Μήπως θέλουν να Διακόψουν το πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Ορθόδοξου Χριστιανικού Σταθμού της Εκκλησίας , από τους Ραδιοφωνικούς Σταθμούς των Ιερών Μητροπόλεων (όσες το χρησιμοποιούν), από την εκπομπή των Θρησκευτικών Εκπομπών ;Μήπως θέλουν να μετατρέψουν τον Ραδιοφωνικό Ορθόδοξο Χριστιανικό Σταθμό της Εκκλησίας σε Παγκοσμιαποιημένο Θρησκευτικό ;
Μήπως θέλουν να μην γνωρίζουν τι κοινωνούν όταν έρχονται για να λάβουν Σώμα και Αίμα, όπως συμβαίνει και σε Ορθόδοξη Χριστιανική της Ευρώπης όπου από το ίδια Λαβίδα κοινωνούν Ορθόδοξοι και Καθολικοί ;
Μήπως θέλουν να παραδώσουν την εκπομπή των Θρησκευτικών Εκπομπών στους Παλαιοημερολογίτες ή στους ΓΧΟ ;
Εάν υπήρχε τώρα ο Απόστολος των Εθνών Παύλος , ο οποίος διάβηκε τόσα κράτη και έστειλε τόσες Επιστολές για να περάσει το μήνυμα «Υμείς δε κηρυσσομεν και Αυτόν Χριστόν Εσταυρωμένο» (Α Κορινθίους Α23) δεν θα χρησιμοποιούσε τα ηλεκτρονικά Media ;
Τι λόγο θα δώσετε στους κυρούς αρχιεπισκόπους Σεραφείμ και Χριστοδούλο για αυτόν νεωτερισμό του Ραδιόφωνου της Εκκλησίας ;
Εκκλησία της Ελλάδος και Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Το άρθρο αυτό του Β. Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΥ δημοσίευσε το kalami.net στις ΗΠΑ
Γράφει ο Β. Α. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ
Η ποιότητα
Η εκκλησιαστική συντάκτρια μεγάλου τηλεοπτικού σταθμού εκφωνεί την είδηση από εκκλησιαστική εκδήλωση και περιγράφει: «Ο σεβασμιότατος Οικουμενικός Πατριάρχης Παναγιώτατος κύριος Βαρθολομαίος...». Ένας άλλος μας εξηγεί, ότι στη «λειτουργία που θα γίνει, αλλά και στην ιερή... ακολουθία»... Και περισπούδαστος αναλυτής σε συζήτηση, που διευθύνει, δεν κατανοεί τη διαφορά μεταξύ της Θρησκείας και της Εκκλησίας, κάθε φόρα που αναφέρεται στο θέμα, που αναπτύσσει… Επί ώρες θα μπορούσα να μιλώ για τέτοια ευτράπελα, για να περιγράψω σολικισμούς, βερμπαλισμούς, ανοησίες, άγνοια ορολογίας, μη προσέγγιση του ρεπορτάζ, στερεότυπες εκφράσεις και έλλειψη εξειδίκευσης στο λεγόμενο «εκκλησιαστικό», το οποίο έχει τόσες πολλές πλευρές, ώστε οι δυσκολίες του είναι φανερές. Το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ είναι απ' όλα, γιατί η Εκκλησία αγγίζει την πολιτική, περιέχει κοινωνιολογικά φαινόμενα, οικονομικά, φιλοσοφικά, επιστημονικά, στοιχεία αρχιτεκτονικής, εικαστικής τέχνης, καλλιτεχνικά, γραμματείας, λογοτεχνίας... Συνυπάρχει με τον άνθρωπο, για τον άνθρωπο και, επομένως, είναι ζώσα πραγματικότητα της κοινωνίας. Το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ είναι ένα πολυδιάστατο δημοσιογραφικό είδος.
Το ρεπορτάζ
Δεν είναι μακρυά η εποχή, που πολλοί δημοσιογράφοι - ίσως και ευρισκόμενοι μεταξύ μας - θεωρούσαν το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ παρακατιανό. Σας διαβεβαιώ όμως, ότι την ίδια περίοδο τα εκκλησιαστικά ζητήματα και πτυχές της δραστηριότητας της Εκκλησίας, γινόντουσαν πρωτοσέλιδα, τότε που δεν κυριαρχούσαν το ταμπλόιντ και η ηλεκτρονική υπερβολή. Η εκχώρηση του πρωτοσέλιδου ήταν σημαντική δημοσιογραφική υπόθεση, όχι μόνο ζήτημα εμπορικό.
Σημειώνω εμφαντικά, ότι το 1980 στις εργασίες του Θεολογικού Διαλόγου των δύο Εκκλησιών, Ορθοδόξου και Καθολικής, που έγινε στην Πάτμο και τη Ρόδο, μονάχα τρεις δημοσιογράφοι παρακολουθήσαμε το γεγονός. Και από τους δυο κρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς μόνο η ΥΕΝΕΔ έστειλε συνεργείο, επειδή βρισκόμουν στη Ρόδο και ήμουν συνεργάτης της και ένας από τους έξι συντελεστές της εκπομπής «Πρόσωπα και Πράγματα». Δηλαδή, χρειάστηκε μέσο. Μου έκαναν… χάρη, ο τότε διευθυντής ειδήσεων και επικαίρων Κώστας Σισμάνης και ο επικεφαλής της εκπομπής Ιάσων Μοσχοβίτης. Αργότερα, βέβαια, το θέμα απόκτησε ενδιαφέρον για όλα τα Μέσα Ενημέρωσης και αποτέλεσε κοσμικό γεγονός, για δημοσιογραφούντες ή δημοσιογραφούσες στον Τύπο.
Οι καιροί γυρίσανε και το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ ήρθε στην πρώτη γραμμή. Οι εποχές αλλάξανε, η ανάγκη καλύψεως μεγάλου χρόνου στη ραδιοφωνία και την τηλοψία, η εικονική πραγματικότητα και η υποβάθμιση της αναγνωστικής αντίληψης, ανέδειξαν και το εκκλησιαστικό ρεπορτάζ, μαζί με την σκανδαλοθηρία και την υπερβολή.
Τώρα μ' αυτό ασχολούνται πολιτικοί συντάκτες, διευθυντές εφημερίδων, σχολιαστές, αναλυτές και φιλοξενούμενοι αρθρογράφοι. Είναι δημοσιογραφικό είδος που «πουλάει».
Παράλληλα οι άνθρωποι της Εκκλησίας κατενόησαν, ότι τα Μέσα της Ενημέρωσης διαδραματίζουν έντονο ρόλο στην κοινωνία και πολλαπλασίασαν την εικονική εντύπωση, έτσι ώστε η κινέζικη αντίληψη, ότι «μια εικόνα αξίζει χίλιες λέξεις» να έχει μεταλλαχθεί, πως «ένα τοκ σόου επηρεάζει όσο όλες οι εφημερίδες της ημέρας». Και η παιδαγωγική αντίληψη, ότι η επανάληψη εμπεδώνει την γνώση, μετατράπηκε σε συνταγή ότι, «η ραδιοτηλεοπτική επανάληψη ανεβάζει ή κατεβάζει κυβερνήσεις».
Μπορούμε, μάλιστα, για να φέρουμε τα παραδείγματα στη δική μας θεματική ενότητα, να πούμε ότι τα μέσα ενημέρωσης «το βράδυ κάνουν διάκο και το πρωί τον χειροτονούν μητροπολίτη, ή τον βγάζουν αρχιεπίσκοπο».
Η επιρροή
Το γενικό θέμα του Συνεδρίου είναι «Εκκλησία και Μέσα Ενημέρωσης». Οι όψεις του ζητήματος σ' αυτόν τον προβληματισμό είναι δύο:
Πώς γίνεται η χρήση των Μέσων Ενημέρωσης από την Εκκλησία, για να διαδραματίσει το δικό της ρόλο;
Πώς, άλλες δυνάμεις -εξωτερικές-, χρησιμοποιούν τα Μέσα Ενημέρωσης, για να επηρεάσουν και να δημιουργήσουν αυτό που λέμε Κοινή Γνώμη. Κτίζουν εντυπώσεις, για να καθιερώσουν, να στηρίξουν, να αναδείξουν ή να φθείρουν εκκλησιαστική πρόσωπα. Είναι μια πολιτική, που δοκιμάστηκε πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, από κομματικές παρατάξεις. Ακόμη και από μυστικές υπηρεσίες Μεγάλων Δυνάμεων.
Η χρήση των Μαζικών Μέσων είναι μια διαδικασία, που κάνει το άσπρο μαύρο και το μαύρο ροζ. Αποκαλύπτει πτυχές, που βρίσκονται στο βάθος του ορίζοντα, στην σκιά ή μειώνουν πρόσωπα που βρίσκονται στο απυρόβλητο, για να εμφανίσουν άλλα ως καλά, καλύτερα ή ισχυρά.
Η προπαγάνδα
Υπάρχουν πολλές μέθοδοι:
Της μισής αλήθειας,
του ολοκληρωμένου ψέμματος-αλήθεια, *της βουβής εικόνας,
η μέθοδος του σάντουιτς, όπου το γεγονός συνθλίβεται ανάμεσα από περιγραφές-απόψεις και εκτιμήσεις,
των στημένων συνεντεύξεων,
των αληθινών δηλώσεων προσωπικοτήτων ως έκφραση της κυρίαρχης άποψης...
Σταματώ εδώ, για να μη μετατραπούμε σε συνέδριο παραδημοσιογραφίας! Η ηθική αυτών και άλλων περιπτώσεων, αποτελεί το άλλοθι ανήθικων παρασκηνίων. Με ειδικές διαδικασίες, οι οποίες απαιτούν συμμαχίες, χρήμα, καθημερινή παρακολούθηση, είναι, επομένως, δυνατή η χειραγώγηση της Κοινής Γνώμης, η δημιουργία εικόνας, η διάθλαση της ή απόκρυψη της. Το πρόσχημα των Δημοσίων Σχέσεων, είναι το προπέτασμα μιας καλά σκηνοθετημένης έρπουσας προπαγάνδας.
Χωρίς τα χαρακτηριστικά της πρώτης: Εντιμότητα, αλήθεια στοιχείων, αγαθότητα προθέσεων, ελευθερία επιλογής, πειθώ, ενεργοποίηση της λογικής, και με όλες τις τεχνικής της δεύτερης: Δημοσιοποίηση της μισής αλήθειας, απόκρυψη στοιχείων της άλλης άποψης, έλλειψη διαλόγου, ρητορική εμφάνιση, καλλιέργεια οπαδών και φίλων, εξαγορά Μέσων και Ανθρώπων, εξαναγκαστική πειθώ με παρασκηνιακές πιέσεις, απειλές, υποσχέσεις, ενεργοποίηση του συναισθήματος, που τυφλώνει την σκέψη και διαλύει το διάλογο, εντυπωσιακές εμφανίσεις.
Όλο το άρθο μπορείτε να το διαβάσετε
Διαβάστε κι εδώ
ΣΤΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΣΑΚΕΛΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΤΡΙΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Γιατί κατεδαφίζουν τον ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας;
Διαμαρτυρία για το νέο πρόγραμμα του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος 89,5, από την Ιερά Μητρόπολη Γλυφάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου