Φίδι του είδους "Territory long carpet python" με τρία μάτια
Αυστραλία, Βόρεια Επικράτεια, εντοπίστηκε φίδι με δυσμορφία, που είχε τρία λειτουργικά μάτια.
το βρήκαν εργάτες κήπου στις Outback περιοχές, που έχουν τροπικό κλίμα και βλάστηση τύπου σαβάνας, στη μικρή αραιοκατοικημένη πόλη Humpty Doo (on the Arnhem Highway).
Στα τέλη Μαρτίου, το παρέδωσαν στους ειδικούς άγριας ζωής "NT Parks and Wildlife"
Διαπίστωσαν ότι ήταν νεαρός Ταπιτοπύθωνας (carpet python) μόλις τριών μηνών και μήκους 40cm.
Το ονόμασαν Monty.
Ο Ranger Ray Chatto επιβεβαίωσε ότι το φίδι πέθανε την περασμένη εβδομάδα. όπως δήλωσε στο NT News "είναι αξιοσημείωτο ότι ήταν σε θέση να επιβιώσει τόσο πολύ διάστημα στη φύση και αγωνίστηκε για να τραφεί, πριν πεθάνει"
Ο Monty υποβλήθηκε σε ακτινογραφία, που αποκάλυψε την ύπαρξη του επιπλέον ματιού, σε επιπλέον εσοχή του κρανίου του.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το τρίτο μάτι πιθανότατα αναπτύχθηκε πολύ νωρίς, κατά τη διάρκεια του εμβρυϊκού σταδίου ανάπτυξης.
όπως είπαν «Είναι εξαιρετικά απίθανο ότι αυτό οφείλεται σε περιβαλλοντικούς παράγοντες και είναι σχεδόν σίγουρα ένα φυσικό φαινόμενο, καθώς τα παραμορφωμένα ερπετά είναι σχετικά συνηθισμένα».
Τα απομεινάρια του Monty βρίσκονται τώρα στο ερευνητικό κέντρο "Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation (CSIRO)" στο Darwin.
*********************
Οι πύθωνες του είδους "Territory long carpet python" βρίσκονται συνήθως σε όλη την Αυστραλία και μπορούν να μεγαλώσουν μέχρι και τα τρία μέτρα.
Το μη δηλητηριώδες αυτό είδος τρώει βατράχια, σαύρες, πουλιά και μικρά θηλαστικά.
πηγή 2-5-19
https://www.dailymail.co.uk/news/article-6978495/Mutant-three-eyed-snake-called-Monty-Australian-Outback.html
**************************
Συνηθισμένη μετάλλαξη να έχουν 3 ακόμα και 4 μάτια κάποιες σαύρες
ο Krister Smith, παλαιοντολόγος στο ερευνητικό ίδρυμα Senckenberg, στη Γερμανία, αναφέρει στην Current Biology ότι, πριν από 49 εκατομμύρια χρόνια, το "four-eye club" είχε άλλο ένα μέλος - μια σαύρα δυο μέτρων, του είδους Saniwa ensidens.Η "four-eye" σαύρα "Saniwa ensidens" είχε δύο όργανα ανίχνευσης φωτός (αδένες pineal gland) στην κορυφή του κρανίου
Το πλάσμα χρησιμοποιούσε αυτό το "τρίτο και τέταρτο μάτι" ως μέρος μιας βιολογικής πυξίδας που το βοηθούσε να προσανατολιστεί, ή σαν «βιολογικό ρολόι»
αυτό το φωτοευαίσθητο κωνοειδές (pineal gland) όργανο βρίσκεται σε πολλά μικρά σπονδυλωτά όπως ψάρια και βατράχια, ανέφεραν οι ερευνητές. Τα βοηθάει να αντιληφθούν την πόλωση του φωτός και να χρησιμοποιήσουν αυτές τις πληροφορίες για να προσανατολιστούν γεωγραφικά.
πηγή 2-4-18
https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-5559243/Extinct-monitor-lizard-FOUR-eyes-including-two-head.html
*****************************
τι είναι το Τρίτο Μάτι (ή Βρεγματικό μάτι "parietal eye") και τι αντιπροσωπεύει από την άποψη της βιολογικής εξέλιξηςτα σπονδυλωτά συνήθως έχουν μόνο δύο μάτια (όχι σαν τα ασπόνδυλα, τα περισσότερα από τα οποία έχουν τουλάχιστον τέσσερα μάτια)
Ωστόσο, υπάρχουν εξαιρέσεις. Ορισμένα ψάρια, αμφίβια και ερπετά έχουν ένα τρίτο, το λεγόμενο βρεγματικό μάτι "parietal eye"
Το σχήμα του αδένα μοιάζει με κουκουνάρι (pine cone) και από αυτό πήρε το όνομα του
Ο pineal gland αδένας βρίσκεται στον epithalamus , κοντά στο κέντρο του εγκεφάλου, ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια, τοποθετημένο σε αυλάκι όπου ενώνονται τα δύο μισά του thalamus
Ανεπτυγμένα σπονδυλωτά έχασαν τους κωνικούς αδένες "pineal glands" κατά τη διάρκεια της εξέλιξής τους.
Από την άποψη της βιολογικής εξέλιξης, ο αδένας pineal gland αντιπροσωπεύει ένα είδος ατροφίας φωτοϋποδοχέα (atrophied photoreceptor). Στον υποθάλαμο (epithalamus) ορισμένων ειδών αμφιβίων και ερπετών, συνδέεται με ένα όργανο ανίχνευσης φωτός , το οποίο είναι γνωστό και ως ο βρεγματικός οφθαλμός parietal eye, ο οποίος ονομάζεται επίσης και pineal eye ή το τρίτο μάτι. Καλύπτεται συνήθως με το δέρμα, βρίσκεται στην κορυφή του κεφαλιού και βοηθά τα πλάσματα που το κατέχουν να ανιχνεύουν φωτισμό χαμηλού επιπέδου. έτσι έχουν τη δυνατότητα πλοήγησης (εύρεσης της διαδρομής τους) υπό το φως του φεγγαριού ή το φως των αστεριών.
Ο René Descartes πίστευε ότι ο ανθρώπινος κωνοειδής αδένας (pineal gland) είναι η «κύρια έδρα της ψυχής».
Η κύρια λειτουργία αυτού του εγκεφαλικού αδένα είναι η παραγωγή μελατονίνης. Η μελατονίνη έχει διάφορες λειτουργίες στο κεντρικό νευρικό σύστημα, το σημαντικότερο από το οποίο είναι να συμβάλλει στη ρύθμιση των μορφών ύπνου. Η παραγωγή μελατονίνης διεγείρεται από το σκοτάδι και αναστέλλεται από το φως
****************************
Αφού πολλές σαύρες έχουν ένα βρεγματικό μάτι, γνωστό και ως τρίτο μάτι, τότε και τα φίδια έχουν επίσης αυτή τη δομή (since snakes are just one group of legless lizards)
Ωστόσο οι μελέτες για τα βρεγματικά μάτια των φιδιών είναι σχεδόν ανύπαρκτες
Ίσως αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, λαμβάνοντας υπόψη πόσο λίγα ξέρουμε για άλλα βασικά στοιχεία της φυσιολογίας των φιδιών, όπως το πόσο καλά μπορούν να ακούσουν ή αν κοιμούνται ή όχι.
Τα αποδεικτικά στοιχεία για την ύπαρξη ενός βρεγματικού ματιού στα φίδια είναι ελάχιστα στην καλύτερη περίπτωση και παρά τα αποδεικτικά στοιχεία για την απουσία του, "εκπληκτικά λίγα είδη έχουν μελετηθεί", μόλις επτά από το 1979, και από τότε σχεδόν καθόλου άλλα.
Έχουν διεξαχθεί λεπτομερείς μελέτες σχετικά με το κωνοειδές όργανο ενός μόνο είδους, το Natrix natrix , το "European Grass Snake", σε αντίθεση με ένα μεγάλο μέρος των εργασιών για το κωνοειδές σύμπλεγμα των σαυρών και των tuataras
Η ιστορία της εξέλιξης του βρεγματικού ματιού βοηθάει στην κατανόηση των υποθέσεων που έγιναν για τα snake parietal eyes, ελλείψει πολύ άμεσης έρευνας πάνω σε αυτά.
Τα Tuataras και πολλές σαύρες έχουν σχετικά καλά αναπτυγμένα βρεγματικά μάτια.
Αυτά τα όργανα βλέπουν προς τα πάνω ανάμεσα στα οστά του κρανίου και αν δεν καλύπτονται από δέρμα, συνδέουν αποτελεσματικά τον έξω κόσμο με τον εγκέφαλο με τον εγκέφαλο (περισσότερο ή λιγότερο όπως κάνουν τα "κανονικά" μας μάτια).
Στις νεαρές σαύρες, το άνοιγμα στο κρανίο είναι μεγάλο και σε σχήμα Τ, όπως και η γνωστή μαλακή fontanelle του κρανίου ενός νεογέννητου ανθρώπου , ενώ σε ενήλικες σαύρες το άνοιγμα οστεοποιείται και μπορεί να κλείσει εντελώς, αργά στη ζωή.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι παλαιοντολόγοι συζήτησαν αν οι τρύπες στα parietal οστά των απολιθωμένων κρανίων ήταν απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία για τα αρχαία βρεγματικά μάτια (parietal eyes).
Έχει προταθεί ότι μια μακρά εξελικτική ιστορία στις τροπικές περιοχές θα μπορούσε να οδηγήσει στην απώλεια του βρεγματικού ματιού, επειδή οι αλλαγές στο μήκος της ημέρας είναι τόσο μικρές κοντά στον Ισημερινό.
Η απώλεια των βρεγματικών οφθαλμών υποστηρίζεται επίσης από τον αναπτυξιακό σχηματισμό και στη συνέχεια τη σύντηξη με τον "pineal gland" αδένα σε έμβρυα φιδιών, πουλιά και θηλαστικά.
Έτσι, τα φίδια όπως και τα περισσότερα θηλαστικά , πουλιά, χελώνες και τα περισσότερα αμφίβια, έχουν χάσει τα βρεγματικά τους μάτια αλλά διατηρούν ένα φωτοευαίσθητο κωνοειδές όργανο στον εγκέφαλο που δεν εκτίθεται άμεσα στο εξωτερικό του κρανίου.
Με την πρώτη ματιά, δεν φαίνεται λογικό να έχουμε έναν βαθύ φωτοδέκτη εγκεφάλου που δεν συνδέεται με τον έξω κόσμο, διότι δεν φαίνεται να είναι σε θέση να αντιληφθεί το φως ή το σκοτάδι από το εσωτερικό του κρανίου.
Αλλά τα δύο πλευρικά μάτια επιτρέπουν στο φως να εισέλθει στον εγκέφαλο, είναι αυτό το φως, που αισθάνεται το pineal όργανο.
Οι άνθρωποι έχουν επίσης τα κωνοειδή "pineal"όργανα και σαφώς δεν έχουν τρίτο μάτι (εκτός από την ελληνική μυθολογία και τα παραμύθια του Grimm). Σκεφτείτε πόσο νυσταγμένοι αισθάνεστε όταν πρέπει να σηκωθείτε πριν από την ανατολή του ήλιου ή πόσο ξύπνιος αισθάνεστε όταν ένα έντονο φως ανάβει τη νύχτα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι το κωνικό σας όργανο αισθάνεται το φως του περιβάλλοντος ή το σκοτάδι και ρυθμίζει τα επίπεδα μελατονίνης σας, λέγοντάς σας (εάν είναι φωτεινό) να ξυπνήσετε ή (αν είναι σκοτεινό) να παραμείνετε κοιμισμένοι.
Η μελατονίνη συντίθεται επίσης απευθείας από το βρεγματικό μάτι των σαυρών. Παρόλο που το κωνοειδές όργανο μπορεί να αισθανθεί μόνο το φως και το σκοτάδι, υπάρχουν ενδείξεις ότι το βρεγματικό μάτι μπορεί επίσης να ανιχνεύσει διαφορετικά χρώματα φωτός , συμπεριλαμβανομένου του υπεριώδους, αλλά όχι υπέρυθρου φωτός, και ότι μπορεί να είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στη σειρά εμφάνισης φωτός με διαφορετικά μήκη κύματος, επιτρέποντας σε σαύρες να ανιχνεύουν αυγή και σούρουπο με μεγάλη ακρίβεια.
Πολλές υποθέσεις έχουν τεθεί για να εξηγήσουν την ακριβή λειτουργία του βρεγματικού ματιού, το οποίο από ορισμένες απόψεις εξακολουθεί να είναι ασαφές. Η πιο απλή υπόθεση είναι ότι μετράει την ένταση του φωτός, λειτουργεί στη ρύθμιση της εποχικής συμπεριφοράς, τη φυσιολογία και τη θερμορύθμιση
πηγή
http://snakesarelong.blogspot.com/2017/01/do-snakes-have-third-eye.html
https://esoreiter.ru/index.php?id=0519/03-05-2019-073736.html&dat=news&list=05.2019
https://thirdeyepinecones.com/history-symbolism
******************************************
Eπίφυση ή κωνάριο (pineal gland)
ΙΣΤΟΡΙΑ & ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ
Καθ 'όλη τη διάρκεια της καταγεγραμμένης ανθρώπινης ιστορίας, το κουκουνάρι( Pinecones) χρησίμευσε ως συμβολική απεικόνιση του Ανθρώπινου Διαφωτισμού, του Τρίτου Ματιού και της Αναζωογόνησης.
Το κωνοφόρο δένδρο πεύκο, είναι από τα αρχαιότερα είδη φυτικής ζωής στον πλανήτη.
Σε εξελικτική και γεωλογική κλίμακα η διάρκεια παρουσίας του πεύκου στον πλανήτη είναι πολλαπλάσια (τριπλάσια) αυτής των ανθοφόρων φυτών. Στις αντίξοες περιβαλλοντικές συνθήκες που αναπτύχθηκε, έγινε πιο μακρόβιο και ανθεκτικό.
όπως όλα τα φυτά, έτσι και το πεύκο αν και δεν διαθέτει εγκέφαλο, αντιλαμβάνεται το περιβάλλον και αλληλεπιδρά με το φως-ως ένταση και ποιότητα- το άγγιγμα, τη θερμοκρασία, την υγρασία, τη θέση του στο χώρο. Μετρά τον χρόνο, αντιλαμβάνεται χημικές ουσίες στην ατμόσφαιρα και "συνομιλεί" με τους γείτονες του, επεξεργάζεται τα δεδομένα με τη δική του γλώσσα και μνήμη, με τη μυστηριώδη σοφία της φύσης.
Το κουκουνάρι (Pinecone) είναι ο εξελικτικός προάγγελος στο λουλούδι και οι σπονδυλικές στήλες του (spines) διατάσσονται σπειροειδώς σε μια τέλεια ακολουθία Fibonacci προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, όπως η Ιερή Γεωμετρία ενός τριαντάφυλλου ή ενός ηλίανθου.
Ο ανθρώπινος κωνοειδής αδένας (pineal gland) βρίσκεται στο γεωμετρικό κέντρο του εγκεφάλου, είναι διαμορφωμένος όπως και το κουκουνάρι (Pinecone) και είναι στενά συνδεδεμένος με την αντίληψη του σώματος μας για το φως.
Η επίφυση (ή κωνάριο, pineal) είναι ενδοκρινής αδένας του σώματος.
Βρίσκεται στο κέντρο του εγκεφάλου, πίσω και πάνω από την υπόφυση. Επειδή η επίφυση «λούζεται» σε υψηλά φορτισμένο εγκεφαλονωτιαίο υγρό (CSF) και έχει περισσότερη ροή αίματος ανά κυβικό όγκο από οποιοδήποτε άλλο όργανο, μπορεί να είναι ο αδένας με την υψηλότερη συγκέντρωση ενέργειας στο σώμα. Είναι η μόνη περιοχή του σώματος που διαθέτει φωτοευαίσθητα κύτταρα, τα οποία την καθιστούν φωτοευαίσθητο ενδοκρινή αδένα, δίνοντάς της προηγμένες ικανότητες.
Έχει το μέγεθος περίπου ενός μπιζελιού και βρίσκεται τοποθετημένη ανάμεσα στα ημισφαίρια του εγκεφάλου, στην τρίτη κοιλία, πτυχωμένη σε μία αύλακα, η οποία δημιουργείται από την καμπυλότητα των δύο θαλαμικών σωμάτων.
Μετατρέπει την ορμόνη σεροτονίνη σε μελατονίνη κατ' αναλογία με την ποσότητα του φωτός που δέχονται τα φωτοευαίσθητα κύτταρά του.
Ρυθμίζει τον κιρκάδιο ρυθμό και τον βιορυθμό στα όντα, μέσω της έκκρισης αυτών των δύο ουσιών.
Ανάλογα με την έκκριση σεροτονίνης ή μελατονίνης και της ποσότητας τους, οι υπόλοιποι ενδοκρινείς αδένες λαμβάνουν χημικά σήματα που αφορούν τη λειτουργία τους.
Τόσο οι φυσικές όσο και οι μεταφυσικές ιδιότητες αυτού του σπουδαίου αδένα, έχουν μελετηθεί από αρκετούς ερευνητές από αρχαιοτάτων χρόνων. Το 17ο αιώνα, ο Γάλλος φιλόσοφος Rene Descartes, αναφέρθηκε στον αδένα επίφυση και τον χαρακτήρισε ως «την έδρα της ψυχής μας». Αρκετοί είναι εκείνοι που συνδέουν την λειτουργία της επίφυσης με την ύπαρξη του του τρίτου ματιού του σώματος, υποστηρίζοντας ότι το τρίτο μάτι του σώματος ενεργοποιείται, όταν μεγιστοποιείται η λειτουργία της επίφυσης.όταν ενεργοποιηθεί αντιλαμβάνεται συχνότητες του πνευματικού κόσμου
Λέγεται ότι υπάρχουν κάποιες ώρες μέσα στη νύχτα, (μεταξύ 1 και 4 το πρωί) κατά τις οποίες απελευθερώνονται χημικά στοιχεία στον εγκέφαλο, τα οποία φέρνουν την αίσθηση της σύνδεσης κάποιου με την ανώτερη πηγή του.
Δεδομένου του σημαντικού ρόλου της, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ένας υγιής, ενεργοποιημένος κωνοειδής αδένας έχει συνδεθεί με την πνευματικότητα για χιλιετίες. Το σχήμα του πεύκου βρίσκεται στην τέχνη και τα τεχνουργήματα πολλών αρχαίων παραδόσεων, όπου συνδέεται με τη φώτιση και την αθανασία. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι σεβάστηκαν αυτόν τον μικροσκοπικό αδένα και τον διατήρησαν χωριστά κατά τη διάρκεια της διαδικασίας της μουμιοποίησης.
Με τις σπονδυλικές στήλες και τις σπείρες, το πεύκο απεικονίζει μια τέλεια ακολουθία Fibonacci που συμβολίζει την ανάπτυξη και την ενοποιητική δύναμη που στηρίζεται στη δημιουργία, ενσωματωμένη σε έναν ενεργοποιημένο επιγονικό αδένα.
Λαμβάνει μεγαλύτερο ποσοστό ροής αίματος από οποιαδήποτε άλλη περιοχή του σώματος εκτός από τα νεφρά.
Θεωρείται από πολλούς ότι είναι το βιολογικό μας Τρίτο Μάτι, η «Θέση της Ψυχής», το «Επίκεντρο του Διαφωτισμού» - και το ιερό σύμβολο της σε όλη την ιστορία, σε πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, ήταν το Πεύκο. Εκτός από την πνευματική συνείδηση και τη φώτιση, τα πεύκα έχουν επίσης ιστορικά χρησιμοποιηθεί ως σύμβολα αιώνιας ή αιώνιας ζωής.
Οι φιλόσοφοι και οι ποιητές αντιλαμβάνονταν πάντοτε με έναν βιωματικό τρόπο τρόπο, ότι τα φυτά είναι ζωντανές υπάρξεις που αναπνέουν, επικοινωνούν και είναι προικισμένα με «προσωπικότητα» και τα γνωρίσματα της Ψυχής.
Ο φυτικός κόσμος στα μάτια των αρχαίων λαών συγχρονιζόταν και ζούσε απόλυτα αρμονικά με τις κινήσεις της Γης, της Σελήνης, αλλά και των άλλων πλανητών του ηλιακού μας συστήματος. Επηρεαζόταν δε ακόμα και από τα άστρα και τα άλλα κοσμικά σώματα του σύμπαντος με τρόπους αδιόρατους αλλά παρόλα αυτά γνωστούς στους λαούς του αρχαίου κόσμου.
Στις εσωτερικές παραδόσεις των λαών, τα φυτά θεωρούνται δέκτες κοσμικής ενέργειας από το σύμπαν και σχετίζονται με συγκεκριμένες αστρολογικές αντιστοιχίες. Έτσι πιστεύεται ότι ο Κρόνος κυβερνά τη λειτουργία των ριζών, ο Ερμής το σπόρο, η Σελήνη τα φύλλα, ο Δίας τον καρπό και η Αφροδίτη τα άνθη.
Εκτός από την ευαισθησία στο φως και τις δονήσεις, η επίφυση ενεργοποιείται εν μέρει λόγω της έκθεσης σε μαγνητικά πεδία.
Μελέτες με πτηνά και άλλα ζώα καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η επίφυση «βλέπει» τα μαγνητικά πεδία και βοηθά το σώμα να προσανατολιστεί στον χώρο, ενεργώντας ως κέντρο πλοήγησης. Αυτή η μαγνητική απόκριση εξηγεί επίσης, γιατί οι γεωμαγνητικές καταιγίδες και το περιβαλλοντικό άγχος μπορούν να επηρεάσουν την επίφυση, οδηγώντας σε προβλήματα με τους κιρκάδιους ρυθμούς και
Η περιοχή του εγκεφάλου που οριοθετείται από τους αδένες της επίφυσης, της υπόφυσης και του υποθαλάμου ονομάζεται «Κρυστάλλινο Παλάτι» πηγή
https://www.timesnews.gr/%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%84%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BF%CF%8D-%CE%B9%CF%83%CF%87%CF%85%CF%81%CE%AD%CF%82-%CE%B1%CF%81%CF%87/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου