ΑΓΓΕΛΟΙ, το Φτερωτό Ανθρώπινο Μοτίβο στην τέχνη και τη θρησκευτική σκέψη δυτικών πολιτισμών. Το απόκρυφο Βιβλίο του Ενώχ

 

συνδέσεις μεταξύ του φτερωτού ανθρώπινου μοτίβου και των «αγγέλων» στην τέχνη και τη θρησκευτική σκέψη δυτικών (δηλαδή χριστιανικών/ισλαμικών/ιουδαϊκών) πολιτισμών.

όλοι μας έχουμε δει ότι πετάμε σε κάποιο μας όνειρο...

Από την εμπειρία μου, και από την εμπειρία ανθρώπων που γνωρίζω, τέτοια όνειρα τείνουν να είναι ιδιαίτερα έντονα, σαν να έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία η «δράση» του πετάγματος στο όνειρο.

Παρά τη φροϋδική προσέγγιση που χαρακτηρίζει τα flying dreams ότι πάντα συμβολίζουν το σεξ[!], φαίνεται τώρα αρκετά ξεκάθαρο ότι τέτοια όνειρα μπορεί να σημαίνουν πολλά διαφορετικά πράγματα για πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους.

η ιδέα ότι τα ανθρώπινα όντα μπορούν να πετάξουν είναι κάτι που γοήτευε τους ανθρώπους από αμνημονεύτων χρόνων. Κατά συνέπεια, εικόνες ανθρώπινων όντων με φτερά μπορούν να βρεθούν σε όλο τον κόσμο σε κάθε σημαντικό πολιτισμό.

 Η λέξη «άγγελος» προέρχεται από την αντίστοιχη ελληνική angelos , που σημαίνει « αγγελιοφόρος », ετυμολογία που υποδηλώνει ένα ον που είναι υπεύθυνο για τη μεταφορά μηνυμάτων μεταξύ του ανθρώπινου κόσμου και κάποιου άλλου βασίλειου ή βασίλειας. της ύπαρξης, κάποιος που είναι ενδιάμεσος μεταξύ «εδώ κάτω» και «εκεί πάνω».

Η κοινωνία των Σουμερίων είναι η παλαιότερη κοινωνία που μας έχει αφήσει σαφείς αποδείξεις για τη χρήση ενός φτερωτού ανθρώπινου μοτίβου. Αυτά τα στοιχεία έχουν τη μορφή λιθόγλυπτων, είτε με τη μορφή τρισδιάστατων αγαλμάτων είτε με ανάγλυφα γλυπτά που δημιουργούν την ψευδαίσθηση των τρισδιάστατων.

Ο πολιτισμός των Σουμερίων άκμασε γύρω στο 3.000 π.Χ. μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη στο σημερινό Ιράκ.
Η θρησκεία αυτών των ανθρώπων ήταν πολύπλοκη, αγκάλιαζε μια μεγάλη ποικιλία πνευμάτων και θεών, αλλά ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχε η πίστη τους στους «αγγελιοφόρους των θεών», αγγελικές δυνάμεις που έκαναν θελήματα μεταξύ θεών και ανθρώπων.

Οι Σουμέριοι πίστευαν επίσης ότι κάθε άτομο είχε ένα κάποιου είδος φάντασμα, (που τώρα πιθανότατα θα το χαρακτηρίζαμε ως «φύλακα άγγελο») και αυτή η οντότητα παρέμενε σταθερός σύντροφος για ένα άτομο σε όλη του τη ζωή.

Βωμοί που φαίνεται να είναι αφιερωμένοι σε φύλακες αγγέλους έχουν βρεθεί στις ανασκαφές αρχαίων σπιτιών των Σουμερίων, μαζί με πέτρινες γκραβούρες και τοιχογραφίες ναών, όπου εμφανίζονται ανθρώπινες μορφές με φτερά.

Αφού οι πολυθεϊστικές σημιτικές φυλές είχαν κατακτήσει τους Σουμέριους γύρω στο 1900 π.Χ., η μυθική κοσμολογία τους δανείστηκε την έννοια των αγγέλων από τους νικημένους Σουμερίους.

Αυτοί οι σημιτικοί λαοί ανέπτυξαν την ιδέα ενός σώματος αγγέλων χωρισμένων σε ομάδες που λογοδοτούν σε καθέναν από τους πολλούς σημιτικούς θεούς, υποδιαιρώντας περαιτέρω αυτές τις ομάδες σε κάθετη ιεραρχία, μια αντίληψη που παρέμεινε στον Ζωροαστρισμό και στον μονοθεϊστικό Ιουδαϊσμό και μετέπειτα.

Οι ιδέες των Σουμερίων πιθανότατα έθεσαν το σκηνικό για την ανάπτυξη της αιγυπτιακής θεολογίας επίσης, αν και είναι δύσκολο να είμαστε σαφείς σχετικά με τις λεπτομέρειες τέτοιων διαπολιτισμικών επιρροών.

["Υπάρχουν ορισμένα στοιχεία στην Πρώιμη Δυναστική Περίοδο της Αιγύπτου που φαίνεται να προδίδουν την αδιαμφισβήτητη επιρροή των Σουμερίων. Η αιγυπτιακή ιερογλυφική ​​γραφή μπορεί να είναι ένα.]

(απόσπασμα από το βιβλίο του Λέοναρντ Κότρελ  «The Quest for Sumer»)

Ωστόσο το πώς ακριβώς, οι εικόνες αγγελικών όντων βρήκαν το δρόμο τους στις καρδιές, το μυαλό και την εικονογραφία του λαού των Σουμερίων, μένει μυστήριο

ωστόσο το μοτίβο μιας φτερωτής ανθρώπινης φιγούρας πηγαίνει πολύ πιο πίσω από τη Σουμερία  (το Σουμέρ)

στην πραγματικότητα το μοτίβο σχεδόν σίγουρα πηγαίνει πίσω στη σαμανική ομίχλη του χρόνου. Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι αυτό συμβαίνει...

Αίγυπτος 
Οι μορφές μερικών από τους πιο ανθεκτικούς Αιγύπτιους θεούς μπορούν να εντοπιστούν στις πρώτες λίγες δυναστείες, δηλαδή γύρω στο 2.500 π.Χ.

Σε πολλές περιπτώσεις αυτοί οι θεοί έπαιρναν το σχήμα κάποιου ζώου, το οποίο θεωρήθηκε ως η ψυχή (Ba)  του θεού Ώρου, θεού του ουρανού, για παράδειγμα, παριστάνεται ως γεράκι, ενώ ο Θωθ , θεός της σελήνης και προστάτης της γραφής, της μάθησης και των επιστημών, συχνά αντιπροσωπευόταν ως άνθρωπος με το κεφάλι μιας ίβης.

Το πτηνό ιβις με το μακρύ κυρτό ράμφος εθεωρείτο η ενσάρκωση του θεού Θωθ

Η Isis και η Maat συχνά αναπαριστάνονται με φτερά

Το Αιγυπτιακό Βιβλίο των Νεκρών απαριθμεί 500 θεούς και θεές και είναι δυνατό να εντοπιστούν τουλάχιστον 1200 ακόμη θεότητες σε μεταγενέστερα αρχαία αιγυπτιακά γραπτά.

Μερικές από αυτές τις θεότητες ήταν αναμφίβολα πιο κοντά στην αντίληψή μας για έναν άγγελο παρά για έναν θεό, ωστόσο: για παράδειγμα υπήρχε κάποτε μια λατρεία αφιερωμένη στην επίκληση της βοήθειας των Hunmanit , οι οποίοι ήταν μια ομάδα οντοτήτων συνδεδεμένων με τον ήλιο, που απεικονιζόταν ως ακτίνες του ήλιου, μάλλον σαν τη χριστιανική παράσταση της χορωδίας αγγέλων των σεραφείμ.

Οι Hunmanit είχαν την ευθύνη να φροντίζουν τον ήλιο, έτσι ώστε, φροντίζοντας τον ήλιο, εκπλήρωναν επίσης έμμεσα την ευθύνη να φροντίζουν την ανθρωπότητα ταυτόχρονα. Στο βαθμό που ήταν φύλακες, και άγγελοι, δεν φαίνεται παράλογο να τους χαρακτηρίσουμε ως πρώιμες εκδοχές του φύλακα αγγέλου.

Όπως και με τους Σουμέριους, η αιγυπτιακή εικονογραφία περιλαμβάνει επίσης «φτερωτούς ανθρώπους» του ενός ή του άλλου είδους: για παράδειγμα η Ίσις, βασίλισσα όλων των αιγυπτιακών θεών, συχνά αναπαρίσταται ως γυναίκα με φτερά.

Η άνθηση του πολιτισμού των Σουμερίων ήταν σύγχρονη με τις πρώτες δυναστείες του μεγάλου πολιτισμού της αρχαίας Αιγύπτου, γύρω στο 2.500 π.Χ., και οι αρχαιολόγοι τείνουν στην άποψη ότι υπήρχε διακίνηση όχι μόνο αντικειμένων, αλλά και ιδεών και εικονογραφίας μεταξύ της Σουμερίας και της Αιγύπτου . πριν από την εποχή που η επιρροή των Σουμερίων μειώθηκε (γύρω στο 2.000 π.Χ.).

Ωστόσο, οι αρχαιολόγοι προφανώς δεν είναι σε θέση να πουν ξεκάθαρα εάν το φτερωτό ανθρώπινο μοτίβο εισήχθη στην Αίγυπτο από τη Σουμερία, ή το αντίστροφο, ή αν προέκυψε αυθόρμητα και χωριστά σε καθέναν από τους δύο πολιτισμούς.

=================

διάδοση ιδεών μεταξύ της Κεντρικής Ασίας και της Ευρώπης σε εξαιρετικά αρχαίους χρόνους.

ινδοευρωπαϊκές μεταναστεύσεις, σε χιλιάδες μίλια ασιατικού τοπίου στην ομίχλη του χρόνου

Μια ματιά στο χάρτη της (μετέπειτα) Περσικής αυτοκρατορίας  βοηθά  να υπογραμμιστεί ο βαθμός στον οποίο τα αντικείμενα και ο πολιτισμός θα μπορούσαν να ταξιδέψουν από την Ινδία, αφενός, στην Ελλάδα, αφετέρου (και το αντίστροφο).

 όπως βρίσκουμε τον θεό Μίθρα (για παράδειγμα) να αναδύεται στην Ελλάδα και την Κεντρική Ασία , έτσι βρίσκουμε τον ομόλογό του Μίτρα στη Ριγκ-Βέδα, το αρχαιότερο από όλα τα ινδουιστικά «κείμενα»

Ο Μίθρας ήταν θεός φωτοφόρος, αν και δεν συμμορφώνεται πλήρως με την εικόνα του «αγγέλου» στον Ζωροαστρισμό (μιθραϊσμός) θεωρούνταν ο Μίθρας να είναι ένας άγγελος που μεσολάβησε μεταξύ ουρανού και γης, και αργότερα έγινε κριτής και συντηρητής του κτιστού κόσμου.

==============

Ο Ζωροαστρισμός προσδιορίζει έξι βασικούς αρχαγγέλους:

ο Αρχάγγελος της Καλής Σκέψης
ο Αρχάγγελος της Δεξιάς
ο Αρχάγγελος της Κυριαρχίας
ο Αρχάγγελος της Ευσέβειας
ο Αρχάγγελος της Ευημερίας
ο Αρχάγγελος της Ανηθικότητας
μαζί με τουλάχιστον 40 μικρότερους αγγέλους που ονομάζονται Adorable Ones

Μερικοί από αυτούς τους αγγέλους/αρχάγγελους θεωρήθηκαν ότι ήταν αρσενικοί, άλλοι θεωρήθηκαν ότι ήταν θηλυκούς και ο καθένας συνδέθηκε με κάποια ιδιαίτερη ιδιότητα ή ιδιότητα.

η τρίτη τάξη αγγέλων στη Ζωροαστρική κοσμολογία ήταν οι Φύλακες Άγγελοι , καθένας από τους οποίους ορίστηκε ως οδηγός, συνείδηση, προστάτης και βοηθός σε όλη τη ζωή ενός και μόνο ανθρώπου.

====

Ιουδαϊσμός    Οι πρώτοι σημιτικοί λαοί της Μέσης Ανατολής πίστευαν σε μια μεγάλη ποικιλία από αυτά που θα ονομάζαμε τώρα πνεύματα της φύσης.

Αυτά τα «πνεύματα» φαίνεται να ήταν η βάση για αυτό που αργότερα έγινε γνωστό ως χερουβίμ και σεραφείμ (που συνδέονται με τον άνεμο και τη φωτιά αντίστοιχα: -σημείωση: ξέρατε ότι αρχικά τα σεραφείμ πίστευαν ότι είχαν έξι φτερά [τρία ζεύγη] και όχι μόνο δύο.

Ο Σολομών φημίζονταν ότι γνώριζε τη γλώσσα των πτηνών …

Στον Ιουδαισμό εμφανίζεται «... μια πραγματική ουράνια γραφειοκρατία... ανήκουν σε εκείνη την οριακή περιοχή μεταξύ θρησκείας και λαογραφίας. Όπως οι αντιφιγούρες τους, οι δαίμονες, έχουν μια υπολειπόμενη ύπαρξη ριζωμένη σε διάφορα στρώματα της εβραϊκής εμπειρίας και ερμηνείας του σύμπαντος.(πετούν μέσα και έξω από τη φαντασία σαν νυχτερίδες το βράδυ).

Ο αρχηγός των εβραϊκών δυνάμεων του κακού (γνωστός και ως shedim ) ονομαζόταν ποικιλοτρόπως,  Σατανάς (ο Ανταγωνιστής)

Belial (το πνεύμα της διαστροφής, του σκότους και της καταστροφής)

Mastema (Εχθρότητα ή Αντιπολίτευση),...κι αλλα.

Στην κανονική Παλαιά Διαθήκη αναφέρονται δύο αρχάγγελοι:

Μιχαήλ, ο πολεμιστής αρχηγός των ουράνιων δυνάμεων
Γαβριήλ, ο ουράνιος αγγελιοφόρος

Δύο αναφέρονται στην απόκρυφη Παλαιά Διαθήκη: ο Ραφαήλ, ο θεραπευτής ή βοηθός του Θεού (στο βιβλίο του Τοβίτ) και ο Ουριήλ (Φωτιά του Θεού), ο παρατηρητής του κόσμου και το χαμηλότερο μέρος της κόλασης (qv το βιβλίο του Έσδρας).

Η ανάπτυξη της ιδέας του Σατανά ως αρχιδαίμονα στον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό ήταν πολύ πιθανό να οφειλόταν στην επιρροή του Ζωροαστρισμού.

στο Βιβλίο του Ιώβ ο Ιουδαίος Σατανάς ήταν απλώς ένας εισαγγελέας των ανθρώπων στο δικαστήριο της δικαιοσύνης του Θεού (ενώ σε μια κοσμολογία που αναπτύχθηκε πολύ μετά τη συγγραφή των βιβλίων της Καινής Διαθήκης στον Χριστιανισμό, βρίσκουμε τον Σατανά να αναδεικνύεται σε κύριο ανταγωνιστή του Χριστού)

Άλλοι δαίμονες εκτός από τον Σατανά που αναφέρονται στην Ιουδαϊκή Παλαιά Διαθήκη (δηλαδή η Πεντάτουαχ, τα πρώτα πέντε βιβλία της Χριστιανικής Παλαιάς Διαθήκης γνωστά και ως Τορά) περιλαμβάνουν:

Azazel (ο δαίμονας της ερήμου, που έχει επίσης μορφή στον μύθο του αποδιοπομπαίο τράγο)

Λεβιάθαν και Ραχάβ (δαίμονες του χάους)

Λίλιθ (ένας θηλυκός δαίμονας της νύχτας),

============

οι ενθουσιώδεις λάτρεις των αγγέλων μπορούν να ελέγξουν το Βιβλίο του Ενώχ της Παλαιάς Διαθήκης (πιθανώς συγκεντρώθηκε σε στάδια κάπου μεταξύ 165 π.Χ. και την αρχή της χριστιανικής εποχής) όπου αφηγείται την ιστορία της πτώσης της ομάδας των αγγέλων που είναι γνωστοί ως Παρατηρητές με κάποια λεπτομέρεια.

============

Οι Έλληνες

Η λέξη δαίμονας , με την αρχική ελληνική έννοια, σήμαινε μια θεότητα φύλακα ή ένα πνεύμα που εμπνέει.

Αρκετοί από τους θεούς τους μπορούσαν να πετάξουν, όπως ο Ερμής [ο Ρωμαίος Ερμής] που είχε φτερά στα πόδια του και θεωρούνταν ο αγγελιοφόρος των θεών.

Στην ελληνική μυθολογία η ιδέα της ανθρώπινης πτήσης εμφανίζεται πολλές φορές (για παράδειγμα με τον μύθο του Ίκαρου , ο οποίος όχι μόνο έμαθε να πετάει αλλά η φιλοδοξία του τον πήγε πολύ κοντά στον ήλιο όταν πέταξε...).

Η ελληνική σκέψη ήταν πολύ εφευρετική σχεδόν σε κάθε επίπεδο, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και η Ελλάδα όφειλε ένα χρέος στους πολιτισμούς της Βαβυλώνας και της Αιγύπτου (ιδιαίτερα) που προηγήθηκαν.

Στην ελληνική τέχνη ο θεός του ήλιου, Ήλιος απεικονιζόταν συχνά με ένα φωτοστέφανο, δηλαδή έναν ακτινοβόλο κύκλο ή δίσκο που περιβάλλει το κεφάλι σε μια προσπάθεια να αναπαραστήσει τον πνευματικό χαρακτήρα μέσω του συμβολισμού του φωτός.
Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα (κατά τον οποίο πιθανώς η προέλευση του μοτίβου είχε ξεχαστεί) οι άγγελοι απεικονίζονταν συχνά με κύκλους χρυσού φωτός να περιβάλλουν τα κεφάλια τους.

Είναι αρκετά ενδιαφέρον ότι το φωτοστέφανο βρίσκεται επίσης στην ινδική βουδιστική τέχνη

=============

Χριστιανισμός

 χριστιανοί στοχαστές έχουν αναπτύξει τις δικές τους ιδέες για τους αγγέλους.

Για παράδειγμα, το 1259 μ.Χ. ο Θωμάς ο Ακινάτης έδωσε μια σειρά διαλέξεων για τους αγγέλους στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού, και οι απόψεις που διατυπώθηκαν στη συνέχεια συνέχισαν να αναφέρονται στη χριστιανική σκέψη για αρκετούς αιώνες.

Ένας αριθμός αγγέλων αναφέρεται στα πρώτα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης (δηλαδή τα βιβλία της Ιουδαϊκής Τορά), αλλά οι άγγελοι αναφέρονται φυσικά και στη Χριστιανική Καινή Διαθήκη, για παράδειγμα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη , όπου η θεία Οι αλήθειες λέγεται ότι αποκαλύφθηκαν στον Ιωάννη της Πάτμου από έναν άγγελο ή όταν ο άγγελος Γαβριήλ ενημερώνει τη Μαρία για την επικείμενη εγκυμοσύνη της. Ένα άλλο παράδειγμα είναι όταν λέγεται ότι ο μεσσίας του Ιησού είχε διακηρυχθεί από αγγέλους κατά τη γέννησή του.

Ο Κλήμης από την Αλεξάνδρεια , ένας από τους πρώτους εκκλησιαστικούς πατέρες του Χριστιανισμού , φαίνεται να επηρεάστηκε από την ελληνιστική κοσμολογία όταν δήλωσε ότι οι άγγελοι λειτουργούσαν ως κινητές των άστρων και έλεγχαν τα τέσσερα στοιχεία της γης, του αέρα, της φωτιάς και του νερού. (Έννοια που υιοθετήθηκε αργότερα από αλχημιστές στο Μεσαίωνα).

Στον Χριστιανισμό οι «πεσμένοι» άγγελοι αναφέρονται παραδοσιακά ως «δαίμονες» και στον Ευρωπαϊκό Μεσαίωνα και την περίοδο της Μεταρρύθμισης αναπτύχθηκαν διάφορες ιεραρχίες δαιμόνων, όπως αυτή που σχετίζεται με τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα:

Εωσφόρος (υπερηφάνεια)

Μαμωνά (φιλαργυρία)

Asmodeus (lechery)

Σατανάς (θυμός)

Beelzebub (λαιμαργία)

Λεβιάθαν (φθόνος)

Belphegor (οκνηρός)

Στην Καινή Διαθήκη βρίσκουμε αγγέλους ομαδοποιημένους σε επτά τάξεις:

αγγέλους

αρχαγγέλους

πριγκιπάτων

εξουσίες

αρετές

κυριαρχίες

θρόνους

Και επιπλέον σε αυτά προστέθηκαν επίσης τα χερουβείμ και τα σεραφείμ της Παλαιάς Διαθήκης (βλέπε παραπάνω), τα οποία, με τις άλλες επτά τάξεις, αποτελούνταν από τις εννέα χορωδίες αγγέλων που αναφέρονται στη μεταγενέστερη χριστιανική μυστική θεολογία.

Η χριστιανική κοσμολογία έλαβε επίσης υπόψη την έννοια ενός προσωπικού, ή φύλακα, αγγέλου, μια ιδέα, όπως είδαμε, που θα μπορούσε να είχε εισαχθεί από οποιεσδήποτε πιθανές πηγές (από τον Ζωροαστρισμό στον Ιουδαϊσμό μέχρι την αρχαία Ελλάδα ή την Αίγυπτο).

Η έννοια του φύλακα αγγέλου είναι αυτή που έχει αποδειχθεί εξαιρετικά «ανθεκτικό»: δεν είναι ασυνήθιστο μέχρι σήμερα για έναν Καθολικό να λέει μια προσευχή στον «άγιο φύλακα άγγελό» του: μια πρακτική που η ιεραρχία της εκκλησίας δεν έχει αποθαρρύνει.

============

Στο Ισλάμ δεν υπάρχει ισλαμική εικονογραφία που να περιλαμβάνει αγγέλους, αν και σε αυτή τη θρησκεία, οι άγγελοι είναι επίσης εξέχοντες
στο Κοράνι αναφέρονται επίσης κακόβουλοι δαίμονες και «τζίνι»

Βασική πεποίθηση των Μουσουλμάνων είναι η ιδέα της Ημέρας της Κρίσεως, όπου τα άτομα ερωτώνται για την πίστη τους από τους δυο αγγέλους (Munkar και Nakir) μετά το θάνατο.

==============

Σαμανική πίστη και πρακτική

Ακόμη και σήμερα, μετά από όλες τις πολιτικές και πολιτιστικές αναταραχές των δύο τελευταίων αιώνων, θύλακες σαμανικής πίστης και πρακτικής έχουν επιβιώσει σε όλη την Ασία, από το Θιβέτ στα ανατολικά, στη Λαπωνία στα δυτικά, στη Σιβηρία στο βορρά.

Στην Κεντρική Ασία ο σαμανισμός φαίνεται να έχει εξαφανιστεί στα περισσότερα μέρη για τουλάχιστον μια χιλιετία. (Μια εξαίρεση, όπου ο σαμανισμός επέζησε της διαδικασίας του εξισλαμισμού, είναι το Καζακστάν, μια περιοχή κάπως στο περιθώριο του ισλαμικού κόσμου, τόσο πολιτιστικά όσο και γεωγραφικά).

Μια μικρή πτυχή αυτών των αρχαίων πολιτισμών που έχει έρθει στο φως, είναι ένα προφανές κοινό ενδιαφέρον για τα πουλιά ως μια σημαντική πτυχή των συστημάτων πεποιθήσεων αυτών των λαών.

Τα τελετουργικά παλτά των σημερινών Σιβηριανών σαμάνων κόβονται για να μοιάζουν με πουλιά: είναι κομμένα σε ένα σημείο και φούντωσαν με τρόπο που υποδηλώνει φτερά, και αυτό είναι αρκετά σκόπιμο. Και παρόλο που σε όλες τις μορφές σαμανισμού σε όλη την Ασία υπάρχει ελάχιστο ενδιαφέρον για την παραγωγή συγκεκριμένων εικόνων φτερωτών ανθρώπων, η ιδέα ότι ο σαμάνος μπορεί να πετάξει είναι ωστόσο καθολική.

Όταν αρχίζουν να εμφανίζονται ανθεκτικά μοτίβα «αγγέλου» στη Σουμερία γύρω στο 3.000 π.Χ., τα φτερά αυτών των φτερωτών όντων φαίνεται να δηλώνουν την ικανότητα να ταξιδεύουν σε μέρη που οι απλοί άνθρωποι δεν μπορούν να φτάσουν, μαζί με την ικανότητα να «μεσολαβούν» μεταξύ των τον ανθρώπινο κόσμο και κάποια άλλη «ανώτερη» πολιτεία ή πολιτείες.

Και οι δύο αυτές ιδιότητες θεωρούνται (επίσης) παγκοσμίως ως τα κύρια χαρακτηριστικά ενός σαμάνου.

Ο σαμάνος μπορεί να «πετάξει» σε έκσταση, ταξιδεύοντας στο βασίλειο των πνευμάτων όπου μπορεί στη συνέχεια είτε να πολεμήσει ενάντια σε κακοήθεις οντότητες, είτε να προσπαθήσει να πείσει, να κολακεύσει, να κοροϊδέψει ή με άλλο τρόπο να παρακαλέσει τα πνεύματα να ενεργήσουν προς όφελος ενός ή περισσότερων ανθρώπων. όντα.

η διαίσθηση μας λέει ότι η εικονογραφία των αγγέλων «πρέπει σίγουρα» να έχει τις ρίζες της στους αρχαίους σαμανικούς πολιτισμούς της Κεντρικής Ασίας, που προϋπήρχαν ακόμη και του πολιτισμού των Σουμερίων την τέταρτη χιλιετία π.Χ.

Είναι τόσο εύκολο και τόσο δελεαστικό να σκεφτεί κανείς ότι «σίγουρα» η εικόνα ενός σαμάνου, που μοιάζει με πουλί, που ταξιδεύει σε έκσταση στο βασίλειο των θεών και πάλι πίσω, «πρέπει» να έχει δημιουργήσει το αρχικό «μοτίβο αγγέλου».

====================

το απόκρυφο και απαγορευμένο Βιβλίο του Ενώχ

Το 2002 η βρετανική εφημερίδα The Sunday Telegraph ανέφερε ότι το Βατικανό είχε απαγορεύσει τη λατρεία εκείνων των αγγέλων που δεν εμφανίζονται στα εξουσιοδοτημένα κείμενα της Βίβλου.

Στο μέλλον, οι προσευχές έπρεπε να απευθύνονται μόνο στους τρεις αρχαγγέλους Μιχαήλ, Γαβριήλ και Ραφαήλ που αναφέρονται στη Βίβλο.

Σύμφωνα με το απόκρυφο και απαγορευμένο Βιβλίο του Ενώχ , αυτά ήταν τα αγγελικά όντα που ήταν υπεύθυνα για το δέσιμο των κακών πεσόντων αγγέλων ή Παρατηρητών που είχαν παραβεί το νόμο του Θεού .

 Ποιοι είναι οι Παρατηρητές ή οι έκπτωτοι άγγελοι και γιατί η πρώιμη Εκκλησία και το σύγχρονο Βατικανό ανησυχούσαν τόσο πολύ γι' αυτούς;

«Όταν άρχισαν να πολλαπλασιάζονται οι άνθρωποι στο πρόσωπο της γης, και γεννήθηκαν σε αυτούς κόρες, οι γιοι του Θεού είδαν τις κόρες των ανθρώπων ότι ήταν ωραίες· και τις πήραν γυναίκες από όσες διάλεξαν».

Παραδοσιακά οι Ben Eloha ή «γιοι του Θεού » αριθμούσαν αρκετές εκατοντάδες και κατέβηκαν στη Γη στο όρος Harmon.

Είναι σημαντικό ότι αυτό ήταν ένα ιερό μέρος τόσο για τους Χαναναίους όσο και για τους Εβραίους που εισέβαλαν στη γη τους. Στις μεταγενέστερες εποχές χτίστηκαν στις πλαγιές του ιερά των θεών Βάαλ, Δία, Ήλιου και Πάνα και της θεάς Αστάρτης.

Αυτοί οι Μπεν Ελοχίμ ή «έκπτωτοι άγγελοι» ήταν επίσης γνωστοί ως Παρατηρητές, Γκριγκόρι και Ίριν . Στην εβραϊκή μυθολογία οι Γρηγόρι ήταν αρχικά μια ανώτερη τάξη αγγέλων που κατοικούσαν στον υψηλότερο ουρανό μαζί με τον Θεό και έμοιαζαν με ανθρώπινα όντα στην εμφάνισή τους.

Ο τίτλος «Watcher» σημαίνει απλώς «αυτός που παρακολουθεί», «αυτοί που παρακολουθούν», «αυτοί που είναι ξύπνιοι» ή «αυτοί που δεν κοιμούνται». Αυτοί οι τίτλοι αντικατοπτρίζουν τη μοναδική σχέση μεταξύ των Παρατηρητών και της ανθρώπινης φυλής από την αρχαιότητα.

Στην εσωτερική Εωσφορική παράδοση ήταν μια ειδική ελίτ τάξη αγγελικών όντων που δημιουργήθηκαν από τον Θεό για να είναι επίγειοι ποιμένες των πρώτων πρωτόγονων ανθρώπων. Ήταν καθήκον τους να παρατηρούν και να παρακολουθούν το αναδυόμενο ανθρώπινο είδος και να αναφέρουν την πρόοδό τους.

Ωστόσο, περιορίζονταν από τη θεϊκή πρωταρχική οδηγία να μην παρεμβαίνουν στην ανθρώπινη εξέλιξη. Δυστυχώς αποφάσισαν να αγνοήσουν την εντολή του Θεού και να αψηφήσουν τις εντολές του και να γίνουν δάσκαλοι στο ανθρώπινο γένος, με δυσάρεστο αντίκτυπο τόσο για τους ίδιους όσο και για την ανθρωπότητα.

Οι περισσότερες πληροφορίες που έχουμε για τους Παρατηρητές και τις δραστηριότητές τους προέρχονται από το απόκρυφο Βιβλίο του Ενώχ. Στην ορθόδοξη Βίβλο ο προφήτης Ενώχ, ή εκπαιδευτής, είναι μια μυστηριώδης φιγούρα.

Στο απόκρυφο Βιβλίο του Ιωβηλαίου , που φέρεται να υπαγορεύτηκε από «έναν άγγελο Κυρίου» στον Μωυσή στο όρος Σινά όταν έλαβε επίσης τις Δέκα Εντολές , λέει ότι ο Ενώχ ήταν,

«Ο πρώτος από τους ανθρώπους που γεννήθηκαν στη Γη που μαθαίνουν γραφή, γνώση και σοφία».

Λέει ότι ο Ενώχ έγραψε «τα ζώδια του Ουρανού» (τα ζώδια) σύμφωνα με τους μήνες τους σε ένα βιβλίο. Αυτό έγινε για να γνωρίζουν τα ανθρώπινα όντα τις εποχές των ετών σε σχέση με τη σειρά των μηνών και τις αντίστοιχες αστρικές και πλανητικές επιρροές τους.

Η ένδειξη είναι ότι ο Ενώχ έλαβε αυτές τις πληροφορίες από εξωγήινες αγγελικές πηγές, δηλαδή τους Παρατηρητές

Οι έκπτωτοι άγγελοι διδάσκουν την ανθρωπότητα

Διακόσιοι από τους «έκπτωτους αγγέλους» κατέβηκαν από το ουράνιο βασίλειο στην κορυφή του Όρους Ερμών και ήταν τόσο εντυπωσιασμένοι από την ομορφιά των ανθρώπινων γυναικών που, χρησιμοποιώντας τα νέα υλικά σώματά τους, έκαναν σεξ μαζί τους.

Αυτό προκάλεσε περαιτέρω την οργή του Γιαχβέ και, σύμφωνα με τη Βίβλο, η συνέπεια αυτής της σύγχυσης μεταξύ των Πεσόντων και των θνητών οδήγησε στη δημιουργία μισοαγγελικών, μισών ανθρώπων απογόνων (Γένεση 6:4). Αυτά τα παιδιά ονομάζονταν Νεφελίμ και ήταν η γιγάντια φυλή που κάποτε κατοικούσε στην Παλαιά Γη.

Οι έκπτωτοι άγγελοι δίδαξαν στις γυναίκες και τα παιδιά τους ποικίλες νέες τεχνολογικές δεξιότητες, μαγικές γνώσεις και απόκρυφη σοφία. Αυτό υποδηλώνει ότι οι ψυχικές ικανότητες και οι μαγικές δυνάμεις ήταν αρχικά μια αρχαία κληρονομιά από το αγγελικό βασίλειο που δόθηκε στους πρώτους ανθρώπους.

Στην Εωσφορική παράδοση αυτό είναι γνωστό με πνευματικούς και μεταφορικούς όρους ως «αίμα μαγισσών», «αίμα ξωτικών» ή «αίμα νεράιδων» που κατέχεται από μάγισσες και μάγους.

Στο Βιβλίο του Ενώχ λέει ότι ο αρχηγός των πεσόντων αγγέλων ονομαζόταν Αζαζέλ, και συχνά ταυτίζεται με τον Εωσφόρο (ο Φωτοφόρος) ή τον Λούμιελ («το φως του Θεού »). Δίδαξε τους άντρες να σφυρηλατούν ξίφη και να κατασκευάζουν ασπίδες και θώρακες (θωρακιστήριο).

Ο Azazel τους δίδαξε επίσης μεταλλουργία και πώς να εξορύξουν από τη γη και να χρησιμοποιούν διαφορετικά μέταλλα. Στις γυναίκες δίδαξε την τέχνη να φτιάχνουν βραχιόλια, στολίδια, δαχτυλίδια και περιδέραια από πολύτιμα μέταλλα και πέτρες. Τους έδειξε επίσης πώς να «ομορφαίνουν τα βλέφαρά τους» με κολ και να χρησιμοποιούν καλλυντικά κόλπα για να προσελκύουν και να σαγηνεύουν το αντίθετο φύλο.

Από αυτές τις πρακτικές ο Ενώχ λέει ότι προήλθε πολλή «ασέβεια»

Αυτή ήταν η βάση για την πρώτη Εκκλησία που καταδίκαζε τους έκπτωτους αγγέλους επειδή δίδασκαν στις γυναίκες να φτιάχνουν περιδέραια από κομμάτια χρυσού και βραχιόλια για τα χέρια τους. Ο Άγιος Παύλος είπε ότι οι γυναίκες πρέπει να καλύπτουν το κεφάλι τους στη συναγωγή (Κορινθίους: 11:5-6).

Αυτό συνέβη επειδή οι πεσμένοι άγγελοι υποτίθεται ότι έλκονταν από ανθρώπινα θηλυκά με μακριά μαλλιά. Το έθιμο των γυναικών να καλύπτουν τα μαλλιά τους στις εκκλησίες βρίσκεται ακόμα στον Ρωμαιοκαθολικισμό αλλά και στα έθιμα του Ισλάμ.

Ο έκπτωτος άγγελος Shemyaza , μια άλλη μορφή του Azazel, λέγεται από τον Enoch ότι δίδαξε στους ανθρώπους τη χρήση μοσχευμάτων ρίζας και τη μαγική τέχνη της γοητείας. ο έκπτωτος άγγελος,

Ο Άρμαρος δίδασκε την επίλυση (εξορισμός) των γοητειών

Ο Baraqijal δίδαξε αστρολογία

Kokabiel, η γνώση των αστερισμών (αστρονομία)περιγράφεται ως:  "ένας μεγάλος αγγελικός πρίγκιπας που κυβερνά τα αστέρια

Chazaqiel, η γνώση των νεφών και του ουρανού (ειδήσεις καιρού και μαντεία)

Shamsiel, τα σημάδια του ήλιου (τα ηλιακά μυστήρια)

Sariel οι πορείες του φεγγαριού (οι σεληνιακούς κύκλους που χρησιμοποιούνται στην κηπουρική και τη γεωργία και τα εσωτερικά σεληνιακά μυστήρια)

Ο Πενεμουήλ δίδαξε τους ανθρώπους στην τέχνη της γραφής και της ανάγνωσης

Ο Kashdejan δίδαξε τη διάγνωση και τη θεραπεία ασθενειών και την επι

Είναι προφανές από αυτές τις περιγραφές των διδακτικών ικανοτήτων των Παρατηρητών ότι ήταν πολιτιστικά υποδείγματα και οι φέροντες πολιτισμό στην πρώιμη ανθρώπινη φυλή.

Είναι λοιπόν περίεργο ότι στα ορθόδοξα ιουδαιοχριστιανικά θρησκευτικά κείμενα παραποιούνται ως κακοί διαφθορείς της ανθρωπότητας.

Azazel, ο αρχηγός των Watchers, όπως προαναφέρθηκε, ταυτίστηκε με τον Lucifer ή Lumiel. 

======

ανάδειξη του θέματος από τον Κώδικα Μυστηρίων

https://www.youtube.com/watch?v=iZ3yXLckGvo

===========
σχετική μας ανάρτηση

6 Ιουνίου 2022

Ιεραρχία του ουρανού και των Αγγέλων. Σεραφείμ, Χερουβείμ, Θρόνοι, Πρίγκηπες, Αρχάγγελοι

https://hellenicrevenge.blogspot.com/2022/06/blog-post_6.html