Στοιχεία ότι γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών δημιούργησαν τις ηπείρους
10 Αυγούστου 2022
Πηγή:Πανεπιστήμιο Curtin
Περίληψη: Η νέα έρευνα έχει παράσχει τα ισχυρότερα στοιχεία μέχρι τώρα ότι οι ήπειροι της Γης σχηματίστηκαν από γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών που ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες κατά τα πρώτα περίπου δισεκατομμύρια χρόνια της ιστορίας των τεσσεράμισι δισεκατομμυρίων ετών του πλανήτη μας.
Η νέα έρευνα Curtin παρείχε τις ισχυρότερες αποδείξεις μέχρι τώρα ότι οι ήπειροι της Γης σχηματίστηκαν από γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών που ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένες κατά τα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια περίπου της τεσσεράμισι δισεκατομμυρίων ετών ιστορίας του πλανήτη μας.
«Εξετάζοντας μικροσκοπικούς κρυστάλλους του ορυκτού ζιργκόν σε πετρώματα από το Pilbara Craton στη Δυτική Αυστραλία, που αντιπροσωπεύει το καλύτερα διατηρημένο υπόλειμμα του αρχαίου φλοιού της Γης, βρήκαμε στοιχεία για αυτές τις γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών», είπε ο Δρ Τζόνσον.
«Η μελέτη της σύνθεσης των ισοτόπων οξυγόνου σε αυτούς τους κρυστάλλους ζιργκόν αποκάλυψε μια διαδικασία «από πάνω προς τα κάτω» που ξεκινά με την τήξη των πετρωμάτων κοντά στην επιφάνεια και προχωρά βαθύτερα, σύμφωνα με τη γεωλογική επίδραση των γιγάντιων μετεωριτών.
«Η έρευνά μας παρέχει τα πρώτα αδιάσειστα στοιχεία ότι οι διαδικασίες που τελικά σχημάτισαν τις ηπείρους ξεκίνησαν με γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών, παρόμοιες με αυτές που ευθύνονται για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, αλλά που συνέβησαν δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα».
Ο Δρ Τζόνσον είπε ότι η κατανόηση του σχηματισμού και της συνεχιζόμενης εξέλιξης των ηπείρων της Γης είναι ζωτικής σημασίας δεδομένου ότι αυτές οι χερσαίες μάζες φιλοξενούν την πλειοψηφία της βιομάζας της Γης, όλους τους ανθρώπους και σχεδόν όλα τα σημαντικά κοιτάσματα ορυκτών του πλανήτη.
«Εξάλλου, οι ήπειροι φιλοξενούν κρίσιμα μέταλλα όπως το λίθιο, ο κασσίτερος και το νικέλιο, εμπορεύματα που είναι απαραίτητα για τις αναδυόμενες πράσινες τεχνολογίες που απαιτούνται για να εκπληρώσουμε την υποχρέωσή μας να μετριάζουμε την κλιματική αλλαγή», είπε ο Δρ Τζόνσον.
«Αυτά τα κοιτάσματα ορυκτών είναι το τελικό αποτέλεσμα μιας διαδικασίας γνωστής ως διαφοροποίησης του φλοιού, η οποία ξεκίνησε με το σχηματισμό των πρώιμων χερσαίων μαζών, από τις οποίες το Pilbara Craton είναι μόνο ένα από τα πολλά.
"Τα δεδομένα που σχετίζονται με άλλες περιοχές του αρχαίου ηπειρωτικού φλοιού στη Γη φαίνεται να δείχνουν μοτίβα παρόμοια με αυτά που αναγνωρίζονται στη Δυτική Αυστραλία. Θα θέλαμε να δοκιμάσουμε τα ευρήματά μας σε αυτούς τους αρχαίους βράχους για να δούμε εάν, όπως υποπτευόμαστε, το μοντέλο μας είναι ευρύτερα εφαρμόσιμο. "
Ο Δρ Τζόνσον είναι συνδεδεμένος με το Ινστιτούτο Έρευνας Γεωεπιστημών (TIGeR), το κορυφαίο ερευνητικό ινστιτούτο επιστημών της Γης του Curtin.
Αναφορά περιοδικού :
Tim E. Johnson, Christopher L. Kirkland, Yongjun Lu, R. Hugh Smithies, Michael Brown, Michael IH Hartnady. Γιγαντιαίες επιπτώσεις και η προέλευση και η εξέλιξη των ηπείρων . Nature , 2022; 608 (7922): 330 DOI: 10.1038/s41586-022-04956-y
Σικάγο Πανεπιστήμιο Curtin. «Αποδείξεις ότι η πρόσκρουση γιγάντων μετεωριτών δημιούργησε τις ηπείρους». ScienceDaily. ScienceDaily, 10 Αυγούστου 2022.
πηγή https://www.sciencedaily.com/releases/2022/08/220810123550.htm
=======
Οι μετεωρίτες που πέφτουν στη Γη θα μπορούσαν να σχηματίσουν ηπείρους
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι πριν από περίπου τέσσερα δισεκατομμύρια χρόνια, το εσωτερικό ηλιακό σύστημα καταστράφηκε από τεράστιους διαστημικούς βράχους.
Η Γη είναι ο μόνος γνωστός πλανήτης που έχει ηπείρους, ωστόσο, το πώς ακριβώς δημιουργήθηκαν αυτές οι ξεχωριστές μάζες παραμένει ένα μυστήριο.
Μια από τις πιο συναρπαστικές θεωρίες υποδηλώνει ότι μια αναταραχή γιγαντιαίων κρούσεων στη νεαρή Γη οδήγησε στο σχηματισμό σταθερών ηπειρωτικών κομματιών που ονομάζονται κρατώνες, και τώρα οι ερευνητές έχουν παράσχει τα ισχυρότερα στοιχεία για αυτήν την υπόθεση.
"Εξετάζοντας μικροσκοπικούς κρυστάλλους του ορυκτού ζιργκόν σε πετρώματα από το Pilbara Craton της Δυτικής Αυστραλίας, που είναι το καλύτερα διατηρημένο υπόλειμμα του αρχαίου φλοιού της Γης, βρήκαμε στοιχεία για γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών", δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης Δρ Τιμ Τζόνσον.
«Η μελέτη της σύνθεσης των ισοτόπων οξυγόνου σε αυτούς τους κρυστάλλους ζιργκόν αποκάλυψε μια «καθοδική» διαδικασία, που ξεκινά με το λιώσιμο των πετρωμάτων κοντά στην επιφάνεια και τη μετάβαση βαθύτερα, η οποία μπορεί να πυροδοτηθεί από γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών».
Προηγουμένως, οι ερευνητές είχαν υποθέσει ότι οι κρατώνες της Γης μπορεί να σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια του Ύστερου Βαρύ Βομβαρδισμού, ***όταν το εσωτερικό Ηλιακό Σύστημα χτυπήθηκε από δυσανάλογη ποσότητα αστεροειδών . Με βάση την ηλικία και την κατανομή των κρατήρων στη Σελήνη, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο ρυθμός πτώσης μειώθηκε σημαντικά μεταξύ 3,9 και 3,5 δισεκατομμυρίων ετών πριν.
«Η ηλικία του αρχαιότερου ηπειρωτικού φλοιού στους περισσότερους κράτωνες εκτείνεται επίσης σε μια χρονική περίοδο από 3,9 έως 3,5 [πριν από δισεκατομμύρια χρόνια]. Τίθεται το ερώτημα αν αυτό είναι σύμπτωση ή υπάρχει σαφής σχέση», γράφουν οι συγγραφείς της μελέτης στο περιοδικό Nature.
Οι επιστήμονες έψαχναν για αλλαγές στην πυκνότητα ενός συγκεκριμένου ισοτόπου οξυγόνου, που ονομάζεται οξυγόνο-18, στον κράτωνα Pilbara. Προηγούμενες μελέτες μεγάλων κρατήρων πρόσκρουσης έχουν δείξει ότι τέτοια γεγονότα προκαλούν μαζική τήξη του ρηχού μανδύα, με αποτέλεσμα τη μείωση του οξυγόνου-18 σε σύγκριση με ελαφρύτερα ισότοπα.
Η ανάλυση έδειξε ότι ο κρατήρας Pilbara σχηματίστηκε σε τρία στάδια, το πρώτο από τα οποία συνέβη μεταξύ 3,6 και 3,4 δισεκατομμυρίων ετών πριν. Οι κρύσταλλοι ζιρκονίου που βρέθηκαν σε αυτό το στρώμα ήταν ισοτοπικά ελαφροί, υποδεικνύοντας ότι μπορεί να «κρυσταλλώθηκαν μετά από μια αρχική γιγαντιαία πρόσκρουση που τελικά παρήγαγε τον Πιλμπάρα Κρατόν».
Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, η σύγκρουση που προκάλεσε αυτό το συμβάν θα περιλάμβανε έναν τεράστιο διαστημικό βράχο διαμέτρου «από μερικές δεκάδες έως εκατοντάδες χιλιόμετρα». Είναι αξιοσημείωτο ότι ένα παρόμοιο μοτίβο ισοτόπων μπορεί να παρατηρηθεί σε μερικούς άλλους κρατώνες στη Γη, συμπεριλαμβανομένου του κράτωνα Yilgarn στη Δυτική Αυστραλία.
«Η μελέτη μας παρέχει τα πρώτα ισχυρά στοιχεία ότι οι διαδικασίες που τελικά σχημάτισαν τις ηπείρους ξεκίνησαν με γιγάντιες κρούσεις μετεωριτών παρόμοιες με αυτές που οδήγησαν στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων, αλλά που συνέβησαν δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα», λέει ο Τζόνσον.
«Τα δεδομένα που σχετίζονται με άλλες περιοχές του αρχαίου ηπειρωτικού φλοιού στη Γη φαίνεται να δείχνουν μοτίβα παρόμοια με αυτά που βρέθηκαν στη Δυτική Αυστραλία. Θα θέλαμε να δοκιμάσουμε τα αποτελέσματά μας σε αυτούς τους αρχαίους βράχους για να δούμε πόσο ευρέως εφαρμόσιμο είναι το μοντέλο μας».
πηγή 8-10-22 https://esoreiter.ru/news/0822/padayucshie-na-zemlyu-meteority-mogli-obrazovat-kontinenty.html
=============
Γιγαντιαίες επιπτώσεις και η προέλευση και η εξέλιξη των ηπείρων
10-8-22 https://www.nature.com/articles/s41586-022-04956-y
Η Γη είναι ο μόνος πλανήτης που είναι γνωστό ότι έχει ηπείρους, αν και πώς σχηματίστηκαν και εξελίχθηκαν είναι ασαφές. Εδώ, χρησιμοποιώντας τις συνθέσεις ισοτόπων οξυγόνου του χρονολογημένου μαγματικού ζιργκόν, δείχνουμε ότι το Pilbara Craton στη Δυτική Αυστραλία, το καλύτερα διατηρημένο ηπειρωτικό κατάλοιπο της Αρχαίας Γης (4,0–2,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν (Ga)), χτίστηκε σε τρία στάδια.
==========
***αρχή του Ύστερου Βαρύ Βομβαρδισμού του Εσωτερικού Ηλιακού Συστήματος
[κύριες μονάδες γεωλογικού χρόνου και οριστικά γεγονότα της ιστορίας της Γης. Ο Άδης αιώνας αντιπροσωπεύει την εποχή πριν από το αρχείο απολιθωμάτων της ζωής στη Γη. Το ανώτερο όριο του θεωρείται τώρα 4,0 Ga ( πριν από δισεκατομμύρια χρόνια).
Άδης
Πρώιμη Ιμβριακή ( Νεοχαδική ) (ανεπίσημη) Αυτή η εποχή επικαλύπτει την αρχή του Ύστερου Βαρύ Βομβαρδισμού του Εσωτερικού Ηλιακού Συστήματος , που προκλήθηκε πιθανώς από την πλανητική μετανάστευση του Ποσειδώνα στη ζώνη Kuiper ως αποτέλεσμα των τροχιακών συντονισμών μεταξύ του Δία και του Κρόνου . Το παλαιότερο γνωστό βράχο (4.031 έως 3.580 Ma ).
Bowring, Samuel A.; Williams, Ian S. (1999). «Priscoan (4.00–4.03 Ga) ορθογνέισσες από τον βορειοδυτικό Καναδά». Συνεισφορές στην Ορυκτολογία και την Πετρολογία . 134 (1): 3. Bibcode : 1999ComP..134....3B . doi : 10.1007/s004100050465 . S2CID 128376754 . Ο παλαιότερος βράχος στη Γη είναι ο Acasta Gneiss , και χρονολογείται στο 4.03 Ga, που βρίσκεται στα βορειοδυτικά εδάφη του Καναδά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου