7 Απριλίου 2024 άρθρο του Μάικλ Σνάιντερ
Μήπως η ιστορία θα επαναληφθεί σύντομα; Στις 8 Απριλίου, η Μεγάλη Αμερικανική Ηλιακή Έκλειψη του 2024 θα ολοκληρώσει το γιγαντιαίο «Χ» πάνω από την Αμερική που ξεκίνησε τη Μεγάλη Αμερικανική Ηλιακή Έκλειψη του 2017.
Εν τω μεταξύ, ο κομήτης του διαβόλου θα περάσει μέσα από το ηλιακό μας σύστημα για πρώτη φορά σε 71 χρόνια. Οι περισσότεροι από εσάς τα γνωρίζετε ήδη όλα αυτά. Ωστόσο, αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι ότι έχουμε δει το ίδιο μοτίβο πριν. Από τον Michael Snyder
Το 1811, μια ηλιακή έκλειψη τερμάτισε το γιγαντιαίο "Χ" πάνω από την καρδιά της Αμερικής, η οποία είχε ξεκινήσει μια έκλειψη το 1806, και όλο αυτό το διάστημα, ο κομήτης του Tecumseh έγινε πρωτοσέλιδο σε όλη τη χώρα καθώς έτρεχε στον ουρανό.
Περίπου τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση του γιγαντιαίου "Χ" πάνω από την Αμερική, καταστροφικοί σεισμοί άρχισαν να εκρήγνυνται κατά μήκος του ρήγματος της Νέας Μαδρίτης.
Πολλοί από εσάς δεν το γνωρίζετε αυτό, γι' αυτό θέλω να το κάνω βήμα προς βήμα.
Μια αξιοσημείωτη ολική ηλιακή έκλειψη διέσχισε ολόκληρη την ήπειρο των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Δυτική Ακτή έως την Ανατολική Ακτή στις 16 Ιουνίου 1806 ...
Αυτό ήταν το πρώτο μισό του γιγαντιαίου "Χ" για την Αμερική στις αρχές του 19ου αιώνα.
Το δεύτερο μισό σχηματίστηκε από την πορεία μιας ηλιακής έκλειψης «δακτυλίου φωτιάς» που συνέβη στις 17 Σεπτεμβρίου 1811.
Αυτή η έκλειψη ήταν τόσο ευρέως αναμενόμενη που ακόμη και ο Thomas Jefferson έγραψε γι 'αυτό ...
Αλλά το 1811, όταν η έκλειψη ήταν ορατή την Ημέρα του Συντάγματος στην κεντρική Βιρτζίνια, ο Thomas Jefferson έκανε ακριβώς αυτό.
Στις 17 Σεπτεμβρίου, κατέγραψε επιμελώς τις παρατηρήσεις του στο ημερολόγιο καιρού του. Σημείωσε τις φορές που το φεγγάρι "ήρθε" για πρώτη φορά σε επαφή με τον ήλιο, όταν σχηματίστηκε ο δακτύλιος (σχήμα δακτυλίου), όταν έσπασε ο δακτύλιος και πότε τελείωσε η επαφή.
Ανέφερε επίσης την κεντρική ώρα επαφής και την κεντρική ώρα του δακτυλίου. Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του Jefferson, ολόκληρο το γεγονός διήρκεσε 3 ώρες, 15 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα.
Οι τροχιές αυτών των δύο εκλείψεων διασταυρώθηκαν κοντά στο Κλίβελαντ του Οχάιο...
Οι εκλείψεις του 1806 και του 1811 τέμνονται στο Κλίβελαντ, το οποίο ιδρύθηκε το 1796. Δεν είναι σταυρός Hepton και μία από τις εκλείψεις είναι δακτυλιοειδής, αλλά εξακολουθεί να είναι ο πιο έντονος σταυρός των ΗΠΑ μέχρι τον σημερινό.
Περίπου τρεις μήνες μετά την ηλιακή έκλειψη του 1811 που ολοκλήρωσε το γιγαντιαίο «Χ» πάνω από την Αμερική, η ζώνη ρήγματος της Νέας Μαδρίτης άρχισε να χάνεται εντελώς.
Μέχρι σήμερα, δεν έχουμε δει ποτέ σεισμούς τέτοιας καταστροφικής δύναμης στην ηπειρωτική χώρα των Ηνωμένων Πολιτειών ...
Οι σεισμοί της Νέας Μαδρίτης ήταν οι μεγαλύτεροι στην αμερικανική ιστορία. Συνέβησαν στην κεντρική κοιλάδα του Μισισιπή, αλλά έγιναν αισθητές μέχρι τη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη, το Μόντρεαλ και την Ουάσιγκτον. Ο πρόεδρος Τζέιμς Μάντισον και η σύζυγός του, Ντόλι, το διαισθάνθηκαν στον Λευκό Οίκο.
Οι καμπάνες των εκκλησιών χτύπησαν στη Βοστώνη. Από τις 16 Δεκεμβρίου 1811 έως τον Μάρτιο του 1812, υπήρξαν πάνω από 2.000 σεισμοί στις κεντρικές μεσοδυτικές πολιτείες και μεταξύ 6.000 και 10.000 σεισμοί στη φτέρνα του σκάφους του Μιζούρι, όπου η Νέα Μαδρίτη βρίσκεται κοντά στη διασταύρωση των ποταμών Οχάιο και Μισισιπή.
Στη γνωστή ιστορία του κόσμου, κανένας άλλος σεισμός δεν διήρκεσε τόσο πολύ ή δεν άφησε τόσα σημάδια ζημιάς όσο οι σεισμοί της Νέας Μαδρίτης. Τρεις από τους σεισμούς βρίσκονται στον κατάλογο των ισχυρότερων σεισμών της Αμερικής: ο πρώτος στις 16 Δεκεμβρίου 1811, με μέγεθος 8,1 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ. η δεύτερη, στις 23 Ιανουαρίου 1812, με 7,8. και η τρίτη στις 7 Φεβρουαρίου 1812, με μέγεθος μέχρι 8,8.
Σύμφωνα με το USGS, σε κάποιο σημείο, η γεωγραφία της περιοχής ήταν τόσο παραμορφωμένη από τη σεισμική δραστηριότητα που ο ποταμός Μισισιπής άρχισε να ρέει προς τα πίσω προσωρινά...
Το χειμώνα του 1811 και του 1812, η σεισμική ζώνη της Νέας Μαδρίτης προκάλεσε μια σειρά σεισμών που διήρκεσαν αρκετούς μήνες και περιελάμβαναν τρεις πολύ μεγάλους σεισμούς με εκτιμώμενο μέγεθος μεταξύ 7 και 8.
Οι τρεις μεγαλύτεροι σεισμοί του 1811-1812 κατέστρεψαν αρκετούς οικισμούς κατά μήκος της ζώνης του ποταμού Μισισιπή, προκαλώντας μικρές δομικές ζημιές τόσο μακριά όσο το Σινσινάτι του Οχάιο και το Σαιντ Λούις του Μιζούρι και έγιναν αισθητοί μέχρι το Χάρτφορντ, το Κονέκτικατ, το Τσάρλεστον, τη Νότια Καρολίνα και τη Νέα Ορλεάνη της Λουιζιάνα.
Στην περιοχή της Νέας Μαδρίτης, οι σεισμοί έχουν επηρεάσει δραματικά το τοπίο. Προκάλεσαν σπασίματα στις όχθες κατά μήκος του ποταμού Μισισιπή, κατολισθήσεις κατά μήκος του Chickasaw Bluffs στο Κεντάκι και το Τενεσί, καθώς και ανυψώσεις και καθιζήσεις μεγάλων εκτάσεων γης στην πλημμυρική πεδιάδα του Μισισιπή.
Μια τέτοια ανύψωση, που συνδέεται με ένα ρήγμα κοντά στη Νέα Μαδρίτη του Μιζούρι, ανάγκασε προσωρινά τον ποταμό Μισισιπή να ρέει προς τα πίσω. Επιπλέον, οι σεισμοί υγροποίησαν υπόγεια ιζήματα σε μεγάλη έκταση και σε μεγάλες αποστάσεις, με αποτέλεσμα ρωγμές στο έδαφος και βίαιη διαρροή νερού και ιζημάτων. Μια έκθεση σχετικά με αυτό το φαινόμενο αναφέρει ότι το Pemiscot Bayou «εξερράγη σε απόσταση σχεδόν πενήντα μιλίων».
Αυτοί οι σεισμοί δημιούργησαν τεράστιες ρωγμές στο έδαφος.
Μερικά από αυτά είχαν μήκος έως και πέντε μίλια και οι περισσότερες από τις ρωγμές έτρεχαν "από βορρά προς νότο".
Νομίζω ότι αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια.
Λίγο πριν αρχίσουν οι σεισμοί, ο κομήτης του Tecumseh έκανε μια θεαματική εμφάνιση...
Των σεισμών προηγήθηκε η εμφάνιση ενός μεγάλου κομήτη, ο οποίος ήταν ορατός σε όλο τον κόσμο για δεκαεπτά μήνες και ήταν λαμπρότερος κατά τη διάρκεια των σεισμών. Ο κομήτης, με τροχιά 3.065 ετών, παρατηρήθηκε για τελευταία φορά στην Αίγυπτο την εποχή του Ραμσή ΙΙ. Το 1811-1812 ονομάστηκε "Tecumseh Comet" (ή "κομήτης του Ναπολέοντα" στην Ευρώπη).
Εδώ, το 2024, ο «Κομήτης του Διαβόλου» έκανε μια εντυπωσιακή εμφάνιση, λίγο πριν η Μεγάλη Αμερικανική Ηλιακή Έκλειψη του 2024 τερματίσει το γιγαντιαίο «Χ» πάνω από την Αμερική που ξεκίνησε τη Μεγάλη Αμερικανική Ηλιακή Έκλειψη του 2017.
Ενδιαφέρον Το CBS News αναφέρει ότι μεγάλος αριθμός Αμερικανών θα συρρεύσει σε μια περιοχή του νότιου Ιλινόις όπου τα μονοπάτια της Μεγάλης Αμερικανικής Ηλιακής Έκλειψης του 2024 και της Μεγάλης Αμερικανικής Ηλιακής Έκλειψης του 2017 διασχίζουν...[τέμνονται, διασταυρώνονται]
Για πολλούς από αυτούς τους ανθρώπους, η μεγάλη αμερικανική ηλιακή έκλειψη το 2024 θα είναι μια θαυμάσια ευκαιρία να γιορτάσουν.
Ενώ το πιο δυσοίωνο σημάδι σε ολόκληρη την ιστορία της χώρας μας περνά πάνω από τα κεφάλια μας, θα γιορτάσουν.
Αλλά την τελευταία φορά που είδαμε ένα γιγαντιαίο "Χ" πάνω από την καρδιά της Αμερικής, σίγουρα δεν ήταν λόγος για γιορτή.
Οι επιστήμονες μας λένε ότι είναι μόνο θέμα χρόνου πριν ξεσπάσουν ξανά καταστροφικοί σεισμοί κατά μήκος της ζώνης ρήγματος της Νέας Μαδρίτης, και όταν έρθει εκείνη η ώρα, ο θάνατος και η καταστροφή που θα βιώσουμε θα είναι πέρα από κάθε πρότυπο.
Οι εκλείψεις έχουν χρησιμοποιηθεί για ισχυρές τελετουργίες από αμνημονεύτων χρόνων. Τόσο από τη θετική όσο και από την αρνητική πλευρά.
-----------------------------------------------------------
Σεισμός στη Νέα Υόρκη στις 5-4-24. Ο νέος χάρτης σεισμικής δραστηριότητας της Γεωλογικής Έρευνας των Ηνωμένων Πολιτειών (USGS), η προειδοποίηση για μελλοντικούς καταστροφικούς σεισμούς
Ο νέος χάρτης σεισμικής δραστηριότητας της Γεωλογικής Έρευνας των Ηνωμένων Πολιτειών (USGS) δημοσιεύτηκε στις 16 Ιανουαρίου 2024. Αυτός ο χάρτης είναι το αποτέλεσμα μιας εκτενούς συνεργασίας περισσότερων από 50 επιστημόνων και μηχανικών και αποτελεί την πρώτη ενημερωμένη, περιεκτική Εθνική έρευνα για το Μοντέλο Σεισμικού Κινδύνου για όλες τις 50 πολιτείες. Ο χάρτης υποδεικνύει τις περιοχές όπου είναι πιθανότερο να συμβούν καταστροφικοί σεισμοί, βασισμένος σε ευρήματα από σεισμικές μελέτες, ιστορικά γεωλογικά δεδομένα και τις τελευταίες τεχνολογίες συλλογής δεδομένων.
Σύμφωνα με τον νέο χάρτη σεισμικής δραστηριότητας του 2024 από την Γεωλογική Έρευνα των Ηνωμένων Πολιτειών (USGS), περίπου το 75% των ΗΠΑ θα μπορούσε να βιώσει σεισμική δόνηση με δυνατότητα ζημιών. Οι περιοχές που έχουν εντοπιστεί ως ιδιαίτερα ευάλωτες περιλαμβάνουν τον κεντρικό και βορειοανατολικό Ατλαντικό διάδρομο, με πόλεις όπως η Ουάσινγκτον, το Φιλαδέλφεια, τη Νέα Υόρκη και τη Βοστώνη να εμφανίζονται ως πιθανές ζώνες υψηλού κινδύνου. Επιπλέον, οι σεισμικά ενεργές περιοχές της Καλιφόρνιας και της Αλάσκας έχουν αυξημένη πιθανότητα για ισχυρότερη σεισμική δόνηση. Η Χαβάη επίσης χαρακτηρίζεται ως περιοχή με μεγαλύτερο δυναμικό για δόνηση λόγω των παρατηρήσεων από πρόσφατες ηφαιστειακές εκρήξεις και σεισμική αναταραχή στα νησιά.
Η μελέτη εντόπισε περίπου 500 επιπλέον γραμμές ρήγματος που μπορούν να οδηγήσουν σε καταστροφικούς σεισμούς, γεγονός που αποτελεί μια έντονη υπενθύμιση του πανταχού παρόντος κινδύνου κάτω από τα πόδια μας. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο αιώνων, 37 κράτη έχουν βιώσει σεισμούς με μέγεθος μεγαλύτερο από 5, γεγονός που υπογραμμίζει την πανταχού παρούσα φύση των σεισμικών κινδύνων σε ολόκληρη τη χώρα.
Περιοχές όπως η Καλιφόρνια και η Αλάσκα, γνωστές για τη σεισμική τους δραστηριότητα, εξακολουθούν να κινδυνεύουν, όπως αποδεικνύεται από προηγούμενα γεγονότα όπως ο μεγάλος σεισμός της Αλάσκας το 1964. Ωστόσο, το νέο μοντέλο επισημαίνει επίσης την πιθανότητα πιο καταστροφικών σεισμών κατά μήκος του κεντρικού και Βορειοανατολικού παράκτιου διαδρόμου του Ατλαντικού, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων πόλεων όπως η Ουάσινγκτον, η Φιλαδέλφεια, η Νέα Υόρκη και η Βοστώνη. Αυτό το διευρυμένο προφίλ κινδύνου απαιτεί αυξημένη επαγρύπνηση και ενημέρωση των οικοδομικών κωδίκων για τη μείωση των πιθανών ζημιών.
Αυτός ο χάρτης έχει εκτεταμένες επιπτώσεις και επηρεάζει όχι μόνο τη δημόσια ασφάλεια, αλλά και την οικονομική σταθερότητα και τη χάραξη πολιτικής. Για παράδειγμα, η πρωτοβουλία της Καλιφόρνιας να παρέχει επιχορηγήσεις για αναβαθμίσεις κτιρίων μετά από σεισμούς αντικατοπτρίζει μια ενεργή προσέγγιση για τον μετριασμό των καταστροφών. Οι πολιτικοί μηχανικοί τονίζουν τη σημασία της εξασφάλισης κτιρίων στα θεμέλιά τους για την πρόληψη καταστροφικών ζημιών κατά τη διάρκεια σεισμού.
Οι προσπάθειες της γεωλογικής ΄Ερευνας των ΗΠΑ να επικαιροποιήσει το εθνικό μοντέλο σεισμικού κινδύνου είναι αξιέπαινες επειδή παρέχουν πολύτιμες πληροφορίες στους αρχιτέκτονες, τους μηχανικούς και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής. Αυτά τα μοντέλα είναι απαραίτητα για την ενημέρωση της πρακτικής της κατασκευής και του πολεοδομικού σχεδιασμού, παρέχοντας καλύτερη προετοιμασία του πληθυσμού για την αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με σεισμούς. Όπως σημείωσε ο γεωφυσικός Μαρκ Πίτερσεν της γεωλογικής Ερευνής των ΗΠΑ, αυτό το νέο μοντέλο είναι "ένα σημαντικό επίτευγμα για τη βελτίωση της δημόσιας ασφάλειας."
Υπό το φως αυτών των πληροφοριών, είναι εξαιρετικά σημαντικό για τους κατοίκους των περιοχών υψηλού κινδύνου να γνωρίζουν τους πιθανούς κινδύνους και να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία τους και της περιουσίας τους. Τα ευρήματα της γεωλογικής Ερευνας των ΗΠΑ χρησιμεύουν ως υπενθύμιση της απρόβλεπτης φύσης των σεισμών και της σημασίας της συνεχιζόμενης έρευνας και της ετοιμότητας για καταστροφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου