Το παιχνίδι θα παιχτεί μέσα στην Τουρκία και δεν θα είναι έντιμο
Ραγδαίες δείχνουν να είναι τα τελευταία 24ωρα οι εξελίξεις στο εσωτερικό της Τουρκίας. Η σύγκρουση του πολιτικού συστήματος με τους στρατηγούς και το βαθύ κράτος ενώ δείχνει να έχει ηρεμήσει, είναι απολύτως βέβαιο πως συνεχίζεται.
Η μετωπική ρήξη των δύο πλευρών γίνεται πλέον με κινήσεις που δεν βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας έτσι που να μπορούν να αναγνωριστούν και στη συνέχεια να χαρακτηριστούν και να αξιολογηθούν αναλόγως, τόσο από τις δύο πλευρές, όσο και από τους πολίτες της Τουρκίας και την διεθνή κοινή γνώμη.
Μετά τις φυλακίσεις μελών της Εργκενεκόν τηρείται σιγή ιχθύος από την πλευρά των στρατιωτικών, που όμως στο παρελθόν έχουν αποδείξει πως δεν αποδέχονται, δεν ανέχονται και δεν επιτρέπουν σε κανέναν να κάνει οτιδήποτε εάν δεν συμφωνούν οι ίδιοι. Και φυσικά δεν συμφωνούν με τις συλλήψεις και προφυλακίσεις των ομοϊδεατών και συναδέλφων τους. Γνωρίζουν πολύ καλά να αντιδρούν και το έχουν αποδείξει αυτό ιστορικά, μέσα από μία σειρά πραξικοπημάτων διαφόρων μορφών που έχουν σχεδιάσει και που έχουν εκτελέσει επιτυχώς στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν.
Αυτή η σιωπή όμως κρύβει την καταιγίδα που έρχεται ή η Τουρκία βρίσκεται στο κέντρο του τυφώνα;
Η επίθεση από ενόπλους που πραγματοποιήθηκε κοντά στο Αμερικανικό Προξενείο και που στοίχισε τη ζωή 6 ανθρώπων, ίσως να κρύβει την απόφαση των στρατηγών να αντιδράσουν αλλά ταυτόχρονα και να εκτονώσουν την πίεση της αντιπαράθεσης μακριά από την ίδια την σύγκρουση των δύο μερών, δίνοντας ταυτόχρονα το μήνυμα πως η μάχη θα δοθεί στο εσωτερικό της χώρας και θα είναι μία καθαρά εσωτερική υπόθεση της Τουρκίας όπου δεν θα εμπλακεί κανείς γείτονας, φίλος ή εχθρός.
Είναι αδύνατον πραγματικά να μπορέσει κανείς να πλησιάσει το αμερικανικό προξενείο της Κωνσταντινούπολης και μάλιστα ένοπλος. Η περιοχή φρουρείται συνέχεια, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και πραγματοποιούνται έλεγχοι σχεδόν σε όλους όσους πλησιάζουν προς τα εκεί. Η ασφάλεια της συγκεκριμένης περιοχής είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα!
Πώς, λοιπόν, κατάφεραν οι ένοπλοι να εισέλθουν σε μία αυστηρότατα ελεγχόμενη περιοχή;
Το ερώτημα είναι εύλογο, αλλά άλλο τόσο εύλογη βγαίνει και η απάντηση: Δεν εισήλθαν, αλλά τους έβαλαν!!!
Ποιοί και γιατί έκαναν κάτι τέτοιο;
Ποιός θα οφελούνταν από μία τέτοια αιματηρή και αναίτια συμπλοκή;
Ποιός ή ποιοί σχεδίασαν, υποστήριξαν και φρόντισαν την εκτέλεση της συγκεκριμένης επίθεσης;
Είναι ένα ηλίθιο τυφλό χτύπημα ή είναι ένα χτύπημα που είχε συγκεκριμένο σκοπό; Και εάν ναι, ποιός ήταν αυτός ο σκοπός;
Δεν είναι λοιπόν μόνο τα πριν της επίθεσης, αλλά και αυτά που πρόκειται να συμβούν μετά από αυτήν. Η Τουρκία, ο πολιτικός κόσμος, οι στρατιωτικοί, οι κεφαλαιούχοι και ο απλός λαός πώς θα αντιδράσουν;
Σε ποιόν θα αποδοθούν οι ευθύνες;
Τι αντιδράσεις θα υπάρξουν στο εσωτερικό της Τουρκίας;
Η επίθεση αυτή μήπως άνοιξε έναν κύκλο αίματος, μέσω του οποίου πρόκειται να «ξεκαθαρίσουν» πολλά;
Η επόμενη κίνηση λοιπόν, σε αυτή την σκληρή παρτίδα σκάκι, ανήκει στους στρατηγούς. Αυτοί πρόκειται να αποφασίσουν πως θα παίξουν αυτό το «παιχνίδι». Εάν έχουν αποφασίσει να παίξουν σκληρά, τότε η Τουρκία θα αντιμετωπίσει πάρα πολλά προβλήματα, με άμεσο αυτό του διαμελισμού. Ποτέ δεν θα επιτρέψει η Αμερική ένα κράτος με τόσα προβλήματα να παίζει τον ρόλο του χωροφύλακα. Απλά, θα προχωρήσει στον διαμελισμό του.
Και μάλλον, είναι στο χέρι των στρατηγών να διαλύσουν τα πάντα ή να διαλυθούν οι ίδιοι, οπισθοχωρώντας, προκειμένου η Τουρκία να μείνει ακέραιη.
Κωνσταντίνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου