Ένας κάτοικος της Kamchatka δημοσίευσε ένα βίντεο που δείχνει ορδές κουνουπιών που δημιουργούν στήλες στον ουρανό πάνω από το χωριό Ust-Kamchatsk στην Kamchatska της Ρωσίας.
Το βίντεο είναι πραγματικά εντυπωσιακό και δείχνει χιλιάδες κουνούπια να ενώνονται σε γιγάντιους ανεμοστρόβιλους εντόμων και να περιστρέφονται στον ουρανό, συγκλονίζοντας τους παρατηρητές όπως σε μια ταινία τρόμου.
Όλα τα παράθυρα, τα σπίτια και τα αυτοκίνητα ήταν καλυμμένα με κουνούπια. Και ορισμένοι κάτοικοι δεν βγήκαν από τα σπίτια τους για τουλάχιστον τρεις ημέρες.
Η εισβολή διαρκεί συνήθως 2-3 ημέρες. Φέτος, το φαινόμενο διήρκεσε περισσότερο από 10 ημέρες. Ήταν μια πραγματική εισβολή! Μια πανούκλα!
στην πραγματικότητα ήταν αρσενικά κουνούπια που αν και δεν δαγκώνουν, ωστόσο είναι εκατομμύρια και ενοχλητικά για την οδήγηση ποδηλάτου ή αυτοκινήτου.
Αυτά τα έντομα πετούσαν σχεδόν δυο εβδομάδες, στη μύτη, τα αυτιά και το στόμα των ανθρώπων. Ενας εφιάλτης!
ο ίδιος ο ανεμοστρόβιλος αποδεικνύεται ένα τάνγκο αγάπης, όπου τα αρσενικά παλεύουν για μια γυναίκα- κουνούπι που βρίσκεται στη μέση του σμήνους.
πηγή 1-8-20
Η CIA διεξήγαγε μυστικά πειράματα, με κουνούπια στην Ινδία, τη δεκαετία του 1970 ?
ένα παράξενο πείραμα με κουνούπια, διεξήχθη από τους Αμερικανούς στην Ινδία, όταν πρωθυπουργός ήταν η Indira Gandhi.
η πληροφόρηση έγινε από έναν δημοσιογράφο, που κάποτε το 1974, ενημέρωσε τον γραμματέα της πρωθυπουργού, για ένα παράξενο πείραμα με κουνούπια που διεξάγονταν ακριβώς κοντά στο αεροδρόμιο Palam.
ο γραμματέας έκανε κλήση στο αεροδρόμιο του Δελχί, και ενημερώθηκε ότι ήταν ένα πείραμα για τον κίτρινο πυρετό. "αλλά κίτρινο πυρετό δεν είχαν στην Ινδία" Αυτό ήταν το σημαντικό σημείο, που ο δημοσιογράφος χρησιμοποίησε για να υποστηρίξει ότι το πείραμα ήταν στην πραγματικότητα, μέρος ενός πειράματος βιολογικού πολέμου.
Το όνομα του δημοσιογράφου είναι Chakravarti Raghavan και έγινε επικεφαλής του Press Trust of India. Κατά τη διάρκεια της έκτακτης ανάγκης, αντιτάχθηκε στα μέτρα που έλαβε η Indira Gandhi και έφυγε από την Ινδία.
Ο δημοσιογράφος Chakravarti Raghavan ζει τώρα στην Ελβετία.
στο πρόσφατο κάλεσμα με το οποίο του ζητήθηκε να ενημερώσει για όσα γνώριζε και θυμόταν, ο 90χρονος πλέον Chakravarti Raghavan ανταποκρίθηκε και απάντησε.
"«Κάναμε κάποιες εκτεταμένες έρευνες - ο ανταποκριτής του PTI Science KS (PTI Science Correspondent KS) που ονομαζόταν Jayaraman και εγώ - και εκθέσαμε αρκετές δραστηριότητες « έρευνας »που χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό στην Ινδία (foreign-funded ‘research’ activities in India) οι οποίες χρηματοδοτούνται περισσότερο από τις ΗΠΑ… και με κάποια στρατιωτική σημασία, συμπεριλαμβανομένου του βιολογικού πολέμου» έγραψε ο Raghavan . «Αποδοκιμαστήκαμε στο Κοινοβούλιο από τον υπουργό Υγείας Karan Singh, αλλά οι έρευνες από δύο επιτροπές δημοσίων λογαριασμών (Public Accounts Committees) μας δικαίωσαν. Επισυνάπτω μια περίληψη των ευρημάτων τους. " Ο Raghavan είπε ότι αυτός και ο συνάδελφός του Jayaraman, άρχισαν να ερευνούν αυτή την ιστορία, με τη βοήθεια του γραμματέα της πρωθυπουργού και του Ashok Parthasarathy που ήταν ο επιστημονικός σύμβουλος.
Ο γραμματέας ζήτησε από το Γραφείο Πληροφοριών (Intelligence Bureau) την Πτέρυγα Έρευνας και Ανάλυσης (Research and Analysis Wing) και τη Στρατιωτική Νοημοσύνη (Military Intelligence )να συναντηθούν μαζί του και με τον Jayaraman.
Μια αναζήτηση στο Google αποκάλυψε ότι το New Scientist της 9ης Οκτωβρίου 1975, δημοσίευσε στις ειδήσεις μια έκθεση με τίτλο: Οι ισχυρισμοί για τον βιολογικό πόλεμο [Biological warfare (BW)—also known as germ warfare] αναγκάζουν τον ΠΟΥ να σταματήσει το "mosquito project" στην Ινδία.
[New Scientist of October 9, 1975, carried a news report with a headline: Germ War allegations force WHO out of Indian mosquito project.] Η έκθεση ανέφερε, «Η έκθεση PAC [Public Accounts Committee] Επιτροπή Δημόσιων Λογαριασμών δηλώνει ότι, το "Genetic Control of Mosquitoes Research Unit [GCMRU] project" δεν έχει σχεδιαστεί σωστά και δεν έχει καμία απολύτως χρησιμότητα στην Ινδία. Ωστόσο, έχει ζωτικό και άμεσο αντίκτυπο στον βιολογικό πόλεμο ή είναι πιθανό ότι ο μοναδικός τελικά ωφελούμενος από το πείραμα GLMO είναι η US machine.”
....
Ο ερευνητής ανακάλυψε μετά, τυχαία έναν μικρό τόμο, το Raising Hackles , το οποίο εκδόθηκε από τον Dinesh C Sharma που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο του 2020. Το βιβλίο γιορτάζει τον Jayaraman ως πρωτοπόρο επιστημονικό δημοσιογράφο αντί να τεκμηριώνει την πραγματική του έρευνα. Ωστόσο, είναι μια πολύτιμη συμβολή.
Η έκθεση της Επιτροπής Δημόσιων Λογαριασμών από το 1975 είναι πολύ μεγάλη για να δημοσιευτεί, αλλά το πρώτο τμήμα της περίληψης αναδεικνύει την έκταση της συμμετοχής επιστημόνων και επιστημονικών ιδρυμάτων που συμμετέχουν σε αυτό το "diabolical project":
Η Επιτροπή Δημόσιων Λογαριασμών , διαπίστωσε ότι το πρόγραμμα "Genetic Control of Mosquitoes Unit Project", οι μελέτες μετανάστευσης πτηνών "bird migration and arbovirus studies at the Bombay Natural History Society", του ιδρύματος Φυσικής Ιστορίας στης Βομβάη, τα πειράματα Ultra Low Volume Spray για τον έλεγχο της ελονοσίας των αστικών περιοχών στο Jodhpur, (Ultra Low Volume Spray experiments for Urban malaria control) το πρόγραμμα "Pantnagar Microbial Pesticides Project" και ορισμένα από τα ερευνητικά έργα που πραγματοποιήθηκαν στη Δυτική Βεγγάλη και το Nargwal σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο John Hopkins, καθιερώνουν αναμφίβολα ένα συγκεκριμένο πρότυπο.
Αυτό είναι ότι οι υπηρεσίες ξένων κυβερνήσεων, σε ορισμένες περιπτώσεις ρητά στρατιωτικών φορέων αυτών των κυβερνήσεων (as in the case of the collaboration between the Bombay Natural History Society and the Migratory Animal Pathological Survey – MAPS – of the United States Armed Forces Institute of Pathology) διεξάγουν βασική έρευνα μέσω Ινδών επιστημόνων και Ινδικών επιστημονικών οργανισμών.
Ακόμη και σε περιπτώσεις όπου μια τέτοια έρευνα διεξάγεται σε συνεργασία με φιλανθρωπικές μη στρατιωτικές οργανώσεις από το εξωτερικό, η Επιτροπή διαπιστώνει ότι ορισμένες από αυτές τις «πολιτικές» οργανώσεις έχουν επίσης ενεργό σύνδεσμο και επικοινωνία σε διάφορα επίπεδα με στρατιωτικές υπηρεσίες. Χωρίς αμφιβολία, ορισμένα από αυτά τα ερευνητικά προγράμματα έχουν αποδειχθεί ως «αναπτυξιακά» (“developmental”) ή «βασική έρευνα» (“basic research”).
Αυτά τα έργα, ωστόσο, ασχολήθηκαν στενά με τη συλλογή ζωτικών ιογενών, επιδημιολογικών ή οικολογικών δεδομένων, τα οποία είναι ικανά να χρησιμοποιηθούν κατά της ασφάλειας της χώρας και των γειτονικών μας χωρών.
Η χρησιμότητα ορισμένων από αυτά τα έργα στην Ινδία, ειδικά το σχέδιο Μονάδας Γενετικού Ελέγχου Κουνουπιών (Genetic Control of Mosquitoes Unit project) φαίνεται να είναι μόνο αμφίβολο ή δυνητικό, ενώ τα πρωτογενή δεδομένα που λαμβάνονται από αυτά τα projects, είναι πιθανότατα ζωτικής σημασίας για τις ξένες κυβερνήσεις που ενδιαφέρονται να αναπτύξουν τεχνικές χημικού, βιολογικός, μικροβιολογικού, βακτηριολογικού (chemical, biological, bacteriological, herbicdal and anti-subversive) πολέμου.
“7.1.20. The selection of Delhi for field studies on Culex Fatigans is also shrouded in mystery. The Committee finds from the comments of the then Director, National Institute of Communicable Diseases, furnished in 1968, on the WHO proposal of the GCMU project that the Director had observed that ‘the criteria for the selection of Delhi area are not known’.”
Many scientists and scientific institutions are compromised by politics of profits. We must continuously expose these vested interests without giving up on the gains of modern science and what it has to offer by way of cures and containment of coronavirus – and indeed many other diseases.
πηγή 17-7-20
Published: 04 September 1997
Consortium aims to revive sterile-mosquito project
K. S. Jayaraman
Nature volume 389, page6(1997)
HYDERABAD, INDIA
Ένα αμφιλεγόμενο έργο καταπολέμησης κουνουπιών που χρηματοδοτείται από τις ΗΠΑ στο Δελχί, το οποίο έκλεισε από την ινδική κυβέρνηση πριν από 20 χρόνια ( Nature 256 , 355-357, 1975) είναι πλέον πιθανό να αναβιώσει.
Διεξάγονται διεθνείς προσπάθειες για την επανέναρξη ενός έργου τεχνολογίας αποστειρωμένων εντόμων [sterile-insect technology (SIT) project] παρά τον σκεπτικισμό σε τμήματα της επιστημονικής κοινότητας της Ινδίας, με στόχο την εξάλειψη του Anopheles stephensi - του κύριου φορέα αστικής ελονοσίας - από πόλεις της νότιας Ινδίας.
Το SIT βασίζεται στο γεγονός ότι τα θηλυκά κουνούπια ζευγαρώνουν μόνο μία φορά. Εάν αυτό το μοναδικό ζευγάρωμα συμβαίνει με στειρωμένα αρσενικά, έχει ως αποτέλεσμα αυγά που δεν εκκολάπτονται. Έτσι, η απελευθέρωση στειρωμένων αρσενικών σε αριθμούς πολύ μεγαλύτερους από αυτούς του άγριου ανδρικού πληθυσμού, θα μπορούσε να εξαλείψει τα στοχευόμενα "vector" κουνούπια - υπό την προϋπόθεση ότι η περιοχή δεν θα πληγεί από κουνούπια από τη γύρω περιοχή.
[The move to revive the technique is being led by Christopher Curtis of the London School of Hygiene and Tropical Medicine, Alan Robinson, head of the entomology unit of the Vienna-based International Atomic Energy Agency (IAEA), and Vinod Prakash Sharma, who is due to retire shortly as director of India's Malaria Research Centre (MRC) in New Delhi.
The group presented the idea to last month's global meeting on malaria in Hyderabad, sponsored by the Malaria Foundation, which is based in New York. They are also preparing a report on it for India's Department of Biotechnology, which is said to be sympathetic to the project, provided that environmental and biosafety concerns are met.]...
Είναι αλήθεια ότι η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα του SIT στην εξάλειψη των κουνουπιών δεν έχει αποδειχθεί.
ο Robinson υποστηρίζει ότι «η αλλαγή της πολιτικής ατμόσφαιρας στην Ινδία» δεν θα επιτρέψει την επανάληψη του επεισοδίου του 1975.
Το νέο σχέδιο που προτείνεται για τη νότια Ινδία θα χρησιμοποιεί κουνούπια στειρωμένα με ακτινοβολία και δεν θα περιλαμβάνει γενετικό χειρισμό.
οι επιστήμονες του έργου χειρίζονταν γενετικά τα κουνούπια Aedes aegypti που εξαπλώσουν τον κίτρινο πυρετό - μια ασθένεια που δεν υπάρχει στην Ινδία - και σχεδίαζαν μια μαζική απελευθέρωση στείρων αρσενικών αυτού του είδους.
Το νέο σχέδιο που προτείνεται για τη νότια Ινδία θα χρησιμοποιεί κουνούπια αποστειρωμένα με ακτινοβολία και δεν θα περιλαμβάνει γενετικό χειρισμό.
«Αυτή η τεχνολογία δεν είναι εφαρμόσιμη», προειδοποιεί ο PK Rajagopalan, ο πρώην διευθυντής του Κέντρου Ερευνών (Vector Control Research Centre ) στο Pondicherry, ο οποίος συμμετείχε στο project του Δελχί. «Είναι ένα μυστήριο για μένα γιατί επανέρχεται μετά από δύο δεκαετίες».
Ο PK Das, τωρινός διευθυντής του κέντρου Pondicherry, λέει ότι η Ινδία δεν χρειάζεται έλεγχο κουνουπιών υψηλής τεχνολογίας. «Αυτό που χρειαζόμαστε είναι πολιτική βούληση να εφαρμόσουμε τεχνικές χαμηλού κόστους που υπάρχουν ήδη», λέει.
Είναι αλήθεια ότι η μακροπρόθεσμη αποτελεσματικότητα του SIT στην εξάλειψη των κουνουπιών δεν έχει αποδειχθεί.
πηγή 4-9-97
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου