Μήπως χρειάζεται μία ειρηνική πορεία έξω από την Πακιστανική πρεσβεία;
Και τι ανάγκη εχουμε το πακιστάν; Μας προμηθεύει τίποτα ιδιαίτερο; Εξάλλου ειναι από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισε το ψευδοκράτος της κατεχόμενης Κύπρου.
Αναγνώστης
Ενα τείχος για τους λαθρομετανάστες
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς η ομάδα των Atenistas (που με τις εύστοχες πρωτοβουλίες και το αισιόδοξο πνεύμα της εξελίσσεται σε κίνημα) οργάνωσε μια ωραία βραδινή γιορτή στην καρδιά του απροσπέλαστου γκέτο της Αθήνας. Ξεκίνησαν μια κεφάτη πορεία, με μουσικές και τραγούδια, από την πλατεία Κοτζιά ώς την Καπνικαρέα, όπου γιόρτασαν την έλευση του νέου χρόνου, μοιράζοντας καθ’ οδόν κεράσματα στους «αθλίους των Αθηνών», τους παράνομους μετανάστες. Τι κρίμα όμως, που η ζωή δεν είναι μόνον sweetness and light! Αν αρκούσε η ευγένεια και η γενναιοδωρία αισθημάτων των καλών ανθρώπων, εκείνων που αντιστέκονται στο δηλητήριο του κυνισμού, ο κόσμος προ πολλού θα ήταν ένας παράδεισος και δεν θα καθόμασταν τώρα να συζητούμε τη λαθρομετανάστευση (ή «παράτυπη μετανάστευση», όπως τη θέλει η Newspeak της πολιτικής ορθότητας). Βλέπετε, η συγκέντρωση του πλήθους προστάτευσε τους πανηγυριστές της καλής θέλησης, όμως στις παρυφές δεν έλειψαν τα κρούσματα της αγριότητας, που υπό κανονικές συνθήκες είναι φυσιολογική κατάσταση για το γκέτο. Γνωστή μου, λ. χ., είδε τρεις - τέσσερις τύπους να περικυκλώνουν έναν ιεραπόστολο της αδελφοσύνης, που είχε ξεκόψει λίγο από τη μάζα, και στην ψύχρα να του αφαιρούν το πορτοφόλι. Χρησιμοποιώ σκοπίμως το συγκεκριμένο ρήμα, διότι οι κινήσεις τους είχαν την ίδια φυσικότητα με την οποία ένας άλλος μετανάστης, λίγο παραδίπλα, συμμετείχε στη γιορτή ουρώντας σε κοινή θέα. Ηταν, δηλαδή, μια κατάσταση αφρικανικής σαβάνας. Το μόνο που έλειπε ήταν η μεστή φωνή του Ντέιβιντ Ατένμπορο να αφηγείται τα δρώμενα, προσδίδοντας στην περίσταση κάτι από το κύρος του BBC...
Η αβελτηρία από πλευράς του κράτους, η επιδίωξη του βραχυπρόθεσμου συμφέροντος με απόλυτη αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις από πλευράς του ιδιωτικού τομέα, ο συβαριτισμός και, βεβαίως, η επικρατούσα αριστερή ιδεολογία συνέβαλαν ώστε σήμερα, με τουλάχιστον 400.000 λαθρομετανάστες στη χώρα, οι περισσότεροι των οποίων στοιβάζονται υπό άθλιες συνθήκες στην πρωτεύουσα, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας να έχει ουσιαστικά καταληφθεί από «βαρβάρους». Χρησιμοποιώ τον εντός εισαγωγικών όρο όχι με διάθεση περιφρονητική για τους μετανάστες, αλλά με τον σκοπό να επισημάνω τη σχετική ομοιότητα του σημερινού φαινομένου με τις μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών που σημειώθηκαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο την πρώτη μ. Χ. χιλιετία. Οπως τότε η διείσδυση, λ. χ., των Γότθων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν για ένα μεγάλο διάστημα σταδιακά και σε μικρές ομάδες, έτσι και σήμερα οι μειονότητες του μέλλοντος (εφόσον ούτως ή άλλως αδιαφορούμε, τουλάχιστον ας μην κοροϊδευόμαστε...) εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια με τρόπο ανάλογο.
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς η ομάδα των Atenistas (που με τις εύστοχες πρωτοβουλίες και το αισιόδοξο πνεύμα της εξελίσσεται σε κίνημα) οργάνωσε μια ωραία βραδινή γιορτή στην καρδιά του απροσπέλαστου γκέτο της Αθήνας. Ξεκίνησαν μια κεφάτη πορεία, με μουσικές και τραγούδια, από την πλατεία Κοτζιά ώς την Καπνικαρέα, όπου γιόρτασαν την έλευση του νέου χρόνου, μοιράζοντας καθ’ οδόν κεράσματα στους «αθλίους των Αθηνών», τους παράνομους μετανάστες. Τι κρίμα όμως, που η ζωή δεν είναι μόνον sweetness and light! Αν αρκούσε η ευγένεια και η γενναιοδωρία αισθημάτων των καλών ανθρώπων, εκείνων που αντιστέκονται στο δηλητήριο του κυνισμού, ο κόσμος προ πολλού θα ήταν ένας παράδεισος και δεν θα καθόμασταν τώρα να συζητούμε τη λαθρομετανάστευση (ή «παράτυπη μετανάστευση», όπως τη θέλει η Newspeak της πολιτικής ορθότητας). Βλέπετε, η συγκέντρωση του πλήθους προστάτευσε τους πανηγυριστές της καλής θέλησης, όμως στις παρυφές δεν έλειψαν τα κρούσματα της αγριότητας, που υπό κανονικές συνθήκες είναι φυσιολογική κατάσταση για το γκέτο. Γνωστή μου, λ. χ., είδε τρεις - τέσσερις τύπους να περικυκλώνουν έναν ιεραπόστολο της αδελφοσύνης, που είχε ξεκόψει λίγο από τη μάζα, και στην ψύχρα να του αφαιρούν το πορτοφόλι. Χρησιμοποιώ σκοπίμως το συγκεκριμένο ρήμα, διότι οι κινήσεις τους είχαν την ίδια φυσικότητα με την οποία ένας άλλος μετανάστης, λίγο παραδίπλα, συμμετείχε στη γιορτή ουρώντας σε κοινή θέα. Ηταν, δηλαδή, μια κατάσταση αφρικανικής σαβάνας. Το μόνο που έλειπε ήταν η μεστή φωνή του Ντέιβιντ Ατένμπορο να αφηγείται τα δρώμενα, προσδίδοντας στην περίσταση κάτι από το κύρος του BBC...
Η αβελτηρία από πλευράς του κράτους, η επιδίωξη του βραχυπρόθεσμου συμφέροντος με απόλυτη αδιαφορία για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις από πλευράς του ιδιωτικού τομέα, ο συβαριτισμός και, βεβαίως, η επικρατούσα αριστερή ιδεολογία συνέβαλαν ώστε σήμερα, με τουλάχιστον 400.000 λαθρομετανάστες στη χώρα, οι περισσότεροι των οποίων στοιβάζονται υπό άθλιες συνθήκες στην πρωτεύουσα, το ιστορικό κέντρο της Αθήνας να έχει ουσιαστικά καταληφθεί από «βαρβάρους». Χρησιμοποιώ τον εντός εισαγωγικών όρο όχι με διάθεση περιφρονητική για τους μετανάστες, αλλά με τον σκοπό να επισημάνω τη σχετική ομοιότητα του σημερινού φαινομένου με τις μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών που σημειώθηκαν στην ευρωπαϊκή ήπειρο την πρώτη μ. Χ. χιλιετία. Οπως τότε η διείσδυση, λ. χ., των Γότθων στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία γινόταν για ένα μεγάλο διάστημα σταδιακά και σε μικρές ομάδες, έτσι και σήμερα οι μειονότητες του μέλλοντος (εφόσον ούτως ή άλλως αδιαφορούμε, τουλάχιστον ας μην κοροϊδευόμαστε...) εισέρχονται στην ελληνική επικράτεια με τρόπο ανάλογο.
1 σχόλιο:
To Pakistan dexetai piso olous tous lathrometanastes pou proerhontai apo auto alla kai trites xores me vash symfonia pou exei ypografei me thn Evropaikh Enosh kai vrisketai se isxyh edo kai 2 mhnes.
Psakste to kalytera kai sygnomh gia ta greeklish alla to PC mou den vgazei Ellhnika.
Δημοσίευση σχολίου