η ομάδα του καθηγητή David L. Kaplan, Ph.D. (Stern Family Professor of Engineering)
δημιούργησε ένα τρισδιάστατο αντίγραφο ( 3D) ανθρώπινου εγκεφάλου, όπου ο νευρικός ιστός αποτελείται από ανθρώπινα κύτταρα (νευρώνες)
το εγκεφαλικό μοντέλο από μετάξι και γέλη κολλαγόνου, είναι ικανό να μιμηθεί τις βασικές λειτουργίες του περίπλοκου οργάνου.
Οι επιστήμονες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν κύτταρα από άτομα με νόσο του Πάρκινσον και του Αλτσχάιμερ (μη φυσιολογικά κύτταρα του εγκεφάλου)
Αυτό θα παρέχει μια καλύτερη ευκαιρία να μελετήσουν μη φυσιολογικά κύτταρα του εγκεφάλου
Η μελέτη Tufts είναι σημαντική καθώς οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν κύτταρα από ασθενείς με νόσο του Πάρκινσον, Αλτσχάιμερ και άλλες ασθένειες, για να μελετήσουν πώς μπορούν αυτές οι καταστάσεις να ανταποκριθούν στη θεραπεία.
το τρισδιάστατα (3D) μοντέλο καλλιέργειας ανθρώπινου ιστού για το κεντρικό νευρικό σύστημα, μιμείται τα δομικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά του εγκεφάλου και αποδεικνύει τη νευρική δραστηριότητα που διατηρείται σε μια περίοδο πολλών μηνών.
Δίνει στους ερευνητές, μια αξιόπιστη πλατφόρμα για να μελετήσουν τις διάφορες ασθένειες και την ικανότητα να παρατηρούν τι συμβαίνει με τα κύτταρα μακροπρόθεσμα.
ο William Cantley, Ph.D απόφοιτος της σχολής Sackler Graduate Biomedical Sciences at Tufts, δήλωσε ότι:
«Η ανάπτυξη των νευρωνικών δικτύων στα μοντέλα τρισδιάστατων ιστών, διατηρείται και είναι πολύ συνεπής
είτε χρησιμοποιούμε κύτταρα από υγιή άτομα είτε κύτταρα από ασθενείς με νόσο του Alzheimer ή Parkinson»
Η ανάπτυξη των μοντέλων αναφέρεται στο περιοδικό ACS Biomaterials Science & Engineering, ένα περιοδικό της American Chemical Society.
πηγή 23-10-18
https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-6306715/Scientists-soon-able-grow-replicas-human-BRAINS-lab.html
Προηγούμενα τρισδιάστα μοντέλα εγκεφαλικού ιστού με νευρώνες από ποντίκια δεν εξυπηρέτησαν την έρευνα...
Νευροεπιστήμονες ανακάλυψαν ένα νέο τύπο ανθρώπινου εγκεφαλικού νευρώνα
Η ανατομία του ανθρώπινου εγκεφάλου και των λειτουργιών του, έχει εξερευνηθεί από τους αρχαίους χρόνους.
Ωστόσο, η ανακάλυψη των διαφορετικών τύπων κυττάρων στον ανθρώπινο εγκέφαλο είναι αποτέλεσμα της πιο πρόσφατης ιστορίας.
Το ίδρυμα της σύγχρονης νευροανατομίας ιδρύθηκε από τον Santiago Ramón y Cajal, έναν Ισπανό νευροεπιστήμονα που πήρε βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1906,
το ίδρυμα δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια του 1899-1904
Πρόσφατα -έναν αιώνα μετά- επιτεύχθηκε μια ιστορική ανακάλυψη (ιστορικό νευροανατομικό ορόσημο) από μια παγκόσμια ομάδα νευροεπιστημόνων. Ανακαλύφθηκε ένας νέος τύπος ανθρώπινου εγκεφαλικού νευρώνα, που ονομάζεται rosehip neuron.
Η έρευνα “Transcriptomic and morphophysiological evidence for a specialized human cortical GABAergic cell type” δημοσιεύτηκε στην Nature Neuroscience το 2018.
οι νευρώνες τύπου rosehip neuron είναι μοναδικοί στον άνθρωπο.
παρόμοια ανατομικά χαρακτηριστικά δεν βρέθηκαν στα τρωκτικά, παρά μόνο στους ανθρώπους, μέχρι στιγμής.
Αυτή η νευροανατομική διαφορά μπορεί να εξηγήσει εν μέρει, γιατί οι μελέτες νευροεπιστήμης που διεξάγονται με τη χρήση τρωκτικών έχουν διαφορετικές εκβάσεις από αυτές που έγιναν με ανθρώπινο εγκεφαλικό ιστό.
Τώρα που ανακαλύφθηκαν οι νευρώνες τύπου rosehip neuron, οι ερευνητές σκοπεύουν να κοιτάξουν σε άλλες περιοχές του ανθρώπινου εγκεφάλου για την παρουσία του.
πηγή 26-10-18
https://www.psychologytoday.com/us/blog/the-future-brain/201810/neuroscientists-discover-new-type-brain-cell
Η νόσος του Alzheimer είναι μια προοδευτική, εκφυλιστική ασθένεια του εγκεφάλου, στην οποία η συσσώρευση μη φυσιολογικών πρωτεϊνών αναγκάζει τα νευρικά κύτταρα να πεθάνουν.
Αυτό διαταράσσει τους πομπούς που μεταφέρουν μηνύματα και προκαλεί συρρίκνωση του εγκεφάλου.
Περισσότερο από 5 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από την ασθένεια στις ΗΠΑ, όπου είναι η 6η κύρια αιτία θανάτου.
ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ;
Καθώς τα κύτταρα του εγκεφάλου πεθαίνουν, οι λειτουργίες που παρέχουν χάνονται.
Αυτό περιλαμβάνει τη μνήμη, τον προσανατολισμό και την ικανότητα σκέψης και λογικής.
Η πρόοδος της νόσου είναι αργή και σταδιακή.
Κατά μέσο όρο, οι ασθενείς ζουν πέντε έως επτά χρόνια μετά τη διάγνωση, αλλά κάποιοι μπορεί να ζουν για δέκα έως 15 χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου