Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Η συναίνεση ο Κουβέλης το ΠΑΣΟΚ και ο Σαμαράς.


 Μια μέρα μετά τις εκλογές και αντί να κάνουμε ένα βήμα ευθύνης και θάρρους μπροστά, ασχολούμαστε πάλι με την αναζήτηση της καταραμένης συναίνεσης, όπως έκανε και ο Κώστας Καραμανλής ο Γιώργος Παπανδρέου ο Ευάγγελος Βενιζέλος. 

Ναι είναι αναγκαίο  λόγο των εκλογικών αποτελεσμάτων να στηρίξουν την όποια κυβέρνηση περισσότερα του ενός κόμματα, ναι είναι φυσικό τα κόμματα που θα στηρίξουν την νέα κυβέρνηση να βάζουν όρους που έχουν να κάνουν με τις αρχές και τις θέσεις τους, δεν είναι όμως σωστό το 4% ή το 12% να βάζουν όρους που έχουν να κάνουν με την επιλογή των προσώπων από τον πρωθυπουργό, ένα παραπάνω είναι εντελώς ανήθικο και αναποτελεσματικό για το ίδιο το Κράτος να μπαίνει θέμα προσώπου ως πρωθυπουργού. 

Είπε ο Κουβέλης: Στο βαθμό που μπορεί να προωθηθεί μια συγκρότηση προοδευτικού χαρακτήρα κυβέρνηση θα πρέπει να εξασφαλιστεί και η δυνατή σύμπτωση και συναίνεση και σε ότι αφορά και τα πρόσωπα τα οποία θα συγκροτούν αυτήν την κυβέρνηση. 

Θα σταθώ μόνο σε μια λέξη από αυτό το απόσπασμα της δήλωσης του Κουβέλη, στην λέξη συναίνεση. 

Η αναζήτηση της συναίνεσης είναι απλώς το άλλοθι του ανίκανου. 

Αν μπορεί να οδηγηθεί ένα λεωφορείο με τρείς οδηγούς, τότε μπορεί να κυβερνηθεί ένα Κράτος με τρείς Πρωθυπουργούς. 

Το ΠΑΣΟΚ για να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση απαιτεί την συναίνεση συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ, ο Κουβέλης απαιτεί και αυτός την συναίνεση από την ΝΔ. 

Δεν γνωρίζω τι θα αποφασίσει ο Σαμαράς, όμως είμαι σίγουρος ότι αν και αυτός όπως έκαναν και οι προκάτοχοι του πρωθυπουργοί, βάλει πάνω από την ευθύνη την συναίνεση, απλώς θα είναι μια μαριονέτα πρωθυπουργός με ένα κόμμα εξάρτημα και όχι εξουσίας, και θα έχουν την ίδια τύχη που είχε ο Καραμανλής ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος μετά τον Δεκέμβριο μαζί με τα κόμματα τους, τα οποία μαζί με αυτά θα παρασυρθεί ξανά η Ελλάδα στα τάρταρα της αναποφασιστικότητας και της γελιοποίησης. 

Αν υπάρχουν κοινά σημεία μεταξύ  ΠΑΣΟΚ  Κουβέλη  ΝΔ, πρέπει  να γίνει κυβέρνηση υπό τον Σαμαρά. 

Η χώρα χρειάζεται ηγέτη, ηγέτη ο οποίος θα είναι υπεύθυνος και για την επιτυχία και για την αποτυχία, ναι ασφαλώς και πρέπει ο ηγέτης να ακούει, όχι όμως να υπακούει.
Αν ο Σαμαράς και η ΝΔ επιλέξουν να υπακούν στο όνομα της συναίνεσης, απλά θα κάνουμε άλλο ένα βήμα προς τον γκρεμό. 

Επαναλαμβάνω, η τυφλή αναζήτηση της συναίνεσης, είναι απλώς το άλλοθι του ανίκανου. 

Ο κτηνοτρόφος από την Κρήτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: