Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

«Αχ, πόσο χρώμα έχει ο Αγιος Παντελεήμονας, αλλά πέρασε η ώρα, πάμε στο Μετς για ύπνο»



Ο Αντώνης Πανούτσος αποτυπώνει σε τέσσερις γραμμές τα πραγματικά αίτια της αυξανόμενης αποδοχής της Χρυσής Αυγής.

Τα τελευταία χρόνια με τη δημιουργία δύο κοινωνιών, η μία της υλικής κατανάλωσης και του «δημοκρατία του Cayenne και οι άλλοι να πάνε να πηδηχτούν» και η δεύτερη της πολυπολιτισμικότητας του Φοίβου και της Νεφέλης, και του «αχ, πόσο χρώμα έχει ο Αγιος Παντελεήμονας, αλλά πέρασε η ώρα, πάμε στο Μετς για ύπνο», υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός πολιτών που ζει εκεί που οι περαστικοί διασκεδάζουν.

Ενας κόσμος που μένει εκεί που οι χούλιγκαν κάνουν τα νταραβέρια τους με τα drugs και εκεί που οι λαθρομετανάστες έστηναν τις τόσο ενδιαφέρουσες ethnic εκδηλώσεις τους. Ενας κόσμος όπου αν ο αστυφύλακας δεν μπορεί να σταματήσει τους κάφρους από το να τον ληστεύουν και να του σπάνε το κωλάμαξό του, δεν τον πειράζει να το κάνει ο Ηλίας, έστω και αν χαστούκισε τη Λιάνα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: