Το Dreamliner φτάνει στην Ανταρκτική για πρώτη φορά
Στο τέλος του φθινοπώρου, η Ανταρκτική είναι γνωστό ότι είναι η αρχή της σεζόν όταν επιστήμονες και ταξιδιώτες από όλο τον κόσμο φτάνουν στο αεροδρόμιο Troll Station (QAT), το οποίο λειτουργεί από το Νορβηγικό Πολικό Ινστιτούτο. Στο παρελθόν, το αεροδρόμιο έχει ήδη λάβει το μεγαλύτερο πολιτικό αεροσκάφος για την Ανταρκτική, το Airbus A340, καθώς και το πρώτο Boeing 737 MAX.
Φέτος, το Νορβηγικό Πολικό Ινστιτούτο [Norwegian Polar Institute] νοίκιασε ένα ολόκληρο "Dreamliner" - ένα αεροσκάφος Boeing 787-9 (LN-FNC) της Norse Atlantic Airways, το οποίο προσγειώθηκε με επιτυχία στην Ανταρκτική χθες το βράδυ, για τη μεταφορά επιστημόνων και τροφίμων από τη Νορβηγία στην Ανταρκτική. Αυτό σηματοδοτεί την πρώτη προσγείωση αυτού του τύπου στην πιο απομακρυσμένη και άψυχη ψυχρή ήπειρο του πλανήτη.
Το νορβηγικό Dreamliner, με έναν ενδιαφέροντα αριθμό πτήσης - N0787, πραγματοποίησε πτήση από το Όσλο στην Ανταρκτική με ενδιάμεση προσγείωση στο Κέιπ Τάουν (CPT / FACT) - ένα γνωστό σημείο "μεταφόρτωσης" στο δρόμο προς την Ανταρκτική. Το πλήρωμα γιόρτασε [σημείωσε] ένα ασυνήθιστο γεγονός... ενδιαφέρον: οι αεροσυνοδοί αποφάσισαν να περπατήσουν κατά μήκος του διαδρόμου στην Ανταρκτική με στολή.
Οι πτήσεις προς την Ανταρκτική, αν και δεν είναι κάτι ασυνήθιστο, εξακολουθούν να είναι ένα πολύ δύσκολο γεγονός λόγω ενός απρόβλεπτου καιρού και της απόστασης. Τα αεροσκάφη Il-76TD-90VD της Volga-Dnepr Airlines, καθώς και αεροσκάφη από άλλες χώρες, πετούν στην Ανταρκτίδα [Ανταρκτική] σε τακτική βάση.
------------------
Για πρώτη φορά, το Boeing 787 Dreamliner προσγειώθηκε στην Ανταρκτική
19 Νοεμβρίου 2023
Οι διάδρομοι προσγείωσης είναι σύντομοι, [κοντοί] ανώμαλοι, μη ασφαλτοστρωμένοι, με ισχυρούς πλευρικούς ανέμους. Αλλά αυτό το νέο θα κάνει τους νευρικούς επιβάτες να ανησυχούν - είναι παγωμένοι.
Φωτο-- Το B787 προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Troll στην Ανταρκτική μετά την απογείωσή του από το Κέιπ Τάουν. Φωτογραφία: Norse Atlantic Airways
Η Norse Atlantic Airways προσγείωσε την Τετάρτη το Boeing 787 Dreamliner σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες από το συνηθισμένο. Προορισμός: Ανταρκτική. Ο διάδρομος είναι κατασκευασμένος από μπλε πάγο, μήκους 3.000 μέτρων και πλάτους 60 μέτρων, κατασκευασμένος από χιόνι και πάγο.
Το Dreamliner προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Troll την Τετάρτη γύρω στις 2 π.μ. σε έντονο ηλιακό φως καθώς είναι καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο. Για πρώτη φορά, το B787, ένα αεροσκάφος ευρείας ατράκτου ικανό να μεταφέρει έως και 330 επιβάτες, έφτασε στην έκτη ήπειρο.
Για πρώτη φορά, το Boeing 787 Dreamliner προσγειώθηκε στην Ανταρκτική
19 Νοεμβρίου 2023
Οι διάδρομοι προσγείωσης είναι σύντομοι, [κοντοί] ανώμαλοι, μη ασφαλτοστρωμένοι, με ισχυρούς πλευρικούς ανέμους. Αλλά αυτό το νέο θα κάνει τους νευρικούς επιβάτες να ανησυχούν - είναι παγωμένοι.
Φωτο-- Το B787 προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Troll στην Ανταρκτική μετά την απογείωσή του από το Κέιπ Τάουν. Φωτογραφία: Norse Atlantic Airways
Η Norse Atlantic Airways προσγείωσε την Τετάρτη το Boeing 787 Dreamliner σε εντελώς διαφορετικές συνθήκες από το συνηθισμένο. Προορισμός: Ανταρκτική. Ο διάδρομος είναι κατασκευασμένος από μπλε πάγο, μήκους 3.000 μέτρων και πλάτους 60 μέτρων, κατασκευασμένος από χιόνι και πάγο.
Το Dreamliner προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Troll την Τετάρτη γύρω στις 2 π.μ. σε έντονο ηλιακό φως καθώς είναι καλοκαίρι στο νότιο ημισφαίριο. Για πρώτη φορά, το B787, ένα αεροσκάφος ευρείας ατράκτου ικανό να μεταφέρει έως και 330 επιβάτες, έφτασε στην έκτη ήπειρο.
Αλλά πριν αρχίσετε να ψάχνετε για τη σωστή πτήση προς Troll, να ξέρετε ότι η πτήση N0787 δεν ήταν τακτική διαδρομή επιβατών. Μεταξύ των 45 επιβατών ήταν επιστήμονες από το Νορβηγικό Πολικό Ινστιτούτο, το οποίο είχε αναλάβει να τους παραδώσει μαζί με 12 τόνους εξοπλισμού στον ερευνητικό σταθμό Troll στο Queen Maud Land [Dronning Maud Land ] στην Ανταρκτική.
[Η Γη της Βασίλισσας Μοντ (νορβηγικά: Dronning Maud Land) είναι μέρος της Ανταρκτικής που βρίσκεται ανάμεσα στον τερματικό σταθμό του Παγετώνα Στάνκομπ-Γουίλς, στις 20°Δ, και του Παγετώνα Σιννάν, στις 44° 38'Α, με έκταση περίπου 2.500.000 χμ², καλυπτόμενη κυρίως από το Ανταρκτικό στρώμα πάγου. Η περιοχή αυτή διεκδικήθηκε από τη Νορβηγία στις 14 Ιανουαρίου 1939, αλλά η αξίωση αυτή, όπως και όλες οι άλλες στην Ανταρκτική, δεν είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη και η περιοχή υπόκειται στους όρους της Ανταρκτικής Συνθήκης. Η έτερη ανταρκτική περιοχή που διεκδικείται από τη Νορβηγία είναι το Νησί του Πέτρου Α'.
Η Γη του Ντρόνινγκ Μάουντ ονομάστηκε έτσι από τον Ρόαλντ Αμούνδσεν προς τιμήν της Βασίλισσας Μοντ της Νορβηγίας. Η αρχική περιοχή με αυτό το όνομα βρισκόταν μεταξύ των 37° και 50° Α, και ανακαλύφθηκε από τον Καπετάνιο Χιάλμαρ Ρίισερ-Λάρσεν το 1930.
Το 2005, εγκαινιάστηκε στην περιοχή, από τη Βασίλισσα Σόνγια της Νορβηγίας, ένας Νορβηγικός ερευνητικός σταθμός με την ονομασία Τρολλ.]
Δεν ήταν μια γρήγορη πτήση στον ωκεανό. Το αεροπλάνο απογειώθηκε από το Όσλο στις 13 Νοεμβρίου, προσγειώθηκε στο Κέιπ Τάουν και κατευθύνθηκε νοτιότερα το βράδυ της Τετάρτης για να κάνει μια προσγείωση ρεκόρ.
Σύμφωνα με τον Daniel Carey της Aircontact, τον μεσίτη που οργάνωσε την πτήση, ο ευρύχωρος χώρος φορτίου του B787 το έκανε το ιδανικό αεροσκάφος για αυτή την αποστολή. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο της Boeing, Paul Erlandsson, η αποδοτικότητα των καυσίμων διαδραμάτισε επίσης σημαντικό ρόλο. Το αεροπλάνο έφτασε στην Ανταρκτική και επέστρεψε στο Κέιπ Τάουν χωρίς ανεφοδιασμό.
φωτο-- Για πρώτη φορά, το Dreamliner έφτασε στην έκτη ήπειρο. Φωτογραφία: Norse Atlantic Airways
«Είναι μεγάλη τιμή για ολόκληρη την ομάδα της Norse Atlantic Airways να φτάσουν μαζί στη στιγμή ορόσημο του πρώτου B87 Dreamliner», δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της Norse Atlantic Airways, Bjørn Tore Larsen.
«Είμαστε περήφανοι που συμβάλαμε σε αυτή τη σημαντική και μοναδική αποστολή. Αυτή είναι μια πραγματική απόδειξη για τους υψηλά καταρτισμένους πιλότους μας, το πλήρωμα, καθώς και τα υπερσύγχρονα αεροσκάφη Boeing»..
Η Camilla Brekke, διευθύντρια του Νορβηγικού Πολικού Ινστιτούτου, δήλωσε ότι η χρήση ενός μεγαλύτερου αεροσκάφους θα ήταν ένας πιο πράσινος τρόπος για να φτάσετε στην περίφημα εύθραυστη ήπειρο.
"Η προσγείωση ενός τόσο μεγάλου αεροσκάφους ανοίγει εντελώς νέες ευκαιρίες εφοδιαστικής στο Troll, οι οποίες θα αποτελέσουν επίσης ώθηση για την ανάπτυξη της νορβηγικής έρευνας στην Ανταρκτική".
Και αυτό το βίντεο αφορά την τελευταία ημέρα του B787 πριν από την πτήση προς την Ανταρκτική
Πηγή: CNN Travel
https://www.youtube.com/watch?v=EqoHGwedp6k
================
σχετική μας ανάρτηση
28 Νοεμβρίου 2021
Για πρώτη φορά στην ιστορία, αεροσκάφος 190 τόνων προσγειώθηκε στην Ανταρκτική
============
Η Ανταρκτική ή Ανταρκτίδα είναι η έκτη ήπειρος της γης με έκταση περίπου 14 εκατ. τετρ. χλμ. [5η μεγαλύτερη σε έκταση ήπειρος του πλανήτη, η οποία καλύπτεται κατά 98% από πάγο (Craig 2018, σελ.29). Οι ακραίες και ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή την καθιστούν άκρως αφιλόξενη, ίσως και επικίνδυνη. Φαινομενικά, η παραπάνω περιγραφή δεν θα καθιστούσε την περιοχή πόλο έλξης για την ανάπτυξη διακρατικών ανταγωνισμών. Παρόλα αυτά, αυτό δεν έχει εμποδίσει “αδηφάγα” κράτη από το να διεκδικήσουν την παγωμένη γη και να επεκτείνουν σε αυτήν την κυριαρχία τους, καθιστώντας την με αυτόν τον τρόπο αιτία διαμάχης, αλλά και πεδίο μεγάλου ενδιαφέροντος. Γιατί όμως κράτη, όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο, ενδιαφέρονται έντονα για την Ανταρκτική;
Τα ταξίδια για την εξερεύνηση της Ανταρκτικής ξεκίνησαν τον 17ο αιώνα από Βρετανούς και συνεχίστηκαν τον 18ο και 19ο από Γάλλους και Ρώσους εξερευνητές (Craig 2018, σελ.32), όταν ακόμη η ήπειρος εθεωρείτο terra nullius. Απώτερος σκοπός των κρατών ήταν η επιστημονική έρευνα και η εδραίωση κυριαρχίας αυτών που θα έφταναν πρώτοι στην περιοχή, σε μία ένδειξη υπεροχής. Οι διεκδικήσεις δεν άργησαν να ανακύψουν, με 7 βασικά κράτη να μοιράζονται την περιοχή ήδη από το 1908 (Klotz 1990, σελ.5), ενώ αρκετές ήταν και οι τριβές που δημιουργήθηκαν λόγω κοινών διεκδικήσεων, η οποίες αποτέλεσαν ένα βασικό πολιτικό ζήτημα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (Klotz 1990, σελ.10). Έτσι, τα κράτη κατάφεραν να επεκτείνουν τις διαφορές τους και σε ένα νέο χώρο, σε μία περίοδο ιδιαίτερα τεταμένη για την διεθνή σκηνή. Νομικό-ρυθμιστικό πλαίσιο στη περιοχή ήρθε να θέσει η Συνθήκη της Ανταρκτικής το 1959, η οποία σήμανε μια νέα εποχή για την επιστημονική και πολιτική συνεργασία των κρατών.
-----
Η Συνθήκη για την Ανταρκτική και το status quo της ηπείρου
Η Συνθήκη υπεγράφη από 12 κράτη τα οποία δραστηριοποιούνταν επιστημονικά στην περιοχή εκείνη την εποχή, συγκεκριμένα την Αργεντινή, την Αυστραλία, το Βέλγιο, την Γαλλία, την Ιαπωνία, την Νέα Ζηλανδία, την Νορβηγία, την Μεγάλη Βρετανία, τις ΗΠΑ, την Νότιο Αφρική, την Σοβιετική Ένωση και την Βόρεια Ιρλανδία. Μέχρι σήμερα, ακόμη 42 χώρες έχουν προσχωρήσει στην Συνθήκη και μπορούν να συμμετέχουν στις συμβουλευτικές συναντήσεις, ενώ μόνο 29 συνολικά μπορούν να λαμβάνουν αποφάσεις
Θα μπορούσε επίσης να ειπωθεί πως η Συνθήκη ήταν αποτέλεσμα του Ψυχρού Πολέμου και της διαμάχης των τότε υπερδυνάμεων, ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίες επένδυαν σημαντικά κεφάλαια στην ήπειρο (Brady 2013, σελ.1). Χαρακτηριστικά, οι ΗΠΑ, ήδη από το 1946 και το 1955 είχαν διεξάγει 2 στρατιωτικές επιχειρήσεις στην περιοχή, οι οποίες συνέβαλαν στην εδραίωση των επιστημονικών εγχειρημάτων (Craig 2018, σελ.35).
Οι δύο βασικές αρχές στις οποίες βασίστηκε η Συνθήκη -και αποτελούν ίσως τον λόγο ύπαρξής της- είναι η διατήρηση του status quo και η προώθηση της επιστημονικής έρευνας.
Η διεκδίκηση της Ανταρκτικής από τα κράτη της Ευρώπης συνεχίστηκε με την Νορβηγία. Η ίδια, είχε προσαρτήσει ορισμένα νησιά το 1928 και το 1931 προκειμένου και αυτή να προστατεύσει τα αλιευτικά της δικαιώματα. Πέραν όμως τούτου, η Νορβηγία με το να διεκδικήσει την περιοχή Queen Maud Land, θέλησε να απωθήσει την ανάμειξη της ναζιστικής Γερμανίας στα ζητήματα της περιοχής και να ανακόψει τις προσπάθειες εγκατάστασης επιστημονικών μονάδων. Επιπλέον, ακολούθησε μια πιο εκλογικευμένη οδό σε σύγκριση με τις παραπάνω χώρες και προτίμησε να μην επεκτείνει περαιτέρω τις διεκδικήσεις της στο εσωτερικό του πόλου, καθώς δεν ήθελε να δώσει εμμέσως το έναυσμα για μία εφαρμογή ανάλογων πρακτικών σε δυνάμεις όπως η Σοβιετική Ένωση που θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε περιοχές εγγύτερα της Νορβηγίας και με μεγαλύτερο οικονομικό και στρατηγικό συμφέρον για την ίδια, όπως η Αρκτική (Klotz 1990, σελ.8). Έτσι, επιχειρεί στο 18% της επιφάνειας και φιλοξενεί μονάδες χωρών, όπως η Ιαπωνία και η Ινδία (Craig 2018, σελ.34).
--------------
Τα δύο τελευταία μέρη που προέβαλαν αξιώσεις στον πόλο δεν προέρχονται από τον ευρωπαϊκό χώρο, όμως, υπερασπίστηκαν με ανάλογο σθένος τα δικαιώματα τους στην περιοχή. Ο λόγος για τη Χιλή και την Αργεντινή, οι οποίες κινητοποιήθηκαν ύστερα από τη μεγάλη δραστηριοποίηση και το έκδηλο ενδιαφέρον των προαναφερθέντων χωρών (Child 1988, σελ.12).
Αρχικά η Χιλή, το 1940, υποστηρίζοντας ιστορικά και γεωγραφικά επιχειρήματα, ανακοίνωσε πως ασκούσε κυριαρχία σε περιοχές της ανταρκτικής χερσονήσου οι οποίες όμως επικαλύπτονταν εκ των βρετανικών κτήσεων που είχαν προηγουμένως κατακτηθεί. Για τη Χιλή, η κυριαρχία της χρονολογείτο ήδη από το 1493, όπως αυτή αποτυπώνεται στα παπικά διατάγματα του Πάπα Αλέξανδρου VI, τα οποία χώριζαν τις ισπανικές και πορτογαλικές αποικίες, αλλά και τον ανεξερεύνητο μέχρι τότε κόσμο μέσω της λεγόμενης Αλεξανδρινής γραμμής. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όταν η Χιλή απέκτησε την ανεξαρτησία της το 1810 αποκόμισε παράλληλα δικαιώματα στην Ανταρκτική. Πέραν τούτου, επικαλέστηκε την εγγύτητα με την ήπειρο και την φυσική “ένωση” των περιοχών ως γεωγραφική προέκταση της Νοτίου Αμερικής (Klotz 1990, σελ.9).
Στόχος της Χιλής ήταν η δημιουργία ενός διηπειρωτικού κράτους που θα αποτελούνταν από την Νότια Αμερική, τη χερσόνησο της Ανταρκτικής και το νησιωτικό σύμπλεγμα ανάμεσα τους και θα ήλεγχε τις θαλάσσιες οδούς, αφού ήδη κατείχε τα νησιά Cape Horn και Diego Ramirez στον πορθμό Drake (Child 1988, σελ.16). Το status αυτό θα αναβάθμιζε γεωπολιτικά τη χώρα και θα της παρείχε κυριαρχία επί των αλιευτικών δικαιωμάτων, όπως και στα υπόλοιπα κράτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου