ακούστε το!
«Ακριβός… ακριβώς».
Ελάχιστη διαφορά στο αυτί’ ο ηχολήπτης μόνον επέμενε ότι το δεύτερο είναι κάπως πιο φαρδύ. Ας το ξανακούσουμε:
«Ακριβός… ακριβώς».
Ασήμαντη διαφορά. Συνδέσαμε τότε τον παλμογράφο. Να το διάγραμμα του επιθέτου ακριβός, όπως προέκυψε, και να το πολύ πλουσιότερο τού επιρρήματος. Δεν είναι καταπληκτικό; Όταν το είδα, τα μηχανήματα του στούντιο μού φάνηκαν σαν όργανα του παραμυθιού. Ο παλμογράφος μού φάνηκε σαν μια σκαπάνη που, κάτω από το έδαφος της καθημερινής ομιλίας, ανακαλύπτει αυτό που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, έστω μέσα σε χειμερία νάρκη, αυτό που συνειδητοποίησαν και προσπάθησαν να μνημειώσουν οι Αλεξανδρινοί δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Τίποτε δεν χάθηκε. Όλα υπάρχουν. Αρκεί να προσέξουμε αυτό το τραγούδι της καθημερινής ομιλίας που πηγαινοέρχεται συνεχώς ανάμεσά μας. Ακούστε πώς ηχούν οι τονισμοί. Ακούστε τα μακρά. Ακούστε την λαϊκή τραγουδίστρια πώς αποδίδει το ωμέγα ή την ψιλή οξεία (…).
Τέλος, ακούστε την θεία φωνή του Ανδρέα Εμπειρίκου, την παράξενη απαγγελία που κυνηγά την λάμψη της οξείας, τον πλούτο της διφθόγγου, τους τόνους και την ορθογραφία, σαν μουσικά σύμβολα μιάς φωνής που προϋπάρχει αδιάκοπα και οδηγεί το ποίημα. (…)
Ἀλλὰ γιὰ κάτσε λίγο, νὰ τὸ πιάσουμε κι ἀπὸ ἄλλην σκοπιά, διότι γνωρίζω πόσο βαρὺ πονοκέφαλο σᾶς προκαλοῦν ἐκεῖνα τὰ σκουληκάκια ποὺ λέγονται τόνοι καὶ πνεύματα. Μοῦ τὸ ἔχετε ἤδη ὁμολογήσει.Ασήμαντη διαφορά. Συνδέσαμε τότε τον παλμογράφο. Να το διάγραμμα του επιθέτου ακριβός, όπως προέκυψε, και να το πολύ πλουσιότερο τού επιρρήματος. Δεν είναι καταπληκτικό; Όταν το είδα, τα μηχανήματα του στούντιο μού φάνηκαν σαν όργανα του παραμυθιού. Ο παλμογράφος μού φάνηκε σαν μια σκαπάνη που, κάτω από το έδαφος της καθημερινής ομιλίας, ανακαλύπτει αυτό που δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει, έστω μέσα σε χειμερία νάρκη, αυτό που συνειδητοποίησαν και προσπάθησαν να μνημειώσουν οι Αλεξανδρινοί δύο χιλιάδες χρόνια πριν. Τίποτε δεν χάθηκε. Όλα υπάρχουν. Αρκεί να προσέξουμε αυτό το τραγούδι της καθημερινής ομιλίας που πηγαινοέρχεται συνεχώς ανάμεσά μας. Ακούστε πώς ηχούν οι τονισμοί. Ακούστε τα μακρά. Ακούστε την λαϊκή τραγουδίστρια πώς αποδίδει το ωμέγα ή την ψιλή οξεία (…). (πηγή)
Ἀλλά ποῦ νά τά καταλάβῃ ἕνα «μονδέρνο» μυαλό σάν τό δικό σου τά παραπάνω; Ψιλὰ γράμματα…
Ἔχουμε λοιπὸν καὶ λέμε.
Φαντάζομαι πὼς δὲν γνωρίζεις τὴν μαθηματικὴ δομὴ τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης. Οὔτε φυσικὰ θὰ γνωρίζῃς πὼς οἱ τόνοι καὶ τὰ πνεύματα, ναί, αὐτῶν τῶν Ἀλεξανδρινῶν, ποὺ τόσο συχνὰ ἀναφέρεις στὸ κείμενόν σου, εἶναι κλειδιὰ ὀρθογραφίας. (Γιατί νά τά γνωρίζῃς; Μήπως ἔπαψαν ποτέ νά σοῦ προκαλοῦν τρόμο καί ἀφόρητους πονοκεφάλους;) Οὔτε φυσικὰ θὰ γνωρίζῃς πὼς ἡ γλώσσα μας εἶναι μέσον καὶ βάσις ἐπικοινωνίας μὲ τὶς ἐπιστῆμες καὶ τὸ σῦμπαν. (Γιατί νά τά γνωρίζῃς; Ἐσύ προτιμᾶς τὴν παρέα τῆς κουτσῆς Μαρίας… Ἔχεις ἄποψιν καὶ σοῦ ἀρκεῖ!!!)
Σαφῶς καὶ δὲν ἔχω καμμίαν ἀπαίτησιν νὰ τὰ γνωρίζῃς λοιπὸν ὅλα αὐτά. Ἄλλως τε δὲν ξέρω ἐὰν μπορῇς.
Αὐτὸ ὅμως, στὸ ὁποῖον θὰ ἤθελα νὰ μοῦ ἀπαντήσῃς, εἶναι τὸ γιατὶ τόσο πολύ, παγκόσμιοι καὶ ἐγχώριοι ἀμόρφωτοι, ἀνθέλληνες καὶ ὑπάνθρωοι, καλὴν ὥρα, ἔχουν στοχοποιήσει , μὲ τόσο μένος, τὴν Ἑλληνική. Κὰι μόνον τὴν Ἑλληνική!
Ὅταν σὲ ὅλα τὰ Πανεπιστήμια, παγκοσμίως, μόνον αὐτοὶ ποὺ ἔχουν παρακολουθήσει κλασσικὲς σπουδές, μποροῦν νὰ ἀντιληφθοῦν τὶς ἐπιστῆμες ὁλοκληρωμένα, κι ὄχι κατακερματισμένες, ὅπως ὅλοι οἱ ἄλλοι, γιατί ἐδῶ λυσσάξατε νά μᾶς ἀποκόψετε ἐν τελῶς ἀπό τήν πηγή τῆς γνώσεως καί τῆς πληροφορίας; Μήπως διότι κάτι φοβᾶστε; Καί τί εἶναι αὐτό;
Δυστυχῶς γιὰ ὅλους σας, ξέρω. Ἀλλὰ σᾶς ἐνημερώνω πὼς ἀδίκως κοπιάζετε μὲ τόσην «εὐσυνειδησία», πρὸ κειμένου νὰ ἱκανοποιήσετε τὶς ὀρέξεις τῶν ἀφεντικῶν σας.
Ἔχουμε πρὸ πολλοῦ δημιουργήσει κρυφὰ σχολειά. Ὄχι γιὰ ὅλους… Μόνον γιὰ αὐτοὺς ποὺ μποροῦν καὶ ἀντέχουν. Κι ἀπὸ αὐτοὺς θὰ ἔλθουν ὅλα αὐτὰ ποὺ φοβᾶστε. Διότι θὰ ἔλθουν μανδᾶμ. Θὰ ἔλθουν… Καὶ τότε, μαῦρο κι ἄραχνο φίδι ποὺ σᾶς ἔφαγε…
Φιλονόη.
Υ.Γ.1. Ἄν τὲ νὰ σᾶς δῶ κοπρόσκυλα. Θὰ σηκωθεῖτε; Ἤ πάλι θά εἶστε ἀνεύθυνοι;
Υ.Γ.2. Λαχταρῶ μετὰ ὑστερίας νὰ μοῦ κάνετε μήνυσιν! Ἀναμένω! Σᾶς ἔχω σούρει πολλά, ἀλλὰ δυστυχῶς σας, ξέρετε πὼς μόνον μὲ τὸν συκοφαντικό σας, ὑπόγειο καὶ κουτσομπολίστικο λόγο, ὅπως κάθε γνωστὸ κατιναριό, μπορεῖτε νὰ ἀντιμετωπίσετε τὴν ἀλήθεια. Τὴν τρέμετε. Πρὸς τοῦτο καὶ δηλώνετε μονίμως ἀνεύθυνοι! Οἱ ἀνεύθυνοι!
Υ.Γ.3. Καλά, σχετικῶς μὲ τὴν ἀπουσία τῶν συνδικαλιστικῶν σας ὀργάνων, ἄς μὴν τὸ συζητήσουμε!!! Εἶναι πασιφανής!
Υ.Γ.4. Κακῶς τὰ βάζουμε μόνον μὲ τὴν Φιλιππάκη. Ἔχει καὶ κάτι «γλωσσολόγους» ἐκεῖ μέσα!!! Λουκούμια!!! Προσέξτε ὀνόματα καὶ κρατῆστε τά: Μιχαὴλ Γεωργιαφέντης, Γεώργιος Κοτζόγλου, Μαργαρίτα Λουκᾶ. Ἔχει καὶ κάτι κριτές!! Ἐπίσης λουκούμια!!!! Γεωργία Κατσιμαλῆ, Χρῆστος Γκόλιαρης, Βασιλικὴ Παναγιώτου. Ἔχει καὶ μίαν φιλόλογο, τὴν Θεοδώρα Τσίγκα. Νά περιμένω πώς στά ἐπόμενα ψηφοδέλτια τῆς ΔΗΜΑΡ, τοῦ τΣΥΡΙΖΑ καί τοῦ μΠΑτΣΟΚ θά ἐμφανισθοῦν τά ὀνόματά τους σέ περίοπτες θέσεις στίς λίστες Ἤ πάλι ἄσχετα γράφω;
Ἡ ἐπιστολὴ-τοποθέτησις-παραπλάνησις τῆς Φιλιππάκη. (Εἶναι καὶ ὁμότιμος καθηγήτρια τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Reading U.K. Άλλὰ δὲν τσακίστηκε νὰ ἀναδομήσῃ τοὺς ἐκεῖ. Γιὰ ἐμᾶς ὅμως μεγάλο κόψιμο τὴν ἔπιασε!!!)
Φιλιππάκη γραμματική
Ἡ ἀνάρτησις καὶ ἡ ἐπιστολὴ τῆς Μαρίας Χρυσοῦ.Ἀλλάζουν τώρα καί τήν Ἑλληνική γραμματική…;
Σημείωσις:
Τὸ βιβλίο τὸν βρίσκετε ἐδῶ. Ἐγὼ θὰ σᾶς παραθέσω κάποια …φωτογραφικὰ ἀποσπάσματα, πρὸ κειμένου νὰ λάβετε μίαν εἰκόνα γιὰ τὸ εἶδος τοῦ βιβλίου.Τοῦ Κουτρούλη ὁ γάμος γίνεται ἐκεῖ μέσα. Πῶς τὰ μαγείρεψαν, πῶς τὰ στόλισαν, πῶς τοὺς ἄλλαξαν τὰ φῶτα, μόνον αὐτοὶ ξέρουν. Καὶ φυσικὰ ὅλα τὰ παραπάνω ἐπὶ βασιλείας ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓ-ΕΛΙΑΠΕΜ καὶ λοιπῶν παρατρεχαμένων τους.
φωτογραφία
filonoi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου