Το συμβολικό και ψυχολογικό νόημα της Σταύρωσης
για την ψυχή μας,
το ταξίδι της ψυχής, στα πράσινα λιβάδια της συνείδησης.
Ο πόνος Του, μας είναι γνώριμος, τα Πάθη του αγγίζουν την καρδιά μας και γίνεται πρότυπο στη ζωή μας.
Τον βλέπουμε να αγωνίζεται και παίρνουμε κουράγιο για τον δικό μας αγώνα μετουσίωσης της σάρκας σε πνεύμα. Η νέα μας συνείδηση αναδύεται μέσα από τον ψυχολογικό πόνο.
Η ψυχολογική διαδικασία αναγνώρισης της Σκιάς μέσα μας –μέσα από τη σύγκρουση των αντιθέτων (δύο κλέφτες) - συνεπάγεται πόνο και ταλαιπωρία.
Οι ψυχολογικές αλλαγές για την ανάδειξη της πνευματικής μας φύσης (διαδικασία εξατομίκευσης της ψυχής μας, διαφοροποίηση συνείδησης) απαιτούν θυσίες, αυτοανάλυση και κατακερματισμό της προσωπικότητας.
Το εγώ μας πρέπει να πεθάνει, και να αναγεννηθεί – έτσι θα πραγματοποιηθεί η εσωτερική μας Ανάσταση, η Ανάβαση της ψυχής μας, το ταξίδι της στα πράσινα λιβάδια της συνείδησης.
Το ξύπνημα της θεϊκής μας συνείδησης πάνω στο σταυρό (εικόνα ολότητας) που ο καθένας μας κουβαλάει, προϋποθέτει την ένωση των αντιθέτων μέσα μας, την ανάπτυξη της κοσμικής συνείδησης (ενότητα με το σύμπαν και αποδοχή της αθανασίας)
Η Σταύρωση του Χριστού είναι ένα πολύ βασανιστικό μαρτύριο για να αντέξει ένας μέσος άνθρωπος.
Η καμήλα και το μάτι της βελόνας
«Και σας λέω, είναι πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα μέσα από το μάτι μιας βελόνας, παρά πλούσιος να εισέλθη εις την βασιλείαν του Θεού." (Κατά Ματθαίον 19:24). Όταν είμαστε τόσο ταυτισμένοι με τον πλούτο και τα υπάρχοντά μας, καθίσταται πολύ δύσκολο να τα αφήσουμε και να ελευθερωθούμε από αυτά.
η ταύτιση με τον πλούτο, μας αποτρέπει να ταυτιστούμε με τον αληθινό μας εαυτό,
όταν αφήνουμε τη γήινη ταυτότητά μας, αισθανόμαστε σαν να μας σταυρώνουν.
Καλή μας Ανάσταση, και ελευθερία από το όραμα του τελευταίου Πειρασμού, μακριά από τις ανθισμένες παγίδες της γης, ας κάνουμε το χρέος μας, με νέα διαφοροποιημένη συνείδηση ας
επιτρέψουμε να εκπληρωθεί το σχέδιο του Θεού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου