Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΜΕΤΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΦΙΑΛΤΗ.

Από αυτή εδώ τη θέση, έχουμε ασκήσει κατ επανάληψη πολιτική κριτική για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίζεται το ΠΑΜΕ τη δυνατότητά του να κατευθύνει ένα οργανωμένο κομμάτι του εργατικού κινήματος, σε μια ουσιαστική αντιπαράθεση με τα μεγάλα συμφέροντα των πολιτικών και οικονομικών συμμοριών που καταδυναστεύουν τον τόπο. Πρόκειται για μια δυνατότητα που καταφανώς δεν αξιοποίησε.

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Έχουμε χαρακτηρίσει αναποτελεσματική την επιλογή που θέλει να εκτονώνει τη λαϊκή οργή σε ανώδυνες παρελάσεις που δεν απειλούν κανένα και που δεν κάνουν τις καρέκλες κανενός να τρίζουν από ανασφάλεια.
Έχουμε κατ επανάληψη τονίσει πως τα μεγάλα λόγια για αντιστάσεις, απειθαρχίες και ανατροπές, τείνουν να λειτουργήσουν ευνουχιστικά για τη λαϊκή οργή, στο βαθμό που δε συνδυάζονται από στοχευμένες πρωτοβουλίες ανατροπής που θα απειλήσουν δραστικά το αίσθημα της ασφάλειας πίσω από το οποίο έχει ταμπουρωθεί το πολιτικό σύστημα.

Οφείλουμε ωστόσο να επικροτήσουμε την πρωτοβουλία της προχθεσινής κινητοποίησης που οργάνωσε για τον ερχομό του ανεπιθύμητου πρωθυπουργικού «φίλου», που συμβολίζει την ύπουλη και εφιαλτική νέο-κατοχή της τραπεζικής χούντας επί της Ελληνικής κοινωνίας.


Θα ήταν εκ μέρους μας μεγάλη μικρότητα το να μην εξάρουμε την πρωτοβουλία του για το κάψιμο πάνω σε κρεμάλες των ανδρεικέλων που συμβολίζουν τους ανίερους συνεταίρους στον κατοχικό εφιάλτη.

Πρόκειται για μια ενέργεια, απόλυτα ταυτισμένη με τη λαϊκή αγανάκτηση και οργή που αντικειμενικά συμβολίζει και υποδηλώνει τη θέληση αυτού του λαού για τη μοίρα που θέλει να επιφυλάσσει στους δυνάστες του και τους συνεργάτες του εφιάλτες...

Συμβολική η αξία του εγχειρήματος… αλλά σωστά στοχευμένη και απόλυτα εναρμονισμένη με την αναγκαιότητα της ιδέας του λαού – τιμωρού.

Ας βγάλει λοιπόν ο καθένας τα συμπεράσματά του για το περιεχόμενο και τη στόχευση που επιβάλλεται πλέον να έχουν οι λαϊκές αντιδράσεις.

Τα πρωτοπαλίκαρα της κατοχής και τα ντόπια τσιράκια τους, τρέμουν στην ιδέα πως αυτός ο λαός θα ξεσηκωθεί και θα εκδικηθεί λυσσαλέα την προδομένη του αξιοπρέπεια.

Ξέρουν καλά πως ο Ελληνικός ξεσηκωμός όταν θα υπάρξει, η Αργεντινή μπροστά του θα μοιάζει με αθώο παιδικό παιχνίδι στις αλάνες των παιδικών μας χρόνων.

Οι επισκέψεις των «γιατρών» της υποταγής, το μόνο που υποδηλώνουν είναι το φόβο τους και επιχειρούν με επικοινωνιακά τεχνάσματα να προλάβουν τα χειρότερα.
Αποκαλυπτικός είναι και ο τρόπος που «υποδέχτηκαν» τα ΜΜΕ που στηρίζουν ανεπιφύλακτα το πολιτικό σύστημα και τα πολιτικά του τερτίπια, αυτή την συμβολική πρωτοβουλία.

«Κωμικό» αλλά κυρίως «μακάβριο» βρήκαν το θέαμα των κρεμασμένων ανδρεικέλων η «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» και το «ΕΘΝΟΣ», κι αυτό όχι τυχαία.

Την ιδέα του λαού – εκδικητή την τρέμουν όλοι εκείνοι που πλιατσικολόγησαν πάνω στην υποθηκευμένη του αξιοπρέπεια.
Μισούν ακόμα και τα σύμβολα που μπορούν να αφυπνίσουν τη μανία μιας ανεξέλεγκτης λαϊκής εξέγερσης.

Ας βγάλουν όλοι τα συμπεράσματά τους. Και ας φέρουμε ακόμα πιο κοντά την ώρα που θα μετατρέψουμε τους φόβους τους σε πραγματικό εφιάλτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: