9 Οκτ 2023
Η Νέα Ζηλανδία [Neuseeland] είναι μόνο η κορυφή... Όχι, όχι του παγόβουνου, αλλά μιας χαμένης [βυθισμένης] ηπείρου. Οι επιστήμονες έχουν φτάσει τώρα στο σημείο, όπου μπόρεσαν να σχεδιάσουν έναν χάρτη της ηπείρου που εξαφανίστηκε στον Ειρηνικό. Η έβδομη ήπειρος ονομάζεται Zealandia.
Η χαμένη ήπειρος Zealandia προβάλλεται σε μια διαστημική εικόνα της Γης
https://telegra.ph/Das-pazifische-Atlantis--Wissenschaftler-finden-untergegangenen-siebten-Kontinent-10-09
Οι επιστήμονες λένε ότι η Νέα Ζηλανδία είναι μόνο ένα μικρό μέρος ενός τεράστιου θραύσματος της Γκοντβάνα [Gondwana] που είναι σχεδόν εντελώς κρυμμένο στον ωκεανό. Τα τελευταία χρόνια, οι θαλάσσιες αποστολές και τα δορυφορικά δεδομένα όχι μόνο παρήγαγαν έναν λεπτομερή χάρτη της έβδομης ηπείρου της Νέας Ζηλανδίας, αλλά εξήγησαν επίσης την απότομη βύθισή της.
Εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν, υπήρχε μια τεράστια υπερήπειρος στη Γη που ονομάζεται Gondwana, η οποία ένωσε [ένωνε] την Αφρική και τη Νότια Αμερική, την Ανταρκτική και την Αυστραλία. Υπό την επίδραση των διαδικασιών [διεργασιών ] εντός του πλανήτη, η Γκοντβάνα σταδιακά αποσυντέθηκε. Περίπου 80 εκατομμύρια χρόνια πριν, στην Κρητιδική περίοδο, όταν οι δεινόσαυροι εξακολουθούσαν να περιφέρονται στη γη, το ανατολικό άκρο της υπερηπείρου υπέστη μια απότομη έκταση,[ ένα ισχυρό τέντωμα], κυριολεκτικά σχίστηκε σε μπλοκ: [τετράγωνα ] Ανταρκτική, Αυστραλία και το ανατολικότερο τμήμα - Νέα Ζηλανδία.
Οι γεωλόγοι μιλούν για μια έβδομη ήπειρο από τον 19ο αιώνα. Αυτό υποδεικνύεται από αρχαία πετρώματα στα νησιά της Νέας Ζηλανδίας και τα γειτονικά αρχιπελάγη χαρακτηριστικά των ηπείρων - σχιστόλιθος, γρανίτης, greywacke (πολύ σκληροί ψαμμίτες).
Σε ένα άρθρο του 2003, ο Νεοζηλανδός επιστήμονας Nick Mortimer, ο οποίος έχει αφιερώσει τη ζωή του στην εξερεύνηση αυτής της περιοχής και στην απόδειξη της ύπαρξης της έβδομης ηπείρου, έγραψε ότι από τα θαλάσσια οροπέδια Campbell και Challenger, που βρίσκονται και στις δύο πλευρές της Νέας Ζηλανδίας, οι εκσκαφείς έχουν σηκώσει το βράχο της ηπειρωτικής χώρας κατά τη διάρκεια αποστολών. Αυτό κατέστησε δυνατή την κατά προσέγγιση οριοθέτηση των ορίων του οικοδομικού τετραγώνου και την εκτίμηση της έκτασής του.
Έως και το 95% της Zealandia, όπως ονομάζεται η χαμένη ήπειρος, είναι κρυμμένο κάτω από το νερό. Οι επιστήμονες συλλέγουν δεδομένα από ωκεάνιες [θαλάσσιες] αποστολές και δορυφόρους εδώ και πολλά χρόνια, ανακατασκευάζοντας τελικά μια εικόνα αυτού του τμήματος του φλοιού της Γης.
Το 2014, ο Mortimer και ο συνάδελφός του Hamish Campbell δημοσίευσαν το βιβλίο "Zealandia: We Discovered a Continent" και λίγα χρόνια αργότερα, ένα άρθρο από μια μεγάλη ομάδα συγγραφέων με λεπτομερείς αναφορές στο GSA Today προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση.
«Η Zealandia είναι ένα παράδειγμα για το πώς μπορείς να παραβλέψεις [πώς μπορεί να χαθεί] κάτι μεγάλο και προφανές. Με βάση ένα μεγάλο όγκο δεδομένων, που αποκτήθηκαν κυρίως τις τελευταίες δύο δεκαετίες, διαπιστώσαμε ότι η Zealandia δεν είναι [ένα θαλάσσιο νησί], θαλάσσια νησιά, αλλά μια ολόκληρη ήπειρος πέντε εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων», γράφουν οι επιστήμονες.
Η Zealandia είναι συγκρίσιμη με την Ινδία, η οποία ήταν επίσης μέρος της Gondwana. Είναι η νεότερη και λεπτότερη ήπειρος. Έχει πεδιάδες, βουνά, οροπέδια, τάφρους και υφαλοκρηπίδες. Μόνο που σήμερα όλα είναι κάτω από το νερό. Η ήπειρος χωρίζεται από την Αυστραλία από τη Θάλασσα της Τασμανίας, η οποία γέμισε ένα μεγάλο ρήγμα στο φλοιό της Γης που είχε σταματήσει πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια. Η Νέα Ζηλανδία είναι επίσης η νεότερη ήπειρος στη γη.
Τα παλαιότερα πετρώματα που βρέθηκαν εδώ σχηματίστηκαν πριν από μισό δισεκατομμύριο χρόνια. Οι ερευνητές ελπίζουν να βρουν ακόμη παλαιότερους βράχους, όπως και σε άλλες ηπείρους. Αυτό υποδεικνύεται από τη χρονολόγηση με βάση την αναλογία των ραδιενεργών ισοτόπων σε κλαστικά ζιργκόν και εγκλείσματα τήξης [τήγματος] μανδύα – ηλικίας άνω των δυόμισι δισεκατομμυρίων ετών.
Οι ήπειροι είναι πολύ παλιά μπλοκ του φλοιού της γης, που αποτελούνται από γρανίτες και γνεύσιους που συνεχώς επεξεργάζονται [ανακατασκευάζονται] και καλύπτονται με παχιά στρώματα ιζηματογενών πετρωμάτων. Το πάχος τους είναι 30 έως 45 χιλιόμετρα. Φαίνεται να κολυμπούν στη μέση νέων, βαριών και λεπτών πλακών βασάλτη.
Η Zealandia είναι περίπου τρεις φορές πιο λεπτή. Σύμφωνα με γεωφυσικά δεδομένα, το πάχος φτάνει τα 30 ή ακόμη και 40 χιλιόμετρα (στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας) σε ορισμένα μέρη, αλλά μόνο 18 χιλιόμετρα κατά μέσο όρο. Αυτή η παραδοξότητα εξηγήθηκε από Ρώσους επιστήμονες. Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στα Papers of the Academy of Sciences, ανέλυσαν τα δεδομένα από τις ωκεάνιες γεωτρήσεις και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μετά την απόσχιση από την Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία ήταν πολύ λιγότερο πνιγμένη και ακόμη και στραγγισμένη στην περιοχή του Lord Howe Rise, για παράδειγμα.
Για τους γεωλόγους, η ύπαρξη της έβδομης ηπείρου είναι σχεδόν δεδομένο [ τόσο καλή όσο μια τελειωμένη συμφωνία]. Το αν οι γεωγράφοι το αναγνωρίζουν και το συμπεριλαμβάνουν στα σχολικά βιβλία δεν είναι τόσο σημαντικό. Το κυριότερο είναι να μελετήσουμε λεπτομερώς την περιοχή και την ιστορία της. Οι θαλάσσιες αποστολές, στις οποίες λαμβάνονται δείγματα πετρωμάτων από μεγάλα βάθη και αναλύονται προσεκτικά, βοηθούν σε αυτό. Για παράδειγμα, επιστήμονες από τη Νέα Ζηλανδία και τον Καναδά έχουν βρει ίχνη βαθιάς τήξης που ήταν ενσωματωμένα στα στρώματα πετρωμάτων κατά τη διάρκεια της αποσύνθεσης αυτού του τμήματος της Γκοντβάνα. Και αυτό το τήγμα έχει παρόμοια σύνθεση με αυτή που βρίσκεται στη ρίζα των αρχαίων ηπείρων. Αυτό είναι ένα άλλο επιχείρημα για την πραγματικότητα της Zealandia.
Στο νέο έγγραφο, ο Mortimer και οι συνεργάτες του δημιούργησαν έναν λεπτομερή γεωλογικό χάρτη της ηπείρου και ήταν σε θέση να περιγράψουν τη διαίρεση της Gondwana με περισσότερες λεπτομέρειες. Σύμφωνα με τα στοιχεία τους, η Αυστραλία και η Ανταρκτική χωρίστηκαν πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, με τη Zealandia να εξακολουθεί να συνδέεται με τη Δυτική Ανταρκτική. Ο διαχωρισμός διήρκεσε περίπου δύο δεκάδες εκατομμύρια χρόνια, γεγονός που οδήγησε σε απότομη αραίωση της ηπειρωτικής βάσης και πλημμύρες.
==============
Η Γη έχει μια κρυφή ήπειρο που ονομάζεται « Zealandia » κρυμμένη στον Ειρηνικό Ωκεανό και συνδέεται με τη Νέα Ζηλανδία, σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα.
Zealandia: Earth’s Hidden Continent
https://rock.geosociety.org/net/gsatoday/archive/27/3/pdf/GSATG321A.1.pdf
Μια ομάδα 11 ερευνητών διαπίστωσε ότι η Νέα Ζηλανδία και η Νέα Καληδονία αποτελούν στην πραγματικότητα μέρος μιας τεράστιας μονής πλάκας ηπειρωτικού φλοιού 4,9 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων, που είναι ξεχωριστή από την Αυστραλία.
Η μελέτη ( Zealandia - Earth's Hidden Continent ), που δημοσιεύθηκε από τη Γεωλογική Εταιρεία της Αμερικής , διαπίστωσε ότι η περιοχή είναι κατά 94 τοις εκατό βυθισμένη, κυρίως ως αποτέλεσμα της λέπτυνσης του φλοιού πριν από την υπερηπειρωτική διάσπαση, χρησιμοποιώντας αναβαθμισμένο δορυφορικό χάρτη ανύψωσης [satellite-based elevation] και βαρύτητας τεχνολογία [gravity map technology]
«Η επιστημονική αξία της ταξινόμησης της Zealandia ως ηπείρου είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα επιπλέον όνομα σε μια λίστα», έγραψαν οι επιστήμονες.
«Το γεγονός ότι μια ήπειρος μπορεί να είναι τόσο βυθισμένη αλλά μη κατακερματισμένη την καθιστά ένα χρήσιμο και προκλητικό γεωδυναμικό τελικό μέλος στην εξερεύνηση της συνοχής και της διάσπασης του ηπειρωτικού φλοιού».
Η ομάδα λέει ότι θα πρέπει να θεωρείται μια γεωλογική ήπειρος, αντί για την προηγουμένως διαδεδομένη θεωρία ότι ήταν μια συλλογή από ηπειρωτικά νησιά και θραύσματα.
«Με βάση διάφορες γραμμές γεωλογικών και γεωφυσικών στοιχείων, ιδιαίτερα εκείνων που συσσωρεύτηκαν τις τελευταίες δύο δεκαετίες, υποστηρίζουμε ότι η Ζηλανδία δεν είναι μια συλλογή μερικώς βυθισμένων ηπειρωτικών θραυσμάτων αλλά είναι μια συνεκτική ήπειρος 4,9 M km 2», καταλήγει η μελέτη .
Καθώς οι γεωλόγοι υπολογίζουν την Ευρώπη και την Ασία ως μια γιγάντια ήπειρο που ονομάζεται « Ευρασία », η νέα προσθήκη της Ζηλανδίας ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των επίσημων γεωλογικών ηπείρων σε επτά.
Το πάχος του φλοιού της Ζηλανδίας κυμαίνεται συνήθως από 10 έως 30 χιλιόμετρα (έξι έως 19 μίλια) και είναι περίπου το μέγεθος της Ινδίας.
Πιστεύεται ότι αποκόπηκε από την Ανταρκτική πριν από περίπου 100 εκατομμύρια χρόνια, και στη συνέχεια πάλι από την Αυστραλία πριν από περίπου 80 εκατομμύρια χρόνια.
Οι ερευνητές πίσω από τη μελέτη αποκαλούν τη Ζηλανδία «πραγμάτωση» "realization" και όχι «ανακάλυψη», καθώς η Νέα Ζηλανδία θεωρείται μια ήπειρος από μόνη της από ορισμένους ειδικούς στον τομέα εδώ και χρόνια.
«Αυτή δεν είναι μια ξαφνική ανακάλυψη, αλλά μια σταδιακή συνειδητοποίηση· μόλις πριν από 10 χρόνια δεν θα είχαμε τα συσσωρευμένα δεδομένα ή την εμπιστοσύνη στην ερμηνεία για να γράψουμε αυτό το έγγραφο», έγραψαν οι συγγραφείς της μελέτης.
«Η Zealandia δείχνει ότι το μεγάλο και το προφανές στη φυσική επιστήμη μπορεί να αγνοηθεί».
[Θεωρία της Γαίας--η Γη λειτουργεί ως ένα είδος υπεροργανισμού .
ο πλανήτης Γη ως αυτορυθμιζόμενο ζωντανό ον," The Ages of Gaia "του συγγραφέα James Lovelock]
ένας πλανήτης που μεταμορφώνεται από ένα αυτοεξελισσόμενο και αυτορυθμιζόμενο ζωντανό σύστημα .
Ο προκύπτων όρος " Γαία " επιλέχθηκε - από την Ελληνίδα θεά που έβγαλε τον ζωντανό κόσμο από το Χάος -
«Ολόκληρο το φάσμα της ζωντανής ύλης στη Γη, από τις φάλαινες μέχρι τους ιούς και από τις βελανιδιές μέχρι τα φύκια, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποτελεί μια ενιαία ζωντανή οντότητα ικανή να διατηρήσει την ατμόσφαιρα της Γης για να ταιριάζει στις συνολικές ανάγκες της και προικισμένη με ικανότητες και δυνάμεις πολύ πέρα από εκείνες των συστατικών μερών της. [Η Γαία μπορεί να οριστεί] ως μια σύνθετη οντότητα που περιλαμβάνει τη βιόσφαιρα, την ατμόσφαιρα, τους ωκεανούς και το έδαφος της Γης. Το σύνολο αποτελεί μια ανάδραση των κυβερνητικών συστημάτων που επιδιώκει ένα βέλτιστο φυσικό και χημικό περιβάλλον για τη ζωή σε αυτόν τον πλανήτη. Σε ποιο βαθμό η συλλογική μας νοημοσύνη αποτελεί επίσης μέρος της Γαίας; Αποτελούμε ως είδος ένα νευρικό σύστημα της Γαίας και έναν εγκέφαλο που μπορεί συνειδητά να προβλέψει τις περιβαλλοντικές αλλαγές;
υπήρχαν πάντα καταβόθρες, αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται ότι τόσο η σοβαρότητα όσο και ο αριθμός των γιγάντιων καταβόθρων έχουν αυξηθεί δραματικά. Γιατί ακριβώς, λοιπόν, τόσο πολλές γιγάντιες καταβόθρες εμφανίζονται σε όλη την Αμερική ξαφνικά; Συμβαίνει κάτι με τον φλοιό της γης ή υπάρχει κάποια άλλη εξήγηση;
Οι «ειδικοί» κατηγορούν αυτήν την επιδημία καταβόθρων σε πράγματα όπως χαλαρό έδαφος, όξινα υπόγεια ύδατα, νέες κατασκευές, σωλήνες νερού με διαρροές, ανθρακωρυχεία, σπασίματα, μεγάλες περιόδους ξηρασίας που ακολουθούνται από βροχή και εξάντληση των υπόγειων υδροφορέων, αλλά καταλαβαίνουν πραγματικά τι συμβαίνει?
Γιγαντιαίες τρύπες ανοίγονται σε όλη τη γη και καταπίνουν σπίτια, κτίρια, δρόμους και μερικές φορές ακόμη και ανθρώπους.
Γιατί λοιπόν συμβαίνει αυτό;
Γίνεται πιο ασταθής ο φλοιός της γης;
Ή μήπως κάτι άλλο δουλεύει;
==========
Zealandia, η έβδομη ήπειρος της Γης
βρίσκεται ανατολικά της Αυστραλίας,βυθίστηκε μετά από ένα γεγονός που άλλαξε την ταχύτητα και την κατεύθυνση των περισσότερων τεκτονικών πλακών του πλανήτη...
Έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας ηπείρου:
Είναι υπερυψωμένη πάνω από τη γύρω περιοχή, έχει χαρακτηριστική γεωλογία, καλά καθορισμένη περιοχή, ο φλοιός είναι πολύ παχύτερος από τον πυθμένα του ωκεανού και έκταση 4,9 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, χωρίς να συνδέεται με άλλες ηπείρους
Οι ήπειροι της Γης κινούνται και αλλάζουν την εμφάνισή τους από τότε που ο πλανήτης ήταν περίπου 1 δισεκατομμυρίου ετών.
Η αιτία είναι η τεκτονική πλακών , μια διαδικασία με την οποία μεγάλα, στερεά κομμάτια λιθόσφαιρας, ο εξωτερικός φλοιός, κινούνται και γλιστρούν πάνω από το μανδύα, ένα χαμηλότερο στρώμα. Όλες αυτές οι κινήσεις προκαλούν σεισμούς, ηφαιστειακή δραστηριότητα και βουνά.
Και, επιπλέον, αλλάζουν την όψη του πλανήτη: η Γη περνάει από κύκλους στους οποίους μικροί ήπειροι ενώνονται σε μια υπερήπειρο και μετά θρυμματίζεται ξανά σε μικρά κομμάτια.
Η τελευταία από τις μεγάλες υπερηπείρους ήταν η Παγγαία , αλλά πριν από αυτήν υπήρχαν και άλλες.
Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν 15 μεγάλες τεκτονικές πλάκες και δεκάδες μικρότερα μπλοκ που καθορίζουν την ύπαρξη έξι ηπείρων που αναδύονται από τα κύματα.
Ωστόσο, το 2017 μια διεθνής ομάδα επιστημόνων παρουσίασε στοιχεία που υποστηρίζουν την ύπαρξη μιας έβδομης ηπείρου . Αυτή είναι η Zealandia , μια χερσαία μάζα σχεδόν πλήρως βυθισμένη στον Ειρηνικό και βρίσκεται ανατολικά της Αυστραλίας.
«Η Ζηλανδία είναι μια ήπειρος που είναι βυθισμένη κάτω από τον Ειρηνικό Ωκεανό και από την οποία αναδύονται μόνο τα ψηλότερα βουνά της , που είναι τα νησιά της Νέας Ζηλανδίας και της Νέας Καληδονίας», εξηγεί η Laia Alegret , παλαιοντολόγος στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα και συν-συγγραφέας της έρευνας. ., χάρη σε μια υποτροφία Leonardo από το Ίδρυμα BBVA.
«Αναγνωρισμένη ως η έβδομη ήπειρος, έχει μια πολύ ασυνήθιστη γεωγραφία επειδή είναι κυρίως βυθισμένη σε βάθος μεγαλύτερο από ένα χιλιόμετρο, ενώ οι άλλες έξι ήπειροι έχουν εκτεταμένες εκτάσεις γης που αναδύονται στην επιφάνεια».
Ζηλανδία, η βυθισμένη ήπειρος
Η Zealandia , γνωστή και ως Tasmantis , είναι μια μάζα με έκταση σχεδόν πέντε εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα (περισσότερο από τη μισή Αυστραλία), που βρίσκεται ανατολικά της Ωκεανίας.
Σήμερα, τα περισσότερα από τα ύψη της Ζηλανδίας είναι κρυμμένα από τον ωκεανό, υψώνοντας μόνο περίπου 1.000 έως 1.500 μέτρα πάνω από τον πυθμένα της θάλασσας.
Αλλά το 7% αυτής της ηπείρου αναδύεται και δημιουργεί ένα πλήθος νησιών.
Μεταξύ αυτών είναι, Νέα Ζηλανδία, τα νησιά των Αντίποδων, Auckland, Bounty, Campbell, Chatham, ... καθώς και τμήματα της Νέας Καληδονίας.
Συνολικά, σήμερα περίπου πέντε εκατομμύρια άνθρωποι ζουν στη Ζηλανδία , καθιστώντας την τη δεύτερη λιγότερο πυκνοκατοικημένη ήπειρο στη Γη, μόνο πίσω από την Ανταρκτική .
Η ύπαρξη αυτής της ηπείρου άρχισε να εξετάζεται στη δεκαετία του ογδόντα, αλλά μόλις το 2017, μια ομάδα 32 επιστημόνων κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ζηλανδία πληροί τις προϋποθέσεις για να θεωρείται ήπειρος.
Χάρη στις μετρήσεις που έγιναν στο πλοίο " JOIDES Resolution ", στο πλαίσιο του "International Ocean Discovery Program" ( IODP ), οι ερευνητές επιβεβαίωσαν ότι είναι υπερυψωμένο σε σύγκριση με τη γύρω περιοχή, ότι έχει μια χαρακτηριστική γεωλογία, μια καλά καθορισμένη περιοχή και ένα φλοιό παχύτερο από αυτό που υπάρχει στον πυθμένα του ωκεανού.
Πριν από 60 έως 85 εκατομμύρια χρόνια αυτή η μάζα γης αποσπάστηκε από την αρχαία υπερήπειρο της Γκοντβάνα, [Gondwana ,] δημιουργώντας τους σπόρους της σημερινής Αυστραλίας, της Ανταρκτικής και της Θάλασσας της Τασμανίας.
Αργότερα, πριν από περίπου 35 έως 50 εκατομμύρια χρόνια, ολόκληρη η περιοχή υποχώρησε, δηλαδή βυθίστηκε, περίπου ένα χιλιόμετρο, για να φτάσει στο σημερινό βάθος.
Ταυτόχρονα, αυτές οι πιέσεις χαλάρωσαν πολλά στρώματα πετρωμάτων και υποθαλάσσια ηφαίστεια που σχηματίστηκαν σε όλο τον δυτικό Ειρηνικό.
Η προέλευση αυτών των φαινομένων βρίσκεται στις ισχυρές δυνάμεις του δακτυλίου της φωτιάς του Ειρηνικού, μιας ραφής μήκους 40.000 χιλιομέτρων που εκτείνεται κατά μήκος των δυτικών ακτών της Βόρειας και Νότιας Αμερικής, της Αλάσκας, της Ιαπωνίας, του δυτικού Ειρηνικού και της Νέας Ζηλανδίας.
Σε αυτή τη ζώνη υπάρχουν 425 ηφαίστεια, το 75% αυτών στον πλανήτη, και το 90% των σεισμών συμβαίνουν.
«Το Δαχτυλίδι της Φωτιάς του Ειρηνικού είναι μια περιοχή (...) που προκύπτει από τη γεωλογική διαδικασία της καταβύθισης , στην οποία μια τεκτονική πλάκα βυθίζεται υπόγεια», εξηγεί η παλαιοντολόγος Laia Alegret .
Ένα "γεγονός ρήξης υποβύθισης"
Όπως συνεχίζει, ο σχηματισμός αυτού του δακτυλίου, πριν από περίπου 50 εκατομμύρια χρόνια, «είναι ένα μυστήριο».
Αλλά η Zealandia έχει ενδιαφέρουσες πληροφορίες να συνεισφέρει:
«Το άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Geology» προτείνει ότι ένα γεγονός ρήξης βύθισης εξαπλώθηκε σε όλο τον Δυτικό Ειρηνικό εκείνη την εποχή.
« Η διαδικασία θα ήταν παρόμοια με έναν εξαιρετικά αργό μαζικό σεισμό που ανέστησε αρχαία ρήγματα καταβύθισης που ήταν αδρανή για εκατομμύρια χρόνια, αλλά που άρχισαν να κινούνται ξανά».
Μια ολόκληρη αναγέννηση αδρανών τεκτονικών κινήσεων.
Αν και δεν υπάρχει άλλο σενάριο όπου μπορεί να παρατηρηθεί μια τέτοια διαδικασία, η Laia Alegret τονίζει ότι είναι σαφές ότι,
«Αυτά τα γεγονότα μπορούν να αλλάξουν δραματικά τη γεωγραφία των ηπείρων».
Στην περίπτωση της διαδικασίας που οδήγησε στη Ζηλανδία, ένα μεμονωμένο γεγονός,
«δημιούργησε φυσικούς πόρους, επηρέασε το παγκόσμιο κλίμα και άλλαξε την κατεύθυνση και την ταχύτητα κίνησης σχεδόν όλων των τεκτονικών πλακών στον πλανήτη.
«Ήταν πραγματικά ένα γεγονός παγκόσμιας σημασίας».
«Τα στοιχεία μας, που ελήφθησαν από τη Ζηλανδία, δείχνουν ότι αυτά τα γεγονότα μπορούν να αλλάξουν δραματικά τη γεωγραφία των ηπείρων », γράφουν οι ερευνητές
Ισχυρός και αργός σεισμός
Σύμφωνα με τα συμπεράσματά τους, ένα «γεγονός ρήξης καταβύθισης», παρόμοιο με έναν τεράστιο, αργό σεισμό, εξαπλώθηκε στον δυτικό Ειρηνικό, προκαλώντας δονήσεις και ηφαίστεια, αλλά και αναζωογονώντας αρχαία ρήγματα .
Σε αυτά, συνέβη μια «ανάσταση της καταβύθισης», που σημαίνει ότι οι σταματημένες πλάκες ξαναμπήκαν κάτω από τον φλοιό.
«Αυτή η έννοια της «ανάστασης με καταβύθιση» είναι μια νέα ιδέα που μπορεί να βοηθήσει στην εξήγηση πολλών γεωλογικών παρατηρήσεων», προτείνουν στο έγγραφό τους.
Ωστόσο, όπως έγραψαν, η Γη μπορεί να έχει βιώσει λιγότερα από 100 από αυτά τα φαινόμενα σε ολόκληρη την ιστορία της.
« Ποιες ήταν οι συνέπειες αυτών των γεωγραφικών αλλαγών για τα φυτά , τα ζώα ή το κλίμα», ρώτησαν.
"Μπορούμε να σχεδιάσουμε μοντέλα υπολογιστών για να περιγράψουμε τις γεωλογικές διεργασίες που συνέβησαν σε βάθος; Εξακολουθούμε να εργαζόμαστε πάνω σε αυτό."
Αυτό που είναι γνωστό, προς το παρόν, είναι ότι αυτός ο κατακλυσμός άλλαξε την κατεύθυνση και την ταχύτητα των περισσότερων τεκτονικών πλακών της Γης.
Το τερατώδες φαινόμενο που δημιούργησε και βύθισε τη Ζηλανδία είχε παγκόσμια εμβέλεια.
Τώρα οι ερευνητές είναι πεπεισμένοι ότι μπορούν να μελετήσουν τι συνέβη και γιατί...
όλες οι ήπειροι της Γης ενώθηκαν σε μια υπερήπειρο Παγγαία, η οποία τελικά χωρίστηκε σε Ευρασία, Βόρεια Αμερική, Αφρική, Ανταρκτική, Νότια Αμερική και Αυστραλία. [και στην 7 ήπειρο Zealandia]
Η κατανόηση του πώς έμοιαζε η Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια θα μπορούσε να βοηθήσει στην εύρεση πολύτιμων κοιτασμάτων ορυκτών, λένε οι ειδικοί.
==============
το σχετικό μας βίντεο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου