Σύντροφον Χριστόφκια εν υιοθέτησεν μόνον το θέσεις μου. Έπιαεν τζιαι που ιμέναν το τρίτον ενικόν! Εγκιώ θέλει ευκαριστήσει τον!Αναδημοσιεύουμε το άρθρο της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου από το Φιλελεύθερο, το οποίο και μας εξέπληξε ευχάριστα. Αναφέρεται στη (ναρκισσιστική όπως ορθά την εντόπισε ο Χρίστος Σιοπαχάς) συνήθεια του Δ. Χριστόφια να αναφέρεται στον εαυτό του σε 3ο ενικό.
Κάτι δεν πάει καλά με το Δημήτρη Χριστόφια. Κι αν κάποτε εντόπιζαν τα μειονεκτήματα του Δ.Χριστόφια κάποια έντυπα και κάποια blogs, σήμερα, τα βλέπει όλη η Κύπρος. Εκτός βέβαια από κάποιους που η εξουσία, τους έκανε να βγάλουν τον παπασαββικό "χρυσοφόρο σκασμό".
"Δοξάστε με"
Χρυστάλλα Χατζηδημητρίου, Φιλελεύθερος 30/8/2010
ΕΙΝΑΙ κι αυτό ένα φαινόμενο. Η ερμηνεία του οποίου χρειάζεται γνώσεις ψυχολογίας. Τις οποίες δεν διαθέτουμε. «Κάποια στιγμή θα δοθούν στη δημοσιότητα τα πρακτικά των συναντήσεων με τον Ταλάτ και τον Έρογλου για να δούμε αν ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας υπερασπίζεται το θέμα μας, ως πρόβλημα εισβολής και κατοχής... Πιστεύω, αν θα υπάρχει Κύπρος τότε, η ιστορία θα δικαιώσει τον σημερινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας». Δεν μιλά κάποιος τρίτος αλλά ο ίδιος ο πρόεδρος Χριστόφιας για τον πρόεδρο Χριστόφια, ο οποίος τον τελευταίο καιρό όλο και πιο συχνά καταφεύγει στη χρήση τρίτου προσώπου για να αποδώσει τα εύσημα στον εαυτό του ως ο μεγαλύτερος οπαδός της πολιτικής που ακολουθεί και του εαυτού του γενικότερα. Όχι ως υπερφίαλος Ναπολέοντας, αλλά πάντα με σεμνότητα.
Δεν λέει, για παράδειγμα, κατευθείαν «Δοξάστε με», αλλά: «Η ιστορία θα δικαιώσει τον σημερινό πρόεδρο (που τυγχάνει να είμαι εγώ).
Αν υπάρχει Κύπρος φυσικά. Αν μη τι άλλο διαβλέπει τον κίνδυνο να μην υπάρχει Κύπρος. Όχι λόγω της αλλαγής του κλίματος όπως προβλέπουν οι επιστήμονες οι οποίοι υποστηρίζουν πως η περιοχή θα ερημοποιηθεί αλλά λόγω της εξέλιξης του κυπριακού προβλήματος. Η τόση βεβαιότητα όμως είναι επικίνδυνη.
Το να μιλάς για τον εαυτό σου σαν τρίτος είναι, φυσικά, ένα άλλο φαινόμενο το οποίο χρειάζεται την επιστήμη της ψυχολογίας να το ερμηνεύσει. Ίσως αυτός που το κάνει, να πιστεύει πως έτσι δημιουργούνται οι αναγκαίες αποστάσεις για να κρίνει αντικειμενικά. Είναι όμως μια ψευδαίσθηση. Η αλήθεια είναι πως ο πρόεδρος δεν είναι κάποιος τρίτος και δεν μπορεί να έχει την αναγκαία απόσταση για να κρίνει τις πράξεις και γενικότερα τον εαυτό του. Αυτός απλά ψηφίστηκε για να πράττει και τις πράξεις του θα τις κρίνουν άλλοι. Κι η ιστορία θα κρίνει όταν έρθει η ώρα.
Χωρίςγνώσεις ιατρικής, απλά σαν θέμα γενικών γνώσεων: Η χρήση τρίτου προσώπου συνηθίζεται στην παιδική ηλικία: «Θέλει παγωτό (αντί θέλω παγωτό)». Παιδιά με φυσιολογική ανάπτυξη, ωστόσο, κάπου στα τρία τους χρόνια εγκαταλείπουν την τακτική αυτή.
Αναδημοσίευση: ΕΥΑΓΟΡΑΣ για το christofias-watch
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου