20 Ιουνίου 2008, Δημήτρης Παπαδάτος-Αναγνωστόπουλος:
«Δε θεωρούμε καθόλου αυτονόητη και αιώνια τη νομιμότητα γενικώς, ούτε πιστεύουμε πως η ελευθερία μας τελειώνει εκεί που αρχίζει η ελευθερία των άλλων, ιδίως σε εποχές που τα κράτη διεκδικούν και επιβεβαιώνουν το δικαίωμά τους στην ελεύθερη καταστολή, χωρίς η αντιπροσωπευτική δημοκρατία να τα περιορίζει ιδιαιτέρως.Αντίθετα, γνωρίζοντας ότι ο δημοκρατικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δε θα είναι ένα απλό ειρηνικό πέρασμα, καταλαβαίνουμε ότι για τη στοιχειώδη κοινωνική αυτοάμυνα απαιτούνται συγκεκριμένα ποσά βίας, υποστηρίξιμα τουλάχιστον στα τμήματα της κοινωνίας που μας ενδιαφέρουν προνομιακά. Ποσά που αντιστοιχούν στην υπόθεση που υπερασπιζόμαστε και που λειτουργούν απελευθερωτικά για τους κυριαρχούμενους, αναδεικνύοντάς μας ταυτόχρονα ως παραδειγματική και ηθική δύναμη.
Τέτοια δύναμη, βεβαίως, δεν πρόκειται να γίνουμε ποτέ αν οι πολιτικές μας παρεμβάσεις εξαντλούνται σε δελτία Τύπου αγχωμένα μέσα στη νομιμοφροσύνη τους».
Διαβάστε κι εδώ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου