Η απλοϊκή εξίσωση της ισχύος

Ν. Λυγερός

Στην παράγραφο 1.1 ο Νταβούτογλου ορίζει αυτό που ονομάζει της εξίσωση της ισχύος.

I = { (Ισ + Γ + Πλ + Πο) + ( ΟΙ + ΤΙ + ΣΙ ) } {ΣΝ ΣΣ ΠΒ}
Ισ: = Ιστορία
Γ: = Γεωγραφία
Πλ: = Πληθυσμός
Πο: = Πολιτισμός
ΟΙ: = Οικονομική Ικανότητα
ΤΙ: = Τεχνολογική Ικανότητα
ΣΙ: = Στρατιωτική Ικανότητα
ΣΝ: = Στρατηγική Νοοτροπία
ΣΣ: = Στρατηγικό Σχεδιασμό
ΠΒ: = Πολιτική Βούληση

Την ίδια εξίσωση τη γράφει και μ’ έναν πιο συμπαγή τρόπο.

Ι = ( Σ( + (( ) ( ΣN ΣΣ ΠΒ )

Όπου

Σ(: = Σταθερά (εδομένα και Σ(: = Ισ + Γ + Πλ + Πο
((: = (υναμικά (εδομένα και ((: = ΟΙ + ΤΙ + ΣΙ

Αυτή η απλοϊκή εξίσωση καταγράφει το χαμηλό μαθηματικό επίπεδό της, διότι στην ουσία δεν είναι παρά ένας πολλαπλασιασμός με ανομοιογενή μεγέθη. Ακόμα κι η μακροοικονομία που δεν χαρακτηρίζεται από την πολυπλοκότητα των τύπων της δεν θα τολμούσε να ορίσει μία τέτοια εξίσωση.

Πιο συγκεκριμένα, ακόμα κι ο ορισμός Σταθερά (εδομένα εμπεριέχει ιστορικά
αντιπαραδείγματα.

Σ Πλ Κινέζικη Αυτοκρατορία
Σ Γ Βυζαντινή Αυτοκρατορία
Σ Πο Μακεδονική Αυτοκρατορία

Όσον αφορά στα (υναμικά (εδομένα υπάρχουν τα εξής προβλήματα τα οποία ανήκουν σε μία γενική κατηγορία, όπου ακόμα κι η συνθηκολόγηση της κυβέρνησης δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει αντίσταση, ενώ ο τύπος του Νταβούτογλου μηδενίζεται εξ ορισμού.

Ligne Maginot « Blitzkrieg Pétain Hitler
Ενώ ( de Gaulle Moulin )

Σε κάθε περίπτωση, ο μηδενισμός ενός στοιχείου του πολλαπλασιασμού μηδενίζει και την ισχύ, πράγμα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Στην ουσία, η εξίσωση του Νταβούτογλου δεν είναι παρά μία προβολή της Τουρκίας που εκφυλίζεται με τετριμμένο τρόπο όταν γενικεύεται.