Πρὶν Τολμήσομε νὰ προφέρομε τὶς λέξεις Πατρίδα-'Ελευθερία

πρὶν γεμίσομε στολίδια καὶ φούμαρα αὐτές...

πρὶν ἡ Τόλμη μας γίνει Χαμόγελον Ἑλπίδος Αὐτῶν...

πρὶν τὰ χείλη μας γλυκὰ τὶς ἀγγίξουν..

πρὶν τὰ μάτια μας βαθιὰ στὰ δικὰ τους κυττάξουν...

πρὶν ἡ μυρουδιὰ μας τὰ σοκάκια τῆς Σμύρνης πλημμυρίσῃ...

πρὶν τὸ Αἰγαῖον Ἱκέτης σὲ Βάρβαρον πέσῃ...

πρὶν τὸ Γαλάζιον ταιριάξῃ σὲ μαβιὰ μπουκαμβίλια...

πρὶν ἡ ἀνάσα μας μπαχάρια γεμίσῃ...

πρὶν τὸ Ξανθὸν τοῦ Ἡλίου δακρύσῃ

καὶ σκότους μανδῦα φορέσῃ...

πρὶν ἡ Αὐγῆ τρομαγμένη

εἰς τὴν ἀγκάλη τῆς ἀπεσπερίδος κρυφθῇ...

πρὶν τὸ χῶμα ἀρνηθῇ

μὲ τὰ παιδιὰ τῶν Ἑλλήνων νὰ πλαγιάσῃ...

πρὶν τὸ ΜΆΡΜΑΡΟΝ τὸν Χάροντα φιλήσῃ

καὶ γλῦκα τὰ πᾶντα γεμίσῃ...

πρὶν τὸ χάραμα γεμάτο μὲ Φῶς

βέλος μὲ σκότος τὸν Δήλιον βάλλῃ...

πρὶν ἠ ἐντροπία τὸ κορμὶ μας φορέσῃ

κι' ἀρνηθῇ εἰς τὸ ὅρος νὰ χορέψῃ...

πρὶν ὁ Φόβος τσακίσῃ τὴν Δόξαν

καὶ κάψῃ τὴν ἔρημην Γλῶσσαν...

πρὶν ἡ Σοφία ὡς Πόρνη

θελήσῃ νὰ ζήσῃ...

διότι ὁ οἷκος της Νοῦς

γιὰ πάντα θὰ κλείσῃ...

πρὶν ἡ Πατρίδα μας σύγκοιτη γίνῃ μὲ ἄλλην...

Ἐμεῖς μὴν σκύψομεν κεφάλι...

ἄς μὴν δακρύσομε πᾶλιν

διότι ὀ Ἕλλην θὰ Λάμψῃ καὶ πᾶλιν...

Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς