Αγγλία, West Sussex, στο μικροσκοπικό χωριό Handcross, ο ερωτόληπτος Bertie, ένα αλμπίνο παγώνι,
ψάχνει απεγνωσμένα μια σύντροφο.
Στην εποχή του ζευγαρώματος, εισβάλλει στους κήπους και τρομοκρατεί τους χωρικούς...
"Φουσκώνει σαν παγώνι" και ελπίζει να προσελκύσει την Αγάπη, με τα ηχητικά του καλέσματα, τον ιδιαίτερο (σε σπείρα) χορό του, και την υπέροχη -σαν βεντάλια-ουρά του.
Κάθε χρόνο στην εποχή "peacock mating season" κάνει ένα μεγάλο ταξίδι, πολλά μίλια μακριά από το σπίτι του, σε ένα γειτονικό χωριό, όπου πάει από σπίτι σε σπίτι, με την ελπίδα να βρει αγάπη.
Χωρίς καμιά ελπίδα, αφού δεν υπάρχει κανένα θηλυκό παγώνι σε όλη την περιοχή, ο παρθένος Bertie χορεύει, επιδεικνύει τα κατάλευκα φτερά του και ανοίγει σαν βεντάλια την περίτεχνη αστραφτερή ουρά του, με την κρυστάλλινη λάμψη.
Η 55χρονη Rose Botting τον συνάντησε πέρυσι, για πρώτη φορά. Ο σκανταλιάρης Bertie, προκάλεσε χάος στους δρόμους, πηδούσε στις οροφές και αιφνιδίαζε τους κατοίκους για μια βδομάδα.
Ακριβώς ένα χρόνο αργότερα, ο Bertie τρομοκρατεί για άλλη μια φορά τους χωρικούς, πηδάει πάνω στις στέγες τους και τους περιεργάζεται κοιτάζοντας στα παράθυρά τους.
Η κ. Botting είχε τη φαεινή ιδέα να μπει στο διαδίκτυο και να αναζητήσει το ηχητικό κάλεσμα ενός παγωνιού.
έπαιξε αυτό το κάλεσμα για τρία λεπτά και 22 δευτερόλεπτα
Καθώς άρχισε να περπατάει στο δρόμο, ο Bertie πήδηξε από την οροφή και άρχισε να την ακολουθεί.
Όταν ο Bertie έφτασε στο τέλος του δρόμου, άνοιξε τη λαμπερή ουρά του σαν βεντάλια και εκτέλεσε το τελετουργικό (ιεροτελεστία) προσέλκυσης συντρόφου που κάνει ένα παγώνι.
Φαίνεται ότι ο Bertie είχε διαλέξει τη νύφη του, όταν κατέληξε στη στέγη της κ.Botting.
Ανησυχώντας για την ασφάλειά του, η κ. Botting συνέχισε να παίζει το ηχητικό κάλεσμα του παγωνιού, από το βάθος του κήπου της, με την ελπίδα ότι θα κατέβαινε από τη στέγη.
Φρόντισε μάλιστα να κλειδώσει τα σκυλιά της σε εσωτερικό χώρο, για να μην προσπαθήσουν να τον φάνε.
Στη συνέχεια ήρθε σε επαφή με την 50χρονη Jo Wilding, ιδιοκτήτρια του Bertie, από το κοντινό Slaugham, που έσπευσε στο χωριό και προσπάθησε να πάρει το παγώνι της, πίσω.
ο Bertie είχε προσελκύσει ένα θορυβώδες πλήθος γειτόνων, αλλά τίποτα δεν τον σταματούσε.
έτρεξε για λίγο σε μια δασική περιοχή για να ξεφύγει, αλλά γρήγορα γύρισε πίσω και ανέβηκε πάλι, πάνω στη στέγη της κ. Botting.
Οι δύο γυναίκες συμπέραναν ότι το παγώνι θα φώλιαζε πάνω στη στέγη όλη τη νύχτα και αποφάσισαν να συνεχίσουν την προσπάθεια για τη διάσωσή του, την επόμενη μέρα.
Στρίγκλιζε δυνατά στη διάρκεια της νύχτας και κατατρόμαξε το σκυλάκι (την Candy ράτσας springer spaniel) του σπιτιού, που έτρεξε να κρυφτεί μέσα στο υπνοδωμάτιο.
Η κ.Botting, που έχει 4 εγγόνια, διαπίστωσε ότι ο Bertie είχε φύγει από τη στέγη της, όταν ξύπνησε.
όπως λέει " ίσως την ερωτεύτηκε, αλλά αφού της τραγούδησε όλη τη νύχτα και δεν είδε κάποια ανταπόκριση, κατάλαβε ότι δεν είχε καμια ελπίδα και έφυγε.
Αργότερα η ιδιοκτήτρια του κ. Wilding, ενημέρωσε ότι εντόπισε και έπιασε τον Bertie και έστειλε φωτο που δείχνει ότι είναι ασφαλής μέσα στον κήπο της.
Το παγώνι (native of the Indian subcontinent) προσγειώθηκε ξαφνικά από τον ουρανό μέσα στον κήπο της κ. Wilding, πριν από δυο χρόνια και δεν έχει ιδέα από που ήρθε.
του αρέσει να περιπλανιέται και είναι πολύ περίεργος. είναι "free-range" και μένει εκεί, μόνο επειδή το θέλει.
Θέλει πάντα να γνωρίζει τι κάνει η ιδιοκτήτρια του και την παρακολουθεί από το παράθυρο. Εάν αφήσει ανοιχτή την πόρτα, μπαίνει μέσα και κάθεται στον πάγκο της κουζίνας.
Η κ. Wilding τρέμει στη σκέψη ότι θα αποδράσει πάλι- ειδικά στο τέλος της άνοιξης- και ψάχνει συνέχεια να του βρει σύντροφο.
πηγή 30-5-18
http://www.dailymail.co.uk/news/article-5787971/Bertie-lovelorn-albino-peacock-terrifies-villagers.html
********************************************************
Γίνεται συχνά σύγχυση ανάμεσα σε ένα λευκό και σε ένα αλμπίνο παγώνι
[Η πιο συνηθισμένη σύγχυση, που απαντάται και στο παγώνι, είναι η ταύτιση ενός λευκού φαινοτύπου με τον αλφισμό (αλμπίνο). οι αλμπίνο και γενικά οι φυλοσύνδετες ή αυτοσωμικές Ino μεταλλάξεις λειτουργούν στη(ν) βάση της παραγωγικής διαδικασίας μελανινικών χρωστικών, αφήνοντας άχρωμο και τον οφθαλμό και τα κεράτινα μέρη, εν αντιθέσει με τους λευκούς φαινότυπους οφειλόμενους σε Pied (μεγάλη και γνωστή οικογένεια αλληλόμορφων γονιδίων στον κόσμο των πτηνών) γονίδια, όπου αυτά τα μέρη παραμένουν έγχρωμα.
Αλμπίνο παγώνι, ωστόσο, υπάρχει, απλώς η εκτροφή του, για ιδιαίτερους λόγους, δεν είναι διαδεδομένη].
Το αρσενικό παγώνι ανανεώνει το πτέρωμά του κάθε χρόνο. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα φωτεινά χρώματα των φτερών του δεν παράγονται από χρωστικές ουσίες, αλλά πιθανότατα από μικροσκοπικές, περίτεχνες και δισδιάστατες κρύσταλλο - δομές. Μικρές μεταβολές στην απόσταση των εν λόγω δομών προκαλούν ανάκλαση / σκέδαση σε διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός, δημιουργώντας έτσι πολλές μεταβλητές ιριδίζουσες αποχρώσεις και προκαλώντας στον θεατή ένα μοναδικό και εντυπωσιακό οπτικό αποτέλεσμα.
"Η ουρά του αρσενικού παγωνιού δημιουργεί θαυμαστή ομορφιά, χάρη στα λαμπερά, ιριδίζοντα, πολύχρωμα και διαφορετικά μοτίβα που φαίνονται στα δικά μας μάτια", δηλώνει ο Jian Zi, φυσικός στο Πανεπιστήμιο του Fudan στη Σαγκάη της Κίνας, και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο διαδίκτυο νωρίτερα αυτή την εβδομάδα στο επιστημονικό περιοδικό "Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών"
Το Παγώνι αποτελεί ίσως τον κορυφαίο εκπρόσωπο και το απόλυτο παράδειγμα ενός φαινομένου οπτικής ψευδαισθήσεως στον κόσμο των πτηνών. Η πληθώρα των χρωμάτων που βλέπουμε επάνω στο πτέρωμά του, δεν οφείλεται σε καμία άμεση δράση κάποιας χρωστικής ουσίας, αλλά είναι απoκλειστική συνέπεια και διεργασία ενός διαρθρωτικού χρωματισμού (structural coloration).
Η φανταχτερή ομορφιά του παγωνιού, το αρχοντικό παράστημά του, ο περιπαθής βηματισμός του, εντυπωσίαζαν ανέκαθεν τους ανθρώπους, οι οποίοι έπλεξαν μύθους γύρω από αυτό, αποδίδοντάς του συμβολικές ιδιότητες.
Σύμβολο του ήλιου, της μακροζωΐας, της αθανασίας, της επερχόμενης θύελλας (αφού την αντιλαμβάνεται αρκετά έγκαιρα και κράζει με την χαρακτηριστική φωνή του). Μεγάλη σημασία επίσης έχει δοθεί ανά τους αιώνες και στον χορό του, που θυμίζει σπείρα, το κατεξοχήν σχήμα που αναπαριστά τη ζωτική δύναμη.
στην Ινδία το παγώνι είναι είναι σύμβολο και προστατευόμενο είδος. Και παλαιότερα όμως βρισκόταν υπό ένα ιδιότυπο ανάλογο καθεστώς, καθώς θεωρείτο ότι το προστατεύουν οι Θεοί και ήταν μάλιστα σύνηθες να βρίσκεται σε ναούς και στις αυλές των πλούσιων σπιτιών.
Στην Αρχαία Ελλάδα έγινε γνωστό μετά την εκστρατεία του Μ.Αλεξάνδρου στις Ινδίες και αναφέρεται από τον Αριστοτέλη ως "περσικό πουλί". Στην ελληνική μυθολογία, εμφανίζεται κατ' αρχήν ως πτηνό του θεού Πάνα, ο οποίος στη συνέχεια το δώρισε στην θεά Ήρα.
Κατά τον μύθο, ο υπηρέτης της Ήρας, Άργος ο Πανόπτης (όχι ο ιδρυτής του Άργους), ένα θηριώδες δύσμορφο πλάσμα με εκατό μάτια, εκτελούσε χρέη δεσμοφύλακα της Ιούς, ερωμένης του Δία, ώστε να παρεμποδιστεί κάθε συνεύρεσή τους. Μετά τη δολοφονία του Άργου από τον Ερμή, η Ήρα σκόρπισε τα μάτια του αγαπημένου της υπηρέτη στο πτέρωμα του παγωνιού και προέκυψε αυτό το μοναδικό μοτίβο της ουράς του.
Σε αγγεία παρατηρούμε το άρμα της Ήρας να σέρνεται από παγώνια.
Η παρατήρηση πως τα φτερά του παγωνιού δεν χάνουν τη λάμψη και το χρώμα τους με την πάροδο του χρόνου, οδήγησε τους αρχαίους Ρωμαίους να προσδώσουν έναν συμβολισμό αθανασίας στο πτηνό αυτό, στολίζοντας τις νεκρικές τελετές με φτερά του, κάτι που υιοθετήθηκε και εντάχθηκε και στη χριστιανική θρησκεία κατόπιν, ως αντιπροσωπεύον την πεποίθηση της ανάστασης. Ακόμα τα μοτίβα της ουράς του, παραπέμπουν στα μάτια του Θεού ως τον "τα πάντα επιβλέποντα".
πηγή
https://petbirds.gr/articles/%CE%A0%CE%B1%CE%B3%CF%8E%CE%BD%CE%B9-pavo.448/.