Αγαπητέ κ. Καλεντερίδη, φίλες και φίλοι του ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ, Χρόνια Πολλά!
Όπως πάντα, η βαθειά εμπεριστατωμένη ανάλυση του κ. Καλεντερίδη μου έλυσε αρκετές απορίες. Ιδιαίτερα, έλαβα απάντηση στο ερώτημα που εδώ και καιρό με απασχολεί έντονα αφού παρακολουθώ τις εξελίξεις με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όπως φαντάζομαι κάνετε οι περισσότεροι. Το ερώτημα; Απλό και επίκαιρο, αυτές τις Άγιες Ημέρες: "Quo Vadis?" - "Που βαδίζουμε;". Με άλλα λόγια, ποια θα είναι η κατάσταση των πραγμάτων; Προσωπικά, καταλήγω σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα που σας παραθέτω προς σχολιασμό και κριτική: ΧΑΝΕΤΑΙ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ! Αυτό είναι το συμπέρασμά μου.
Ακόμα και εκείνες οι "παραδοσιακές" υπερ-δυνάμεις, που στηρίχθηκαν και γιγαντώθηκαν μέσα απο την εδραίωση ενός παγκόσμιου συστήματος ελέγχου, έχουν πλέον "ξεφουσκώσει" σε τέτοιο βαθμό που η οποιαδήποτε μεταβολή, αλλαγή οπουδήποτε στον κόσμο να μην μπορεί να αντιμετωπιστεί. Για να μην παρερμηνεύσετε (δικαιολογημένα ίσως) όσα γράφω, σας ξεκαθαρίζω οτι δεν είμαι (ούτε ήμουν ποτέ) υποστηρικτής της άποψης οτι οι "μεγάλες δυνάμεις" πρέπει να υπάρχουν για να κρατούν τον κόσμο σε ισορροπία. Αυτή η λογική μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.
Τελικά η παγκοσμιοποίηση έφερε την αυτοδιάλυση. Ο κόσμος μας, αυτός ο "σύγχρονος πύργος της Βαβέλ", είναι πιο σαθρός απο ποτέ. Έχει απολέσει κάθε έννοια δικαίου, Νόμου, ηθικής και φυσικά επικοινωνίας. Αν κοιτάξετε γύρω σας, αν δείτε τις σχέσεις σας, θεωρείτε οτι επικοινωνείτε άψογα;
Μέσα σε όλο αυτό τον κυκεώνα, οι "δυνάμεις της αστάθειας" βρίσκουν τον τρόπο τους να εμφανιστούν. Ξεπηδούν μέσα απο τις σχισμές, τις τρύπες του χιτώνα της Ιστορίας. Μια τέτοια δύναμη είναι το Ισλάμ. Προσέξτε τι θα γράψω: Περισσότερο κοσμοθεωρία, παρά θρησκεία, το Ισλάμ αναδύεται στο προσκήνιο ως η σεμνότυφη φανταστική αδελφή της Αφροδίτης.
Το γυμνό και λαμπερό σώμα, η Αλήθεια και το Φως σύντομα θα αντικατατασταθούν απο ένα Νέο Μεσαίωνα. Αυτό είναι για εμένα το Ισλάμ: ΟΧΙ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΑΛΛΑ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΟΝ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΝΕΟ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ.
Πριν καιρό, ο Αλ. Παπαχελάς είχε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη με τον πρώην υπουργό Αλ. Παπαδόπουλο. Πολλές φορές κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, ο Παπαδόπουλος τόνιζε: "χρειάζονται να αναδυθούν νέες, υγιείς, πολιτικές δυνάμεις που και οι ίδιες δεν έχουν καταλάβει οτι υπάρχουν...". Εννοούσε προφανώς μια "επανάσταση των μετριοπαθών πολιτών", κάτι που είχε προτείνει πρόσφατα και ο Μίκης Θεοδωράκης φτάνοντας βέβαια στο άλλο άκρο: "με τη συμμετοχή του του Λαου και του Στρατού...". Ίσως ένα τέτοιο "ξύπνημα", βίαιο, ωμό και απόλυτα ξεκάθαρο να μας έβγαζε απο αυτό το τέλμα.
Η πολυδιαφημισμένη επανίδρυση του Κράτους, απέτυχε. Η Ελληνική Δημοκρατία όχι μόνο δεν έχει εξέλθει από τον γύψο του 1967, αλλά σήμερα, 23 Απριλίου 2011, Μεγάλο Σάββατο βρίσκεται ακόμα στο χειρουργικό τραπέζι με τους "εθνοπατέρες", "Τρόικα" και λοιπούς τεθλιμένους συγγενείς να της κάνουν-τί άλλο;-ηλεκτροσόκ για να ανανήψει. Ας την αφήσουν να πεθάνει και να φύγει ήσυχα. Γιατί ένας νεκρός δεν μπορεί να πολεμήσει το Αύριο που έχει -για εμένα- όνομα. Λέγεται "Νέο Ισλάμ".
Αυτά ήθελα να καταθέσω Έλληνες. Στα αυτιά μου αντηχούν τα λόγια του Τάσσου Παπαδόπουλου, εκείνη η φορτισμένη του ομιλία... "Ελληνικέ Κυπριακέ Λαέ...". Η βραχνάδα στη φωνή και ένας ανεπαίσθητος λυγμός (;) στο τέλος: "...Καλή Ανάσταση!". Αυτή η "Καλή Ανάσταση" του Τάσσου Παπαδόπουλου με συγκλονίζει ακόμα και σήμερα. Σφίξτε τις καρδιές. Ο Θεός μαζί μας.
Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνος Ν. (Πάτρα)
23 Απριλίου 2011 7:30 μ.μ.
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου