Αν κάποιος ξεχώρισε στη διήμερη ελληνοτουρκική συνάντηση της Αθήνας, αυτός ήταν σίγουρα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος. Γνωστός για τις ασυναρτησίες που κατά καιρούς εκστομίζει, ο Θ. Πάγκαλος ανέτρεψε ουσιαστικά την πάγια εθνική γραμμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής των τελευταίων 50 χρόνων, η οποία μόνο μία διαφορά αναγνωρίζει με την Τουρκία: εκείνη της υφαλοκρηπίδας. Μιλώντας ενώπιον της επιχειρηματικής ελίτ των δύο χωρών, ο 72χρονος πρώην υπουργός Εξωτερικών:
Εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση προς τα στελέχη του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, κατονομάζοντάς τους ως υπεύθυνους για την ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αφού δημιουργούν αφορμές διαπραγμάτευσης, δηλαδή διαφορές. ("Τα όποια προβλήματα και οι εντάσεις κατασκευάζονται από δημοσίους υπαλλήλους, διπλωμάτες, που δουλειά τους είναι να δημιουργούν διαφορές και μετά να γίνονται υπαρχηγοί ή ηγέτες κομμάτων").
Τάχθηκε υπέρ της προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης υιοθετώντας πλήρως τις τουρκικές θεωρίες αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, δηλαδή των "γκρίζων ζωνών" και της "ιδιομορφίας" που παρουσιάζει το Αιγαίο ως πρόεκταση της Ανατολίας. ("'Όπου υπάρχουν διαφορές επί εδαφικών λεπτομερειών ή γεωγραφικών ιδιομορφιών, οι λύσεις πρέπει να δίνονται από τρίτους που είναι εντεταλμένοι προς τούτο").
Θεώρησε και θεωρεί "φανταστική" δηλαδή ανύπαρκτη τη τουρκική απειλή, αγνοώντας τη κατάσταση που επικρατεί αυτή τη στιγμή στο Ανατολικό Αιγαίο. ("Αισθάνομαι ειλικρινά εθνική ντροπή κάθε φορά που αναγκάζομαι να αγοράζω όπλα που δεν μας χρειάζονται, με βάση μια αντικειμενική εκτίμηση των κινδύνων που υπάρχουν στον σημερινό κόσμο, για την Ελλάδα – και ξέρω ότι και οι Τούρκοι αγοράζουν όπλα που δεν τους χρειάζονται, όχι για πραγματικούς, αλλά για φανταστικό κίνδυνο που προκύπτει από μια αντιπαράθεση, που είναι δυνατό και πρέπει να λυθεί πολιτικά, έτσι ώστε να βαδίσουν οι δυό λαοί μαζί για μεγαλύτερη ευημερία, αξιοποιώντας παραγωγικά τα κολοσσιαία ποσά που εσείς και εμείς σπαταλούμε γι αυτά τα όπλα").
Προφανώς και ο κ. Πάγκαλος, υπουργός Εξωτερικών της Συμφωνίας της Μαδρίτης, της Κρίσης των Ιμίων και της παράδοσης Ocalan, δεν ενοχλείται πλέον όταν ομιλείται η αγγλική στο Μέγαρο Μαξίμου όπως παλαιότερα όταν καυτηρίαζε ότι "στους διαδρόμους του υπουργείου Εξωτερικών μιλάνε αγγλικά".
Και σίγουρα δε θυμάται τι σημαίνει Ού καταισχυνώ όπλα τά ιερά.
strategy-geopolitics4
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου