24 Νοε 2023,
Καταρρέει η ΕΕ; Τα σημάδια αυξάνονται - και οι στρατηγικοί αναλυτές των ΗΠΑ σχεδιάζουν ήδη για μια διαφορετική Ευρώπη μετά το 2027. Μόνο στη Ρωσία οι άνθρωποι δεν πιστεύουν πραγματικά σε αυτό.
Φωτο--Σημαίες της ΕΕ μπροστά από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις Βρυξέλλες
Από Sergei Savchuk
Ανεξάρτητα από το πόσοι Ρώσοι δημοσιογράφοι και αναλυτές γράφουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι καταδικασμένη στη σημερινή λειτουργική και, πάνω απ' όλα, ηθική της μορφή και με τη μορφή έλλειψης αυτονομίας, όλα αυτά τα επιχειρήματα αντιμετωπίζονται πάντα με υπεροπτική γελοιοποίηση από τους Ρώσους «ευρωπαϊστές». Το κύριο επιχείρημα, και τους φαίνεται, το επιχείρημα της ανθρωποκτονίας, είναι ότι ακούμε για την παρακμή της Δύσης από την όχι πολύ παλιά εποχή της ΕΣΣΔ, αλλά δεν συνέβη ποτέ. Το «ναυάγιο» είναι ακόμα εκεί – με την έννοια ότι η Ευρώπη με τη μορφή της ΕΕ εξακολουθεί να είναι το πρότυπο, το μέτρο και το ανέφικτο ιδανικό για πολλούς.
[σχετικό--Ορμπάν: «Ο ρωσο-ουκρανικός πόλεμος καταστρέφει την Ευρώπη»]
Εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι άνθρωποι δεν είναι τόσο αδαείς.
Πρόσφατα, πραγματοποιήθηκε στην Ουγγαρία συνέδριο του κόμματος Fidesz, στο οποίο ο ούγγρος πρωθυπουργός και ηγέτης του κόμματος Viktor Orban έριξε βροντές και κεραυνούς κατά της ΕΕ από το θεωρείο. Ας απαριθμήσουμε απλώς τα πιο σημαντικά αξιώματα από την ομιλία του προς τους φίλους και τους συμπολίτες του στο κόμμα:
Η πολιτική των Βρυξελλών οδηγεί την Ευρώπη στο επικείμενο χάος.
Εντός της ΕΕ, υπάρχουν όλο και λιγότεροι άνθρωποι που εργάζονται και όλο και περισσότεροι που θέλουν να επιβαρύνουν το κράτος.
Η εσωτερική τάξη εξασθενεί μέρα με τη μέρα.
Η ανεξέλεγκτη μετανάστευση έχει ήδη ακούσιες συνέπειες.
Το οικονομικό χρέος της Ευρώπης αυξάνεται σταθερά.
Η φυγή κεφαλαίων προς τις "ΗΠΑ και τις ασιατικές χώρες αυξάνεται, πράγμα που σημαίνει το θάνατο της ευρωπαϊκής βιομηχανίας.
Οι Βρυξέλλες ακολουθούν μια πολιτική απομονωτισμού και όχι πραγματικής διπλωματίας.
Οποιαδήποτε αντίθετη γνώμη θα κατασταλεί.
Μέχρι το 2030, η Γερμανία θα είναι μόνο η δέκατη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο και το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γαλλία θα μείνουν ακόμη πιο πίσω
Οι άνθρωποι της παλαιότερης γενιάς στη Ρωσία και εκείνοι στο πρώην Ανατολικό Μπλοκ γενικά πρέπει να είχαν μια ισχυρή εμπειρία déjà vu τώρα.
Πολλές από τις θέσεις του Orban μπορούν να ληφθούν απευθείας από τις πολιτικές ενημερωτικές συναντήσεις που πραγματοποιήθηκαν στις σοβιετικές εκπαιδευτικές και παραγωγικές εγκαταστάσεις. Αλλά δεν ζούμε πλέον στα μέσα της δεκαετίας του 1980, αλλά στο τέλος του πρώτου τετάρτου του 21ου αιώνα. Επιπλέον, οι επαναστατικές δηλώσεις γίνονται από τον πρωθυπουργό μιας χώρας που εντάχθηκε στην ΕΕ ακριβώς πριν από 20 χρόνια, αφού το 80% των πολιτών της ψήφισαν υπέρ της ένταξης στην Ένωση στο δημοψήφισμα του 2003.
Ναι, είναι αλήθεια: η Ουγγαρία δεν είναι η μεγαλύτερη, πλουσιότερη ή ισχυρότερη χώρα στην Ευρώπη. Κατατάσσεται μόλις 13η όσον αφορά τον πληθυσμό, 18η όσον αφορά την έκταση, και η Ουγγαρία είναι ο δεύτερος αποδέκτης του δεύτερου υψηλότερου επιπέδου οικονομικής βοήθειας της ΕΕ μετά την Πολωνία.
Και αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Θα ήταν κατανοητό αν μια τέτοια λεκτική απόδραση οργανωνόταν από τον αρχηγό της κυβέρνησης μιας από τις πλουσιότερες και πιο ανεξάρτητες χώρες, ο οποίος έχει κουραστεί να τροφοδοτεί ένα σωρό τζαμπατζήδες. Αλλά το ίδιο το γεγονός ότι ένας προφανώς αμυντικός παράγοντας στην ευρωπαϊκή πολιτική παίζει τον ρόλο του ταραχοποιού και εγκαταλείπει κάθε αυτοσυγκράτηση δείχνει σαφώς ότι αυτός ακριβώς ο παράγοντας δεν έχει τίποτα άλλο να χάσει. Η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή που ακόμη και η απειλή αποκλεισμού από τον προϋπολογισμό των Βρυξελλών δεν αρκεί για να τον φιμώσει.
Για να ολοκληρωθεί η εικόνα, θα πρέπει να ρίξουμε μια ματιά στη Σλοβακία, όπου η ομάδα του Robert Fico έχει αναλάβει εντυπωσιακά τα ηνία της κυβέρνησης και της οποίας οι αξιωματούχοι αφαιρούν επιδεικτικά τις σημαίες της ΕΕ από τα γραφεία τους.
Στο υπόβαθρο αυτής της συνολικής εικόνας, πρέπει επίσης να σημειωθούν τα αποτελέσματα των εκλογών στη Γερμανία: Εκεί, ο Όλαφ Σολτς έχει πλέον αποτύχει συντριπτικά σε σημαντικά ομοσπονδιακά κρατίδια και έχει επιτύχει ένα ιστορικό αρνητικό ρεκόρ για το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα του στις εκλογές.
Οι προσπάθειες άρνησης της πραγματικότητας που ο καθένας μπορεί να αισθανθεί – είτε από τους πλουτοκράτες στις Βρυξέλλες είτε από τους οπαδούς τους στη Ρωσία – μοιάζουν όλο και περισσότερο με μια προσπάθεια να κρύψουν έναν ελέφαντα κάτω από ένα μαντήλι.
Είναι θεμελιώδες ότι οι δυτικές πηγές και τα κάθε είδους στρατηγικά σφυρηλατήματα έχουν πάψει προ πολλού να θεωρούν την κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως μια ορισμένη πιθανότητα, αλλά ως ένα εγγυημένο φινάλε.
Ο Guardian αναφέρει ότι όχι μόνο μεμονωμένες χώρες, αλλά ολόκληρη η ευρωζώνη διολισθαίνει σε ύφεση. Κατ 'αρχήν, αυτή η διαδικασία δεν είναι πιθανό να προκαλέσει χαρά στους ενδιαφερόμενους πολίτες, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι η καθοδική πορεία δεν θα σταματήσει το επόμενο έτος, αλλά θα επιταχυνθεί περαιτέρω.
Το καναδικό μη κερδοσκοπικό ίδρυμα McMUN (McGill Model United Nations) διοργανώνει επίσημα συνέδρια για να συζητήσει την τύχη της Ευρώπης μετά το 2027. Όπως μπορείτε να μαντέψετε, αυτό θα είναι αυτό που οι ξένοι παρατηρητές προβλέπουν ότι θα είναι το τελευταίο έτος στην ιστορία της ΕΕ.
Ήδη το 2019, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων διεξήγαγε εκτεταμένες δημοσκοπήσεις στη Γερμανία, τη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες, την Ιταλία, την Αυστρία, τη Σλοβακία, την Ελλάδα, την Τσεχική Δημοκρατία και την Πολωνία. Και ακόμη και τότε, πολύ πριν από την επιβολή κυρώσεων στους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους και πριν από όλα όσα συζητά σήμερα ο Βίκτορ Ορμπάν, η πλειοψηφία των ερωτηθέντων θεωρούσε την κατάρρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναπόφευκτη σε μια προοπτική 10-20 ετών. Τα αποτελέσματα της έρευνας ελήφθησαν εξαιρετικά σοβαρά υπόψη στην ίδια την Ευρώπη – τόσο πολύ που η ίδια η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανέθεσε μια έκθεση στον Ian Kearns, συγγραφέα του βιβλίου «Κατάρρευση: Η Ευρώπη μετά την Ευρωπαϊκή Ένωση», στην οποία εξετάζει τα έξι πιο πιθανά σενάρια κατάρρευσης.
Σύμφωνα με τις επιταγές του είδους, ένα τέτοιο κείμενο πρέπει πραγματικά να τελειώνει με μια εγκάρδια και οδυνηρή πρόταση. Αλλά το μόνο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι το παλιό ανέκδοτο ότι η Ουκρανία δεν πρέπει να αποθαρρυνθεί από τις ευρωπαϊκές φιλοδοξίες της. Αντίθετα, το Κίεβο θα πρέπει να υποστηριχθεί πολύ σε αυτό το θέμα, διότι όποια ένωση και αν ενταχθούν οι Ουκρανοί, είναι εγγυημένο ότι θα την προκαλέσουν να αποτύχει. Η ένταξη της Ουκρανίας ως πλήρους μέλους της ΕΕ δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, αλλά η ΕΕ ετοιμάζει ήδη ένα φύλλο στο οποίο θα τυλιχτεί και θα σκοντάψει στο νεκροταφείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου