Δεν κάνω πορείες. Τι είμαι, εργάτης;

Η απάντηση αυτή του αναρχικού -κουκουλοφόρου στον Σταύρο Θεοδωράκη είναι όλα τα λεφτά.

Στην ερώτηση του δημοσιογράφου αν συμμετέχει στις πορείς απαντάει σχεδόν με αποστροφή.

Σαν να είναι βρισιά να είσαι εργάτης.

Δικαιωνόμαστε όταν λέμε οτι οι κουκουλοφόροι είναι κακομαθημένα καλόπαιδα των Β.Π

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ..........

«Δεν μπορώ τους πλούσιους, τους μπάτσους, τους δημοσιογράφους και τους υπουργούς»

Η μηχανή κυλούσε στο ρελαντί, φορούσα κράνος- η Αστυνομία είναι πολύ αυστηρή αυτή την εποχή με τους παραβάτες- και κατηφόριζα στη Διαμαντίδου. Λίγο πριν είχα περάσει από «το σπίτι του Αλέξη», στα ορεινά του Ψυχικού. Ανάμεσα σε πρεσβείες και βίλες- φρούρια, μια ωραία, μοντέρνα σχεδόν, πολυκατοικία ξεχώριζε. Δεν χρειάστηκε να ρωτήσω. Μικρές παρέες παιδιών στο πεζοδρόμιο μαρτυρούσαν ότι ήμουν στο σωστό σημείο. Ένα ξανθό κοριτσάκι βιάστηκε να μου απαντήσει: «Δεν μιλάμε στους δημοσιογράφους». Την είχα προσπεράσει όταν μου το είπε και το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να γυρίσω και να της χαμογελάσω πατρικά. Λίγα μέτρα πιο πάνω, ένας νεαρός με οξύ βλέμμα παρακολουθούσε τις κινήσεις μου. Το ίδιο και εγώ. Δεν συμμετείχε σε κανένα από τα πηγαδάκια. Ήταν πιο μεγάλος- 16, 17 ίσως. Ένα αδιάβροχο ασπρόμαυρο σακίδιο στην πλάτη και ένα μπλε φούτερ με κουκούλα από αυτά που τραβάνε σαν μαγνήτης τις κάμερες και τους «μπάτσους». Στο καφέ που τον ξαναείδα έπινε μόνο νερό. «Είναι νωρίς για μπίρα» αστειεύτηκε.

Από πορεία σε πορεία; Άκυρος είσαι. Εγώ δεν κάνω πορείες.

Συγγνώμη,δηλαδή δεν συμμετέχεις σε όλα αυτά που γίνονται τις τελευταίες μέρες;

Συμμετέχω, αλλά δεν κάνω πορείες. Τι είμαι, εργάτης;

Τον ήξερες προσωπικά;

Τι σημασία έχει; Σου είπα δεν θα μιλήσω για τον Αλέξανδρο. Δεν θέλει και η οικογένειά του.

Ε,τι θα συζητήσουμε;

Για τους μπάτσους που σκοτώνουν 15χρονα παιδιά.

Τους μισείς τους μπάτσους;

Εντάξει, δεν τους γουστάρω.

Αν μπορούσες,θα τους εξαφάνιζες δηλαδή;

Αυτόν τον συγκεκριμένο θα τον σκότωνα. Τους άλλους πώς να τους σκοτώσω; Είναι σαν αρκούδες, σαν στρατιώτες. Με ασπίδες, κράνη, σίδερα στα πόδια. Πώς να τους σκοτώσεις;

Ε,άμα τους πετύχεις με μια μολότοφ,μπορείς να τους κάψεις.

Εγώ δεν πετάω μολότοφ. Πέτρες; Πέτρες πετάω.

Στο γήπεδο πας;

Συχνά. Την Κυριακή όμως δεν πήγα, είχαμε κατέβει στα Εξάρχεια.

ΑΕΚ;

Μόνο.

Ο Αλέξης ήταν Παναθηναϊκός.

Σου είπα, δεν θα σου πω για τον Αλέξη. Δεν ήταν όμως αναρχικός. Σαν κι εμάς ήτανε. Αλλά τώρα θέλουν όλοι να κόψουν από ένα κομματάκι.

Τι σου αρέσει στο γήπεδο;

Έχει φάση στην εξέδρα.

Δεν πρέπει να ηρεμήσουν λίγο τα πράγματα στα γήπεδα;Να δούμε και λίγο μπάλα;

Ναι, όταν μας κυνηγάνε οι κωλόγαυροι και οι Παναθηναϊκοί, εμείς τι πρέπει να είμαστε, λαγοί;

Είσαι κι εσύ στο «κλαμπ της Οriginal» της Μεσολογγίου;

Όχι, εγώ δεν είμαι σε κανένα σύνδεσμο. Ξέρω τα παιδιά δηλαδή, τα περισσότερα είναι ξηγημένα, αλλά εμένα δεν μου αρέσουν οι αρχηγοί και οι πρόεδροι.

Είσαι αντιεξουσιαστής;

Είμαι εναντίον κάθε εξουσίας. Δεν μπορώ τους πλούσιους, τους δημοσιογράφους, τους μπάτσους και τους υπουργούς.

Αυτά που λένε οι Εξαρχιώτες,στο indy.gr, για μερικούς φιλάθλους της ΑΕΚ,τα έχεις διαβάσει;

Υπάρχει μια κόντρα της Μεσολογγίου με τα Εξάρχεια, αλλά εγώ και τα περισσότερα παιδιά δεν έχουμε πρόβλημα. Πάμε όπου θέλουμε.

Θα χτυπούσες ποτέ έναν άνθρωπο;

Όχι. Μόνο αν ήταν χαφιές ή μπάτσος.

Ξαναπήγες στη Μεσολογγίου μετά τη δολοφονία του Αλέξη;

Όλοι πήγαν. Άμα πας εκεί που σκοτώθηκε, θα δεις λουλούδια και κασκόλ. Και της ΑΕΚ έχουμε βάλει. Αυτά κάποιος τα άφησε. Υπάρχουν κάποιοι που τον θυμούνται και δεν τον ξέχασαν σε 2-3 μέρες.

Πηγή:vendeta