https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1364682623000664?via%3Dihub
Προηγουμένως, οι ειδικοί έχουν ήδη επιστήσει την προσοχή στη στατιστική συσχέτιση μεταξύ της παγκόσμιας σεισμικής δραστηριότητας και των αλλαγών στην ένταση της κοσμικής ακτινοβολίας. Μια νέα μελέτη επιβεβαίωσε αυτή τη σύνδεση και πρότεινε ότι η χρήση κοσμικής ακτινοβολίας θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόβλεψη φυσικών καταστροφών.
Πολωνοί επιστήμονες του CREDO ανέλυσαν δεδομένα σχετικά με την ένταση των κοσμικών ακτίνων που συλλέχθηκαν τα τελευταία 50 χρόνια στο σταθμό Neutron Monitor, καθώς και δεδομένα που συλλέχθηκαν από το 2005 στο Αστεροσκοπείο Pierre Auger. Και τα δύο κέντρα βρίσκονται σε αντίθετες πλευρές του ισημερινού και χρησιμοποιούν διαφορετικές μεθόδους ανίχνευσης, γεγονός που επιτρέπει ακριβέστερη ανάλυση. Η μελέτη εξέτασε επίσης τις αλλαγές στην ηλιακή και σεισμική δραστηριότητα της Γης.
Με βάση τα αποτελέσματα της στατιστικής ανάλυσης, διαπιστώθηκε ότι υπάρχει σαφής συσχέτιση μεταξύ των μεταβολών στην ένταση της δευτερογενούς κοσμικής ακτινοβολίας και του συνολικού αριθμού σεισμών με μεγέθη ίσα ή μεγαλύτερα από τέσσερα. Ωστόσο, αυτή η σχέση παρατηρείται μόνο όταν τα δεδομένα κοσμικών ακτίνων μετατοπίζονται 15 ημέρες πριν από τα σεισμικά δεδομένα. Αυτό σημαίνει ότι με βάση αυτά τα αποτελέσματα θα είναι δυνατό να προβλεφθεί ο χρόνος εμφάνισης των σεισμών, αλλά ο ακριβής τόπος προέλευσής τους είναι ακόμα ασαφής.
Επιπλέον, οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ένα άλλο ενδιαφέρον μοτίβο - την περιοδικότητα της συσχέτισης. Αποδείχθηκε ότι η μέγιστη σύμπτωση μεταξύ κοσμικής ακτινοβολίας και σεισμών συμβαίνει κάθε 10-11 χρόνια, που αντιστοιχεί στον κύκλο της ηλιακής δραστηριότητας. Ωστόσο, αυτή η περίοδος δεν συμπίπτει με την αιχμή της ηλιακής δραστηριότητας. Επιπλέον, άλλα περιοδικά μοτίβα άγνωστης φύσης βρέθηκαν τόσο στις κοσμικές ακτίνες όσο και στα σεισμικά δεδομένα. Οι επιστήμονες έχουν προτείνει ότι τέτοιες συσχετίσεις μπορεί να προκληθούν από έναν παράγοντα έξω από το ηλιακό μας σύστημα. Μεταξύ των θεωρητικών εξηγήσεων αυτού του φαινομένου μπορεί να ονομαστεί, για παράδειγμα, το πέρασμα της Γης μέσω της ροής της σκοτεινής ύλης.
Η ανακάλυψη της σύνδεσης μεταξύ σεισμών και κοσμικής ακτινοβολίας ανοίγει νέες προοπτικές στον τομέα της πρόβλεψης των φυσικών καταστροφών. Η περαιτέρω έρευνα και βελτίωση των μηχανισμών αυτής της σύνδεσης μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη αποτελεσματικότερων μεθόδων προειδοποίησης και προστασίας από σεισμούς, σώζοντας έτσι πολλές ζωές και αποτρέποντας σημαντικές υλικές απώλειες.
=====================
2-7-2009
διαπλανητικός διαστημικός ανιχνευτής που έχει διανύσει 5,5 δισεκατομμύρια μίλια σε 18 χρόνια έχει επίσημα σταματήσει τη λειτουργία του.
Ο Οδυσσέας είχε κάνει κύκλους γύρω από τον Ήλιο τρεις φορές κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της ανακάλυψης. Τώρα θα μείνει να συνεχίσει την ευρεία ελλειπτική τροχιά του γύρω από το τοπικό μας αστέρι για πάντα.
Ο Οδυσσέας έχει περάσει 18 χρόνια μελετώντας τον Ήλιο. Ο ανιχνευτής ανακάλυψε ότι οι ηλιακοί άνεμοι έχουν πέσει στο χαμηλότερο σημείο τους εδώ και 50 χρόνια
Ο Ulysses ήταν ένα κοινό έργο της NASA και της Ευρωπαϊκής Διαστημικής Υπηρεσίας και εκτοξεύτηκε από το αμερικανικό διαστημικό λεωφορείο Discovery τον Οκτώβριο του 1990. Έγινε το πρώτο σκάφος που πέταξε γύρω από τους πόλους του ήλιου.
Ονομάστηκε από τον ήρωα της «Οδύσσειας», ο Οδυσσέας σχεδιάστηκε για να βοηθήσει τους επιστήμονες να μελετήσουν την ηλιακή ακτινοβολία και αρχικά αναμενόταν να διαρκέσει μόνο πέντε χρόνια.
Παραμένοντας ενεργός για το μεγαλύτερο μέρος δύο 11ετών ηλιακών κύκλων, το διαστημικό άλογο συνέλεξε πληθώρα πληροφοριών που αποτέλεσαν τη βάση για περισσότερα από 1.000 επιστημονικά άρθρα και δύο βιβλία.
Μεταξύ των ανακαλύψεών του ήταν ένα εύρημα ότι ο ηλιακός άνεμος, ένα σταθερό ρεύμα φορτισμένων υποατομικών σωματιδίων που εκτοξεύτηκαν από τον ήλιο με περίπου 1 εκατομμύριο mph, έχει μειωθεί στο χαμηλότερο επίπεδό του εδώ και τουλάχιστον 50 χρόνια.
Ο ηλιακός άνεμος φουσκώνει μια τεράστια προστατευτική φυσαλίδα, που ονομάζεται ηλιόσφαιρα, γύρω από το ηλιακό σύστημα. Καθώς ο ηλιακός άνεμος εξασθενεί, η ηλιόσφαιρα αναμένεται να συστέλλεται σε μέγεθος και δύναμη επίσης, επιτρέποντας σε περισσότερη κοσμική ακτινοβολία - ηλεκτρόνια και πρωτόνια εξαιρετικά υψηλής ενέργειας που διασχίζουν το διαστρικό χώρο - να φτάσουν στο εσωτερικό ηλιακό σύστημα.
Η Γη παραμένει θωρακισμένη από αυτές τις δυνητικά επιβλαβείς κοσμικές ακτίνες χάρη στο μαγνητικό πεδίο που περιβάλλει τον πλανήτη μας. Αλλά ο μειωμένος ηλιακός άνεμος και η αντίστοιχη άνοδος των κοσμικών ακτίνων προκαλούν ανησυχία για τους αστροναύτες και τα διαστημόπλοια που επιχειρούν πέρα από την τροχιά της Γης.
Οι μεγαλύτερες επιπτώσεις αυτών των διακυμάνσεων, και άλλων παρατηρήσεων που έγιναν από τον Οδυσσέα, είναι επιστημονικές.
«Τα δεδομένα που αποκτήθηκαν κατά τη μακρά διάρκεια ζωής αυτής της αποστολής παρείχαν μια άνευ προηγουμένου εικόνα του κύκλου της ηλιακής δραστηριότητας και των συνεπειών του και θα... κρατήσουν απασχολημένους τους επιστήμονες για πολλά χρόνια στο μέλλον»
===================
σχετική μας ανάρτηση
19 Οκτωβρίου 2019
Πρόδρομο φαινόμενο σεισμού αποτελούν οι ιονοσφαιρικές διαταραχές που εμφανίζονται στις δορυφορικές εικόνες. Η παγκόσμια αύξηση σεισμικής δραστηριότητας, η συνωμοσία του HAARP και το φαινόμενο Domino. Ζώα που συμπεριφέρονται παράξενα γιατί "ακούνε" τον σεισμό προτού εκδηλωθεί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου