Την ανάγκη αναδιάρθρωσης κεφαλαίων στις ευρωπαϊκές τράπεζες τονίζει η στήλη Lex των Financial Times , επισημαίνοντας πως το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η Γερμανία. Οι ελληνικές τράπεζες, δεν χαρακτηρίζονται «κλινικά νεκρές», αλλά ….«ετοιμοθάνατες» .
Συγκεκριμένα το άρθρο αναφέρει:
Οι βροντόσαυροι και οι ευρωπαϊκές τράπεζες έχουν ένα κοινό σημείο: και οι μεν και οι δε χρειάζονται πολύ χρόνο για να καταλάβουν αν κάποιος τους έχει δαγκώσει στην ουρά.
Δύο χρόνια μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers, ο ευρωπαϊκός τραπεζικός κλάδος μπορεί να διαχωριστεί σε τρεις κατηγορίες:
- Των ζωντανών (Γαλλία, Ιταλία).
- Των ετοιμοθάνατων (γερμανικές landesbanken, ισπανικές cajas και ελληνικές τράπεζες).
- Των κλινικά νεκρών (ιρλανδικές τράπεζες).
Ο κλάδος έχει χαμηλή κεφαλαιακή επάρκεια, υψηλή έκθεση σε κρατικά ομόλογα χωρών με μεγάλα ελλείμματα και εξαρτάται σε υπερβολικά μεγάλο βαθμό από τη ρευστότητα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ενώ οι αμερικανικές, οι βρετανικές και οι ελβετικές τράπεζες προχωρούν προς ισχυρή ανάκαμψη, η κρίση στον ευρωπαϊκό τραπεζικό κλάδο εντείνεται κυρίως λόγω σοβαρής αργοπορίας στις αντιδράσεις των αξιωματούχων.
Όπως υποστηρίζει η Credit Suisse, η κρίση της ευρωζώνης είναι σε μεγάλο βαθμό κρίση εμπιστοσύνης στις ευρωπαϊκές τράπεζες. Όταν ξέσπασε η χρηματοοικονομική κρίση, η Γηραιά Ήπειρος είχε υπερβολικά μεγάλο βαθμό τραπεζών, ενώ οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν διέθεταν τους απαραίτητους πόρους για να στηρίξουν τις σημαντικότερες τράπεζες των χώρων τους.
Φέτος, είναι πλέον αντιληπτό ότι τα ευρωπαϊκά κρατικά ομόλογα θα επιβιώσουν μόνο εάν υπάρξει αναδιάρθρωση των κεφαλαίων των τραπεζών. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, το όχημα για το πακέτο διάσωσης των 750 δισ. ευρώ, είναι πρακτικά ένα μεταμφιεσμένο πλάνο διάσωσης των τραπεζών.
Είναι πλέον πιο πιθανό ότι εκείνοι που θα καταφύγουν στο ταμείο θα είναι οι χρηματοοικονομικοί οργανισμοί και όχι τα κράτη.
Φαίνεται πως εξελίσσονται προσπάθειες που απευθύνονται σε συγκεκριμένα ευάλωτα σημεία του κλάδου. Η Ισπανία προχωρά στην ενοποίηση των τραπεζών cajas, οι ιταλικές τράπεζες εδώ και δύο χρόνια έχουν ξεκινήσει την αναδιάρθρωση των κεφαλαίων τους, ενώ οι αξιωματούχοι ασχολούνται με τη φρικτή κατάσταση των ιρλανδικών τραπεζών.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η Γερμανία. Δεν αποτελεί έκπληξη και βεβαίως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι νέοι κανόνες της Βασιλείας ΙΙΙ συναντούν τις σθεναρότερες αντιδράσεις από τους γερμανικούς χρηματοοικονομικούς οργανισμούς.
Η Fitch Ratings, την επομένη των stress tests, υποστήριξε πως οι γερμανικές τράπεζες δεν χρειάζονται απλώς περισσότερα κεφάλαια, αλλά και καλύτερα κεφάλαια. Σε αυτό ακριβώς το θέμα προσπαθεί να απαντήσει η Βασιλεία ΙΙΙ. Και η εξέδρα των διαμαρτυριών της Bundesbank δεν πρόκειται να αλλάξει αυτό το σκληρό δεδομένο.
FT.com
politis-gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου