Έτσι εννοεί το Πατριωτικό Μέτωπο το "Υπουργικό Συμβούλιο".

Έτσι εννοεί το Πατριωτικό Μέτωπο το «Υπουργικό Συμβούλιο». Απέναντι στους επαγγελματίες πολιτικούς, υπηρέτες της Νέας Τάξης, του ΔΝΤ της ΕΚΤ και των Διεθνών Τοκογλύφων που διόρισε ο Γ.Α. Παπανδρέου, προτάσσουμε αυτό που εμείς εννοούμε: Τα καλύτερα παιδιά της Πατρίδας και του Λαού μας.

Η θλιβερή εικόνα ενός υποτιθέμενα «ανασχηματισμένου» Υπουργικού Συμβουλίου που παρουσίασε ο Γ.Α. Παπανδρέου, μόνο θλίψη και οργή προκάλεσε και στον τελευταίο Έλληνα πολίτη.

Την ώρα που Πατρίδα και ο Λαός μας, βουλιάζουν καθημερινά στην ανέχεια, την εξαθλίωση, την ταπείνωση και όλα αυτά που επέφερε η σημερινή κατοχική συμμαχία που κυβερνά τον τόπο, ο κ. Παπανδρέου, «προχώρησε σε ανασχηματισμό». Διορίζοντας άτομα, περισσότερο κοντά στο μοντέλο της «παγκόσμιας διακυβέρνησης» και της Νέας Τάξης που με πάθος υπηρετεί και πρεσβεύει. Τα οποία φυσικά, το μόνο που εγγυούνται είναι περισσότερους φόρους, αθλιότερους μισθούς και συντάξεις, πλήρη διάλυση του μικρομεσαίου ιστού που ιστορικά κρατά σε οικονομική ισορροπία τον τόπο και φυσικά περαιτέρω μείωση της προσωπικής και εθνικής μας αξιοπρέπειας.

Απέναντι σε αυτήν την θλιβερή εικόνα, το Πατριωτικό Μέτωπο, υλοποιώντας την θεμελιώδη αρχή του πως «δεν πρόκειται να ζητήσει την ψήφο κανενός, αλλά θα προτείνει πάντα ότι καλύτερο έχει αναδείξει ο τόπος μας σε πνεύμα, δράση και επιστημοσύνη» προχωρά στην δική του πρόταση, για το πώς δηλαδή θα έπρεπε να είναι ένα υπουργικό συμβούλιο, σε μια Ελλάδα που αναζητά – και πρέπει να αναζητά – τα καλύτερα από τα παιδιά της.

Ξεκαθαρίζουμε για μια ακόμη φορά πως τα ονόματα τα οποία προτείνουμε, δεν είναι απαραίτητα τα μόνα που κοσμούν την ιστορία και τους αγώνες του Λαού μας. Είναι σίγουρο πως υπάρχουν ακόμη πολλά περισσότερα, και μπορούν να βρεθούν, με την προϋπόθεση όμως πως επιτέλους εμείς ως Έλληνες, θα θέσουμε ως πρώτιστο μέλημά μας την ανάγκη να μάθουμε και να αναζητάμε τους καλύτερους και όχι τους «δικούς».Ακόμη, είμαστε σίγουροι πως απέναντι στα ονόματα τα οποία προτείνουμε, υπάρχουν – και πρέπει να υπάρχουν – αντιρρήσεις και επιφυλάξεις. Αυτό όμως που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε είναι πως ο κεντρικός μας στόχος ως λαός, θα πρέπει να είναι η αποδοχή ενός κοινωνικού συμβολαίου που λέει: Αναζητώ τον καλύτερο, με γνώμονα την ιστορία του, την επιστημοσύνη του, την εντιμότητά του, την διαύγεια του λόγου του.

Με βάση λοιπόν αυτήν την αρχή, η οποία συνεπάγεται φυσικά και μια ριζική αλλαγή του τρόπου με τον οποίο σκεπτόμαστε και ενεργούμε, λέμε ως Πατριωτικό Μέτωπο: Δεν προτείνουμε τους πανεπιστημιακούς, τους επιστήμονες, τους δικούς μας ειδικούς. Τα στελέχη δηλαδή του Πατριωτικού Μετώπου. Προτείνουμε αυτούς που μέσα από την πρόσφατη ιστορία του τόπου μας, απέδειξαν ο καθένας από την δική του πλευρά και με τον δικό του τρόπο, πως μπορούν να χειριστούν το αντικείμενό τους, πολύ καλύτερα από οποιοδήποτε επαγγελματία πολιτικό όπως αυτοί που για μια ακόμη φορά «ανασχηματίσθηκαν» στο «νέο κυβερνητικό σχήμα» του Γ.Α. Παπανδρέου. Υπενθυμίζοντας για μια ακόμη φορά προς κάθε κατεύθυνση ως Παλλαϊκό Δημοκρατικό Κίνημα πως, όταν αλλάξουμε τρόπο σκέψης, τότε θα αλλάξουμε και την πορεία του τόπου.

Να λοιπόν ποιοι κατά την εκτίμησή μας θα έπρεπε σήμερα να κυβερνούν την Ελλάδα:

Υπουργείο Εξωτερικών: Νεοκλής Σαρρής, Γιώργος Καραμπελιάς, Σταύρος Λυγερός. Γιατί κατά κοινή ομολογία, είναι οι καλύτεροι γνώστες τόσο των Βαλκανίων, όσο και του νεοοθωμανισμού και της τουρκικής επιθετικότητας.

Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Κώστας Ζουράρις. Γιατί μπορεί να ξαναφέρει την Ελλάδα της περιφέρειας σε αυτό που πολλές φορές αγωνίσθηκε με πείσμα και υπομονή: Στην Ελλάδα της Κοινότητας, της Αλληλεγγύης.

Υπουργείο Οικονομικών: Παναγιώτης Λαφαζάνης, Γιώργος Δελαστίκ. Γιατί έχουν αποδείξει διαχρονικά με τις θέσεις και τις προτάσεις τους, πως μπορούν να διανέμουν δίκαια το δημόσιο χρήμα, τόσο στους τομείς που είναι σημαντικότατοι για την κοινωνική συνοχή της χώρας (υγεία, παιδεία), όσο και στις μικρομεσαίες παραγωγικές τάξεις.

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας: Δημήτρης Αλευρομάγειρος, Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης: Γιατί και οι δύο ως Στρατηγοί, απέδειξαν επί δεκαετίες, (ξεκινώντας από την Κύπρο μας και φθάνοντας στα Ίμια), πως ξέρουν να φυλάγουν Θερμοπύλες.

Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας: Μιχάλης Χαραλαμπίδης. Γιατί δεκαετίες τώρα αγωνίζεται να αναδείξει το μεγάλο ζητούμενο της περιφερειακής ανάπτυξης της χώρας. Με την ιστορία να αποδεικνύει την ορθότητα των προτάσεών του και φυσικά πληρώνοντας ακριβά, το αντίτιμο αυτής της επιλογής του.

Υπουργείο Ναυτιλίας: Πάνος Καμένος. Γιατί στην περίοδο ως υφυπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, ο κλάδος αυτός, είδε επιτέλους έναν υπουργό να σηκώνεται από την καρέκλα του και να πηγαίνει κοντά στα προβλήματα των ναυτικών μας, με πολλές και αποτελεσματικές παρεμβάσεις.

Υπουργείο Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής: Σοφία Σακοράφα. Γιατί στη διαδρομή της στην πολιτική, απέδειξε επανειλημμένα, πώς αντιλαμβάνεται τον σεβασμό του περιβάλλοντος, χωρίς φανφάρες, τυμπανοκρουσίες και δήθεν οικολογικές ευαισθησίες.

Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: Χρήστος Γιανναρας, Σαράντος Καργάκος, Παπα-Γιώργης Μεταλληνός, Χαρά Νικοπούλου: Γιατί όλοι τους και ο καθένας με τον δικό του ξεχωριστό αγώνα αλλά και προτάσεις, απέδειξαν ως επιστήμονες, πως γνωρίζουν σε βάθος, το τι είδους παιδεία χρειάζεται τούτος ο τόπος.

Υπουργείο Υποδομών και Δικτύων: Πρόδρομος Εμφιετζόγου. Γιατί είναι ίσως ο μόνος επιχειρηματίας Δημοσίων Έργων που αντιλαμβάνεται την Πατρίδα, όχι ως μέσο για να πλουτίσει όπως οι περισσότεροι «επώνυμοι» μεγαλοεργολάβοι συνάδελφοί του, αλλά ως τον φυσικό του εθνοχώρο, συνεχίζοντας μάλιστα χωρίς φανφάρες και τυμπανοκρουσίες, την παράδοση των μεγάλων δωρητών του έθνους.

Υπουργείο Μεταφορών: Κώστας Καββαθάς. Γιατί χρόνια τώρα αγωνίζεται για το μεγάλο ζητούμενο των μεταφορών στην Πατρίδα μας, με συνέπεια και συνέχεια και είναι ίσως από τους ελάχιστους Έλληνες που γνωρίζουν τόσο καλά το αντικείμενό τους.

Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: Λιάνα Κανέλη, Γιώργος Ρωμανιάς. Γιατί και οι δυο τους, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, έδωσαν και δίνουν μάχες για την αξιοπρέπεια του μισθωτού και του συνταξιούχου.

Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Γιώργος Πιπερόπουλος. Γιατί δεκαετίες τώρα, δεν σταμάτησε να στηρίζει την ανάγκη ανάπτυξης της κοινωνικής εκείνης αλληλεγγύης, η οποία είναι απαραίτητη για την ποιότητα ζωής ενός αξιοπρεπή λαού.

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Φώτης Πλατανίδης. Γιατί είναι ένας από τους ελάχιστους Έλληνες που έδωσαν ακόμη και την περιουσία τους για την ανάπτυξη και προώθηση των ελληνικών αγροτικών προϊόντων και είναι βαθύτατοι γνώστες του αντικειμένου τους.

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Κώστας Λογοθέτης. Γιατί δεν σταμάτησε από την στιγμή της παραίτησής του από το δικαστικό σώμα, να δίνει μάχες καθημερινά για μια δικαιοσύνη που θα υπηρετεί τον πολίτη.

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Κωνσταντίνος Ρωμανός. Γιατί με την στάση και την επιστημοσύνη του στα ζητήματα ασφάλειας και εγκληματικότητας, απέδειξε πως μπορεί να χειριστεί άριστα τον χώρο αυτό, σε όφελος πάντα του Έλληνα πολίτη.

Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού. Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ. Γιατί με την διεθνή της ακτινοβολία και την αγάπη που έχει για την Ελλάδα και την ιστορία της, είναι ο καλύτερος πρεσβευτής της χώρας μας στον πολιτισμό.

Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης. Φάνης Μαλκίδης. Γιατί χρόνια τώρα, υπηρετεί με συνέπεια και παρρησία τη Μακεδονία και τη Θράκη ενώ παράλληλα είναι ένας από τους καλύτερα ενημερωμένους Έλληνες επιστήμονες, για το τι επιχειρείται σήμερα στη Θράκη μας.

Υπουργείο Αιγαίου. Δημήτρης Βουνάτσος. Γιατί με την ιστορία του έχει αποδείξει πως μπόρεσε και μπορεί να υπερασπισθεί το Αιγαίο μας, απέναντι στους ελιγμούς των νεοοθωμανών.

Υπουργείο Νεότητας. Νίκος Λυγερός. Γιατί όντας ένα από τα καλύτερα «μυαλά» της χώρας μας, ενώ παράλληλα υπερασπιζόμενος την υπόστασή μας ως λαού και ως γένους με συνέπεια, αποτελεί το καλύτερο πρότυπο για τους νέους μας.

Είθε κάποια στιγμή, όταν ξεπεράσουμε αυτήν την κρίση την οποία δημιούργησαν οι τοκογλύφοι και οι νεοταξίτες στην δύσμοιρη Πατρίδα και τον Λαό μας - πάντα φυσικά με τους αγώνες μας - να φθάσουμε το συντομότερο δυνατό σε αυτό το σημείο, το οποίο είναι παράλληλα και το όραμα όλων των εθνικών και κοινωνικών αγωνιστών που έδωσαν την ζωή τους γι’ αυτόν τον τόπο: Να φύγουμε από το «εγώ» και να πάμε στο «εμείς». Γιατί μόνον έτσι τα όνειρα του ποιητή θα πάρουν εκδίκηση, γιατί μόνον έτσι, η Πατρίδα μας θα ξαναγίνει το όραμα των προγόνων μας, το σπίτι των παιδιών μας.