«Ανήκομεν εις την Δύσιν». Η καραμανλική ρήση, ακόμα και σήμερα και παρά τα απανωτά παθήματα, εξακολουθεί να στοιχειώνει την πολιτική της αμετανόητης (και δυστυχώς αυτιστικής στην αντίληψή της) αστικής ελίτ της χώρας μας. Ουδείς τολμάει να μιλήσει για την αναθεώρησή της.
Η είσοδός μας στην τότε ΕΟΚ, διαφημίστηκε το 1981 ως η απόλυτη επιτυχία της χώρας μας, ενώ όσοι την πολέμησαν (και μάλιστα λυσσαλέα), βλέπετε Ανδρέας και ΠΑΣΟΚ («ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»), αργότερα επαύξησαν. Δύο δεκαετίες μετά την εισδοχή μας στην τότε ΕΟΚ, η ένταξή μας στην ΟΝΕ παρουσιάστηκε ως μια επιτυχία της «ισχυρής», όπως την παρουσίαζαν, Ελλάδας, η οποία συγκαταλεγόταν πλέον στο club των ισχυρών.
Ο καθρέπτης, μας τρομάζει...
Ήταν απλώς μια ψευδαίσθηση. Μια φτιασιδωμένη εικόνα της δημοσιονομικής κατάστασης της χώρας μας, με μπόλικο make up δημιουργικής λογιστικής και στατιστικής απάτης, που στην πρώτη κρίση, αποκαλύφθηκε. Και αυτό που βλέπουμε τώρα στον καθρέπτη, μας τρομάζει πολύ...
Τελικά, βρισκόμαστε κοντά στο να δικαιωθούν όλοι όσοι φώναζαν ότι η πρόσδεσή μας σε άρματα «ισχυρών», πρώτον συνδέει τις τύχες μας με τις δικές τους, δεύτερον απομακρύνει τη χώρα μας από άλλες επιλογές, οι οποίες είχαν (και έχουν) «υποσχετική», λόγω της πολιτισμικής εγγύτητας και των γεωπολιτικών μας συμφερόντων.
Με λίγα λόγια, η ενσωμάτωσή μας (σε βαθμό υποδούλωσης πλέον με τη μνημόνιο...) στις ευρωατλαντικές δομές, μια συνειδητή επιλογή της αστικής ελίτ που «βολεύτηκε» και αφέθηκε να απολαμβάνει χρήματα άλλων, παραχωρώντας στην ουσία την κυριότητα της χώρας αλλά και τη διακυβέρνησή της σε τρίτους, είναι πλέον απόλυτη, στερώντας μας από άλλες επιλογές.
Είναι χαρακτηριστικό το ότι λίγο πριν την έλευση του 2010, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αν και κολλημένη στην κυριολεξία στον τοίχο, λόγω της δημοσιονομικής κατάρρευσης, αρνήθηκε να συζητήσει την κινεζική προσφορά για την αγορά ελληνικών ομολόγων (όπως και αντίστοιχη ρωσική), που θα έδινε πνοή στα άδεια ταμεία.
Και στο κάτω-κάτω, δεν θα έδιναν τίποτα περισσότερο απ' ό,τι έδωσαν τώρα. Προείχε όμως η εξυπηρέτηση άλλων συμφερόντων: της Goldman Sachs και των γερμανικών τραπεζών. Κοινώς, της Δύσης... Γραμμάτια ξεπληρώνει η Ελλάς, για το ακριβό πάρτι της εθνικής μας «ελίτ», που διήρκεσε δεκαετίες.
Και αφού ικανοποίησαν τα δυτικά συμφέροντα, πήραν το «πράσινο φως» για να παίξουν μπάλα με τους υπόλοιπους. Φυσικά, τα όσα διαδραματίστηκαν στο λιμάνι του Πειραιά από ΠΑΣΟΚους στα πρόθυρα της εξουσίας (και έτοιμους να εισπράξουν τις ψήφους των «συντρόφων» λιμενεργατών), τον Σεπτέμβριο του 2009, ξεχάστηκαν...
Και «βουρ» στον πατσά, μέσω του ξεπουλήματος των ασημικών. Εφευρέθηκε και ο "κατάλληλος" όρος, για να μη γίνουν ρεζίλι: αξιοποίηση.
«Πωλείται όπως είναι επιπλωμένο».
Ο στίχος του γνωστού τραγουδιού, ταιριάζει κάλλιστα στην περίπτωση. Ιδιωτικοποιήσεις, με τον ΟΣΕ και τα ΕΛΤΑ να βγαίνουν στον τάκο.
Και είμαστε μόνο στην αρχή.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου