Ο Ντερβίς Έρογλου προηγείται του Μπαν Κι μουν, ή γνωρίζει τις σκέψεις και τις προθέσεις του καλύτερα από εμάς και την ηγεσία μας. Σε συνέντευξή του στην «Κίπρις» μερικά 24ωρα πριν από τη σημερινή τριμερή συνάντηση, ο κατοχικός ηγέτης προαναγγέλλει ότι ο Γ.Γ. έθεσε ως χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη συμφωνίας τον ερχόμενο Μάρτιο και αν δεν υπάρξει κατάληξη, θα εξαγγείλει το τέλος της διαδικασίας. Δήλωσε σχετικά ο Έρογλου: «Προσδοκία του Γ.Γ. είναι να υπάρξει συμφωνία μέχρι το Μάρτιο. Εάν δεν υπάρξει, σίγουρα θα υπάρξουν ανακοινώσεις από τον Γ.Γ. Νομίζω ότι θα ανακοινώσει ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί έτσι αυτή η ιστορία».Δεν γνωρίζουμε εάν όντως αυτές είναι οι προθέσεις του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, ή όλα αποτελούν ευσεβείς πόθους του κατοχικού ηγέτη. Το Συμβούλιο Ασφαλείας έχει αποφασίσει εδώ και χρόνια τη διεξαγωγή μιας διαδικασίας καλών υπηρεσιών, με στόχο την εξεύρεση λύσης. Και μόνο αυτό μπορεί να αποφασίσει τερματισμό της διαδικασίας. Εάν ο Γ.Γ., όμως, θεωρήσει ότι η παρούσα διαδικασία δεν μπορεί να αποδώσει συμφωνία και καταθέσει την εντολή, είναι λογικό και το Συμβούλιο Ασφαλείας να αποφασίσει αναλόγως.
Είναι γεγονός ότι, από το 1974 μέχρι σήμερα, διεξήχθησαν δεκάδες κύκλοι ενδοκυπριακών συνομιλιών με διάφορους πρωταγωνιστές και συνομιλητές.
Τέσσερις Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών, έξι Πρόεδροι Δημοκρατίας, τρεις κατοχικοί ηγέτες, άλλοι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι συνομιλητές, καμιά δεκαριά ειδικοί απεσταλμένοι και ειδικοί σύμβουλοι του Γ.Γ., όλοι έσπασαν τα μούτρα τους σε αυτό το πρόβλημα. Τίποτε και κανένας δεν ήταν δυνατόν να πετύχει λύση και ούτε πρόκειται να υπάρξει αποτέλεσμα, ακόμη και να διεξαχθούν άλλοι τόσοι γύροι συνομιλιών και να παρέλθουν άλλα 36 χρόνια διαλόγου.
Γιατί δεν υπήρξε λύση, είναι γνωστό: Επειδή η τουρκική πλευρά, και πιο συγκεκριμένα η Τουρκία, δεν θέλει να υπάρξει λύση. Απλώς χρησιμοποιεί τις συνομιλίες ως μέσον παγίωσης της ντε φάκτο διχοτόμησης, ως προκάλυμμα για εξασφάλιση πιστοποιητικού καλής θέλησης από τη διεθνή κοινότητα και ως δούρειο ίππο για την προετοιμασία αναγνώρισης του ψευδοκράτους.
Η Τουρκία «παίζει» με την κούραση της διεθνούς κοινότητας και ευελπιστεί ότι σε κάποια στιγμή ο διεθνής παράγοντας θα πει: «Αρκετά ασχοληθήκαμε με το πρόβλημα αυτής της λιλιπούτειας χώρας. Αφού δεν τα βρίσκουν, ας πάρει ο καθένας το δρόμο του...».
Εκμεταλλεύεται ακόμη την πρωτοφανή ανωριμότητα της πολιτικής ηγεσίας των Ελληνοκυπρίων, η οποία εδώ και 36 χρόνια και παρά τις συνεχείς απογοητεύσεις και αποδείξεις ότι η διαδικασία έχει χρεοκοπήσει, επιμένει να θεωρεί τις διακοινοτικές συνομιλίες ως τη μόνη διέξοδο εξεύρεσης λύσης!
Τα πράγματα είναι πλέον φανερά. Ούτε η σημερινή τριμερής συνάντηση θα δώσει φως ούτε ο διάλογος που διεξάγεται θα προσφέρει λύση.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά χάνει τον καιρό της, περιμένοντας τους από μηχανής θεούς...
(εφ.Σημερινή)
ΘΕΣΗ 26/01/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου