Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012

Ο Φον Δημητράκης Καζάκης, το 2006, επέλεξε να είναι ο μεταφραστής του βιβλίου «Macedonia: Its Races and Their Future» ΕΝΟΣ ΕΜΙΣΘΟΥ ΒΡΕΤΑΝΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ!

ΕΡΕΥΝΑ: Αυτός είναι ο τυχοδιώκτης Henry Noel Brailsford, του οποίου το βιβλίο του 1906 για τις «ράτσες της Μακεδονίας», μετέφρασε το 2006 ο Φον Δημητράκης Καζάκης.

=== Ο Φον Δημητράκης Καζάκης, το 2006, επέλεξε να είναι ο μεταφραστής του βιβλίου «Macedonia: Its Races and Their Future» (Μακεδονία: Οι Ράτσες -φυλές- και η προοπτική τους), του τυχοδιώκτη και έμμισθου πράκτορα του Βρετανικού ιμπεριαλισμού και της επίσημης Βρετανικής κυβερνητικής αποικιοκρατίας, Henry Noel Brailsford.

=== Ο τυχοδιώκτης Βρετανός πράκτορας Henry Noel Brailsford, έχει τεράστιο ενδιαφέρον, διότι είχε προκάλυψη τη δημοσιογραφία και τις αριστερίστικες οργανώσεις του, και δούλεψε σκληρά, για να δημιουργηθεί ανεξάρτητη «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» και ανεξάρτητη «ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ», και τα δύο κρατίδια, ξεκωμμένα από τον Ελληνικό εθνικό ιστό, που θα έμενε μέχρι τη Θεσσαλία. Και τα δύο (δημοσιογραφία και αριστερές οργανώσεις) τα άλλαζε ή τα μετονόμαζε σαν τα πουκάμισα. Σαν τα σημερινά ξυραφάκια μιας χρήσης. Μόνο μία ήταν η σταθερά αξία του Henry Noel Brailsford: ο Εβραίος εκδότης-βιβλιοπώλης F.M. Leventhal, ο οποίος προς το τέλος της ζωής του, του κατασκεύασε μια εξαγνισμένη βιογραφία.
=== Ο τυχοδιώκτης αριστερός της Αυτού Μεγαλειότητας της Βρετανικής μοναρχίας, επισκέφθηκε συχνά τα μέρη μας, και δούλεψε σκληρά, για το «διαίρει και βασίλευε» της Εγγλέζικης αποικιοκρατίας, που μεταφράζεται, στη κατασκευή μικρών εύχρηστων ανεξάρτητων κρατιδίων. Μεταξύ των εργολαβιών που είχε αναλάβει, ήταν:
1.— Η κατασκευή ανεξάρτητου «Μακεδονικού κράτους» (Σλαυομακεδονικού κράτους), και το έπαιζε τη μια φιλοβούλγαρος και την άλλη φιλοσέρβος και πότε ανάμεικτος, με σλόγκαν «Η Μακεδονία για τους Μακεδόνες» ΕΡΓΟ για το οποίο έγραψε το βιβλίο, που μετέφρασε στα Ελληνικά ο Δημητράκης Καζάκης.
2.— Η κατασκευή ανεξάρτητης «Κρητικής Πολιτείας», τελείως ξεκομμένης από την υπόλοιπη Ελλάδα, την οποία υπονόμευε για να τη περιορίσει σε Πελοπόννησο, στερεά και Θεσσαλία.

=== «ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ»
Μέχρι το 1895 μεσολάβησαν πολλές ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ επαναστάσεις στη Κρήτη, που πνιγόντουσαν στο αίμα, αλλά ο γενναίος Κρητικός λαός δεν το έβαζε κάτω. Παρά τον αποτυχημένο Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897,
η Κρητική επανάσταση των ετών 1895-1898 «……ήταν Ο τελευταίος κρίκος της αλυσίδας των κρητικών επαναστάσεων. Η Μεταπολιτευτική Επιτροπή, που οργανώνει και διεξάγει την επανάσταση αυτή, στέκεται πιο τυχερή από τις προηγούμενες, γιατί κατορθώνει και απελευθερώνει την Κρήτη από τον τουρκικό ζυγό……..
……..
Στις 9 Δεκεμβρίου 1898 και παρά τη διαμαρτυρία της Πύλης, φτάνει στα Χανιά, ως πρώτος Ύπατος Αρμοστής, ο Πρίγκιπας Γεώργιος και γίνεται δεκτός με απερίγραπτο ενθουσιασμό, ζωηρές επευφημίες και πρωτοφανείς εκδηλώσεις από το λαό της Κρήτης. Ο Πρίγκιπας διαβάζει από τον εξώστη του Διοικητηρίου Χανίων, το διάγγελμά του, με το οποίο καλεί το λαό σε πειθαρχία στους νόμους και σε ειρηνική συμβίωση. Η ημιανεξάρτητη «Κρητική Πολιτεία» αποτελεί πια μια πραγματικότητα.
Μια και μοναδική σημαία από λευκοσίδερο, τοποθετημένη στο ερημονήσι της Σούδας, συμβολίζει τα σκιώδη δικαιώματα του Σουλτάνου πάνω στην Κρήτη. Οι «Μεγάλες Δυνάμεις» θέτουν το νησί υπό την υψηλή προστασία τους. Οι Ιταλοί τα Χανιά, οι Ρώσοι το Ρέθυμνο, οι Άγγλοι το Ηράκλειο και οι Γάλλοι το Λασίθι, τόσο με επίσημο στρατό, όσο και με εθελοντές που προϋπήρξαν, μήνες πριν, για τα αναγκαία προγεφυρώματα. Η πλάκα είναι, ότι το υπαρκτό ενδιαφέρον πολλών ισχυρών δυνάμεων, απέτρεψε τη Βρετανική καθολική αποικιοποίηση της Κρήτης.
Την επόμενη μέρα φεύγουν από την Κρήτη οι ναύαρχοι των Μ. Δυνάμεων. Το μεγάλο έργο της ανασυγκρότησης και οργάνωσης της Κρητικής Πολιτείας, που ψηφίζεται από τη Γενική Συνέλευση, μπαίνει αμέσως σε εφαρμογή. Λίγες μέρες αργότερα, στις 29 του Απρίλη 1899, ο Πρίγκιπας σχηματίζει την πρώτη του κυβέρνηση, με την ακόλουθη σύνθεση Συμβούλων: (Υπουργοί) Ελευθ. Βενιζέλος της Δικαιοσύνης, Μανούσος Κούνδουρος των Εσωτερικών και της Συγκοινωνίας, Νικόλαος Γιαμαλάκης της Δημόσιας Εκπαίδευσης και των Θρησκευτικών, Κων. Φούμης των Οικονομικών και Χασάν Σκυλλιανάκης της Δημόσιας Ασφάλειας…..
»
========================
Henry Noel Brailsford και Κρητική Πολιτεία

http://www.spartacus.schoolnet.co.uk/Jbrailsford.htm
Ο Henry Noel Brailsford γεννήθηκε στο Mirfield, μια πόλη ανθρακωρύχων του Γιορκσάιρ, στις 25 Δεκεμβρίου 1873. Πατέρας του Henry, ήταν ο Edward John Brailsford (1841-1921), ένας μεθοδιστής ιεροκήρυκας, που εργάστηκαν κυρίως στο Εδιμβούργο και στη Γλασκώβη. Η μητέρα του ήταν η Κλάρα Pooley Brailsford (1843-1944)……
Στις σπουδές του και ιδιαίτερα στη ζωή του, επηρεάστηκε έντονα από τον Αυστραλοβρετανό καθηγητή
George Gilbert Aimé Murray. Ο τελευταίος είχε γκόμενα μια φοιτήτριά του, την Jane Esdon Malloch, την οποία προτιμούσε και ο Henry Noel Brailsford, ο οποίος παρά τις προειδοποιήσεις φίλων του για τα ιδιαίτερα ψυχολογικά προβλήματα της Jane Esdon Malloch, την είχε ζητήσει σε γάμο, αλλά εκείνη δήλωνε δοσμένη στον καθηγητή τους George Gilbert Aimé Murray, ο οποίος όμως …δεν μπορούσε να τη παντρευτεί.
Εν τω μεταξύ, η Βρετανική κυβέρνηση, για να μην εκτίθεται με ανάμειξη επίσημων δυνάμεων στα εσωτερικά άλλων χωρών, όπως η σε αποσύνθεση Τουρκία, κατασκεύαζε «εθελοντικά» εκστρατευτικά σώματα, κατά περίσταση, για να στηρίζει επαναστατικά κινήματα στη σφαίρα επιρροής της. Ένα από αυτά τα σώματα, ήσαν και οι «Φιλελληνική Λεγεώνα» (μην εντυπωσιάζεστε, γιατί στη Μακεδονία, έφτιαχνε φιλοβουλγαρικά και φιλοσερβικά).

Τον Απρίλιο του 1897, σε ηλικία μόλις 23,5 χρονών και ενώ είχε ήδη αναμειχθεί σε αριστερό ….αντιιμπεριαλιστικό κόμμα, ο Henry Noel Brailsford εντάχθηκε στη παραπάνω «Φιλελληνική Λεγεώνα», τη συγκαλυμμένη πολεμική δύναμη της Βρετανικής ιμπεριαλιστικής κυβέρνησης, που συγκροτήθηκε δήθεν για να ενισχύσει τους Έλληνες, στον πόλεμο κατά της Τουρκίας, αλλά εργαζόταν αποκλειστικά για τα Βρετανικά κρατικά συμφέροντα. Αν και δεν είχε ουσιαστική συμμετοχή στις πολεμικές συγκρούσεις (αφού το ίδιο χρονικό διάστημα συναντούσε με ευκολία μεγάλο αριθμό Ευρωπαϊκών προσωπικοτήτων της εποχής, οι Ελληνοτουρκικοί πόλεμοι του έδωσαν το υλικό για το μοναδικό του μυθιστόρημα, «Η Πολεμική Σκούπα του Θεού» (1898). Στο μυθιστόρημα, θυμάται την πρώτη φορά που χρησιμοποίησε ποτέ το όπλο του: «Το χέρι του έτρεμε:. Φοβόταν την ανάκληση, αν και είχε ήδη γίνει πλήρως εξοικειωμένοι με το τουφέκι υπηρεσία στο Αθηναϊκό κυμαίνεται Αλλά στη φωτιά με την ελπίδα και το φόβο του αντιμετώπιζαν το θάνατο ήταν μια εντελώς νέα εμπειρία. Όταν η εκκωφαντική βολίδα επιτέλους βγήκε έξω, αισθάνθηκε βέβαιος ότι λαβή του όπλου είχε ανοίξει και ο ίδιος είχε αμφιβολίες για το αν η σφαίρα του είχε βρει το στόχο του.» …… Στο ίδιο επίπεδο και σε μυθοπλαστικό στυλ, είναι και οι ανταποκρίσεις του προς τις εφημερίδες που συνεργαζόταν, τα δε βιβλία του, μοιάζουν με συρραφή τέτοιων δημοσιογραφικών μυθοπλαστικών ανταποκρίσεων.
Εν τέλη η ιδιότροπη
Jane Esdon Malloch αποδέχθηκε μια νέα πρόταση γάμου του Henry Noel Brailsford, με τον όρο, ότι δεν θα έχουν ….σεξουαλική επαφή, την οποία διαφύλασσε για τον καθηγητή George Gilbert Aimé Murray. Παντρεύτηκαν με πολιτικό γάμο στη Γλασκώβη στις 29 Σεπτεμβρίου 1898. Την αμέσως επόμενη μέρα 30-9-1898, το νιόπαντρο ζευγάρι έφυγε για την Κρήτη, όχι για γαμήλιο ταξίδι, αλλά για έμμισθο «εθελοντισμό» υπέρ της ιμπεριαλιστικής και αποικιοκρατικής κυβέρνησης της πατρίδας τους Μεγάλης Βρετανίας. Η Jane είπε επίσης (τότε) στον Henry Noel Brailsford ότι δεν θα φορέσει ποτέ δαχτυλίδι γάμου, διότι το θεωρεί σημάδι δουλείας.
Σε λιγότερο από 2,5 μήνες μετά την άφιξη του
Henry Noel Brailsford στη Κρήτη, έφθασε εκεί και ο πρίγκηπας Γεώργιος σαν ύπατος αρμοστής.
Τον επόμενο κι’ όλας χρόνο, ο Henry Noel Brailsford έγινε ανταποκριτής της «Manchester Guardian» στο Παρίσι. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου πήρε συνέντευξη από μεγάλους πολιτικούς, όπως τους Jean Jaurès, Ζορζ Κλεμανσό, Yves Guyot και Ιωσήφ Reinach. Ασχολήθηκε δε ιδιαίτερα, με την περίπτωση του Εβραίου Άλφρεντ Ντρέιφους ……
=========================
http://en.wikipedia.org/wiki/H._N._Brailsford
Ο Henry Noel Brailsford (1873 – 1958) ήταν ο πιο παραγωγικός αριστερός Βρετανός δημοσιογράφος του πρώτου μισού του 20ου αιώνα……
…..Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα για να γίνει δημοσιογράφος. Διακρίθηκε στο τέλος της δεκαετίας του 1890 σαν ξένος ανταποκριτής της «Manchester Guardian» , η οποία ειδικευόταν στα Βαλκάνια, τη Γαλλία και την Αίγυπτο (και την Ινδία θα πρόσθετα εγώ).
HENRY NOEL BRAILSFORD και ΣΛΑΥΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ: Το 1899 μετακόμισε στο Λονδίνο, που εργάστηκε για τη πρωϊνή «Leader» και στη συνέχεια για την «Daily News».
Σε ηλικία 30 χρονών, ορίσθηκε επικεφαλής της Βρετανικής Αποστολής Ανακούφισης της Μακεδονίας, μετά τη Βρετανοβουλγαρική αποτυχία της λεγόμενης «επανάστασης του Ίλιντεν» του 1903. (επιβράβευση των ικανοτήτων που επέδειξε στη Κρήτη???).
Είχε τεράστια ανάμειξη στην ανασύνταξη «Βουλγαρο-Σλαυομακεδονικών» κινημάτων, αλλά ταυτόχρονα και παράλληλα, για τον σχηματισμό αντίστοιχων «Σερβο-Σλαυομακεδονικών». Δούλεψε όσο κανένας για να κατασκευαστεί «Μακεδονική Εθνική Συνείδηση», ώστε να συνδυαστεί με την ίδρυση ενός μικρού ελεγχόμενου Σλαυικού κράτους, ενώ σε όλους υποσχόταν, μια «Μακεδονία μόνο για τους Μακεδόνες». Το 1906 επέστρεψε στη Βρετανία και εξέδωσε το βιβλίο, «Μακεδονία: Οι ράτσες της και η προοπτική τους»
, που όπως είπαμε μετέφρασε ο Δημητράκης Καζάκης και δε λέει να μας ενημερώσει για το ΕΡΓΟ.
Το 1907 καταδικάστηκε για συνωμοσία, γιατί απόκτησε Βρετανικό διαβατήριο στο όνομα άλλου προσώπου, για να ταξιδέψει στη Ρωσία…. ….
Ενώ μεταξύ 1903-1906 είχε ενεργή τυχοδιωκτική αντάρτικη πολεμική συμμετοχή στη περιοχή της Μακεδονίας, πότε υπέρ των Βουλγάρων και πότε υπέρ των Σέρβων, τα έτη 1913-14 ο Brailsford διορίζεται μέλος της διεθνούς επιτροπής, που αποστέλλεται από το Carnegie Endowment for International Peace (Κληροδότημα Carnegie για τη Διεθνή Ειρήνη) για τη διερεύνηση της συμπεριφοράς των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13. Είναι συν-συγγραφέας της έκθεσης της επιτροπής.
……..ΕΙΡΩΝΙΑ: Μεταξύ των βιβλίων του περιλαμβάνονται, το Αντι-αποικιοκρατική Κλασική Επανάσταση της Ινδίας» (1931) και το «Αντιμιλιταριστική Ιδιοκτησία ή Ειρήνη; (1934). Στα τέλη του 1930, ήταν ένας από τους λίγους συγγραφείς που σχετίζονταν με την ….Αριστερή Λέσχη Βιβλίου,…. ….
============================
ΚΛΙΚ ΣΤΟ
Carnegie Endowment for International Peace και ΣΤΟ Andrew Carnegie, για όποιον θέλει να μάθει πως έκανε λεφτά ο ιδρυτής του οργανισμού, ποιους επέλεξε να τον στελεχώσει (υπουργός πολέμου κλπ) τη διατηρούμενη νοοτροπία στελέχωσης (Διευθυντής Παγκόσμιας τράπεζας) και τι αποικιοκρατικό και ιμπεριαλιστικό τσαμπουκά διαθέτει, για να παρεμβαίνει σαν ειρηνοποιός και φιλάνθρωπος οργανισμός, εκεί που ανάβει άμεσα ή έμμεσα φωτιές και δημιουργεί ποταμούς αίματος αθώων.
ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ «ΕΥΑΓΕΣ» ΙΔΡΥΜΑ προσλήφθηκε ο «αριστερός»
Henry Noel Brailsford, του οποίου το βιβλίο «Μακεδονία: Οι Ράτσες (φυλές) της και η προοπτική τους» υπέρ των «Σλαυομακεδόνων» μετάφρασε ο Φον Δημητράκης Καζάκης το 2006, ακριβώς 100 χρόνια μετά την αρχική πρωτότυπη έκδοση.
ΑΛΛΗΛΟΥΓΙΑ….. ΟΛΕ…..

ΑΛΛΑ (ή ΠΑΡΟΜΟΙΑ) ΛΙΝΚΣ:
Carnegie Endowment for International Peace
http://carnegieendowment.org/
http://en.wikipedia.org/wiki/Carnegie_Endowment_for_International_Peace
http://carnegie.ru/?lang=en
http://carnegieendowment.iapplicants.com/ViewJob-262511.html
======================================
http://en.wikipedia.org/wiki/H._N._Brailsford
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%BB%CE%B1%CE%B2%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82
Εξέγερση του Ίλιντεν – Βικιπαίδεια
Σλαβομακεδόνες – Βικιπαίδεια
Φλώρινα: Πηγές – Βιβλιογραφία – Lithoksou.net | Δ. Λιθοξόου – Η …

8 σχόλια:

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

ΠΡΩΤΟ:

Η μετάφραση έγινε το 2004 και όχι το 2006 και το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οδυσσέα. Δυστυχώς ο εκδότης θεώρησε πρέπον να πετσοκόψει την ιστορική επιμέλεια που συνόδευε την μετάφραση, όπου αποτυπωνόταν ανάγλυφα και η θέση του μεταφραστή. Μάλιστα, ο εκδότης συνόδευσε το βιβλίο με μια δική του εισαγωγή εξαιρετικά προσβλητική για το έργο και τον Βρετανό συγγραφέα. Η εισαγωγή αυτή είναι πέρα για πέρα μύθευμα και προϊόν σκοπιμότητας.

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

Δεύτερο: Ο Μπρέιλσφορντ δεν υπήρξε ποτέ πράκτορας των Βρετανών. Αντίθετα ανήκε στην αντιϊμπεριαλιστική τάση του Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας και ασκούσε δριμύτατη κριτική στην ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας παγκόσμια, αλλά και στα Βαλκάνια. Κάτι που τότε, αλλά και αργότερα δεν τόλμησε να κάνει κανείς πούρος εθνικόφρων. Ούτε υποστήριξε ποτέ την ανεξάρτητη Κρητική Πολιτεία. Το βιβλίο του μάλιστα αποτελεί τρανή απόδειξη του πόσο βαθιά ριζωμένο ήταν το αίτημα της ένωσης στους Κρητικούς.

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

Τρίτο: Ο συγγραφέας πολέμησε στον πόλεμο του 1897 με την μεριά των Ελλήνων στις τάξεις της διεθνούς ταξιαρχίας υπό τον Ριτσότι Γαριβάλδι (ανιψιό του γνωστού Γαριβάλδι). Άφησε και σχετικά απομνημονεύματα. Η διεθνής ταξιαρχία των φιλελλήνων, αλλά και η ταξιαρχία Σμολένσκι έξω από τον Βόλο, ήταν οι μόνες μονάδες του ελληνικού στρατού που πολέμησαν με σθένος και απαράμιλλη ανδρεία εναντίον των Οθωμανών, όταν ο διάδοχος Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του είχαν σαν αποστολή να σημαίνουν διαρκώς υποχώρηση με σκοπό να οδηγηθεί ο ελληνικός στρατός σε μια ατιμωτική ήττα ώστε να επιβληθεί κατόπιν ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στην Ελλάδα. Όπως και έγινε.

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

Τέταρτο: Η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε το 1906 και από τότε αποτέλεσε βασική βιβλιογραφική αναφορά για την κατάσταση της Οθωμανικής Μακεδονίας μετά την εξέγερση του Ίλιντεν (1903). Είτε συμφωνεί κανείς, είτε διαφωνεί με τα συμπεράσματα του συγγραφέα, κανείς και ποτέ δεν τόλμησε να αμφισβητήσει από ιστορική σκοπιά την πληρότητα και την ακρίβεια των παρατηρήσεων και των στοιχείων που αναφέρει. Αυτό που διαπιστώνει ο συγγραφέας εκείνη την εποχή, ήταν το γεγονός ότι η Οθωμανική Μακεδονία αποτελούνταν από διάσπαρτες εθνότητες, τόσο ανάκατες μεταξύ τους, που δεν θα μπορούσε κανένας εθνικός αλυτρωτισμός να επιβληθεί στην τότε Μακεδονία, παρά μόνο μέσα από ανελέητους διωγμούς και σφαγές των αλλοφύλων. Όπως κι έγινε.

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

Πέμπτο: Το βιβλίο υποστηρίζει την ανεξάρτητη από τους Οθωμανούς Μακεδονία, όπου όλες οι ανάμικτες εθνότητες θα μπορούσαν να ζήσουν ισότιμα και ειρηνικά. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε είναι σίγουρο πώς η ενιαία Μακεδονία θα γινόταν αργά ή γρήγορα ο κρίκος ένωσης όλων των Βαλκανικών εθνών, όπως ήθελε και πάλευε ο Ρήγας (προφανώς κι αυτός πράκτορας των Βρετανών). Αυτό στην πράξη αποδείχτηκε ουτοπία. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι τριχοτόμησαν την παλιά Οθωμανική Μακεδονία επιβάλλοντας μια άγρια και αιματηρή διαίρεση του πληθυσμού της.

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

Έκτο: Η μεγάλη συνεισφορά του συγκεκριμένου βιβλίου βρίσκεται στο γεγονός ότι αποδεικνύει ότι δεν υπήρξε ποτέ Μακεδονικό Έθνος, αλλά μόνο διάσπαρτες μακεδονικές εθνότητες. Αυτό έχει μεγάλη σημασία για να αντιμετωπιστεί η προπαγάνδα των Σκοπίων που μιλά για Μακεδονικό Έθνος και θεωρούσε την εξέγερση του Ίλιντεν ως εθνέγερση των Μακεδόνων. Όπως αποδεικνύει το βιβλίο, το Ίλιντεν ήταν μια κακά προετοιμασμένη εξέγερση της οργάνωσης VMRO, η οποία αν και τότε ήθελε να γίνει οργάνωση όλων των Μακεδόνων (Ελλήνων, Βουλγαροσλάβων, Τούρκων, Εβραίων, κοκ) δεν το πέτυχε και τελικά κατέληξε να αλωθεί από τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό.

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

Έβδομο: Όλα αυτά οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα πώς η αληθινά πατριωτική και δημοκρατική στάση στο ζήτημα των Σκοπίων δεν μπορεί να είναι εκείνη που επικεντρώνει στο όνομα αυτού του κράτους. Είναι αδιάφορο πώς θα ονομάζονται τα Σκόπια. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ίδια η ύπαρξή τους ως προϊόν ανοιχτής ιμπεριαλιστικής επέμβασης και διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας. Ότι όνομα κι αν αποκτήσουν. Δεν μπορεί κανένας αληθινός πατριώτης και δημοκράτης να ανέχεται κρατίδια-υβρίδια, προτεκτοράτα, τετελεσμένα προϊόντα πολέμου και επέμβασης των Μεγάλων Δυνάμεων. Γι' αυτό και η άποψή μου είναι ότι τα Σκόπια, όπως και το Κόσοβο, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, κοκ, συνιστούν παρά φύση κρατίδια, θα πρέπει να εκλείψουν και να ενσωματωθούν σε μια ενιαία και αδιαίρετη δημοκρατική Γιουγκοσλαβία. Αυτή είναι η θέση μου και αυτή υπεράσπιζα με την μετάφραση του συγκεκριμένου βιβλίου.

Ένας ΕΠΑΜίτης είπε...

Όγδοο: Όσοι μιλούν για "ελληνική Μακεδονία", λειτουργούν όπως τυπικά λειτούργησε η προδοτική εθνικοφροσύνη σ' ολόκληρη την ιστορία του τόπου μας. Ως διατεταγμένοι πράκτορες των Μεγάλων Δυνάμεων και των σχεδίων τους. Κι αυτό γιατί αφενός προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή από την αληθινά πατριωτική και δημοκρατική θέση που πρέπει να έχει κανείς για το ζήτημα και από την άλλη προτείνουν πρόστυχους αλυτρωτισμούς, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τους Γερμανούς και άλλους μεγάλους για να πυροδοτήσουν πολέμους για επαναχάραξη συνόρων. Όπως ακριβώς κάνουν σήμερα ενισχύοντας τον Σκοπιανό (Μακεδονικό) αλυτρωτισμό, τον Αλβανικό αλυτρωτισμό, τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό και πάει λέγοντας. Οι δικοί μας εθνικόφρονες, δήθεν πατριώτες, είναι η εγχώρια εκδοχή του ξενόδουλου UCK και των άλλων συμμοριών που χρηματοδοτεί και ενισχύει ο δυτικός ιμπεριαλισμός στα Βαλκάνια για να κρατά διαρκώς αντιμέτωπους τους λαούς της περιοχής.