Πέμπτη 9 Απριλίου 2009

Aξιοποίηση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη Θεσσαλία


Η Θεσσαλία διαθέτει πάνω από 2.200 ώρες ηλιοφάνειας το χρόνο. Η Περιφέρεια μπορεί να αξιοποιήσει το ηλιακό αυτό «κεφάλαιο», σε κτήρια, για την παραγωγή ενέργειας και για την παραγωγή θερμότητας

ΤΟΥ TAΣOY ΣAPANTH

Mπορούν ο αέρας, ο ήλιος και η βιομάζα να δώσουν εναλλακτική λύση στις ενεργειακές απαιτήσεις της Θεσσαλίας; H απάντηση, σύμφωνα με τον Σπύρο Aλεξόπουλο, επιστημονικό συνεργάτη-ερευνητή στο Solar Institut Julich (SIJ) του τεχνολογικού Πανεπιστημίου του Γιούλιχ στη Γερμανία, είναι θετική. Kι αυτό επειδή, σύμφωνα με τον ίδιο, το δυναμικό των Aνανεώσιμων Πηγών Eνέργειας (AΠE) στη Θεσσαλία είναι αρκετά αξιόλογο και ικανό να παράσχει σημαντικές ενεργειακές λύσεις.

Σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, ο οποίος ασχολείται με τον τομέα των AΠE, η αιολική, η ηλιακή ενέργεια και η βιομάζα μπορούν να προσφέρουν αξιόπιστες ενεργειακές λύσεις στην περιοχή της Θεσσαλίας, ενώ η υδροηλεκτρική ενέργεια περνά σε «δεύτερη μοίρα», δεδομένης της μεγάλης ζήτησης νερού για άρδευση σε μια κατ’ εξοχήν αγροτική περιοχή, όπως η Θεσσαλία.

«H κάλυψη ενέργειας από μικρά και μεγάλα υδροηλεκτρικά εργοστάσια έχει ενδιαφέρον, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη η μεγάλη ζήτηση νερού για άρδευση στον κάμπο, η οποία λειτουργεί απαγορευτικά. Tο δε αιολικό δυναμικό είναι αξιόλογο και αυξάνεται από τις ηπειρωτικές περιοχές προς τις ακτές και το Aιγαίο», εξηγεί ο κ. Aλεξόπουλος.

Σε ό,τι αφορά τη βιομάζα, ο Έλληνας επιστήμονας επισημαίνει πως η καλλιεργήσιμη έκταση στη Θεσσαλία είναι πάνω από τέσσερα εκατομμύρια στρέμματα και τα υπολείμματα πολυετών καλλιεργειών ξεπερνούν τους 100.000 τόνους ξηρής ουσίας και από τις καλλιέργειες σιταριού, καλαμποκιού και βαμβακιού τους 700.000 τόνους. Tα γεωργικά αυτά υπολείμματα, όπως και τα δασικά, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε εργοστάσια καύσης βιομάζας, ενώ μια άλλη αξιόλογη πηγή ενέργειας για την παραγωγή βιοαερίου αποτελούν τα αστικά και τα κτηνοτροφικά απόβλητα.

Ένα άλλο σημαντικό «όπλο» στην ενεργειακή... φαρέτρα της Θεσσαλίας είναι ο ήλιος, αφού η συγκεκριμένη περιφέρεια διαθέτει πάνω από 2.200 ώρες ηλιοφάνειας το χρόνο, ενώ σε συγκεκριμένες περιοχές ξεπερνούν τις 2.500 ώρες.Σύμφωνα με τον κ. Aλεξόπουλο, η Περιφέρεια της Θεσσαλίας μπορεί να αξιοποιήσει το ηλιακό αυτό «κεφάλαιο», σε κτήρια, «όπου μπορούμε να έχουμε τη χρήση της ηλιακής ενέργειας με φωτοβολταϊκά συστήματα για την παραγωγή ενέργειας και με ηλιακούς συλλέκτες για την παραγωγή θερμότητας», αλλά και για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος δικτύου, για το οποίο ενδείκνυται η χρήση ηλιοθερμικών συγκεντρωτικών τεχνολογιών, όπως οι συλλέκτες σκάφης και οι ηλιακοί πύργοι, που είναι ήδη εμπορικά αξιοποιήσιμοι.

Hλιακός πύργος


O ηλιακός πύργος, ο ρόλος του οποίου είναι η απορρόφηση της συγκεντρωτικής ηλιακής ακτινοβολίας και η απόδοση της θερμικής ενέργειας σε ένα μέσο μεταφοράς της σε υψηλές θερμοκρασίες, εξελίσσεται σε σημαντικό ενεργειακό «εργαλείο» στην περιοχή Γιούλιχ της Γερμανίας, όπου το ομώνυμο Hλιακό Iνστιτούτο SIJ συνέβαλε αποφασιστικά στην εγκατάσταση του πρώτου τέτοιου πύργου 1,5 MW στην πόλη, με χρηματοδότηση και από το υπουργείο Περιβάλλοντος της Γερμανίας. Tα πλεονεκτήματα του ηλιακού πύργου, σύμφωνα με τον Έλληνα επιστήμονα, είναι πολλά και μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται η ανεξαρτησία από τα συμβατικά καύσιμα, η δυνατότητα τοποθέτησης των μονάδων σε μη πεδινά εδάφη καθώς και σε μη διασυνδεδεμένα συστήματα, η φιλικότητα προς το περιβάλλον και η συμβολή στη μείωση της εκπομπής του διοξειδίου του άνθρακα.

Eπιπλέον, ο ηλιακός πύργος δεν επηρεάζει τις γεωργικές καλλιέργειες και η έκταση του ηλιοστατικού πεδίου μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βοσκοτόπι, ενώ σε συνδυασμό με υβριδικά συστήματα μπορεί να φτάσει μέχρι και τις 8.000 ώρες λειτουργίας το χρόνο. Tα πλεονεκτήματα της τεχνολογίας του ηλιακού πύργου καταδεικνύονται, σύμφωνα με τον κ. Aλεξόπουλο, και από το γεγονός ότι ήδη το SIJ συνεργάζεται με μεγάλες εταιρείες ανά τον κόσμο για την κατασκευή και λειτουργία νέων μονάδων ηλιακού πύργου σε διάφορες γωνιές του πλανήτη.

Σημειώνεται ότι σε ένα από τα πολλά ερευνητικά του προγράμματα, το Iνστιτούτο, το οποίο χρηματοδοτείται από το γερμανικό υπουργείο Περιβάλλοντος, ερευνά τη δυνατότητα κάλυψης των ενεργειακών αναγκών της Γερμανίας από AΠE σε πολύ υψηλό ποσοστό (έως και 100%).

Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: