Στη περιφέρεια τα έθιμα αναβιώνουν κάθε χρόνο και κρατούν ζωντανές τις παραδόσεις μας! Διαβάστε όλα εκείνα τα περίεργα έθιμα που δικαιολογούν την παροιμία "Πάσχα στο χωριό".
Στην Κύθνο την Κυριακή του Πάσχα στηνεται μία κούνια στην πλατεία του νησιού, στην οποία ανεβαίνουν και κουνιούνται αγόρια και κορίτσια ντυμένα με παραδοσιακές στολές.
Στη Σύρο πάλι το Πάσχα γιορτάζεται συγχρόνως και από την Ορθόδοξη και από την Καθολική κοινότητα.
Στη Φολέγανδρο περιφέρουν την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου για τρεις μέρες και την περνούν μαζί με με την πομπή των πιστών απ' όλα τα σπίτια του νησιού!
Στο νησί της Πάτμου πάλι, την Μ. Πέμπτη γίνεται αναπαράσταση του Μυστικού Δείπνου και του Νιπτήρα στην κεντρική πλατεία.
Το Σάββατο του Λαζάρου στην Κάλυμνο ζυμώνουν "Λαζάρους", πλάθουν δηλαδή ένα ομοίωμα ανθρώπου με χέρια, πόδια και κεφάλι.
Στην Κάρπαθο την ανάσταση αντί για σουβλιστό αρνί έχουν το πατροπαράδοτο Βυζαντί δηλαδή γεμιστό αρνί με ρύζι, πλιγούρι και εντόσθια. Το ψήνουν σε παραδοσιακό Καρπάθιο φούρνο, ο οποίος σφραγίζεται με λάσπη και πηλό και ανήμερα του Πάσχα τον ανοίγουν και γιορτάζουν την ημέρα αυτή με ντόπιο κρασί και παραδοσιακούς χορούς.
Στην Κέρκυρα το πρωί του Μ. Σαββάτου μετά την ακολουθία της Πρώτης Ανάστασης στην Μητρόπολη, χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν κατά χιλιάδες πήλινα δοχεία (μπότιδες) στους δρόμους, με μεγάλο κρότο. Το βράδυ του Μ. Σαββάτου η Ανάσταση γίνεται στην Άνω Πλατεία και όλα τα παράθυρα των γύρω σπιτιών είναι ανοιχτά με αναμμένα κεράκια.
Στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου των Ξένων στην Ζάκυνθο, η περιφορά του Επιταφίου, σύμφωνα με παμπάλαιο τοπικό έθιμο, γίνεται τις πρώτες πρωινές ώρες του Μ. Σαββάτου, ενώ με την ανατολή του ηλίου, ο Δεσπότης σηκώνει την Ανάσταση. Με το πρώτο χτύπημα της καμπάνας, ο Δεσπότης αφήνει ελεύθερα άσπρα περιστέρια ενώ από το καμπαναριό αλλά και από τα παράθυρα των σπιτιών.
Στην Ύδρα την Μ. Παρασκευή γίνεται κάτι το μοναδικό, ο Επιτάφιος της συνοικίας Καμίνι μπαίνει στη θάλασσα και εκεί διαβάζεται η Ακολουθία του Επιταφίου.
Στην Καλαμάτα αναβιώνει ένα έθιμο, που πηγάζει από τους απελευθερωτικούς αγώνες του 1821, ο διαγωνισμός των "μπουλουκιών". Οι διαγωνιζόμενοι, με παραδοσιακές ενδυμασίες και οπλισμένοι με σαΐτες (χαρτονένιοι σωλήνες γεμάτοι μπαρούτι), επιδίδονται σε σαϊτοπόλεμο. στο γήπεδο του Μεσσηνιακού.
Ένα από τα πιο παλιά έθιμα οι "κούνιες" αναβιώνουν εκτός από την Κύθνο και στη Λέσβο. Την Κυριακή του Πάσχα στήνεται στην πλατεία του νησιού μια κούνια στην οποία ανεβαίνουν κορίτσια και αγόρια ντυμένα με παραδοσιακές στολές. Αυτός ή αυτή που θα κουνήσει κάποιον, δεσμεύεται ενώπιον Θεού και ανθρώπων για γάμο.
Χαρακτηριστικό είναι επίσης το έθιμο του "λάκκου" που αναβιώνει παραδοσιακά στη Λιβαδειά. Μετά την Ανάσταση και πριν ακόμα ξημερώσει οι Λειβαδίτες ετοιμάζουν με προσοχή το λάκκο όπου θα ανάψει η φωτιά με τη λαμπάδα της Αναστάσεως. Εκεί ψήνονται τα αρνιά.
Στην Μονεμβασία, τη Σύμη και την Αστυπάλαια ανήμερα ή την επομένη του Πάσχα, γίνεται το κάψιμο του Ιούδα.
Πρόκειται για ένα ομοίωμα παραγεμισμένο με ξύλα και άχυρα το οποίο προηγουμένως έχουν περιφέρει οι νέοι στα χωριά.
Στην Ορεστιάδα και στο Διδυμότειχο στη δεύτερη Ανάσταση βγάζουν σε δημοπρασία την εικόνα της Αγίας Αναστασίας. 'Όποιος πλειοδοτήσει, κρατά την εικόνα στο γύρο που κάνουν, σχηματίζοντας το "μαγικό κύκλο", ο οποίος προστατεύει το χωριό από κάθε κακό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου