Κύπρος και μουσουλμάνοι μετανάστες

Στη σύγχρονη εποχή όπου το σύνολο της Ευρώπης ταλανίζεται από την επικρατούσα δικτατορία του πολιτικώς ορθού ορισμένα φαινόμενα και θεωρίες έχουν καταστεί ιερές αγελάδες οι οποίες χρησιμοποιούνταν ως ιδεολογικά υποστυλώματα της νέας τάξης πραγμάτων.

Θεωρίες αυτού του είδους είναι π.χ. η διαφορετικότητα, η «προστασία» των λεγομένων ειδικών ομάδων (ομοφυλόφιλοι) και πρωτίστως η ανοχή στη λαθρομετανάστευση.

Προς χάριν αυτών των ιδεολογημάτων ολόκληροι λαοί οι οποίοι δεν δέχθηκαν να υποταχθούν στις επιταγές της νέας τάξης πραγμάτων και να απεμπολήσουν την εθνική τους ιδιοπροσωπεία, δέχθηκαν την μήνι της νέας τάξης αυτής υφιστάμενοι εδαφικό ακρωτηριασμό. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του αδελφού λαού της Σερβίας.

Στην Κύπρο ειδικότερα, σε ιερές αγελάδες του νεοταξίτικου καθεστώτος που κυβερνά τον τόπο τα τελευταία 2 ½ χρόνια έχουν αναγορευθεί οι Τουρκοκύπριοι και οι μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες τους οποίους οι κατοχικές αρχές διοχετεύουν στα ελεύθερα εδάφη με προφανή στόχο τη δημιουργία θυλάκων στις ελεύθερες περιοχές οι οποίοι σε εύθετο χρόνο θα λειτουργήσουν ως προγεφυρώματα του τουρκικού επεκτατισμού.

Παράλληλα έχουν εμφανισθεί και εδραιωθεί, σε επαγγελματική βάση και έξωθεν καθοδηγούμενα, πεμπτοφαλαγγίτικα μορφώματα τα οποία, με το αζημίωτο, έχουν αναλάβει το ρόλο της παντοιότροπης υποστήριξης της μουσουλμανικής λαθρομετανάστευσης με ανομολόγητο στόχο τη διάβρωση της κυπριακής κοινωνίας και την διασάλευση της εθνικής της συνοχής.

Τέτοιου είδους μορφώματα είναι ο ΚΙΣΑ και το ούτω καλούμενο Κυπριακό Παρατηρητήριο κατά του Ρατσισμού. Τα ως άνω μορφώματα τελούν σε αγαστή συνεργασία και αλληλοβοήθεια με τον Υπουργό Εσωτερικών και τη διαβόητη Αρχή κατά του ρατσισμού του Γραφείου της Επιτρόπου Διοικήσεως.

Οι εν λόγω θεσμοί, ως μη όφειλαν, έχουν καταστήσει αυτές τις, περιθωριακές από πλευράς μελών και υποστηριχτών, οργανώσεις σε προνομιούχους συνομιλητές τους, έχοντας μετατρέψει τις υπηρεσίες τους σε διαβιβαστές και εκτελεστές των θελήσεων των πεμπτοφαλαγγίτικων αυτών μορφωμάτων.

Αυτό έχει ως συνέπεια την εξαπόλυση κατά τους τελευταίους μήνες μίας άνευ προηγουμένου ιδεολογικής τρομοκρατίας η οποία στρέφεται κατά παντός αντιδρούντος στην ανεξέλεγκτη μουσουλμανική μετανάστευση και ιδίως κατά των πατριωτικών κινημάτων τα οποία αποτελούν εν τοις πράγμασι την ιδεολογική και αγωνιστική εμπροσθοφυλακή του λαού μας τόσο όσον αφορά τον αγώνα κατά της κατοχής όσο και όσον αφορά τον αγώνα κατά της ισλαμοποίησης της ελεύθερης Κύπρου.

Είναι χαρακτηριστικά τα καταιγιστικά δημοσιεύματα στον τύπο επιφανών εκπροσώπων των εν λόγω νεοταξιτικών σχηματιστών κατά των πατριωτικών κινημάτων αλλά και κατά μεμονωμένων προσωπικοτήτων, οι οποίες υψώνουν φωνή διαμαρτυρίας κατά της λαθρομετανάστευσης.

Καταβάλλεται μία εμφανής προσπάθεια κατατρομοκράτησης του κοινού και κατασπίλωσης της μαχητικής εθνικής πρωτοπορίας ούτως ώστε να εξελιχθεί χωρίς αντίσταση η διαδικασία αλλαγής του δημογραφικού χαρακτήρα της Κύπρου, δια της πλημμυρίδας μουσουλμάνων μεταναστών αλλά και να τεθούν στο περιθώριο οι φωνές αντίστασης κατά της νόθας λύσης του Κυπριακού, η οποία έρχεται, κατα τας φαινόμενα, περί τα τέλη του έτους.

Φυσικά όλες αυτές οι προσπάθειες είναι καταδικασμένες να πέσουν στο κενό. Η προκλητική συμπεριφορά των μουσουλμάνων μεταναστών, ιδίως στην Λάρνακα, σε συνδυασμό με την προκλητική συμπεριφορά των τουρκοκυπρίων και το αίσθημα αδικίας που αισθάνεται ο ελληνοκύπριος από την αθρόα παροχή υψηλότατων επιδομάτων στους δήθεν πολιτικούς πρόσφυγες, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό μίγμα αντίδρασης, το οποίο καθημερινά εκδηλώνεται σε όλο και μεγαλύτερη ένταση.

Μεγάλες μάζες λαού αρνούνται να αποδεχθούν τα προπαγανδιστικά κελεύσματα της κυβέρνησης και των συνοδοιπόρων της, αντιλαμβανόμενες ότι το προσεχές χρονικό διάστημα είναι κρίσιμο καθόσον σ’ αυτό θα κριθεί η ίδια η ύπαρξη του λαού μας στην γη των πατέρων του.

Για τον λόγο αυτό ολοένα και περισσότερο πυκνώνουν τις τάξεις των μαχόμενων εθνικών κινημάτων καθιστώντας αυτά απρόσβλητα στις διώξεις και στα εκπεμπόμενα κύματα σπίλωσης και ιδεολογικής τρομοκρατίας.

Φυσικά οι πατριώτες αγωνιστές δεν πτοούνται από αυτού του είδους την ιδεολογική τρομοκρατία. Η πίστη στο δίκαιο του αγώνα και η συνειδητοποίηση ότι τίποτα δεν χαρίζεται αλλά, και πάνω απ’ όλα, η πίστη στα πεπρωμένα του Έθνους και τα δίκαια του εργαζόμενου λαού χαλυβδώνει τη θέληση τους. Αυτό οι κρατούντες οφείλουν να μην το παραγνωρίζουν.

Οδυσσέας Διομήδους
Γραφείο Ιδεολογικού Αγώνα
Κίνημα Ελληνικής Αντίστασης
http://www.antistasi.org/