Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Υποχώρηση-σοκ της Λευκωσίας στην Ε.Ε.:Δεν διεκδικεί ευρωπαϊκή αρωγή ως θύμα τουρκικής εισβολής

Σε «υποχώρηση-σοκ» προέβη η Κυπριακή Κυβέρνηση στις Βρυξέλλες, αποφεύγοντας να ενεργοποιήσει διαδικασία που θα μπορούσε να βάλει την Τουρκία στη γωνιά, διά της αξιοποίησης του άρθρου 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης της Λισαβόνας ως «θύμα ένοπλης επίθεσης στο έδαφός της», πρόνοια που προβλέπει ότι όλα ανεξαιρέτως τα κράτη-μέλη έχουν «υποχρέωση βοήθειας και αρωγής με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους».

Έγγραφο του Συμβουλίου της Ε.Ε., το οποίο εξασφάλισε και αποκαλύπτει ο «Φ», καταδεικνύει ότι την ενεργοποίηση του άρθρου 42 παρ. 7 ήγειρε με ερώτησή του ένας ξένος ηγέτης πολιτικής ομάδας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Ιταλός Φρανσέσκο Ενρίκο Σπερόνι (Francesco Εnrico Spreroni). Ωστόσο, η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Κυπριακής Δημοκρατίας, όχι μόνο δεν άδραξε την ευκαιρία να υποβάλει επίσημο αίτημα, αλλά σε μια εντελώς αψυχολόγητη και περίεργη ενέργεια, ζήτησε όπως διαγραφεί από το προσχέδιο της απάντησης του Συμβουλίου η αναφορά ότι «…δεν υπάρχουν αιτήματα (σ.σ. από κράτος-μέλος) για ενεργοποίηση του άρθρου 42 παρ. 7 της Συνθήκης της Λισαβόνας», κάτι που φέρνει στο φως της δημοσιότητας ο «Φ» (βλέπε φωτοτυπία).

Αντί λοιπόν η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Κυπριακής Δημοκρατίας να ακολουθήσει, όπως θα ανέμενε κανείς, το δρόμο που έδειξε ο Ιταλός αξιωματούχος της Ευρωβουλής, και να εξετάσει τις δυνατότητες αξιοποίησης της εν λόγω πρόνοιας της Συνθήκης της Λισαβόνας, έκανε δύο πρωτοφανείς επιλογές: 1Αφενός, δεν υπέβαλε επίσημο αίτημα για ενεργοποίηση του άρθρου 42 παρ. 7, προκειμένου να διεκδικήσει τη συνδρομή όλων των κρατών-μελών, ως «θύμα ένοπλης επίθεσης στο έδαφός της» από την Τουρκία.

2Αφετέρου, επεχείρησε να κρύψει κάτω από το χαλί την ανυπαρξία αιτήματος προς αυτή την κατεύθυνση, τροποποιώντας την τελική απάντηση που εκδόθηκε από το Συμβούλιο.

Όπως συνάγεται ευθέως από το έγγραφο που αποκαλύπτει ο «Φ», η μόνη έγνοια της Μόνιμης Αντιπροσωπείας ήταν να μη δημοσιοποιηθεί ότι η ίδια δεν υπέβαλε αίτημα για ενεργοποίηση του άρθρου 42 παρ. 7 και για αξιοποίηση της εν λόγω πρόνοιας της Συνθήκης της Λισαβόνας, προκειμένου να τεθεί για πρώτη φορά θέμα «στρατιωτικής κατοχής της Κύπρου από την Τουρκία», κάτι που ήγειρε στο πλαίσιο ερώτησής του ο Ιταλός Συμπρόεδρος της Ομάδας Ευρώπης Ελευθερίας-Δημοκρατίας (ΕFD), Φρανσέσκο Ενρίκο Σπερόνι.
Το άρθρο 42 παρ. 7 της Συνθήκης της Λισαβόνας, η οποία τέθηκε σε εφαρμογή στα τέλη του 2009, αναφέρει χαρακτηριστικά: «Εάν ένα κράτος-μέλος είναι θύμα ένοπλης επίθεσης στην επικράτειά

ΤΕΡΑΣΤΙΟ «ΓΙΑΤΙ»


Εύλογα ερωτηματικά προκαλεί η στάση της Μόνιμης Αντιπροσωπείας που δεν υπέβαλε αίτημα για ενεργοποίηση του άρθρου 42 παρ. 7 της Συνθήκης της Λισαβόνας, όπως και η σπουδή της να αποτρέψει τη δημοσιοποίηση της εν λόγω παράλειψης. Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία ενήργησε αυτοβούλως ή καθ’ υπόδειξη της Κυπριακής Κυβέρνησης; Υπενθυμίζεται ότι η Μόνιμη Αντιπροσωπεία διατηρεί άριστες σχέσεις με το Προεδρικό και τυγχάνει της απολύτου εμπιστοσύνης του Προέδρου Χριστόφια, παρά το γεγονός ότι δεν πήρε είδηση για την τροχοδρόμηση της διαδικασίας έγκρισης του Κανονισμού για το απευθείας εμπόριο…

Η απάντηση του Συμβουλίου της Ε.Ε.
του, τα άλλα κράτη-μέλη θα έχουν έναντί του την υποχρέωση της βοήθειας και της αρωγής με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 της Χάρτας των Ηνωμένων Εθνών». Αξιοποιώντας την πρόνοια αυτή, ο Ιταλός Συμπρόεδρος της Ομάδας ΕFD, υπέδειξε προς το Συμβούλιο της Ε.Ε. ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ένα θύμα ένοπλης επίθεσης από την Τουρκία, η οποία ξεκίνησε το 1974 και ακόμη συνεχίζεται, με ένα σημαντικό τμήμα του κυπριακού εδάφους υπό την κατοχή των Το συμβιβαστικό κείμενο-απάντηση του Συμβουλίου στην ερώτηση Σπερόνι, τροποποιήθηκε στις 20 Δεκεμβρίου 2010 μετά από παρέμβαση της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Κυπριακής Δημοκρατίας που εκδηλώθηκε στις 8 Δεκεμβρίου και σημειώνει ότι «προσφυγή στο άρθρο 42 παρ. 7 δεν έχει εξεταστεί από το Συμβούλιο». Σημειώνεται ότι διαγράφηκε κατόπιν αιτήματος της Μόνιμης μας Αντιπροσωπείας η αναφορά ότι «δεν υπάρχουν αιτήματα για ενεργοποίηση του άρθρου 42 παρ. 7 της Συνθήκης της Λισαβόνας», με προφανή στόχο να μην εκτεθεί δημοσίως η Κυπριακή Κυβέρνηση.

Δεδομένου ότι η Λευκωσία δεν έδειξε αλλά ούτε και δείχνει διατεθειμένη να ζητήσει την αρωγή των 26 εταίρων της ως θύμα της συνεχιζόμενης κατοχής του κυπριακού κράτους από την Τουρκία, αξιοποιώντας τις δυνατότητες που της προσφέρει από τον Δεκέμβριο 2009, η νέα Συνθήκη της Λισαβόνας… Κατά τα λοιπά, το συμβιβαστικό κείμενοαπάντηση του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς τον Ιταλό ευρωβουλευτή Φρανσέσκο Ενρίκο Σπερόνι, επαναλαμβάνει τα Συμπεράσματα του περασμένου Δεκεμβρίου, υπενθυμίζοντας ότι η Τουρκία πρέπει να συμμερίζεται τις αρχές και τις αξίες της Ε.Ε., για καλές γειτονικές σχέσεις και ειρηνική επίλυση διαφορών. Συνεχίζοντας στη λογική των Συμπερασμάτων, το Συμβούλιο της Ε.Ε. υπενθυμίζει ότι η Τουρκία οφείλει να συμβάλει ενεργώς στην επίλυση του Κυπριακού για μια δίκαιη και συνολική λύση, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ και με τις αρχές επί των οποίων εδράζεται η Ε.Ε. Επαναλαμβάνει ακόμη ότι η συμβολή της Τουρκίας με συγκεκριμένους τρόπους είναι κρίσιμης σημασίας και ότι το Συμβούλιο υπενθυμίζει τις εν λόγω υποχρεώσεις στο πλαίσιο του πολιτικού διαλόγου με την Άγκυρα, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την υπουργική συνάντηση της 13ης Ιουλίου 2010… τουρκικών στρατευμάτων». Στο πλαίσιο αυτό, ο κ. Σπερόνι κάλεσε το Συμβούλιο να απαντήσει «γιατί τα άλλα κράτη-μέλη δεν υλοποιούν το άρθρο 42 της Συνθήκης της Λισαβόνας».

Ωστόσο, η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Κυπριακής Δημοκρατίας επέλεξε όχι μόνο να μην αξιοποιήσει την «πάσα» του Ιταλού Συμπροέδρου της Πολιτικής Ομάδας ΕFD, αλλά και να στείλει την «μπάλα στην εξέδρα», δημιουργώντας την εντύπωση ότι η Λευκωσία υπαναχωρεί από κάθε έννοια διεκδικητικής πολιτικής έναντι της Τουρκίας και ότι δεν επιδιώκει ενεργοποίηση της ρήτρας αρωγής των κρατών-μελών για τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ως αιτιολογική βάση, η Μόνιμη Αντιπροσωπεία της Κυπριακής Δημοκρατίας υποστήριξε ότι «η Συνθήκη δεν καθορίζει ξεκάθαρα ότι η ενεργοποίηση του άρθρου 42 παρ. 7 προϋποθέτει την υποβολή αιτήματος». Ωστόσο, το προσχέδιο του Συμβουλίου παρέπεμπε στην υποβολή αιτήματος, το οποίο πάντως δεν υποβλήθηκε ποτέ από την Κυπριακή Κυβέρνηση…

ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ

πηγή

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Aυτό είναι πολύ σοβαρό. Τι παίζεται με την Κύπρο άραγε; Γιατί δεν έκανε η Κύπρος χρήση της πρόνοιας;

Η Μόνιμη Αντιπροσωπεία δεν μπορεί να ενήργησε αυτοβούλως.

Μήπως είναι αλήθεια αυτό που ισχυρίζονται κάποιοι, δηλαδή ότι οι Ε/κύπριοι ουσιαστικά δεν θέλουν την επανένωση του νησιού; Προσωπικά δεν το πίστευα, αλλά εδώ έτσι δείχνουν τα πράγματα.