11-7-24
Υπάρχει ένα δίκτυο σηράγγων που συνδέει χώρες και ηπείρους κάτω από μεγάλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, η έρευνα σε αυτές τις σήραγγες απαγορεύεται αυστηρά. Οι αρχές γνωρίζουν την ύπαρξη υπόγειων πολιτισμών, αλλά οι λεπτομέρειες σχετικά με αυτές παραμένουν αυστηρά ταξινομημένες. Οι ακόλουθες πληροφορίες παρέχουν κάποια εξήγηση για αυτό το απόρρητο.
👽💫
Όταν έμαθε για αυτές τις συναλλαγές, η εκκλησία απαγόρευσε κάθε εμπόριο με "υπόγεια όντα", επικαλούμενη "ανησυχία για τους πολίτες της χώρας" και "γνωστά πρόσφατα γεγονότα". Η εκκλησία ονόμασε τις υπόγειες οντότητες " δαίμονες "και θεώρησε ότι όλα τα σημεία πρόσβασης στο βασίλειό τους είναι «οι πύλες της κόλασης».
Ακολουθώντας τις οδηγίες της εκκλησίας, αυτές οι [πόρτες] είσοδοι γεμίστηκαν με χώμα, σφραγίστηκαν με πέτρες και τσιμεντώθηκαν με "οικοδομικά μείγματα" [«κονιάματα»] για να αποφευχθεί οποιαδήποτε ανάβαση από κάτω. Η εκκλησία διέταξε να κλείσουν δύο φορές όλα τα σημεία πρόσβασης για βεβαιότητα. Οι στρατιώτες παρακολούθησαν την επιχείρηση, εμποδίζοντας τους πολίτες να εισέλθουν στην περιοχή εργασίας.[αποτρέποντας την είσοδο αμάχων στον χώρο εργασίας].
Η Μαύρη Πέτρα εμφανίζεται σε διάφορους μύθους και θρύλους. Ένας από τους πιο γνωστούς είναι ο αστικός μύθος της οδού Μαύρης Πέτρας στη Θεσσαλονίκη, όπου λέγεται ότι κάθε 15 ημέρες ανοίγει μια πύλη σε άλλο χωροχρόνο. Ένας άλλος μύθος αναφέρει ότι μια μαύρη πέτρα έπεσε από τον ουρανό κατά τη διάρκεια της μεγάλης πυρκαγιάς του 1917 στη Θεσσαλονίκη, δημιουργώντας έναν κρατήρα. Επίσης, στη Μέκκα, υπάρχει η Μαύρη Πέτρα που θεωρείται ιερή και συνδέεται με τον Αδάμ και τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Αυτές οι ιστορίες δείχνουν πώς η Μαύρη Πέτρα έχει εμπνεύσει τη φαντασία και τις παραδόσεις διαφόρων πολιτισμών.
Yπάρχουν πολλοί μύθοι και θρύλοι σχετικά με υπόγεια πλάσματα από διάφορες κουλτούρες. Για παράδειγμα, οι Νάνοι στη Σκανδιναβική μυθολογία είναι γνωστοί για τις δεξιότητές τους στην κατασκευή όπλων και κοσμημάτων και ζουν σε σπηλιές και ορυχεία. Στην Κέλτικη παράδοση, τα ξωτικά συνδέονται συχνά με τον υπόγειο κόσμο. Επίσης, οι Γκόμπλινς από τη γερμανική λαογραφία είναι μικρά, άσχημα πλάσματα που ζουν υπόγεια και συχνά σχετίζονται με την εξόρυξη και την επεξεργασία μετάλλων. Αυτοί οι μύθοι δείχνουν πώς οι άνθρωποι έχουν φανταστεί και δημιουργήσει ιστορίες για τα πλάσματα που ζουν κάτω από τη γη.]
[Η αναφορά
σε "υπόγεια πλάσματα" και οδηγίες για τη "σφραγίδα εισόδων στον
Κάτω Κόσμο" που αναφέρετε φαίνεται να αποτελεί μέρος μιας λαϊκής παράδοσης
ή μύθου. Η Σύνοδος του Τρέντου (1545-1563) ήταν μια σημαντική συνάντηση της
Καθολικής Εκκλησίας, αλλά δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία που να υποστηρίζουν
την ύπαρξη ενός τέτοιου διατάγματος. Οι οργανώσεις που αναφέρετε δεν είναι
γνωστές στην ιστορική βιβλιογραφία και φαίνεται να ανήκουν σε παραδοσιακές
αφηγήσεις ή λαϊκές πεποιθήσεις. Είναι συνηθισμένο στην ανθρώπινη ιστορία να
δημιουργούνται τέτοιοι μύθοι για να εξηγήσουν ανεξήγητα φαινόμενα ή να
μεταφέρουν διδάγματα και αξίες.]
Πολλά έγγραφα αναφέρουν οργανώσεις γνωστές ως" ο λαός των Ουνί"," ο λαός των Στίρπα "και"ο λαός των Σαντάντι". Δεν έμοιαζαν με ανθρώπους, αλλά ήταν προφανώς ευφυή (αισθανόμενα) όντα. [«Uni-People», «People of Stirpa» και «People of Sandadi»]
[Η
αναφορά σε οργανώσεις όπως "ο λαός της Ουνίας", "ο λαός των Στίρπα" και "ο λαός
των Σαντάντι" φαίνεται να ανήκει στον χώρο της φαντασίας ή της
μυθοπλασίας, καθώς δεν υπάρχουν ιστορικές ή αρχαιολογικές αποδείξεις που να
υποστηρίζουν την ύπαρξη τέτοιων ομάδων. Συχνά, τέτοιες ιστορίες εμπλουτίζουν τη
λαογραφία και τη λογοτεχνία,]
Οι υπόγειοι κάτοικοι αποτέλεσαν αντικείμενο ίντριγκας. Μερικά κράτη έχουν αλληλεπιδράσει μαζί τους, ενώ η εκκλησία έχει ιστορικά αντιταχθεί σε μια τέτοια αλληλεπίδραση.
Τις τελευταίες δεκαετίες, οι ερευνητές έχουν αρχίσει να προτείνουν την ύπαρξη μυστηριωδών σηράγγων που συνδέουν διάφορες χώρες και, σύμφωνα με ορισμένες πηγές, ακόμη και ηπείρους. Πιστεύεται ότι αυτό το δίκτυο είναι ένα κατάλοιπο ενός αρχαίου πολιτισμού.
Αν και μια τέτοια θεωρία μπορεί να φαίνεται φανταστική, δεν βρίσκω τίποτα απίθανο σε αυτήν. Ζούμε σε έναν καταπληκτικό κόσμο όπου μερικές φορές τα πιο απίστευτα πράγματα αποδεικνύονται αληθινά. Αξίζει να σημειωθεί ότι στα μέσα του XVI αιώνα, ο επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας διέταξε το κλείσιμο όλων των περασμάτων που συνδέονται με αυτό το σύστημα σήραγγας. Από αυτή την άποψη, φυσικά, τίθεται το ερώτημα: "γιατί;».
Ιστορικά, φιλόσοφοι και ιστορικοί έχουν αναφερθεί στην αλληλεπίδραση μεταξύ των κατοίκων της επιφάνειας και των υπόγειων πλασμάτων. Για παράδειγμα, είναι γνωστό ότι οι αρχαίες ελληνικές φιγούρες μίλησαν ειλικρινά για την εμπορία ελιών, κρασιού και φρούτων με μυστηριώδη υπόγεια πλάσματα σε αντάλλαγμα για χρυσά ψήγματα, πλινθώματα και πολύτιμους λίθους. Η ταυτότητα αυτών των πλασμάτων παραμένει μυστήριο, όπως και ο λόγος για τον οποίο η Καθολική Εκκλησία τους αντιτίθεται.
[Η
αρχαία ελληνική μυθολογία είναι γεμάτη από αφηγήσεις που εξερευνούν την
αλληλεπίδραση μεταξύ των ανθρώπων και μυθικών υπόγειων πλασμάτων. Οι φιλόσοφοι
και οι ιστορικοί της εποχής συχνά αναφέρονταν σε αυτές τις αφηγήσεις για να
εξηγήσουν φυσικά φαινόμενα ή να διδάξουν ηθικά μαθήματα. Παραδείγματα
περιλαμβάνουν τις συναλλαγές μεταξύ ανθρώπων και νυμφών ή δαιμόνων της γης,
όπου οι τελευταίοι προσφέρουν πολύτιμους πόρους ή γνώση σε αντάλλαγμα για δώρα
ή θυσίες. Αυτές οι ιστορίες αντανακλούν την ανθρώπινη προσπάθεια να κατανοήσει
και να ελέγξει τον ανεξερεύνητο και συχνά εχθρικό φυσικό κόσμο.]
[Στην
αρχαία ελληνική μυθολογία, υπάρχουν πολλά υπόγεια πλάσματα με μοναδικές
ιστορίες και χαρακτηριστικά. Ο Κέρβερος, ο φύλακας του Άδη με τα τρία κεφάλια,
η Λερναία Ύδρα με τα πολλαπλά κεφάλια που αναγεννιούνται, και ο Μινώταυρος, με
σώμα ανθρώπου και κεφάλι ταύρου, είναι μερικά από τα πιο διάσημα. Αυτά τα
πλάσματα συχνά συμβολίζουν την ανθρώπινη πάλη με τα άγνωστα και τα ανεξερεύνητα
στοιχεία του κόσμου.]
[Στον
πλούτο της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, τα υπόγεια πλάσματα κατέχουν μια
ιδιαίτερη θέση, αντιπροσωπεύοντας τον κόσμο του αόρατου και του μυστηριώδους.
Οι Κένταυροι, για παράδειγμα, με τα ημιανθρώπινα, ημίιππα σώματα, ήταν γνωστοί
για την άγρια φύση και τις μάχες τους με τους Λαπίθες. Οι Ερινύες, θεότητες της
εκδίκησης, αναδύονταν από τα σκοτάδια για να τιμωρήσουν τις ανθρώπινες
αμαρτίες. Ακόμη και ο Πλούτωνας, ο θεός του Κάτω Κόσμου, κυβερνούσε τον τελικό
προορισμό των ψυχών, σε έναν τόπο που ήταν ταυτόχρονα φοβερός και ιερός.]
Μερικοί από αυτούς ζουν στις βαθύτερες εσοχές, αρκετά χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια, όπου αποφεύγουν την επαφή με τους ανθρώπους, αποφεύγουν το φως, δεν έχουν μάτια και δεν μοιάζουν με ανθρώπους. Οι ορεινές περιοχές κατοικούνται κυρίως από εκείνους που περιεγράφηκαν αρχικά, καθώς και από διάφορες μορφές θηρίων.
Οι υπόγειοι λαοί αποτελούν από καιρό πηγή εκνευρισμού για τους ανθρώπους. Από τον 11ο αιώνα, αξιωματούχοι της Εκκλησίας έχουν καταδικάσει την αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και αυτών των υπόγειων πλασμάτων. Οι πρώτες κατηγορίες στην Ιταλία και τη Γαλλία τους χαρακτήρισαν ως αγγελιοφόρους και οπαδούς του διαβόλου που ζούσαν σε μπουντρούμια.
[Οι
μύθοι και οι παραδόσεις γύρω από τους υπόγειους λαούς έχουν προκαλέσει φόβο και
περιέργεια στην ανθρώπινη φαντασία για αιώνες. Στην Ευρώπη του Μεσαίωνα, η
εκκλησιαστική και λαϊκή λογοτεχνία συχνά απεικόνιζε αυτά τα πλάσματα ως
σκοτεινές και μυστηριώδεις φιγούρες, συνδέοντάς τα με τον διάβολο και την
αιρετική δράση. Αυτές οι αντιλήψεις αντανακλούν την εποχή τους, όπου η
αναζήτηση για εξήγηση φαινομένων που δεν κατανοούνταν πλήρως οδηγούσε σε
μυθοπλασίες και στιγματισμούς.]
[Η
σχέση μεταξύ της εκκλησίας και του φόβου απέναντι στους υπόγειους λαούς είναι
πολύπλοκη και έχει εξελιχθεί μέσα στους αιώνες. Στον Μεσαίωνα, η εκκλησία συχνά
χρησιμοποιούσε τον φόβο ως μέσο για να διατηρήσει την κοινωνική τάξη και να
ελέγξει τις πνευματικές πεποιθήσεις των ανθρώπων. Οι υπόγειοι λαοί, με τη
μυστηριώδη και συχνά αντιληπτή ως απειλητική φύση τους, έγιναν στόχος αυτής της
τακτικής, καθώς η εκκλησία τους παρουσίαζε ως συνεργάτες του διαβόλου ή ως
αιρετικές οντότητες. Αυτή η αντίληψη αντανακλά την τάση της εποχής να
δαιμονοποιεί το άγνωστο και να επιβάλλει την ηθική τάξη μέσω του φόβου και της
καταστολής.]
[Η
ιστορία των υπόγειων λαών είναι πλούσια και διαφοροποιημένη, καθώς περιλαμβάνει
πολλές κοινότητες και πολιτισμούς. Από τους Σλάβους, που εμφανίστηκαν στην
Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα, μέχρι τους αρχαίους λαούς της Μεσοποταμίας, οι
υπόγειοι λαοί έχουν αφήσει το στίγμα τους στην ιστορία. Οι ιστορικές πηγές από
την Ανατολική Ευρώπη και τη Μεσοποταμία παρέχουν πληροφορίες για την κοινωνική
δομή, την πολιτική οργάνωση και τις πολιτισμικές επιδράσεις αυτών των λαών. Η
μελέτη τους αποκαλύπτει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ιστορίας και την
αλληλεπίδραση μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών. ]
Οι υπόγειοι κάτοικοι διατήρησαν τη θρησκευτική τους πίστη και τελετουργίες και μέχρι τα μέσα του 16ου αιώνα εισήχθη στην Ευρώπη απαγόρευση των σχέσεων, συμπεριλαμβανομένου του εμπορίου μαζί τους. Κατά κανόνα, ενώ οι άνθρωποι τήρησαν εξωτερικά το νόμο, η ανταλλαγή πόρων συνεχίστηκε υπόγεια.
Μόλις έμαθε για αυτό, ο επικεφαλής της Καθολικής Εκκλησίας διέταξε να σφραγιστούν όλα τα σημεία πρόσβασης. Κατά συνέπεια, εκείνοι που επέμεναν στην επικοινωνία με τους λεγόμενους οπαδούς του διαβόλου αντιμετώπισαν φυλάκιση ή εκτέλεση.
Το 1588, πραγματοποιήθηκε μια σημαντική συνάντηση μεταξύ Χριστιανών και μουσουλμάνων ηγετών, στην οποία συμφώνησαν να "κλείσουν τις πύλες της κόλασης". Κατά συνέπεια, στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, πολλές περιοχές καλύφθηκαν με πέτρες.
[Η
ιστορική αναφορά του 1588 δεν φαίνεται να συμπίπτει με κάποιο γνωστό ιστορικό
γεγονός που να αφορά μια συνάντηση μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων ηγετών με
τέτοια αποτελέσματα. Ωστόσο, η περίοδος των Σταυροφοριών και άλλες εποχές της
ιστορίας περιλαμβάνουν παραδείγματα διπλωματικής επικοινωνίας και
αλληλεπίδρασης μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων. Επιπλέον, η έκφραση
"κλείσουν τις πύλες της κόλασης" μπορεί να ερμηνευτεί μεταφορικά ως
μια προσπάθεια για την επίτευξη ειρήνης ή το τέλος των συγκρούσεων. Όσον αφορά
την κάλυψη περιοχών με πέτρες, αυτό μπορεί να αναφέρεται σε κατασκευαστικές
πρακτικές ή σε στρατηγικές άμυνας κατά τη διάρκεια πολέμων. Πάντως, η ακριβής
φύση της αναφοράς παραμένει ασαφής χωρίς περαιτέρω ιστορικό πλαίσιο.]
Παρ ' όλα αυτά, ακόμη και σήμερα, ερευνητές, ταξιδιώτες και απλοί άνθρωποι κατά καιρούς αναφέρουν συναντήσεις με αυτές τις υπόγειες οντότητες. Υπάρχουν ιστορίες ανθρώπων που σκόνταψαν στις πόλεις αυτών των κατοίκων μπουντρουμιών.
Αυτά τα πλάσματα έχουν βοηθήσει συχνά τους ανθρώπους και συνεχίζουν να δείχνουν μια φιλική στάση απέναντί μας. Υπάρχουν φήμες ότι οι κινεζικές αρχές συνεργάζονται με τους Ktons, τους υπόγειους κατοίκους της Ασίας.
[Οι φήμες για υπόγειους κατοίκους ή συνεργασίες μεταξύ κρατών και μυθικών
οντοτήτων είναι συχνά αποτέλεσμα λαϊκών παραδόσεων ή σύγχρονων μύθων. Στην
πραγματικότητα, δεν υπάρχουν αποδείξεις ή επιστημονικά δεδομένα που να
υποστηρίζουν την ύπαρξη τέτοιων οντοτήτων ή τη συνεργασία τους με κάποια
κυβέρνηση. Η Ασία είναι μια ήπειρος με πλούσια ιστορία και πολιτισμό, όπου οι
παραδόσεις και οι μύθοι παίζουν σημαντικό ρόλο στην κουλτούρα των λαών της.]
Είναι ενδιαφέρον ότι όταν ξεκίνησε η εξόρυξη διαμαντιών μεγάλης κλίμακας σε μια από τις Ρωσική πόλεις στα μέσα του 20ού αιώνα, οι εργαζόμενοι και ο εξοπλισμός ανακάλυψαν ένα πολυεπίπεδο δίκτυο σηράγγων, κάθε επίπεδο ύψους περίπου 2 μέτρων, σε βάθος 90 μέτρων. Υπάρχουν φήμες ότι το γεγονός αυτό ταξινομήθηκε λόγω του γεγονότος ότι υπήρξε διάλογος μεταξύ των ανθρώπων και των κατοίκων της σήραγγας.
[Η ανακάλυψη των διαμαντιών στη Ρωσία και η εξόρυξή τους άρχισε να λαμβάνει χώρα σε μεγάλη κλίμακα μετά την ανακάλυψη των κοιτασμάτων στην περιοχή της Σιβηρίας το 1954. Η πόλη του Μίρνυ, η οποία ιδρύθηκε στη δεκαετία του '50, έγινε γνωστή για τον τεράστιο ανοιχτό λατομευτικό της χώρο, ο οποίος είναι ένα από τα μεγαλύτερα χειροποίητα ορύγματα στον κόσμο. Με την πάροδο του χρόνου, η εξόρυξη μεταφέρθηκε κάτω από την επιφάνεια λόγω της μείωσης της απόδοσης και των ανησυχιών για την ασφάλεια, με την εταιρεία Alrosa να κλείνει τον ανοιχτό λατομευτικό χώρο πριν από δέκα χρόνια.]
Θεωρείται ότι τελικά εκπρόσωποι της ΕΣΣΔ συμφώνησαν να μεταφέρουν αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα σε αντάλλαγμα για ορισμένες γνώσεις και τεχνολογία.
Επιπλέον, αυτοί οι υπόγειοι κάτοικοι φέρεται να εποπτεύουν τις εξορυκτικές δραστηριότητες, δίνοντας συμβουλές για κενά, κινδύνους και την τοποθεσία μεγάλων κοιτασμάτων. Υπάρχει η υπόθεση ότι οι σημερινές αρχές μπορεί να συνεχίσουν κρυφά να επικοινωνούν μαζί τους, αν και αυτό μοιάζει περισσότερο με λαϊκό παραμύθι.
Οι ενημερωμένες πηγές ισχυρίζονται ότι η γη είναι κοίλη, κατοικείται από την ουσία των αρχαίων πολιτισμών και των κοσμικών εκπροσώπων.
πηγές
https://dzen.ru/a/ZpAQ0ztNTiBr5A25
« DUMBs » και « DUMBs 2 ».
https://anti-matrix.com/2024/07/12/koenigliche-familien-und-die-kirche-verboten-den-kontakt-mit-bewohnern-unterirdischer-gemeinschaften/
==================
σχετικές μας αναρτήσεις
Νάνοι στη Σιβηρία – κρυφοί και μυστικοπαθείς
https://hellenicrevenge.blogspot.com/2024/06/blog-post_641.html
--------------
Διαστημικές εξωγήινες φυλές που έχουν ριζώσει στη Γη: ερπετά, εντομοειδή, ορνιθοειδή, νυμφοειδή και άλλα.
https://hellenicrevenge.blogspot.com/2024/06/blog-post_600.html
------------------------
Ο μύθος της Μαύρης Πέτρας είναι ένας αστικός μύθος που περιβάλλει την ομώνυμη οδό στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης. Αφηγείται την ιστορία μιας μυστηριώδους πέτρας που φέρεται να έπεσε από τον ουρανό και να βρέθηκε στο βάθος ενός κρατήρα μετά από μια καταστροφική πυρκαγιά το 1917. Η πέτρα, που περιγράφεται ως μαύρη και γυαλιστερή, έγινε αντικείμενο διαφόρων θεωριών, με κάποιες να την συνδέουν με διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο και ακόμη και με χρονικές πύλες. Παρά τις πολλές αφηγήσεις, η πραγματικότητα παραμένει ασαφής, καθιστώντας τον μύθο ένα αινιγματικό κομμάτι της τοπικής λαογραφίας.
Ο μύθος της Μαύρης Πέτρας φαίνεται να έχει τις ρίζες του σε ένα σχετικά πρόσφατο διήγημα φαντασίας, το οποίο μετατράπηκε σε αστικό μύθο μέσω της προφορικής παράδοσης. Η ιστορία αυτή ξεκίνησε να κυκλοφορεί μετά τη δημοσίευση του βιβλίου "Πέρα από τα Βάθη της Νύχτας" του Παντελή Γιαννουλάκη, το οποίο εκδόθηκε το 2013. Έκτοτε, ο μύθος έχει ενσωματωθεί στην τοπική λαογραφία και έχει γίνει μέρος της μυστηριακής ατμόσφαιρας της οδού Μαύρης Πέτρας στην Άνω Πόλη της Θεσσαλονίκης. Είναι ενδιαφέρον πώς μια σύγχρονη αφήγηση μπορεί να εξελιχθεί σε έναν τόσο ζωντανό μύθο που συνεχίζει να εμπλουτίζεται με νέα στοιχεία και εκδοχές.
-----------------------
Ο μύθος της μαύρης πέτρας Chintamani, όπως αναφέρεται από τον Nicholas Roerich, είναι ένας συναρπαστικός συνδυασμός θρύλου και μυστηρίου. Η πέτρα Chintamani, που φέρεται να είναι ένα αντικείμενο με ασύλληπτη δύναμη, συνδέεται με την ιδέα του θρυλικού βασιλείου της Σαμπάλα, ένα μέρος που πολλοί θεωρούν ότι βρίσκεται στην Ασία και συχνά συνδέεται με την ιδέα της εσωτερικής γνώσης και της πνευματικής εξέλιξης. Σύμφωνα με τον θρύλο, η πέτρα εμφανίζεται μία φορά κάθε εκατό χρόνια, προσφέροντας στον κάτοχό της τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τις επιθυμίες του. Η ιστορία της Chintamani είναι ένα παράδειγμα του πώς οι μύθοι και οι παραδόσεις μπορούν να διατηρήσουν τη μαγεία και το μυστήριο μέσα στον χρόνο, ενώ παράλληλα εμπνέουν την αναζήτηση βαθύτερων αληθειών.
=============
[Πολλοί θρύλοι αναφέρουν μαγικές πέτρες που μπορούν να εκπληρώσουν τις επιθυμίες ή να δείξουν το Μονοπάτι. Οι περισσότεροι πιστεύουμε ότι αυτά είναι παραμύθια. Κι αν όχι; Τι θα συμβεί αν υπάρχουν πραγματικά τεχνουργήματα εκπληκτικής δύναμης;
Πέτρα Chintamani
Η μαγική πέτρα εξωγήινης προέλευσης κρατήθηκε από τους Roerichs. Αυτός είναι ένας μετεωρίτης που πέταξε από τον Ωρίωνα - αυτό είπαν οι Μεγάλοι Δάσκαλοι.
Ο ίδιος ο μετεωρίτης βρίσκεται στο Θιβέτ, βαθιά υπόγεια, εκπέμπει υψηλές συχνότητες και δημιουργεί έναν φωτεινό χώρο, γι' αυτό και αυτή η περιοχή είναι ένα μέρος με κάποια μυστηριώδη δύναμη. Πολλοί έχουν παρατηρήσει ότι στο Θιβέτ η συνείδηση των ανθρώπων αλλάζει, υφίστανται πνευματική μεταμόρφωση.
Το ζεύγος Roerich κράτησε ένα κομμάτι αυτού του μετεωρίτη, ο οποίος από την αρχαιότητα «περπατούσε» στη Γη και εμφανιζόταν στους Εκλεκτούς μία φορά κάθε εκατό χρόνια. Μεταδίδεται σε ένα συγκεκριμένο άτομο που χρειάζεται να ενισχύσει τα ενεργειακά του πεδία προκειμένου να εκπληρώσει κάποια σημαντική αποστολή.
Στις 6 Οκτωβρίου 1926, όταν το ζεύγος Roerich βρισκόταν στην Αγγλία, αυτό το κομμάτι της μαγικής πέτρας εμφανίστηκε στην κατοχή τους. Μόλις μια μέρα χτύπησαν την πόρτα τους και τους έδωσαν ένα μικρό σεντούκι.]
---------------
Σε όλο τον κόσμο, οι πέτρες και τα κρύσταλλα έχουν πλούσια μυθολογία και συνδέονται με πολλές παραδόσεις και πιστεύω. Για παράδειγμα, οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι τα διαμάντια ήταν δάκρυα των θεών ή σπαράγματα από πεσμένα αστέρια. Το σμαράγδι, με το βαθύ πράσινο χρώμα του, θεωρείται σύμβολο της ανανέωσης και της αιώνιας νεότητας. Στην Ινδία, η πέτρα jade χρησιμοποιείται ως
"amulet",[ που σημαίνει φυλακτό ή ταλισμάν, ένα αντικείμενο που πιστεύεται ότι φέρνει καλή τύχη ή προστατεύει από το κακό] για την προσέλκυση της καλής τύχης, της ευημερίας και της αφθονίας.
Οι μύθοι και οι παραδόσεις που περιβάλλουν αυτές τις πέτρες αντανακλούν την ανθρώπινη πίστη στη μαγεία και την ενέργεια του φυσικού κόσμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου