24.03.2024
Στις 21 Μαρτίου 2024, το Εφετείο της Σβέα (Σουηδία) αποφάνθηκε υπέρ του ιδιοκτήτη της γης, ο οποίος αγωνιζόταν για το δικαίωμα ιδιοκτησίας μετεωρίτη 14 κιλών. Αυτό αναφέρει ο Guardian.
Ο μετεωρίτης έπεσε σε ιδιωτική ιδιοκτησία στην επαρχία Uppland τον Νοέμβριο του 2020.
Δύο γεωλόγοι, ο Andreas Forsberg και ο Anders Zetterqvist, ανακάλυψαν τον μετεωρίτη και τον δώρισαν στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Σουηδίας.
Ωστόσο, ο ιδιοκτήτης της γης, Johan Benzelstierna von Engestrom, δεν συμφώνησε με αυτό και πήγε στο δικαστήριο.
Το 2022, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι ο μετεωρίτης είναι κινητό αντικείμενο και δεν θεωρείται μέρος του ακινήτου, επομένως το δικαίωμα διάθεσής του ανήκει στους γεωλόγους που τον βρήκαν. Ο φον Ένγκεστρομ άσκησε έφεση, επιμένοντας ότι ο μετεωρίτης ήταν αναπόσπαστο μέρος της γης του.
Το εφετείο της Σβέα συμφώνησε με τα επιχειρήματα του von Engeström. Ο δικαστής Robert Green δήλωσε ότι οι μετεωρίτες «θα πρέπει να θεωρούνται μέρος της ακίνητης ιδιοκτησίας, όπως και άλλοι βράχοι, ακόμη και αν μπορεί διαισθητικά να φαίνεται ότι είναι κάτι ξένο προς τη Γη».
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο σίδηρος που περιέχεται στον μετεωρίτη αποτελούσε σημαντικό μέρος της ίδιας της γης και ως εκ τούτου «δεν μπορεί εύκολα να διαχωριστεί από αυτό που κανονικά θεωρείται ως (ακίνητη) ιδιοκτησία».
Η απόφαση του δικαστηρίου αποτέλεσε έκπληξη για τους γεωλόγους, οι οποίοι πίστευαν ότι ο μετεωρίτης ήταν ένα επιστημονικό τεχνούργημα μεγάλης αξίας για την έρευνα. Δεν είναι ακόμη γνωστό αν θα ασκήσουν έφεση κατά της απόφασης του δικαστηρίου σε ανώτερο δικαστήριο.
Ο ιδιοκτήτης της γης εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση του δικαστηρίου, δηλώνοντας ότι επιβεβαίωσε το δικαίωμά του στην ιδιοκτησία. Είπε ότι δεν είχε ακόμη αποφασίσει τι θα έκανε με τον μετεωρίτη, αλλά σκεφτόταν να τον πουλήσει ή να τον δωρίσει σε ένα μουσείο.
Το 2022, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι ο μετεωρίτης είναι κινητό αντικείμενο και δεν θεωρείται μέρος του ακινήτου, επομένως το δικαίωμα διάθεσής του ανήκει στους γεωλόγους που τον βρήκαν. Ο φον Ένγκεστρομ άσκησε έφεση, επιμένοντας ότι ο μετεωρίτης ήταν αναπόσπαστο μέρος της γης του.
Το εφετείο της Σβέα συμφώνησε με τα επιχειρήματα του von Engeström. Ο δικαστής Robert Green δήλωσε ότι οι μετεωρίτες «θα πρέπει να θεωρούνται μέρος της ακίνητης ιδιοκτησίας, όπως και άλλοι βράχοι, ακόμη και αν μπορεί διαισθητικά να φαίνεται ότι είναι κάτι ξένο προς τη Γη».
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο σίδηρος που περιέχεται στον μετεωρίτη αποτελούσε σημαντικό μέρος της ίδιας της γης και ως εκ τούτου «δεν μπορεί εύκολα να διαχωριστεί από αυτό που κανονικά θεωρείται ως (ακίνητη) ιδιοκτησία».
Η απόφαση του δικαστηρίου αποτέλεσε έκπληξη για τους γεωλόγους, οι οποίοι πίστευαν ότι ο μετεωρίτης ήταν ένα επιστημονικό τεχνούργημα μεγάλης αξίας για την έρευνα. Δεν είναι ακόμη γνωστό αν θα ασκήσουν έφεση κατά της απόφασης του δικαστηρίου σε ανώτερο δικαστήριο.
Ο ιδιοκτήτης της γης εξέφρασε την ικανοποίησή του για την απόφαση του δικαστηρίου, δηλώνοντας ότι επιβεβαίωσε το δικαίωμά του στην ιδιοκτησία. Είπε ότι δεν είχε ακόμη αποφασίσει τι θα έκανε με τον μετεωρίτη, αλλά σκεφτόταν να τον πουλήσει ή να τον δωρίσει σε ένα μουσείο.
-----------------------
Ο Σουηδός γαιοκτήμονας, Johan Benselstierna von Engeström, κέρδισε τη νομική μάχη για το δικαίωμα να κρατήσει έναν μετεωρίτη 14 κιλών που έπεσε στην ιδιωτική του ιδιοκτησία στο Uppland, βόρεια της Στοκχόλμης. Ο μετεωρίτης ανακαλύφθηκε από δύο γεωλόγους, τους Andreas Forsberg και Anders Zetterquist, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Σουηδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Ο Σουηδός γαιοκτήμονας, Johan Benselstierna von Engeström, κέρδισε τη νομική μάχη για το δικαίωμα να κρατήσει έναν μετεωρίτη 14 κιλών που έπεσε στην ιδιωτική του ιδιοκτησία στο Uppland, βόρεια της Στοκχόλμης. Ο μετεωρίτης ανακαλύφθηκε από δύο γεωλόγους, τους Andreas Forsberg και Anders Zetterquist, και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στο Σουηδικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας.
Ο Φον Ένγκεστρεμ προσέφυγε στο δικαστήριο, ασκώντας έφεση κατά της απόφασης που έδινε στους ανακαλύψεις το δικαίωμα στον μετεωρίτη, υποστηρίζοντας ότι η πέτρα έπρεπε να παραμείνει στη γη του. Το Εφετείο της Svea διαπίστωσε ότι ο μετεωρίτης ήταν μέρος ακίνητης περιουσίας επειδή περιείχε σίδηρο, ο οποίος αποτελούσε σημαντικό μέρος του ίδιου του αντικειμένου και δεν μπορούσε εύκολα να διαχωριστεί από το έδαφος.
Η απόφαση αυτή έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου της Ουψάλα, που αναγνώρισε τον μετεωρίτη ως κινητή περιουσία και έδωσε το δικαίωμα σε γεωλόγους. Ο δικαστής Robert Greene τόνισε ότι οι μετεωρίτες θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μέρος της ακίνητης περιουσίας, όπως και άλλοι βράχοι, παρόλο που μπορεί να φαίνονται ξένοι στη Γη. Ο σουηδικός νόμος γνωστός ως "allemansraetten", ο οποίος διασφαλίζει την ελεύθερη κυκλοφορία εντός της χώρας με σεβασμό στη φύση, δεν δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να πάρει έναν μετεωρίτη από τη γη κάποιου άλλου.
Τώρα παραμένει άγνωστο εάν οι γεωλόγοι θα προσφύγουν σε ανώτερο δικαστήριο. Ωστόσο, αυτή η απόφαση υπογραμμίζει τη σημασία του προσδιορισμού της κατάστασης των διαστημικών πετρωμάτων και μετεωριτών ως μέρος της ακίνητης περιουσίας στο ακίνητο όπου βρίσκονται.
https://politanalitika.ru/v-shvetsii-vladelets-uchastka-zemli-vyigral-u-uchenyh-sud-za-vladenie-meteoritom/
https://politanalitika.ru/v-shvetsii-vladelets-uchastka-zemli-vyigral-u-uchenyh-sud-za-vladenie-meteoritom/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου