Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010

Τo ΟΧΙ μέσα ἀπo τo περιοδικό Time

Ἔχει ενδιαφέρον ἡ ματιὰ των ξένων για το ΟΧΙ του 1940, και μάλιστα απο την μακρινὴ Ἀμερική. Πως ἡ άγνωστη, μικρή, ασήμαντη για τους ξένους Ἑλλάδα, σε λίγες ἑβδομάδες έγινε ἡ χώρα τῶν ἀρχαίων ηρώων. Οι τίτλοι είναι χαρακτηριστικοί: Ἡ «Χώρα τῶν εἰσβολῶν» δίνει τὴν θέσι της στὰ έπιφωνήματα θαυμασμοῦ: «Ζήτω ἡ Ἑλλάς», «Γιοὶ τῆς Ἑλλάδος», «Παιδιὰ τοῦς Σωκράτους»!!

-11-1940: Land of Invasion Τὸ πρῶτο τεῦχος τοῦ «Time» μετὰ τὴν ἰταλικὴ ἐπίθεσι, μὲ τὸν Βασιλέα Γεώργιο Β' στὸ ἐξώφυλλο. Ἄρθρο ποὺ ξενίζει τὸν σημερινὸ ἀναγνώστη. Τὸ μεγαλύτερο μέρος τοῦ ἄρθρου ἀναλίσκεται σὲ ἀμφιλεγόμενα κουτσομπολιὰ γιὰ τὴν βασιλικὴ αὐλὴ (σὲ ἐπόμενο τεῦχος δημοσιεύεται ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας ὁμογενοῦς ἀναγνώστου) καὶ λανθασμένες ἐκτιμήσεις γιὰ τὴν ἐξωτερικὴ πολιτικὴ τῆς Ἑλλάδος καὶ τὸ φρόνημα ἡγεσίας καὶ λαοῦ. Ὁ τίτλος, «χώρα εἰσβολῆς»· οὔτε σκέψις γιὰ ἀπόκρουσι τῆς ἐπιθέσεως.

4-11-1940: Shots at Corizza

11-11-1940: Episode in Epirus Φθάνουν οἱ εἰδήσεις γιὰ τὴν σθεναρὴ ἑλληνικὴ ἀντίστασι! Ἐν τούτοις, ἀπίστευτο μοιάζει ἀκόμη γιὰ τὴν παγκόσμια κοινότητα τὸ ὅτι οἱ Ἕλληνες μποροῦν νὰ ἀντέξουν. «Παρὰ τὸ σθένος τῶν γενναίων Ἑλλήνων, οἱ Ἰταλοὶ τὰ καταφέρνουν καλά», καταλήγει τὸ ἄρθρο, καὶ ἕνας ὁμογενής μας στέλνει ἐπιστολὴ διαμαρτυρίας, κατηγορώντας τὸ περιοδικὸ γιὰ ἡττοπάθεια!

18-11-1940: Murk

25-11-1940: First Round: Hellas Ὀ ἀχὸς τῆς νίκης τῶν ἑλληνικῶν ὅπλων φθάνει πλέον στὰ πέρατα τοῦ κόσμου. Οἱ Ἕλληνες ἀρχίζουν νὰ ἀναφέρονται ὡς ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων ἡρώων: «The war was being fought, and its first phase was now won, straight out of antique textbooks.»

2-12-1940: Zeto Hellas Ἀπελευθέρωσις τῆς Κορυτσᾶς!

2-12-1940: Sons of Greece Ἡ ὁμογένεια τῶν Η.Π.Α. κινητοποιεῖται καὶ προσφέρει ὅ,τι μπορεῖ στὸν Ἀγῶνα.


16-12-1940: Surprise No. 6 Ὁ κόσμος ὅλος ἐκφράζει πιὰ τὸν ἀνυπόκριτο θαυμασμό του γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Τὸ τεῦχος τοῦ περιοδικοῦ εἶναι ἀφιερωμένο στὶς μεγάλες ἐκπλήξεις, μέχρι τότε, τοῦ πολέμου· καὶ μεγαλύτερη ὅλων, γράφει, ἡ νίκη τῶν Ἑλλήνων. Στὸ ἐξώφυλλο ὁ Ἀρχιστράτηγος τῆς Νίκης, Ἀλέξανδρος Παπάγος.

6-1-1941: Winston Churchill, Man of the Year Ἐξαιρετικὸ ἄρθρο γιὰ τὸν «ἄνδρα τῆς χρονιᾶς» Ουίνστων Τσώρτσιλ. «Μεταξὺ τῶν ὑπολοίπων Εὐρωπαίων ποὺ σημάδευσαν τὸ 1940», ἐπισημαίνει τὸ περιοδικό, «ἦταν ὁ μικρόσωμος Στρατηγὸς Ἰωάννης Μεταξᾶς, Πρωθυπουργὸς τῶν Ἑλλήνων, ὁ ὁποῖος γελοιοποίησε τὸν Μπενίτο Μουσσολίνι.»

27-1-1941: Dominick the Greek Ἔκθεσις δεκαοκτώ ἔργων τοῦ Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, τοῦ «μεγαλυτέρου Ἕλληνος ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα» στὴν Νέα Ὑόρκη. Τὰ ἔσοδα διατίθενται γιὰ τὴν ἐνίσχυσι τοῦ γενναίου Ἑλληνικοῦ Στρατοῦ.

10-2-1941: Wanted: Bone and Gristle Ἐπικήδειος γιὰ τὸν Ἰωάννη Μεταξᾶ.

10-2-1941: Heaviest, Firmest Διαψεύδονται οἱ ἰταλικὲς προσδοκίες ὅτι ὁ θάνατος τοῦ Μεταξᾶ θὰ λυγίσῃ τοὺς Ἕλληνες.

17-3-1941: Even Without the Turks Ἡ Ἑλλὰς εἶναι ἀποφασισμένη νὰ ἀντισταθῇ στοὺς Γερμανούς, ἀκόμη καὶ χωρὶς τὴν βοήθεια τῆς «ἐπιτήδειας οὐδέτερης» Τουρκίας.

21-4-1941: Weakness Defies Strength Ἡ Μάχη τῶν Ὀχυρῶν τῆς Γραμμῆς Μεταξᾶ.

28-4-1941: 80-Day Premier Ὁ πρωθυπουργὸς Ἀλέξανδρος Κορυζῆς σφραγίζει μὲ αὐτοκτονία τιμῆς τὸ ὕστατο ΟΧΙ τῶν Ἑλλήνων. Τὸ σκότος τῆς κατοχῆς ἀρχίζει...

Φειδίας Ν. Μπουρλᾶς

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Χθες, βράδυ της 28ης Οκτωβρίου του 2010, στα δελτία των καναλιών, μεταξύ των άλλων (εδώ γελάμε) "ειδήσεων" έγινε αναφορά σε μια ακόμη διαμαρτυρία των συμβασιούχων του Υπουργείου Πολιτισμού, οι οποίοι για πολλοστή φορά και μάλιστα ανήμερα εθνικής επετείου, (αποδίδω νοηματικά): "εξέθεσαν την χώρα μας στην παγκόσμια κοινή γνώμη, προκάλεσαν τα αρνητικά και χλευαστικά σχόλια των επισκεπτών του Ιερού βράχου της Ακρόπολης, έπληξαν τον τουρισμό της Ελλάδας,βεβήλωσαν τα ιερά μνημεία αναρτώντας πανό διαμαρτυρίας στις προσόψεις τους" και πολλές τέτοιες ακόμα ψευδείς, προκλητικές στρεβλώσεις και παπαγαλίσματα (ενίοτε κακαρίσματα όσον αφορά τις αξιότιμες ατσαλάκωτες παρουσιάστριες ή σχολιάστριες των δελτίων)...
Πέρα από την όποια κριτική περί της μεθόδου διαμαρτυρίας την οποία επιλέγει η συγκεκριμένη ή οιαδήποτε άλλη μερίδα εργαζομένων, αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάτι να πουν, κάτι να δείξουν. Εχουν να αρθρώσουν το δικό τους "ΌΧΙ" απέναντι στην επιβουλή και την απαξίωση της δουλειάς τους, απέναντι στον εξευτελισμό και την περιθωριοποίησή τους ως αυριανών ανέργων.
Αυτόματα ο νους μου μεταφέρθηκε στην εποχή της εποποιίας της Πίνδου...
Αν τότε υπήρχαν Mega, Ant1, Alter, Skai, Star και φυσικά κρατική (και κρατικοδίαιτη ασφαλώς) τηλεόραση...;
Κατά πάσαν πιθανότητα τις ίδιες, όπως σήμερα,επαίσχυντες μπούρδες θα προπαγάνδιζαν για κάποιους "γραφικούς, ξεβράκωτους, ονειροπαρμένους, πεινασμένους Έλληνες οι οποίοι ξεκίνησαν να πάρουν τα βουνά και να εκθέσουν τη χώρα μας παγκοσμίως, προκαλώντας χλευαστικά σχόλια και πλήττοντας ανεπανόρθωτα τον τουρισμό της Ελλάδας, διαμαρτυρόμενοι για και απωθούντες την προσέγγιση μιας συμμάχου και φίλης χώρας, όπως η Ιταλία, δίνοντας τη χαριστική βολή στις επενδύσεις..."κλπ κλπ...
Αν λοιπόν κάποια μηνύματα, όπως το ΟΧΙ είτε σε προσωπικό, είτε σε εργασιακό, είτε σε κοινωνικό ή εθνικό επίπεδο, είναι διαχρονικά, ανεξίτηλα και διδακτικά, το ίδιο διαχρονική, ανεξίτηλη αλλά ανεπίδεκτη μαθήσεως είναι και η ξεφτίλα των φερεφώνων που θαρρούν ότι ο κόσμος μασάει κουτόχορτο, επειδή απλώς είναι το μόνο προϊόν το οποίο έχουν εκείνα να προσφέρουν προς κατανάλωση...
Αν ένα τέτοιο ενδεχόμενο όπως αυτό που περιέγραψα μόλις, θα τους προκαλούσε ντροπή εκ των υστέρων, στον ίδιο ακριβώς βαθμό θα πρέπει να αισχύνονται για όλα όσα κάνουν ακριβώς και σήμερα, απέναντι στα ΟΧΙ της εποχής μας. Ξέρετε, κύριοι των ΜΜΕ...δε γεννηθήκαμε χθες, κι ούτε θα πεθάνουμε αύριο (Θεού θέλοντος...)
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.