Του Δημήτρη Λακαφώση Αντιστρατήγου ε.α. Οι μουσουλμάνοι της Θράκης και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, Ίμβρου και Τενέδου, εξαιρούνται από την ανταλλαγή πληθυσμών Τουρκίας – Ελλάδας βάσει της συνθήκης της Λωζάνης 1923. Τη μουσουλμανική μειονότητα – 33% του πληθυσμού της Θράκης – απαρτίζουν: οι τουρκογενείς 47%, οι πομακικής καταγωγής 31% πιθανότερο εκμουσουλμανισθέντες αυτόχθονες της ορεινής Θράκης και Αθίγγανοι, γνωστοί ως Ρωμά, 21%.
Γεγονότα και Αριθμοί Σύγκρισης
Σήμερα, η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης αριθμεί περισσότερα άτομα (110.000) από το 1923 (8.600) και η ελληνική μειονότητα στην Κωνσταντινούπολη ελάχιστους Έλληνες (2.000) από το 1923 (120.000), ενώ έχουν εκριζωθεί (6.000) στην Ίμβρο και στην Τένεδο.
Εξάλλου, είναι γνωστές στη δεκαετία του 1950 και του 1960 οι μαζικές απελάσεις των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη. Δεσμεύθηκαν ελληνικές περιουσίες, βανδαλίσθηκαν ελληνικές εκκλησίες και βεβηλώθηκαν ελληνικά νεκροταφεία. Το 1971 έκλεισαν τη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Σήμερα απαρνούνται την οικουμενικότητα και αποδέχονται τον Πατριάρχη ως επικεφαλής της Ελληνικής Εκκλησίας στην Τουρκία.
Ακόμη, στη δεκαετία του 1980 και οι μουσουλμάνοι της Θράκης προβαίνουν σε δυναμικές κινητοποιήσεις στο Εύαλο της Ξάνθης αφού είχαν καταπατήσει δημόσιες εκτάσεις. Παρατηρήθηκαν αναταραχές στα μειονοτικά σχολεία λόγω των σχολικών βιβλίων. Αυτοδεικνύουν Ψευτομουφτήδες και αρνούνται να αποδεχθούν διοριζόμενους από την Ελληνική Πολιτεία Μουφτήδες, κυβερνητικός διορισμός που ακολουθείται ακόμη και μέσα στην ίδια την Τουρκία, αφού οι Μουφτήδες έχουν δικαιοδοσία οικογενειακού και περιουσιακού δικαίου, βάσει του ισλαμικού νόμου.
Εντω μεταξύ, και οι κατακαιρούς δημοσιεύσεις τουρκόγλωσσων εφημερίδων, οι δηλώσεις ψευτομουφτήδων και του αυτοκαλούμενου «Ευρωπαϊκού συνδέσμου Τούρκων της Δ. Θράκης» περί αυτονομίας και ανεξαρτησίας της Δ. Θράκης ως και ο παραλληλισμός της Δ. Θράκης με την Κύπρο, ασφαλώς υπονομεύουν την ομαλή ένταξη των μουσουλμάνων στην ελληνική κοινωνία.
Ένα πάντως είναι δεδομένο: η μόνη μειονότητα στην Ελλάδα είναι η μουσουλμανική της Θράκης. Τα δήθεν περί «μακεδονικής μειονότητας» και «τσάμηδων της Θεσπρωτίας» είναι τόσο ανυπόστατα που δεν χρήζουν σχολιασμού.
Από ελληνικής πλευράς, για τους μουσουλμάνους της Θράκης λειτουργούν αρκετά μειονοτικά σχολεία στοιχειώδους εκπαίδευσης, 2 Γυμνάσια , 2 Λύκεια και 2 Ιεροσπουδαστήρια. Εισάγονται και στα ΑΕΙ – ΤΕΙ με ποσόστωση 6% του συνόλου των εισαχθέντων. Υπάρχουν και 3 Μουφτήδες, αρκετοί Ιμάμηδες και πολλά τζαμιά.
Αφελέστατα όμως, στη δεκαετία 1950 έχουμε από μέρος ελληνικής διοίκησης παραλείψει με ανεπίγνωστη χρήση του όρου «τουρκικός» αντί του κανονικού μουσουλμανικός, ως και άστοχη νομοθέτηση από Έλληνα νομοθέτη περί λειτουργίας «τουρκικών σχολείων». Βέβαια, το 1984 αποφασίσθηκε με νόμο η διάλυση όσων μουσουλμανικών συνδέσμων έφεραν τον επιθετικό τουρκικό προσδιορισμό . Για την αυτοκαλούμενη «Τουρκική Ένωση Ξάνθης», ο Άρειος Πάγος αποφάσισε, το 2005 την τελεσίδικη διάλυση, αν και σήμερα συνεχίζει να λειτουργεί κανονικά και πιέζει τους Πομάκους να δηλώνουν Τούρκοι.
Η ομογενοποίηση, η «Λυδία Λίθος» για τις Τουρκικές επιδιώξεις
Η Τουρκία επιδιώκει την ομογενοποίηση των τουρκογενών, των Πομάκων και των Αθιγγάνων σε μια «τουρκική μειονότητα». Κάθε επί μέρος ομάδα, όμως έχει τα δικά της αντικειμενικά χαρακτηριστικά και ένα μόνο κοινό, μέσα στην μουσουλμανική μειονότητα, αντικειμενικό χαρακτηριστικό: θρησκεία. Τρομοκρατεί η Τουρκία τους πολιτιστικούς πομακικούς συλλόγους, που μάχονται για τη διάσωση παραδόσεων, των ηθών και εθίμων και της γλώσσας, σύμφωνα με την καταγωγή τους.
Η Τουρκία προσπαθεί παράλληλα να παρουσιάζεται ως εγγυητής και ως «μητέρα πατρίδα», που κόπτεται για τους μουσουλμάνους της Θράκης. Βέβαια, αυτό μπορεί να ενταχθεί στο γενικότερο πλαίσιο του κατά καιρούς εκδηλούμενους «νεοτουρκισμούς», παρουσιάζοντας τους μουσουλμάνους της Βοσνίας, της Θράκης, του Β. Ιράκ και της περιοχής του Καυκάσου, ως τουρκικής καταγωγής.
Οι νέες αντιλήψεις της Σύμβασης για τις Μειονότητες
Αυτοπροσδιορισμός: κάθε άτομο δικαιούται οικειοθελώς, χωρίς έξωθεν επιρροές και επεμβάσεις, να αυτοπροσδιορίζεται για το «ανήκειν». Ποτέ όμως δεν σημαίνει ότι μπορεί να αντιβαίνει στην κυριαρχία, στην εδαφική ακεραιότητα, στην πλειοψηφία των πολιτών και των ισχυόντων στη χώρα, στην οποία ζει και είναι υπήκοος και χωρίς να εξυπηρετεί ξένες επιδιώξεις. Η Τουρκία θέλει να στερήσει από τους Πομάκους να αυτοπροσδιορίζουν την καταγωγή τους και προσπαθεί με το «ζόρι» να τους εκτουρκίσει.
Αμοιβαιότητα: αφού η ελληνική μειονότητα στην Τουρκία έχει σχεδόν εκμηδενισθεί, δεν υπάρχει το «δύο» που απαιτεί η αμοιβαιότητα. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι μπορεί να ανταποδοθούν από τον «άλλο» τα ανεπίτρεπτα από τον «ένα» γεγονότα, καθώς τα ανθρώπινα δικαιώματα θεωρούνται χωρίς εξαίρεση δεδομένα.
Διεθνή επέμβαση: τα μειονοτικά θέματα ευαισθητοποιούν περισσότερο σήμερα τον κόσμο. Συνεπώς, η διεθνής κοινότητα έχει το δικαίωμα να επεμβαίνει. Πέραν, τούτου, και χώρα μπορεί με καλή πίστη να συνεργάζεται. Ποτέ, όμως, με το επιθετικό στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής που θεωρείται επέμβαση στα εσωτερικά άλλης χώρας.
Διαπιστώσεις
Τα γεγονότα και οι αριθμοί αποτελούν το μέτρο σύγκρισης της ευαισθησίας της Ελλάδας και της Τουρκίας για τις μειονότητες. Η Τουρκία βλέπει τη μουσουλμανική μειονότητα ως «Λυδία Λίθο» στις επεκτατικές της βλέψεις.
Σκοπεύει να εξομοιώσει τους τουρκογενείς με τους Πομάκους και τους Αθίγγανους για μια «τουρκική μειονότητα» που ονειρεύεται.
Εάν δεν μπει τροχοπέδη στην ασύδοτη προπαγάνδα του Προξενείου της Κομοτηνής – που εκβιάζει και γνωρίζει τη σύσκεψη κάθε μουσουλμάνου. Ο κίνδυνος για υπονόμευση της ομαλής συμβίωσης στη Θράκη θα υπάρχει . Αργά το κατάλαβε – εάν το κατάλαβε – ο Ερντογκάν με τη δήλωσή του ότι «αν δεν είχαν εκδιωχθεί οι ξένοι (Έλληνες) η Τουρκία θα ήταν καλύτερη σήμερα.
http://www.anparatiritis.gr/content/view/2143/2/lang,el/
infognomonpolitics
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου