Ίμβρος... το προδωμένο νησί...

Λωζάννη, 24 Ιουλίου 1923

Με ερωτάτε τας εντυπώσεις μου εκ της υπογραφής της ειρήνης. Πώς να σας κρύψω την βαθειάν μελαγχολία με την οποία υπογράφω την Συνθήκην της Λωζάννης, δια της οποίας οριστικώς καταργείται η Συνθήκη των Σεβρών. Εν τούτοις έθεσα την υπογραφήν μου με την συναίσθησιν ότι προσφέρω υπηρεσίαν εις την χώραν. Ηττήθημεν και μετά την πλήρην διπλωματικήν απομόνωσιν εις την οποίαν περιήλθομεν δια της πολιτικής ήτις ωδήγησεν εις την ήτταν, επανάληψςτου πολέμου ηδύνατο να οδηγήσει εις πλήρη όλεθρο της Ελλάδος. Ενώ δια της θαυμαστής αναδιοργανώσεως του στρατού ην επέτυχεν η Επανάστασις επετύχομεν ειρήνην ήτις επιτρέπει εις το έθνος να τερματίση την πολεμικήν περίοδον και αφοσιωθή εις το έργον της εσωτερικής ανασυντάξεως. Εάν καταπαύοντες τον εμφύλιον σπαραγμόν και επαναφέροντες την κανονικήν λειτουργίαν του πολιτεύματος κατορθώσωμεν δι'ελευθέρων εκλογών την συγκρότησιν εθνικής αντιπροσωπείαςδυνάμενης να δώση εις την χώραν κυβέρνησιν ανάλογον των περιστάσεων, πιστεύω ότι δυνάμεθα να αποβλέπωμεν μετ'εμπιστοσύνης εις το μέλλον.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Αυτή ήταν η αρχή του τέλους...

Η Ίμβρος στο πέρασμα των αιώνων

Είναι αποδεδειγμένο το γεγονός ότι για 2500 χρόνια η ιστορία της Ίμβρου είναι στενά συνδεδεμένη με αυτή της Ελλάδας. Ο Όμηρος το απέδειξε αυτό στην Ιλιάδα του, όπου ανέφερε ότι η Ίμβρος χρησιμοποιήθηκε ως βάση από τους Έλληνες στη διάρκεια του Τρωϊκού πολέμου. Το 494 π.Χ ο Μιλτιάδης αποβιβάστηκε στην Ίμβρο και κατοίκησε εκεί μαζί με τους Αθηναίους. Υπήρξε επίσης και μια συμμαχία μεταξύ Ίμβρου και Αθήνας στη διάρκεια του Πελλοπονησιακού πολέμου (475-431 π.Χ.)

Παρά την ύπαρξη Χριστιανικών κοινοτήτων στο νησί από τον 2ο αιώνα, η Ίμβρος εκχριστιανήθηκε πλήρως στα χρόνια του Μεγάλου Κωσταντίνου. Κατά την διάρκεια της Βυζαντινής περιόδου, το νησί απέκτησε μεγάλη σημασία και γνώρισε μεγάλη άνθηση εξαιτίας της μικρής απόστασης του από την πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας. Η στρατιωτική της σημασία, παρόλα αυτά, την έκανε ποθητή στα μάτια των Ιταλών ενώ ταυτόχρονα ήταν και στόχος των πειρατών, όπως το 767 όταν οι Σλάβοι λεηλάτησαν το νησί παίρνοντας 2500 ανθρώπους ως σκλάβους.



Μετά την πτώση του Βυζαντίου, ένας Ίμβριος αξιωματούχος συμφώνησε με τον Σουλτάνο να παραδώσει το νησί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία με την προϋπόθεση ότι οι Τούρκοι θα επιτρέψουν την επιβίωση των Ελλήνων στα νησιά του ΒΑ Αιγαίου. Αυτό έγινε μέχρι το 1912 όταν και ελευθερώθηκαν από το Ελληνικό ναυτικό.



Η χρυσή δεκαετία των κατοίκων του νησιού ξεκινά τον Νοέμβρη του 1912 όταν οι Ελληνικές δυνάμεις ενσωμάτωσαν de facto τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος κάτω από το Εθνικό Στέμμα. Βάσει του 34ου άρθρου της συνθήκης των Σεβρών, η Ίμβρος θα παρέμενε ως Ελληνικό νησί!

Παρόλα αυτά, η Άγκυρα ποτέ δεν αναγνώρισε το 34ο άρθρο όπως διατυπώθηκε παραπάνω. Μετά την ήττα του Ελληνικού στρατού το 1922, οι Τούρκοι είχαν την ευκαιρία να ξαναδιαπραγματευτούν το status των νησιών του Βόρειου Αιγαίου.

Η Συνθήκη της Λωζάνης οποία υπογραφτηκε τότε ήταν μία τέλεια ευκαιρία εκ μέρους των Τούρκων να αποκτήσουν ένα σημαντικότατο απο πλευράς στρατηγικής νησί, αφού βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον Ελλήσποντο. Βέβαια, το νησί δεν παραδόθηκε στους Τούρκους ανευ όρων. Παρόλα αυτά οι Τούρκοι, ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, παρεβίαζαν εναν προς ένα τους όρους της Συνθήκης διώχνοντας σιγά σιγά με ένα μεγαλοφυές σχέδιο τους Έλληνες αποκτώντας έτσι πρόσβαση στις περιουσίες τους...

Η συνθήκη της Λωζάννης η οποία γράφτηκε για να ευχαριστήσει την Τουρκία. Η μόνη ελπίδα ήταν το άρθρο 14 σύμφωνα με το οποίο οι Έλληνες θα προστατεύοντουσαν, συμπεριλαμβανομένης της γλώσσας και της παράδοσης.

(Άρθρο 14)

Αι νήσοι Ίμβρος και Τένεδος παραμένουσαι υπό της τουρκικήν κυριαρχίαν, θα απολαύωσιν ειδικής διοικητικής οργανώσεως, αποτελούμενης εκ τοπικών στοιχείωνκαι παρεχούσης πάσαν εγγύησιν εις τον μη μουσουλμανικόν ιθαγενήν πληθυσμόν δι'ότι αφορά εις την τοπικήν διοίκησιν και την προστασίαν των προσώπων και των περιουσιών. Η διατήρησις της τάξεως θα εξασφαλίζηται εν αυταίς δι'αστυνομίας στρατολογούμενης μεταξύ του ιθαγενούς πληθυσμού τη φροντίδι της ως άνω προβλεπομένης τοπικής διοικήσεως υπό τας διαταγάς της οποίας θα διατελή.
Αι συναρμολογηθείσαι μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας συμφωνίαι, αι αφορώσαι την ανταλλαγή των ελληνικών και τουρκικών πληθυσμών δεν θα εφαρμοσθώσιν εις τους κατοίκους των νήσων Ίμβρου και Τενέδου.)

Αλλά με τα χρόνια, Τούρκος κυβερνήτης ήρθε στο νησί, ενώ η Αστυνομία, η Δικαιοσύνη, το Τελωνείο γέμιζαν με Τούρκους οι οποίοι απώθησαν τελικά τους Έλληνες από τις υπηρεσίες αυτές. Την ίδια περίοδο ένας νέος νόμος ψηφιζόταν ο οποίος θα ακύρωνε πρακτικά το 14ο άρθρο της Συνθήκης της Λωζάννης.

Η μόνη ευχάριστη παρένθεση στα δύσκολα χρόνια των Ελλήνων ήταν η περίοδος 1951-1963. Ήταν τότε που η Ελλάδα και η Τουρκία εισχώρησαν στο ΝΑΤΟ ενώ ο ψυχρός πόλεμος στην Ευρώπη και στα Βαλκάνια κυριαρχούσε.

Αυτές, όμως οι ιδανικές συνθήκες ήταν μόνο μια αναλαμπή αφού η αναζωπύρωση του Κυπριακού ζητήματος το 1963 ήταν η αρχή της αντίστροφης μέτρησης για τους κατοίκους της Ίμβρου. Ήταν η ώρα που μία βίαη μετοίκηση έλαβε χώρα και είχε σαν σκοπό την αντικατάσταση των Ελλήνων κατοίκων με Τούρκους. Το 1964 τα Ελληνικά σχολεία έκλεισαν, η γη απολλοτριώθηκε και ένας μεγάλος ψυχολογικός πόλεμος ανάγκασε την πλειοψηφία των Ελλήνων να εγκαταλέιψουν το σπίτι τους και να ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα.

Όλα αυτά ήταν μέρος ενός μυστικού προγράμματος με τον κωδικό αριθμό 7/9421. Το πρόγραμμα ονομαζόταν "eritme programi" -πρόγραμμα εξόντωσης, και αποφασίστηκε από το Εθνικό Συμβούλιο της Τουρκίας.


"Πεπαλόεσσα" Ίμβρος... (οδοιπορικό)

...ονομάζεται από τα αρχαία χρόνια όταν οι συνθήκες - ιστορικές περισσότερο - της επέτρεπαν να αγκαλιάζει τρυφερά τα παιδιά της και να τα βοηθά στους στόχους τους.

Το όνομα Ίμβρος προέρχεται από τη θεότητα της αρχαιότητας Ίμβρασσο, που συμβόλιζε τη γονιμότητα της γης.

Λίγα μόνο χρόνια από το 1964 μία ολόκληρη ιστορία χιλιετηρίδων σβήστηκε, μία πατρίδα εξαφανίστηκε. Η Πεπαλόεσσα αντικαταστάθηκε με την Gioktseada.

Σήμερα, παρά την διαρκή αύξηση της τρομοκρατίας, η Ίμβρος κατοικείται από 300 ανθρώπους, η πλειοψηφία των οποίων είναι πάνω από 65 χρονών στη ηλικία. Εξακολουθούν να ζουν ανάμεσα σε 7000 Τούρκους κάτω από αβάσταχτες συνθήκες. Εξακολουθούν να παραμένουν Έλληνες, να κρατούν τις εκκλησιές ανοιχτές, τα σπίτια τους φιλόξενα και τους κήπους τους γεμάτους με μυρωδάτα λουλούδια.

Gioktseada είναι οι μοχθηροί στρατιώτες της Ανατολής που έχουν καταστρέψει το νησί βιάζοντας την ιστορία του και τον πολιτισμό του. Η Ίμβρος ΠΟΤΕ δεν θα τους δεχτεί. Θα παραμένουν ξένοι στον τόπο μας, χωρίς σπίτι, φτωχοί και μίζεροι.

Επιστροφή από το οδοιπορικό στο παρόν!

Οκτώ μήνες μετά την υπογραφή της συνθήκης, η Ελληνική Κυβέρνηση έστειλε ένα τηλεγράφημα στην τοπική κυβέρνηση:

"...Η Κυβέρνησις είναι αποφασισμένη να προστατεύση δια παντός μέσου τους κατοίκους εν περιπτώσει καταπιέσεων ή διωγμών από των Τούρκων. Κατόπιν της υπό των Τούρκων εφαρμογής των διατάξεων του 14ου άρθρου δυνατόν η Κυβέρνησις να εφεσιβάλη αυτό ενώπιον της Κοινωνίας των Εθνών...."

Εβδομήντα τέσσερα χρόνια πέρασαν από αυτό το τηλεγράφημα, και βάσει των γεγονόντων που ακολούθησαν, αποδείχθηκε ότι η Μητέρα Ελλάδα όχι μόνο δεν τίμησε την υπογραφή της και δεν προστάτευσε τους κατοίκους των νησιών, αλλά, αντίθετα, τους εγκατέλειψε στην τραγική τους μοίρα...

Η τουρκική κυβέρνηση συνεχίζει να εκτελεί την πολιτική του εποικισμού του νησιού. Σκοπίμως μετακομίζει τους Τούρκους από της κεντρικές περιοχές της Μικράς Ασίας. Μετατρέπει τα κτίρια των Ελληνικών Σχολείων σε τουριστικούς ξενώνες. Χρησιμοποιεί όλους τους νομικούς και οικονομικούς μηχανισμούς για να “αρπάξει” τις τελευταίες ιδιοκτησίες των Ελλήνων στο νησί.

Η βιασμένη Ίμβρος

Μία "συνηθισμένη" πόρτα ενός ελληνικού σπιτιού

Μία πηγή από όπου ανέβλυζε αγίασμα από την Αγία Τράπεζα της εκκλησίας "Παναγιά" στο χωριό Σχοινούδι. Τώρα χρησιμοποιείται από τους Τούρκους για το πλύσιμο των ρούχων τους!

To εξωκλήσι "Άγιος Κωσταντίνος" στο Σχοινούδι

Το εξωκλήσι "Αγία Αικατερίνη" στο Σχοινούδι

Το παράθυρο ενός σπιτιού

Το σπίτι όπου γεννήθηκε Έλληνας της Ίμβρου

Περπατώντας στους δρόμους του χωριού Σχοινούδι. (το μεγαλύτερο χωριό της Ίμβρου)

Πηγή:

http://www.greece.org/poseidon/work/islands/otherislands/imvros/mainimvr.htm