Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ ΜΙΑΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ - Ο ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΕΧΕΙ ΠΑΤΡΙΔΑ .

Το ζήτημα με το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και τις κινητοποιήσεις των μεταφορέων, ιδιοκτητών και οδηγών φορτηγών και βυτίων, υπήρξε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία προκειμένου να φανούν οι βαθύτερες κυβερνητικές προθέσεις, να σταθμιστούν οι πολιτικές προθέσεις ενός εκάστου έναντι της Πατρίδος και του Έλληνα Εργαζόμενου και να μετρηθούν οι αντοχές της εθνικής αντίστασης και της κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι στην νεοταξική λαίλαπα της απάνθρωπης Παγκόσμιας Διακυβέρνησης. Κι όλα αυτά πέραν του ότι για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε η ουσιαστική διακυβέρνηση από τους μεγαλοδανειστές του μνημονίου και η διαχείριση της κυβερνήσεως των ελληνόφωνων υπαλλήλων τους πολιτικάντηδων στρατευμένα και ανθελληνικά.

Η κυβέρνηση λοιπόν προχωράει στον αφελληνισμό της Εθνικής Εργατικής Τάξης ξεκινώντας με το να μαζέψει μεταφορικά δικαιώματα και να τα προσφέρει σε ιδεολογικούς συνεταίρους του ιδίου διεθνιστικού ζήλου και σε επενδυτές με επεκτατικές βλέψεις όχι μόνο σε χρήμα, αλλά και σε εργατικό προσωπικό. Με σκοπό την μετατροπή των Ελλήνων εργαζομένων από αφεντικά της γης τους σε ζητιάνους αυτής. Τα κόμματα είχαν μια δυνατή ευκαιρία να προσλάβουν τα πατριωτικά αντανακλαστικά των θιγόμενων εργαζόμενων ως μια γενική απαίτηση του λαού μας να δει ένα κράτος όντως ελληνικό, δηλαδή στην υπηρεσία των δικών του συμφερόντων και δικαίων. Και οι ίδιοι οι Έλληνες εργαζόμενοι να βρουν το δίκιο τους μέσα από ενωτικές διαδικασίες. Και τέτοιες διαδικασίες γίνονται μόνο κάτω από τον ευεργετικό ίσκιο των συμβόλων του Ελληνικού Έθνους που συνιστούν η Εθνική Ιδέα και η Ελληνική Σημαία.

Κάποιοι ωστόσο πολιτικάντηδες απέδειξαν ότι δεν έχουν ούτε τα ψυχικά αποθέματα ούτε την συνείδηση του Έλληνα, αφού έχουν δώσει λόγο πίστης στους εκμαυλιστές της οικουμένης. Είναι λένε σοσιαλιστές και το δείχνουν με το να παθαίνουν αλλεργία στην όψη των εθνικών μας χρωμάτων. Και λένε ότι θέλουν να ανοίξουν το επάγγελμα του μεταφορέα. Και κάνουν αυτό το «άνοιγμα» με το να αποκλείσουν τους Έλληνες από αυτό. Γιατί αλήθεια ποιος εργαζόμενος μπορεί να ανταποκριθεί στον ανταγωνισμό ενός μεγαλοκαρχαρία του Συστήματος ή μιας ισχυρής ξένης πολυεθνικής; Η κυβέρνηση λοιπόν πατάει τώρα στην πολυμασημένη πράσινη ανάπτυξη με τις οικολογικές ανησυχίες και ετοιμάζεται να προωθήσει την κίνηση φορτηγών με οικολογικό καύσιμο. Και από κοντά γίνεται γνωστό ότι επιχειρηματίας και σύζυγος λένε κάποιας μεγαλοπολιτικού έχει ετοιμαστεί για το στήσιμο εταιρίας με εκατοντάδες φορτηγά γυρεύοντας κινέζικες συνεργασίες. Ιδού ο δρόμος για τον πολυεθνικό έλεγχο τόσο της παραγωγής όσο και της μεταφοράς τροφών και καυσίμων σε βάρος της ελληνικής επιχειρηματικότητας και της παραγωγικής τάξης.

Και επειδή οι εργαζόμενοι της Ελλάδος σε πείσμα των διεθνιστών καπιταλιστικής και μαρξιστικής και σοσιαλιστικής καταγωγής αποδεικνύουν ότι έχουν Πατρίδα, η κυβέρνηση έφερε στην «ελληνική» Βουλή έναν αναγκαστικό νόμο για τον πειθαναγκασμό των Ελλήνων Εργαζομένων που ψήφισε μόνον το πασοκικό κονκλάβιο του Γ. Παπανδρέου. Σύμφωνα με αυτό το νομοθετικό τερατούργημα όσοι αρνούνται να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους όντας επιταγμένοι, θα τιμωρούνται με φυλάκιση και θα τους αφαιρείται η άδεια άσκησης επαγγέλματος.

Είπαν μάλιστα διά του υπουργού δικαιοσύνης Καστανίδη ότι το κάνουν αυτό παρά την θέλησή τους την αρχική και ότι εξάντλησαν τον διάλογο. Εννοούν προφανώς ότι εξάντλησαν τους μεταφορείς που θέλουν τώρα να τους τελειώσουν. Και φυσικά ο «νόμος» αυτός θα εφαρμόζεται από εδώ και στο εξής για την υποδούλωση κάθε Έλληνα Εργαζόμενου που δεν θα πειθαρχεί στα δηλητηριώδη εργασιακά «ανοίγματα» των μνημονιοφόρων. Διαμαρτυρία λοιπόν και φυλακή μετά κλοπής περιουσιακών στοιχείων και λαϊκών αγαθών.

Και στην κατακλείδα αυτής της ανθελληνικής κυβερνητικής επέλασης, οι δούλοι του Νεοταξισμού εξουσιαστές χαρακτηρίζουν τις κινητοποιήσεις των μεταφορέων ως τάχα πολιτικά υποκινούμενες. Τώρα ξέρουμε ότι η «δημοκρατία» τους που λειτουργεί με προεπιλεγμένες τάχα λαϊκές εκπροσωπήσεις και ο εξίσου συστημικός συνδικαλισμός βλάπτουν σοβαρά και εξίσου την Πατρίδα και την Εθνική Εργατική Τάξη. Η δε κυριαρχία του Έλληνα σε εργασία και κοινωνία πρέπει να παραμείνει στόχος αδιαπραγμάτευτος. Και η λύση στα πολυεθνικά αδιέξοδα είναι ο Ελληνικός Εθνικισμός. Γιατί πολύ απλά ο εργαζόμενος έχει Πατρίδα. Όπως φαίνεται και από τα παρακάτω βίντεο









ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
http://karachalios-spiros.blogspot.com/

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί συναγωνιστές, εν αγνοία μας, ο Άλεξ Ρόντος και παρά τις διαβεβαιώσεις του ΥΠ.ΕΞ. περί μη θεσμικής του θέσης, έχει απίσημο ρόλο σε όλες τις κυβερνήσεις από το 1999 και μετά.

Σύμβουλος του Καραμανλή και της Ντόρας Μπακογιάννη το 2009

Εκ των προσωπικοτήτων του Υπ. Εξ. το 2010.

http://paspartoy.blogspot.com/2010/10/2009.html

ξυπνήστε από το λήθαργο Έλληνες