Θα χρησιμοποιήσει ο Τραμπ πυρηνικά της Βόρειας Κορέας εναντίον της Κίνας;

Θα χρησιμοποιήσει ο Τραμπ πυρηνικά της Βόρειας Κορέας εναντίον της Κίνας;

 23 Δεκ, 2023
Εάν επανεκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, ο Ρεπουμπλικάνος φέρεται να εξετάζει το ενδεχόμενο να εγκαταλείψει την πολιτική αφοπλισμού της Πιονγκγιάνγκ
Του Timur Fomenko, πολιτικού αναλυτή

φωτο--Ο Ρεπουμπλικανός προεδρικός υποψήφιος και πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σε προεκλογική εκδήλωση στις 19 Δεκεμβρίου 2023 στο Βατερλώ της Αϊόβα

Ο Ντόναλντ Τραμπ ετοιμάζει ήδη ένα νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής εάν καταφέρει να εκλεγεί ξανά πρόεδρος. Αναφέρεται ότι, αυτή τη φορά, στοχεύει να προωθήσει πιο βάναυσα το μάντρα «Πρώτα η Αμερική» και να παραγκωνίσει την επιρροή των νεοσυντηρητικών στην κυβέρνησή του.
Αυτό έχει έρθει με φλυαρία για πολλές ριζοσπαστικές προτάσεις εξωτερικής πολιτικής, συμπεριλαμβανομένης μιας που εμφανίστηκε πρόσφατα στο Politico, υποστηρίζοντας ότι θα ήταν έτοιμος να νομιμοποιήσει επίσημα τη Βόρεια Κορέα ως κράτος πυρηνικών όπλων και να της επιτρέψει να διατηρήσει τις δυνατότητές της.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης διοίκησης του Τραμπ, ακολούθησε μια πολιτική «μέγιστης πίεσης» κατά της ΛΔΚ, με την οποία μπλόφαρε την απειλή στρατιωτικής δράσης και ενίσχυσε σοβαρά τις κυρώσεις προκειμένου να προσπαθήσει να αναγκάσει τη Βόρεια Κορέα να διαπραγματευτεί. Αυτό τελικά οδήγησε σε μια σειρά από συνόδους κορυφής μεταξύ του Trump και του Kim Jong-un, οι οποίες τελικά απέτυχαν να αποφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα, κυρίως επειδή αυτή η διπλωματία υπονομεύτηκε από σκληροπυρηνικούς όπως ο John Bolton, ο οποίος πίστευε ότι η μονομερής συνθηκολόγηση της Πιονγκγιάνγκ ήταν το μόνο αποδεκτό αποτέλεσμα.
Ως εκ τούτου, έχει παραμείνει επίσημη πολιτική των ΗΠΑ να απαιτούν την «πλήρη» αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας. Αυτό το πολιτικά «ορθό» δόγμα έχει παραμείνει σταθερό, παρόλο που ένα τέτοιο αποτέλεσμα έχει καταστεί αδύνατο σε αυτό το στάδιο – απλά ρωτήστε τον Kim Jong-un, ο οποίος μόλις αυτή την Πέμπτη ξεκίνησε μια επιτυχημένη δοκιμή του Hwasong-18 ICBM, ικανού να φτάσει οπουδήποτε στην αμερικανική πατρίδα. Η ΛΔΚ έχει επανειλημμένα τονίσει ότι τα πυρηνικά της όπλα είναι το απαραίτητο κλειδί για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας της και πρόκειται για μια στρατηγική η οποία, αν και δαπανηρή όσον αφορά τις κυρώσεις, έχει ωστόσο αποδώσει καρπούς για την επιτυχή καθιέρωση αποτρεπτικού μέσου.
Ωστόσο, τι θα γινόταν αν οι ΗΠΑ εγκατέλειπαν την πίεση για αποπυρηνικοποίηση και αντ' αυτού προσφέρονταν να νομιμοποιήσουν το πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας; Θα μπορούσε μια μελλοντική διοίκηση Trump να σχεδιάζει να το κάνει αυτό μια για πάντα, με ίσως τον υποκείμενο στρατηγικό στόχο να δώσει κίνητρα στη ΛΔΚ να γίνει πιο ανταγωνιστική προς την Κίνα, τον μεγαλύτερο υποστηρικτή της μέχρι στιγμής; Φυσικά, ο Βορράς είναι ένα τόσο έντονα αντιαμερικανικό κράτος και ανακηρύσσει την Αμερική ως τον απόλυτο εχθρό, αυτό φαίνεται να είναι ένας παραλογισμός με την πρώτη ματιά, ειδικά δεδομένου ότι εξαρτάται πλήρως από την Κίνα, αλλά δεν είναι όλα αυτά που φαίνονται στο μάτι.

[περισσότερα--Οι εχθροί πρέπει να μας φοβούνται – Ηγέτης της Βόρειας Κορέας]

Πρώτα απ 'όλα, η Βόρεια Κορέα εξαρτάται από την Κίνα μόνο επειδή δεν έχει άλλες επιλογές. Η βόρεια Κορέα [ Democratic People's Republic of Korea (DPRK)], δεν οφείλει πραγματική πίστη στο Πεκίνο, ακόμη και με ιδεολογικούς δεσμούς. Ως χώρα, η Βόρεια Κορέα λειτουργεί με ένα μάντρα ακραίου συμφέροντος, το οποίο ευχαρίστως θα παίξει όσες περισσότερες χώρες μπορεί η μία εναντίον της άλλης, προκειμένου να μεγιστοποιήσει τα οφέλη για τον εαυτό της, προωθώντας μια μοναδική άποψη της δικής της ηγεσίας και ατζέντας. Η Βόρεια Κορέα εκμεταλλεύτηκε τη σινοσοβιετική διάσπαση στη δεκαετία του 1960 για να αποκτήσει βοήθεια για τον εαυτό της. Με αυτή την προϋπόθεση, η Πιονγκγιάνγκ θα ήταν πολύ ευτυχής να κερδίσει υλικά κίνητρα από τις ΗΠΑ και να νομιμοποιήσει το πυρηνικό της καθεστώς.
Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το σχέδιο είναι χωρίς στρατηγικές ατέλειες. Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι η Βόρεια Κορέα θα πειστεί να εγκαταλείψει την απαίτησή της να αποσυρθούν οι ΗΠΑ από τη Νότια Κορέα ή να σταματήσει να επιδιώκει μια μέρα να κυριαρχήσει και να επανενώσει την κορεατική χερσόνησο με τους δικούς της όρους. Ομοίως, πώς θα ένιωθαν επίσης οι Νοτιοκορεάτες για μια τέτοια ενδυνάμωση αυτού που βλέπουν ως επικίνδυνο και επιθετικό γείτονα; Υπάρχουν τόσα πολλά διλήμματα στην πρόταση του Trump που θα μπορούσαν να υπονομεύσουν επικίνδυνα το status quo και να εξουσιοδοτήσουν αποτελεσματικά τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κορέας να πιέσει για περισσότερα στις απαιτήσεις της σε μακροπρόθεσμη βάση.

Οι ΗΠΑ εμμένουν στην τρέχουσα θέση τους σχετικά με τα πυρηνικά όπλα, επειδή έχουν πλήρη επίγνωση ότι ο επίσημος τερματισμός της κορεατικής σύγκρουσης θα απονομιμοποιήσει την αρχιτεκτονική ασφαλείας και την παρουσία τους στη χερσόνησο και θα αυξήσει τις εκκλήσεις προς τους Αμερικανούς να φύγουν. Υπάρχει ένα στρατηγικό και στρατιωτικό κίνητρο για τη διατήρηση της ΛΔΚ ως «εχθρού» και τη διατήρηση μιας πολιτικής που την αποδέχεται μόνο εάν υποταχθεί με αμερικανικούς όρους. Σίγουρα, ο Trump πιθανότατα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη ΛΔΚ ως κράτος «Tito» για να ασκήσει στρατηγική πίεση στην Κίνα, αλλά δεν μπορεί να αφαιρεθεί από την εξίσωση του μέλλοντος της κορεατικής χερσονήσου και πώς θα επηρεάσει τον ρόλο των ΗΠΑ εκεί.
Δεν υπάρχει πιθανό σενάριο σύμφωνα με το οποίο η ΛΔΚ θα γίνει «σύμμαχος των ΗΠΑ» σε συνδυασμό με τον Νότο για να σφυρηλατήσει μια αντιπολίτευση στην Κίνα. Έτσι, οι επικριτές του Trump θα υποστήριζαν ότι η χορήγηση νομιμότητας στη ΛΔΚ του πυρηνικού της προγράμματος θα ήταν κατευνασμός που θα επέτρεπε στη Βόρεια Κορέα να επεκτείνει σημαντικά τις δυνατότητές της και να γίνει ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα μακροπρόθεσμα και γνωρίζουμε από πολλά προηγούμενα ότι η Βόρεια Κορέα θα ανατρέψει ευχαρίστως οποιαδήποτε συμφωνία κρίνει κατάλληλη όταν αναστατωθεί ή αλλάξουν οι πολιτικές συνθήκες. Αυτή η πρόταση μας δίνει έτσι μια ματιά στο χάος που θα μπορούσε να προκύψει σε έναν κόσμο νεο-Τραμπ.