Στην τουρκόφωνη εφημερίδα της Θράκης ‘Μιλλέτ’ υπάρχει κριτική του βιβλίου ‘Το πρώτο δράμα στα Βαλκάνια, οι Τούρκοι της Πελοποννήσου και η Ελλάδα από Διοικητική Περιφέρεια στην ανεξαρτησία’. Ξεκινά το σχόλιο με την παράγραφο: «Ξεχάσαμε πολύ γρήγορα τους Τούρκους στην Ευρώπη, οι οποίοι σφαγιάστηκαν μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου. Οι Τούρκοι της Πελοποννήσου είναι απλά ένας από τους αμέτρητους λόγους που πρέπει να ζητήσει ο κόσμος συγνώμη από την Τουρκία. Το 1814 η Ρωμαίκη επαναστατική οργάνωση Φιλική Εταιρία ξεκίνησε με όραμα την ανεξαρτησία από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. (…) Η εξέγερση σύντομα μετατράπηκε σε θρησκευτικό και εθνικό πόλεμο. Οι Ρωμιοί, οι οποίοι είχαν οικονομική και ηθική στήριξη από την Ευρώπη, από την αρχή ακόμα δήλωσαν ότι στόχος τους ήταν να πολεμήσουν στην Πελοπόννησο για να μην μείνει ούτε ένας Τούρκος.
Σύμφωνα με όσα περιγράφουν οι Ευρωπαίοι συγγραφείς που έγραψαν για τα γεγονότα, στις περιοχές εξέγερσης βιώθηκαν τέτοιες στιγμές που καμιά φορά ο θάνατος ήταν λύτρωση για τους Τούρκους, γράφει ο συγγραφέας του βιβλίου. Με την λήξη της εξέγερσης διαλύθηκαν τα Τουρκικά ακίνητα και βακούφια που υπήρχαν στην Ελλάδα. Τα ίχνη του αιώνιου Τουρκικού πολιτισμού (sic) αφανίστηκαν για πάντα».
Και η… κριτική τελειώνει με την παρότρυνση, ότι το βιβλίο θα διαφωτίσει τους αναγνώστες για τα σημεία ρήξης των Τουρκοελληνικών σχέσεων κατά την διάρκεια της ιστορίας, καθώς και στο θέμα της επίλυσης των σημερινών προβλημάτων.
Ζήτησε άραγε ο Δρούτσας συγγνώμη ή καθυστερεί;
«Σάρισσα»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου