Μακάρι η τραγωδία να σταμάτησε στον Αστακό!

του Σάββα Καλεντερίδη

Τους τελευταίους δώδεκα μήνες η χώρα βιώνει μια κρίση, που παρόμοιά της δεν έχει βιώσει καμία χώρα του κόσμου, τουλάχιστον τη νεώτερη εποχή.

Μια κοινωνία εκμαυλισμένη και αποπροσανατολισμένη, θύμα και συνένοχος ταυτόχρονα ενός τυχοδιωκτικού λαϊκισμού που έγινε 'αξία και θεσμός' στην Ελλάδα από τις αρχές της δεκαετίας του '80, ένα κράτος διαλυμένο, θύμα κι αυτό του κομματισμού και του τυχοδιωκτικού λαϊκισμού και ένα πολιτικό σύστημα απολύτως διεφθαρμένο, κύρια πηγή του ηθικού ξεπεσμού, του πνευματικού και διανοητικού εκφυλισμού και της διαφθοράς, που οδηγούν τη δύσμοιρη πατρίδα μας σε πλήρη αποσύνθεση.

Η περίπτωση της επένδυσης στον Αστακό είναι ενδεικτική.

Υπουργοί παιδαρέλια, με μόνο 'διαπιστευτήριο' τη γνωριμία με το περιβάλλον ή τον ίδιο τον πρωθυπουργό και χωρίς καμία προηγούμενη προσφορά στην Κοινωνία, στο Έθνος και την Πατρίδα, παράγοντες του οικογενειακού και του παλαιού παπανδρεϊκού αλλά και νέου πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, και ένα κράτος απλός θεατής των εξελίξεων, όλοι αυτοί, με αδιαφανείς διαδικασίες στην αρχή και επικοινωνιακούς ερασιτεχνισμούς στη συνέχεια, έδωσαν την εντύπωση στον ελληνικό λαό, που πληρώνει πολύ ακριβά τα επιχείρια των -πολιτικών- επιλογών που έκανε όλα αυτά τα χρόνια, ότι κάτι πάει να γίνει και ότι με επενδύσεις σαν και αυτή του Αστακού, η χώρα θα ανακτήσει την αξιοπιστία της και θα πάρει επιτέλους το δύσκολο, ανηφορικό αλλά ελπιδοφόρο δρόμο της ανάκαμψης.

Και τώρα, μπροστά στο σωρό των ερειπίων της αναξιοπιστίας τους, όλοι αυτοί προσπαθούν να αρπαχτούν από την άλλη 'επένδυση', στο Ελληνικό, εκεί που θα γίνουν τα ξενοδοχεία και τα καζίνα, και θα μετατρέψουν την περιοχή σε Λας Βέγκας.

Αναφερόμαστε στο γεγονός γιατί είναι ενδεικτικό του τρόπου δράσης του συνόλου της κυβέρνησης και γιατί μας καταλαμβάνει τρόμος με το ενδεχόμενο, που δυστυχώς φαντάζει σαν βεβαιότητα, ότι τέτοια παιδαρέλια, με ανύπαρκτη προσφορά στην Κοινωνία, στο Έθνος και την Πατρίδα, χειρίζονται τα εθνικά μας θέματα, με κορυφαίο το Αιγαίο, για το οποίο πολλά λέγονται και δεν θέλουμε καν να αναφέρουμε σε αυτό μας το σχόλιο.

Απλά θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι ο υποθαλάσσιος πλούτος του Αιγαίου ανήκει δικαιωματικά σε όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες και οποιαδήποτε διαπραγμάτευση για την εκμετάλλευσή του, θα πρέπει να τύχει της έγκρισης του ελληνικού λαού.

Μπορεί η Ελλάδα να άντεξε την τραγωδία της Κύπρου, μπορεί να άντξε την προδοσία των Ιμίων, της Μαδρίτης, του Οτζαλάν, μπορεί πολύ πρόσφατα κάποιοι αρχιτέκτονες να μας αποκοίμισαν και να αποφάσισαν αφρόνως τα όρια του Καλλικράτη -μακάρι να μην αποδειχτει στο εγγύς μέλλον ότι διέπραξαν αθλιότητες και ότι είναι συνένοχοι σε μια καθαρή προδοσία που ίσως συντελείται στη Θράκη-, θα πρέπει να γνωρίζουν όμως όλοι, κυβερνώντες και αντιπολίτευση, ότι μια τραγωδία στο Αιγαίο δεν θα την αντέξει η Ελλάδα και ο Ελληνισμός.

Ευχόμεθα να μην είμαστε προάγγελλοι κακών και όσα γράφουμε σ' αυτό το σημείωμα να αποδειχτούν 'ανόητες υπερβολές'.

Τέλος, για να προλάβουμε τους γνωστούς από το παρελθόν κονδυλοφόρους, υπενθυμίζουμε στους αναγνώστες του παρόντος σημειώματος ότι το

ιστολόγιο και η εφημερίδα μας, στην πιο δύσκολη καμπή που η κυβέρνηση έπρεπε να λάβει δύσκολες αποφάσεις για να σωθεί η Πατρίδα, εμείς απευθύναμε την εξής έκκληση στους φίλους μας: Να σώσουμε την Ελλάδα.