Σας άκουγα μικρός και έπαιρνα θάρρος από τους στίχους σας όταν με έδιωξαν από το σπίτι μου οι Τούρκοι. Σας άκουγα και έδινα όρκους αγώνα για να μην παραιτηθώ ποτέ από την δημοκρατική διεκδίκηση της επιστροφής μου στην πατρογονική μου εστία. Η Αγανάκτηση μου είναι μεγάλη κύριε Μίκη ..Λιώνει η ψυχή μου.. το έζησα το είδα και ας μην το πιστεύα... υποδεχθήκατε και τιμήσατε ως ειρηνοποιό αυτόν που δεν με αφήνει να πάω στο σπίτι μου και δεν με αφήνει να βάλω ένα τριαντάφυλλο στον τάφο των δικών μου ανθρώπων.
Κύριε Μίκη το κύρος και οι κάλπικες υποσχέσεις των πολιτικών έχουν σταματήσει να...υπάρχουν στο νού μας εδώ και καιρό. Ο Πνευματικός κόσμος όμως ήταν το ηθικό ντοπάρισμα όλων εμάς των αδικημένων. Τώρα που μας γύρισε και αυτός την πλάτη μάς έμεινε μόνο ο θεός σε τούτη την άδικη κοινωνία.
Έχει ξεθωριάσει η περηφάνια της καταγωγής μου και μαζί της η κάθε μου ελπίδα στο βάθος της ψυχής μου .Η Ελλάδα πέθανε μέσα μου ως κάτι το υπαρκτό
Μου έχει μείνει μόνο η ιδέα και η ανάμνησή της ως η μόνη μου επαφή με τον Ελληνισμό του πολιτισμού των αρχών και της Δημοκρατίας.
Αδέρφια Ελλαδίτες κουράγιο.
Το μόνο που μας θυμίζει πλέον Ελλάδα είναι οι εικόνες του μυαλού μας. Μόνη μας ελπίδα είναι ο Θεός..
Ένας ξεπουλημένος και ξεχασμένος από όλους ανέκαθεν
Έλληνας Κύπριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου